Difference between revisions of "1/ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΝ ΩΡΟΛΟΓΙΟΝ"
m |
m |
||
Line 608: | Line 608: | ||
|- | |- | ||
| | | | ||
− | == ''' | + | == '''ΑΠΌΣΤΙΧΑ''' == |
'''ἐν πάσαις ταῖς ἡμέραις ἐκτὸς παρασκευῆς καὶ σαββάτου:''' τρία στιχηρά τῆς Παρακλητικῆς· | '''ἐν πάσαις ταῖς ἡμέραις ἐκτὸς παρασκευῆς καὶ σαββάτου:''' τρία στιχηρά τῆς Παρακλητικῆς· | ||
Line 968: | Line 968: | ||
== ПРИВѢТСТВІѦ (АКАѲІСТЪ) == | == ПРИВѢТСТВІѦ (АКАѲІСТЪ) == | ||
|- | |- | ||
− | |<font color="red"><big>2 Ἀναγνώστης:</big></font> Ἄγγελος πρωτοστάτης, οὐρανόθεν ἐπέμφθη, εἰπεῖν τῇ Θεοτόκῳ τό, Χαῖρε · | + | |<font color="red"><big>2 Ἀναγνώστης:</big></font> |
+ | <p class="BB">Ἄγγελος πρωτοστάτης, οὐρανόθεν ἐπέμφθη, εἰπεῖν τῇ Θεοτόκῳ τό, Χαῖρε ·</p> | ||
<font color="red"><big>1 Ἀναγνώστης:</big></font> Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. | <font color="red"><big>1 Ἀναγνώστης:</big></font> Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. |
Revision as of 01:38, 29 August 2017
Contents:
ΩΡΑ Θ΄. Девѧтый часъ.
Ἱερεύς: Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. | Свѧще́нникъ: Благослове́нъ Бо́гъ нашъ, всегда̀, ны́нѣ и҆ при́снѡ и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. |
Ἀναγνώστης: Ἀμήν. | Чте́цъ: А҆ми́нь |
Ἱερεύς: Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. | Свѧще́нникъ: Сла́ва Тебѣ̀ Бо́же нашъ, сла́ва Тебѣ̀. |
Γέρων: Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος καὶ σῶσον ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν. | Ста́рецъ: Цр҃ю̀ нбⷭ҇ный, ᲂу҆тѣ́шителю, дш҃е и҆́стины, и҆́же вездѣ̀ сы́й и҆ всѧ̑ и҆сполнѧ́ѧй, сокро́вище бл҃ги́хъ и҆ жи́зни пода́телю, прїидѝ и҆ всели́сѧ въ ны̀, и҆ ѡ҆чи́сти ны̀ ѿ всѧ́кїѧ скве́рны, и҆ сп҃сѝ бл҃же дꙋ́шы на́шѧ. |
Ἀναγνώστης: Ἀμήν.
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς (τρίς). Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου. Κύριε, ἐλέησον (τρίς). Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου. Ἐλθέτω ἡ Βασιλεία σου. Γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον. Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν. Καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. |
Чте́цъ: а҆ми́нь.
Ст҃ы́й бж҃е, ст҃ы́й крѣ́пкїй, ст҃ы́й безсме́ртный, поми́лꙋй на́съ (три́жды). Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь. Прест҃а́ѧ трⷪ҇це, поми́лꙋй на́съ: гдⷭ҇и, ѡ҆чи́сти грѣхѝ на́шѧ: влⷣко, простѝ беззакѡ́нїѧ на̑ша: ст҃ы́й, посѣтѝ и҆ и҆сцѣлѝ не́мѡщи на́шѧ, и҆́мене твоегѡ̀ ра́ди. Гдⷭ҇и поми́лꙋй (три́жды). Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь. Ѻч҃е на́шъ, и҆́же є҆сѝ на нб҃сѣ́хъ, да свѧти́тсѧ и҆́мѧ твоѐ, да прїи́детъ црⷭ҇твїе твоѐ: да бꙋ́детъ во́лѧ твоѧ̀, ꙗ҆́кѡ на нб҃сѝ и҆ на землѝ. хлѣ́бъ на́шъ насꙋ́щный да́ждь на́мъ дне́сь, и҆ ѡ҆ста́ви на́мъ до́лги на́шѧ, ꙗ҆́коже и҆ мы̀ ѡ҆ставлѧ́емъ должникѡ́мъ на́шымъ: и҆ не введѝ на́съ во и҆скꙋше́нїе, но и҆зба́ви на́съ ѿ лꙋка́вагѡ. |
Ἱερεύς: Ὅτι Σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. | Свѧще́нникъ: Ꙗ҆́кѡ твоѐ є҆́сть црⷭ҇тво, и҆ си́ла, и҆ сла́ва, ѻ҆ц҃а̀, и҆ сн҃а, и҆ ст҃а́гѡ дх҃а, ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. |
Ἀναγνώστης: Ἀμήν. Κύριε ἐλέησον (ιβ΄). Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ. Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ. Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν αὐτῷ, Χριστῷ τῷ βασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν. |
Чте́цъ: А҆ми́нь. Гдⷭ҇и поми́лꙋй (в҃і). Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.
Прїиди́те, поклони́мсѧ и҆ припаде́мъ цр҃е́ви на́шемꙋ бг҃ꙋ. Прїиди́те, поклони́мсѧ и҆ припаде́мъ хрⷭ҇тꙋ̀, цр҃е́ви на́шемꙋ бг҃ꙋ. Прїиди́те, поклони́мсѧ и҆ припаде́мъ самомꙋ̀ хрⷭ҇тꙋ̀, цр҃е́ви и҆ бг҃ꙋ на́шемꙋ. |
ΨΑΛΜΟΣ ΠΓ΄ (83).
|
Ѱало́мъ пг҃ (83).
|
ΨΑΛΜΟΣ ΠΔ΄ (84).
|
Ѱало́мъ пд҃ (84).
|
ΨΑΛΜΟΣ ΠΕ΄ (85).
Ποίησον μετ᾿ ἐμοῦ σημεῖον εἰς ἀγαθόν· καὶ ἰδέτωσαν οἱ μισοῦντές με, καὶ αἰσχυνθήτωσαν, ὅτι σύ, Κύριε, ἐβοήθησάς μοι, καὶ παρεκάλεσάς με. Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, δόξα σοι ὁ Θεός (γ΄). Κύριε, ἐλέησον (γ΄), Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. |
Ѱало́мъ пє҃ (85).
Сотворѝ со мно́ю зна́менїе во бл҃го: и҆ да ви́дѧтъ ненави́дѧщїи мѧ̀, и҆ постыдѧ́тсѧ, ꙗ҆́кѡ ты̀ гдⷭ҇и помо́глъ мѝ, и҆ ᲂу҆тѣ́шилъ мѧ̀ є҆сѝ. Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь. А҆ллилꙋ́їа, А҆ллилꙋ́їа, А҆ллилꙋ́їа, сла́ва Тебѣ̀ Бо́же (три́жды). Гдⷭ҇и поми́лꙋй (три́жды), Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ. |
Ἀναγνώστης: ἀναγινώσκει τὰ Ἀπολυτίκια
Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Ὁ δι᾿ ἡμᾶς γεννηθεὶς ἐκ Παρθένου, καὶ σταύρωσιν ὑπομείνας, ἀγαθέ· ὁ θανάτῳ τὸν θάνατον σκυλεύσας, καὶ ἔγερσιν δείξας ὡς Θεός, μὴ παρίδῃς οὓς ἔπλασας τῇ χειρί σου· δεῖξον τὴν φιλανθρωπίαν σου, ἐλεῆμον, δέξαι τὴν τεκοῦσάν σε Θεοτόκον, πρεσβεύουσαν ὑπὲρ ἡμῶν, καὶ σῶσον, Σωτὴρ ἡμῶν, λαὸν ἀπεγνωσμένον. Μὴ δὴ παραδῴης ἡμᾶς εἰς τέλος διὰ τὸ ὄνομά σου τὸ ἅγιον, καὶ μὴ διασκεδάσῃς τὴν διαθήκην σου, καὶ μὴ ἀποστήσῃς τὸ ἔλεός σου ἀφ᾿ ἡμῶν, διὰ Ἀβραὰμ τὸν ἠγαπημένον ὑπὸ σοῦ, καὶ διὰ Ἰσαάκ τὸν δοῦλόν σου, καὶ Ἰσραὴλ τὸν ἅγιόν σου. Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς (τρίς). Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου. Κύριε, ἐλέησον (τρίς). Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου. Ἐλθέτω ἡ Βασιλεία σου. Γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον. Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν. Καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. |
Чте́цъ: чтетъ ТРОПАРИ
и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь. И҆́же на́съ ра́ди рожде́йсѧ ѿ дв҃ы, и҆ распѧ́тїе претерпѣ́въ бл҃гі́й, и҆спрове́ргїй сме́ртїю сме́рть, и҆ воскрⷭ҇нїе ꙗ҆вле́й ꙗ҆́кѡ бг҃ъ, не пре́зри, ꙗ҆̀же созда́лъ є҆сѝ рꙋко́ю твое́ю: ꙗ҆вѝ чл҃вѣколю́бїе твоѐ млⷭ҇тиве, прїимѝ ро́ждшꙋю тѧ̀ бцⷣꙋ молѧ́щꙋюсѧ за ны̀, и҆ сп҃сѝ сп҃се на́шъ, лю́ди ѿча̑ѧнныѧ. Не преда́ждь на́съ до конца̀, и҆́мене твоегѡ̀ ра́ди, и҆ не разорѝ завѣ́та твоегѡ̀, и҆ не ѿста́ви млⷭ҇ти твоеѧ̀ ѿ на́съ, а҆враа́ма ра́ди возлю́бленнагѡ ѿ тебѐ, и҆ за і҆саа́ка раба̀ твоего̀, и҆ і҆и҃лѧ ст҃а́го твоего̀. Ст҃ы́й бж҃е, ст҃ы́й крѣ́пкїй, ст҃ы́й безсме́ртный, поми́лꙋй на́съ (три́жды). Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь. Прест҃а́ѧ трⷪ҇це, поми́лꙋй на́съ: гдⷭ҇и, ѡ҆чи́сти грѣхѝ на́шѧ: влⷣко, простѝ беззакѡ́нїѧ на̑ша: ст҃ы́й, посѣтѝ и҆ и҆сцѣлѝ не́мѡщи на́шѧ, и҆́мене твоегѡ̀ ра́ди. Гдⷭ҇и поми́лꙋй (три́жды). Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь. Ѻч҃е на́шъ, и҆́же є҆сѝ на нб҃сѣ́хъ, да свѧти́тсѧ и҆́мѧ твоѐ, да прїи́детъ црⷭ҇твїе твоѐ: да бꙋ́детъ во́лѧ твоѧ̀, ꙗ҆́кѡ на нб҃сѝ и҆ на землѝ. хлѣ́бъ на́шъ насꙋ́щный да́ждь на́мъ дне́сь, и҆ ѡ҆ста́ви на́мъ до́лги на́шѧ, ꙗ҆́коже и҆ мы̀ ѡ҆ставлѧ́емъ должникѡ́мъ на́шымъ: и҆ не введѝ на́съ во и҆скꙋше́нїе, но и҆зба́ви на́съ ѿ лꙋка́вагѡ. |
Ἱερεύς: Ὅτι Σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. | Свѧще́нникъ: Ꙗ҆́кѡ твоѐ є҆́сть црⷭ҇тво, и҆ си́ла, и҆ сла́ва, ѻ҆ц҃а̀, и҆ сн҃а, и҆ ст҃а́гѡ дх҃а, ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. |
Ἀναγνώστης: Ἀμήν. Κοντάκια. Κύριε, ἐλέησον (μ΄).
Ὁ ἐν παντὶ καιρῷ καὶ πάσῃ ὥρᾳ, ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς προσκυνούμενος καὶ δοξαζόμενος, Χριστὸς ὁ Θεός, ὁ μακρόθυμος, ὁ πολυέλεος, ὁ πολυεύσπλαγχνος, ὁ τοὺς δικαίους ἀγαπῶν καὶ τοὺς ἁμαρτωλοὺς ἐλεῶν, ὁ πάντας καλῶν πρὸς σωτηρίαν διὰ τῆς ἐπαγγελίας τῶν μελλόντων ἀγαθῶν· Αὐτός, Κύριε, πρόσδεξαι καὶ ἡμῶν ἐν τῇ ὥρᾳ ταύτῃ τὰς ἐντεύξεις, καὶ ἴθυνον τὴν ζωήν ἡμῶν πρὸς τὰς ἐντολάς σου. Τὰς ψυχὰς ἡμῶν ἁγίασον· τὰ σώματα ἅγνισον· τοὺς λογισμοὺς διόρθωσον· τὰς ἐννοίας κάθαρον· καὶ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης θλίψεως, κακῶν καὶ ὀδύνης. Τείχισον ἡμᾶς ἁγίοις σου Ἀγγέλοις, ἵνα, τῇ παρεμβολῇ αὐτῶν φρουρούμενοι καὶ ὁδηγούμενοι, καταντήσωμεν εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ εἰς τὴν ἐπίγνωσιν τῆς ἀπροσίτου σου δόξης· ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Κύριε, ἐλέησον (γ΄). Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καὶ ἐνδοξοτέραν, ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως, Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν. Ἐν ὀνόματι Κυρίου, εὐλόγησον, Πάτερ. |
Чте́цъ: А҆ми́нь. КОНДАКИ. Гдⷭ҇и поми́лꙋй (м҃).
И҆́же на всѧ́кое вре́мѧ, и҆ на всѧ́кїй ча́съ, на нб҃сѝ и҆ на землѝ покланѧ́емый и҆ сла́вимый хрⷭ҇тѐ бж҃е, долготерпѣли́ве, многомлⷭ҇тиве, многобл҃гоꙋтро́бне, и҆́же пра́вєдныѧ любѧ́й, и҆ грѣ̑шныѧ ми́лꙋѧй, и҆́же всѧ̑ зовы́й ко сп҃се́нїю ѡ҆бѣща́нїѧ ра́ди бꙋ́дꙋщихъ бла̑гъ: са́мъ гдⷭ҇и, прїимѝ и҆ на́шѧ въ ча́съ се́й мл҃твы, и҆ и҆спра́ви живо́тъ на́шъ къ за́повѣдемъ твои̑мъ: дꙋ́шы на́шѧ ѡ҆свѧтѝ, тѣлеса̀ ѡ҆чи́сти, помышлє́нїѧ и҆спра́ви, мы̑сли ѡ҆чи́сти, и҆ и҆зба́ви на́съ ѿ всѧ́кїѧ ско́рби, ѕѡ́лъ и҆ болѣ́зней: ѡ҆градѝ на́съ ст҃ы́ми твои́ми а҆́гг҃лы: да ѡ҆полче́нїемъ и҆́хъ соблюда́еми и҆ наставлѧ́еми, дости́гнемъ въ соедине́нїе вѣ́ры, и҆ въ ра́зꙋмъ непристꙋ́пныѧ твоеѧ̀ сла́вы, ꙗ҆́кѡ бл҃гослове́нъ є҆сѝ во вѣ́ки вѣкѡ́въ, а҆ми́нь. Гдⷭ҇и поми́лꙋй (три́жды). Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь. Чтⷭ҇нѣ́йшꙋю херꙋві̑мъ, и҆ сла́внѣйшꙋю без̾ сравне́нїѧ серафі̑мъ, без̾ и҆стлѣ́нїѧ бг҃а сло́ва ро́ждшꙋю, сꙋ́щꙋю бцⷣꙋ тѧ̀ велича́емъ. И҆́менемъ гдⷭ҇нимъ бл҃гословѝ, ѻ҆́тче. |
Ἱερεύς: Ὁ Θεὸς οἰκτειρῆσαι ἡμᾶς, καὶ εὐλογῆσαι ἡμᾶς, ἐπιφάναι τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐφ᾿ ἡμᾶς, καὶ ἐλεῆσαι ἡμᾶς. | Свѧще́нникъ: Бж҃е, ᲂу҆ще́дри ны̀ и благослови ны, просвѣти лице Твое на ны и помилꙋй ны. |
Γέρων: Δέσποτα, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ μακροθυμήσας ἐπὶ τοῖς ἡμῶν πλημμελήμασι, καὶ ἄχρι τῆς παρούσης ὥρας ἀγαγὼν ἡμᾶς, ἐν ᾗ ἐπὶ τοῦ ζωοποιοῦ ξύλου κρεμάμενος, τῷ εὐγνώμονι λῃστῇ τὴν εἰς τὸν Παράδεισον ὡδοποίησας εἴσοδον, καὶ θανάτῳ τὸν θάνατον ὤλεσας, ἱλάσθητι ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς καὶ ἀναξίοις δούλοις σου· ἡμάρτομεν γὰρ καὶ ἠνομήσαμεν, καὶ οὔκ ἐσμεν ἄξιοι ᾆραι τὰ ὄμματα ἡμῶν καὶ βλέψαι εἰς τὸ ὕψος τοῦ οὐρανοῦ, διότι κατελίπομεν τὴν ὁδὸν τῆς δικαιοσύνης σου καὶ ἐπορεύθημεν ἐν τοῖς θελήμασι τῶν καρδιῶν ἡμῶν. Ἀλλ᾿ ἱκετεύομεν τὴν σὴν ἀνείκαστον ἀγαθότητα. Φεῖσαι ἡμῶν, Κύριε, κατὰ τὸ πλῆθος τοῦ ἐλέους σου, καὶ σῶσον ἡμᾶς διὰ τὸ ὄνομά σου τὸ ἅγιον, ὅτι ἐξέλιπον ἐν ματαιότητι αἱ ἡμέραι ἡμῶν. Ἐξελοῦ ἡμᾶς τῆς τοῦ ἀντικειμένου χειρός, καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ἁμαρτήματα, καὶ νέκρωσον τὸ σαρκικὸν ἡμῶν φρόνημα· ἵνα τὸν παλαιὸν ἀποθέμενοι ἄνθρωπον, τὸν νέον ἐνδυσώμεθα, καὶ σοὶ ζήσωμεν, τῷ ἡμετέρῳ Δεσπότῃ καὶ κηδεμόνι· καὶ οὕτω τοῖς σοῖς ἀκολουθοῦντες προστάγμασιν, εἰς τὴν αἰώνιον ἀνάπαυσιν καταντήσωμεν, ἔνθα πάντων ἐστὶ τῶν εὐφραινομένων ἡ κατοικία. Σὺ γὰρ εἶ ἡ ὄντως ἀληθινὴ εὐφροσύνη καὶ ἀγαλλίασις τῶν ἀγαπώντων σε, Χριστέ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρί, καὶ τῷ Παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. | Ста́рецъ: Влⷣко гдⷭ҇и, і҆и҃се хрⷭ҇тѐ бж҃е на́шъ, долготерпѣ́вый ѡ҆ на́шихъ согрѣше́нїихъ, и҆ да́же до ны́нѣшнѧгѡ часа̀ приведы́й на́съ, во́ньже на животворѧ́щемъ дре́вѣ ви́сѧ, бл҃горазꙋ́мномꙋ разбо́йникꙋ, и҆́же въ ра́й пꙋтесотвори́лъ є҆сѝ вхо́дъ, и҆ сме́ртїю сме́рть разрꙋши́лъ є҆сѝ, ѡ҆чи́сти на́съ грѣ́шныхъ и҆ недосто́йныхъ ра̑бъ твои́хъ. согрѣши́хомъ бо и҆ беззако́нновахомъ, и҆ нѣ́смы досто́йни возвестѝ ѻ҆чеса̀ на̑ша и҆ воззрѣ́ти на высотꙋ̀ нбⷭ҇нꙋю: занѐ ѡ҆ста́вихомъ пꙋ́ть пра́вды твоеѧ̀, и҆ ходи́хомъ въ во́лѧхъ серде́цъ на́шихъ. но мо́лимъ твою̀ безмѣ́рнꙋю бл҃гость, пощадѝ на́съ гдⷭ҇и, по мно́жествꙋ млⷭ҇ти твоеѧ̀, и҆ сп҃сѝ на́съ и҆́мене твоегѡ̀ ра́ди ст҃а́гѡ, ꙗ҆́кѡ и҆счезо́ша въ сꙋетѣ̀ дні́е на́ши, и҆змѝ на́съ и҆з̾ рꙋкѝ сопроти́внагѡ, и҆ ѡ҆ста́ви на́мъ грѣхѝ на́шѧ, и҆ ᲂу҆мертвѝ плотско́е на́ше мꙋдрова́нїе, да ве́тхаго ѿложи́вше человѣ́ка, въ но́ваго ѡ҆блеце́мсѧ: и҆ тебѣ̀ поживе́мъ на́шемꙋ влⷣцѣ, и҆ бл҃годѣ́телю, и҆ та́кѡ твои̑мъ послѣ́дꙋюще повелѣ́нїємъ, въ вѣ́чный поко́й дости́гнемъ, и҆дѣ́же є҆ть всѣ́хъ веселѧ́щихсѧ жили́ще, ты́ бо є҆сѝ вои́стиннꙋ и҆́стинное весе́лїе и҆ ра́дость лю́бѧщихъ тѧ̀ хрⷭ҇тѐ бж҃е на́шъ, и҆ тебѣ̀ сла́вꙋ возсыла́емъ, со безнача́льнымъ твои́мъ ѻ҆ц҃е́мъ, и҆ прест҃ы́мъ, и҆ бл҃ги́мъ, и҆ животворѧ́щимъ твои́мъ дх҃омъ, ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ, а҆ми́нь. |
Ἀναγνώστης: Ἀμήν.
Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Κύριε, ἐλέησον (γ΄), εὐλόγησον. |
Чте́цъ: А҆ми́нь.
Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь. Гдⷭ҇и поми́лꙋй (три́жды), благослови. |
Ἱερεύς: ποιεῖ ἈΠΌΛΥΣΙΝ.
Δι᾿ εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. |
Свѧще́нникъ: творитъ ѾПꙊСТЪ.
Молитвами свѧтыхъ ѻтецъ нашихъ, Господи, Іисꙋсе Хрїсте, Сыне Божїй, помилꙋй насъ. |
Ἀναγνώστης: Ἀμήν. | Чте́цъ: А҆ми́нь. |
Ἑσπερινὸς καθημερινῶν - Вечернѧ вседневнаѧ
Ἱερεύς: Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. | Свѧще́нникъ: Благослове́нъ Бо́гъ нашъ, всегда̀, ны́нѣ и҆ при́снѡ и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. |
Ἀναγνώστης: Ἀμήν. | Чте́цъ: А҆ми́нь |
Γέρων:
Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ. Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ. Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν αὐτῷ, Χριστῷ τῷ βασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν. Ψαλμος ῥγ´ (103).
Ὁ ἥλιος ἔγνω τὴν δύσιν αὐτοῦ· ἔθου σκότος, καὶ ἐγένετο νύξ. Ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε· πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας. Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, δόξα σοι ὁ Θεὸς (γ´). Ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, Κύριε, δόξα σοι. |
Ста́рецъ:
Прїиди́те, поклони́мсѧ и҆ припаде́мъ цр҃е́ви на́шемꙋ бг҃ꙋ. Прїиди́те, поклони́мсѧ и҆ припаде́мъ хрⷭ҇тꙋ̀, цр҃е́ви на́шемꙋ бг҃ꙋ. Прїиди́те, поклони́мсѧ и҆ припаде́мъ самомꙋ̀ хрⷭ҇тꙋ̀, цр҃е́ви и҆ бг҃ꙋ на́шемꙋ. Ѱало́мъ рг҃ (103).
Со́лнце позна̀ за́падъ сво́й: положи́лъ є҆сѝ тьмꙋ̀ и҆ бы́сть но́щь. Ꙗ҆́кѡ возвели́чишасѧ дѣла̀ твоѧ̑ гдⷭ҇и, всѧ̑ премꙋ́дростїю сотвори́лъ є҆сѝ. Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь. А҆ллилꙋ́їа, А҆ллилꙋ́їа, А҆ллилꙋ́їа, сла́ва Тебѣ̀ Бо́же (три́жды). Оупованїе наше, Господи, слава Тебѣ. |
Ἱερεύς: λέγει τὴν μεγάλη ἐκτενή
Ἀναγνώστης: ἀπαντᾷ καθʼ ἐκάστην αἴτησιν «Κύριε ἐλέησον» κ.ο.κ. |
Свѧще́нникъ: глаголитъ великꙋю єктенїю
Чте́цъ: ѿвѣчаетъ на каждое прошенїе «Господи помилꙋй» и т. д. |
Κανονάρχης: ἀναγιγνώσκει τὴν ἑσπερινὴν στιχολογίαν τοῦ ψαλτηρίου τῆς ἡμέρας. | Канонархъ: читаетъ вечернюю каѳизмꙋ днѧ. |
Ἱερεύς: λέγει τὴν μικρὰν ἐκτενή
Ἀναγνώστης: ἀπαντᾷ καθʼ ἐκάστην αἴτησιν «Κύριε ἐλέησον» κ.ο.κ. |
Свѧще́нникъ: глаголитъ малꙋю єктенїю
Чте́цъ: ѿвѣчаетъ на каждое прошенїе «Господи помилꙋй» и т. д. |
Κανονάρχης: περιβεβλημένος μαντίαν ἴσταται ἐν μέσῳ τοῦ ναοῦ ἐστραμμένος πρὸς τὸν πρῶτον χορὸν καὶ ἐκφωνεῖ τὸν ἦχον τῶν στιχηρῶν τοῦ ἑσπερινοῦ, οἱ δὲ ψάλται ἄρχουσι ψάλλειν «Κύριε ἐκέκραξα». Φθασάντων τῶν ψαλτῶν τὸ «πρόσχες τῇ φωνῇ» ποιεῖ μικρὰν μετάνοιαν πρὸς τὸν χορὸν καὶ ἐπιστρέφει εἰς τὴν ἑαυτοῦ θέσιν. | Канонархъ: облачённый въ мантїю, становитсѧ посрѣди храма лицомъ къ первомꙋ хорꙋ и возглашаетъ гласъ вечернихъ стїхиръ, а пѣвцы начинаютъ пѣть «Господи воззвахъ». На словахъ «вонми гласꙋ моленїѧ» дѣлаетъ поѧсной поклонъ хорꙋ и отходитъ на своё мѣсто. |
Ἑσπέρια στιχηρά1 ψάλτης: Κύριε ἐκέκραξα πρὸς σέ, εἰσάκουσόν μου, εἰσάκουσόν μου, Κύριε. Κύριε, ἐκέκραξα πρὸς σέ, εἰσάκουσόν μου· πρόσχες τῇ φωνὴ τῆς δεήσεώς μου, ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸς σέ· εἰσάκουσόν μου, Κύριε. |
Вечернїѧ стїхиры:1 пѣвецъ: Гдⷭ҇и, воззва́хъ къ тебѣ̀, ᲂу҆слы́ши мѧ̀. Оу҆слы́ши мѧ̀ гдⷭ҇и. Гдⷭ҇и, воззва́хъ къ тебѣ̀, ᲂу҆слы́ши мѧ̀: вонмѝ гла́сꙋ моле́нїѧ моегѡ̀, внегда̀ воззва́ти мѝ къ тебѣ̀. Оу҆слы́ши мѧ̀ гдⷭ҇и. |
2 ψάλτης: Κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου, ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν σου· ἔπαρσις τῶν χειρῶν μου θυσία ἑσπερινή· εἰσάκουσόν μου, Κύριε. | 2 пѣвецъ: Да и҆спра́витсѧ мл҃тва моѧ̀, ꙗ҆́кѡ кади́ло пред̾ тобо́ю, воздѣѧ́нїе рꙋкꙋ̀ моє́ю, же́ртва вече́рнѧѧ. Оу҆слы́ши мѧ̀ гдⷭ҇и. |
1 ψάλτης: Ἐξάγαγε ἐκ φυλακῆς τὴν ψυχήν μου, τοῦ ἐξομολογήσασθαι τῷ ὀνόματί σου. ψάλλει στιχηρόν 2 ψάλτης: Ἐμὲ ὑπομενοῦσι δίκαιοι, ἕως οὗ ἀνταποδῷς μοι. ψάλλει στιχηρόν
1 ψάλτης: Ἐκ βαθέων ἐκέκραξά σοι, Κύριε· Κύριε, εἰσάκουσον τῆς φωνῆς μου. ψάλλει στιχηρόν 2 ψάλτης: Γενηθήτω τά ὦτά σου προσέχοντα εἰς τὴν φωνὴν τῆς δεήσεώς μου. ψάλλει στιχηρόν
1 ψάλτης: Ἐὰν ἀνομίας παρατηρήσῃς, Κύριε, Κύριε, τίς ὑποστήσεται; ὅτι παρὰ σοὶ ὁ ἱλασμός ἐστιν. ψάλλει στιχηρόν 2 ψάλτης: Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου ὑπέμεινά σε, Κύριε· ὑπέμεινεν ἡ ψυχή μου εἰς τὸν λόγον σου, ἤλπισεν ἡ ψυχή μου ἐπὶ τὸν Κύριον. ψάλλει στιχηρόν
1 ψάλτης: Ἀπὸ φυλακῆς πρωΐας μέχρι νυκτός, ἀπὸ φυλακῆς πρωΐας, ἐλπισάτω Ἰσραὴλ ἐπὶ τὸν Κύριον. ψάλλει στιχηρόν 2 ψάλτης: Ὅτι παρὰ τῷ Κυρίῳ τὸ ἔλεος, καὶ πολλὴ παρ᾿ αὐτῷ λύτρωσις· καὶ αὐτὸς λυτρώσεται τὸν Ἰσραὴλ ἐκ πασῶν τῶν ἀνομιῶν αὐτοῦ. ψάλλει στιχηρόν 1 ψάλτης: Αἰνεῖτε τὸν Κύριον, πάντα τὰ ἔθνη, ἐπαινέσατε αὐτόν, πάντες οἱ λαοί. ψάλλει στιχηρόν 2 ψάλτης: Ὅτι ἐκραταιώθη τὸ ἔλεος αὐτοῦ ἐφ᾿ ἡμᾶς, καὶ ἡ ἀλήθεια τοῦ Κυρίου μένει εἰς τὸν αἰῶνα. ψάλλει στιχηρόν |
1 пѣвецъ: И҆зведѝ и҆з̾ темни́цы дꙋ́шꙋ мою̀, и҆сповѣ́датисѧ и҆́мени твоемꙋ̀. поетъ стїхирꙋ 2 пѣвецъ: Менѐ ждꙋ́тъ пра́вєдницы, до́ндеже возда́си мнѣ̀. поетъ стїхирꙋ
1 пѣвецъ: И҆з̾ глꙋбины̀ воззва́хъ къ тебѣ̀ гдⷭ҇и, гдⷭ҇и, ᲂу҆слы́ши гла́съ мо́й. поетъ стїхирꙋ 2 пѣвецъ: Да бꙋ́дꙋтъ ᲂу҆́ши твоѝ, вне́млющѣ гла́сꙋ моле́нїѧ моегѡ̀. поетъ стїхирꙋ
1 пѣвецъ: А҆́ще беззакѡ́нїѧ на́зриши гдⷭ҇и, гдⷭ҇и, кто̀ постои́тъ; ꙗ҆́кѡ ᲂу҆ тебѐ ѡ҆чище́нїе є҆́сть. поетъ стїхирꙋ 2 пѣвецъ: И҆́мене ра́ди твоегѡ̀ потерпѣ́хъ тѧ̀ гдⷭ҇и, потерпѣ̀ дꙋша̀ моѧ̀ въ сло́во твоѐ, ᲂу҆пова̀ дꙋша̀ моѧ̀ на гдⷭ҇а. поетъ стїхирꙋ
1 пѣвецъ: Ѿ стра́жи ᲂу҆́треннїѧ до но́щи, ѿ стра́жи ᲂу҆́треннїѧ, да ᲂу҆пова́етъ і҆и҃ль на гдⷭ҇а. поетъ стїхирꙋ 2 пѣвецъ: Ꙗ҆́кѡ ᲂу҆ гдⷭ҇а млⷭ҇ть, и҆ мно́гое ᲂу҆ негѡ̀ и҆збавле́нїе, и҆ то́й и҆зба́витъ і҆и҃лѧ ѿ всѣ́хъ беззако́нїй є҆гѡ̀. поетъ стїхирꙋ 1 пѣвецъ: Хвали́те гдⷭ҇а всѝ ꙗ҆зы́цы, похвали́те є҆го̀ всѝ лю́дїе. поетъ стїхирꙋ 2 пѣвецъ: Ꙗ҆́кѡ ᲂу҆тверди́сѧ млⷭ҇ть є҆гѡ̀ на на́съ, и҆ и҆́стина гдⷭ҇нѧ пребыва́етъ во вѣ́къ. поетъ стїхирꙋ |
1 ψάλτης: Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. καὶ ψάλλει ΔΟΞΑΣΤΙΚΌΝ | 1 пѣвецъ: Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ. и поетъ СЛАВНИКЪ |
2 ψάλτης: Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. καὶ ψάλλει ΘΕΟΤΟΚΊΟΝ | 2 пѣвецъ: и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь. и поетъ Богородиченъ |
Γέρων: Φῶς ἱλαρὸν ἁγίας δόξης, ἀθανάτου Πατρός, οὐρανίου, ἁγίου, μάκαρος, Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλθόντες ἐπὶ τὴν ἡλίου δύσιν, ἰδόντες φῶς ἑσπερινόν, ὑμνοῦμεν Πατέρα, Υἱόν, καὶ Ἅγιον Πνεῦμα, Θεόν. Ἄξιόν σε ἐν πᾶσι καιροῖς, ὑμνεῖσθαι φωναῖς αἰσίαις, Υἱὲ Θεοῦ, ζωὴν ὁ διδούς· διὸ ὁ κόσμος σὲ δοξάζει. | Ста́рецъ: Свѣ́те ти́хїй ст҃ы́ѧ сла́вы, безсме́ртнагѡ ѻ҆ц҃а̀ нбⷭ҇нагѡ, ст҃а́гѡ бл҃же́ннагѡ, і҆и҃се хрⷭ҇тѐ: прише́дше на за́падъ со́лнца, ви́дѣвше свѣ́тъ вече́рнїй, пое́мъ ѻ҆ц҃а̀, сн҃а и҆ ст҃а́го дх҃а, бг҃а. досто́инъ є҆сѝ во всѧ̑ времена̀ пѣ́тъ бы́ти гла́сы прпⷣбными, сн҃е бж҃їй, живо́тъ даѧ́й: тѣ́мже мі́ръ тѧ̀ сла́витъ. |
Κανονάρχης: ἐκφωνεῖ τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν ἦχον τοῦ προκειμένου τῆς ἡμέρας. Ψάλται: ψάλλουσι τὸ προκείμενον δίς. Κανονάρχης: ἐκφωνεῖ τὸν στίχον τοῦ προκειμένου. 1ψάλτης: ψάλλει τὸ πρῶτον ἥμισυ τοῦ προκειμένου. 2ψάλτης: ψάλλει τὸ δεύτερον ἥμισυ τοῦ προκειμένου. | Канонархъ: возглашаетъ начало и гласъ прокімна днѧ. Пѣвцы: поютъ прокіменъ дважды. Канонархъ: возглашаетъ стіхъ прокімна. 1 пѣвецъ: поетъ первꙋю половинꙋ прокімна. 2 пѣвецъ: поетъ вторꙋю половинꙋ прокімна. |
Προκείμενον τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας. Ἦχος πλ. δ´.
Ἰδοὺ δὴ εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, * πάντες οἱ δοῦλοι Κυρίου. στίχος: Οἱ ἑστῶτες ἐν οἴκῳ Κυρίου, ἐν αὐλαῖς οἴκου Θεοῦ ἡμῶν. |
Въ недѣлю, гласъ 8:
Сѐ ны́нѣ бл҃гослови́те гдⷭ҇а * всѝ рабѝ гдⷭ҇ни. стіхъ: Стоѧ́щїи во хра́мѣ гдⷭ҇ни, во дво́рѣхъ до́мꙋ бг҃а на́шегѡ. |
Προκείμενον τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας. Ἦχος δ´.
Κύριος εἰσακούσεταί μου, * ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸς αὐτόν. στίχος: Ἐν τῷ ἐπικαλεῖσθαί με εἰσήκουσάς μου, ὁ Θεὸς τῆς δικαιοσύνης μου, ἐν θλίψει ἐπλάτυνάς με. |
Въ понедѣльникъ, гласъ 4:
Гдⷭ҇ь ᲂу҆слы́шитъ мѧ̀, * внегда̀ воззва́ти мѝ къ немꙋ̀. стіхъ: Внегда̀ призва́ти мѝ, ᲂу҆слы́ша мѧ̀ бг҃ъ пра́вды моеѧ̀, въ скорби распространилъ мѧ єси. |
Προκείμενον τῇ Τρίτῃ ἑσπέρας. Ἦχος α´.
Τὸ ἔλεός σου, Κύριε, καταδιώξει με, * πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου. στίχος: Κύριος ποιμαίνει με, καὶ οὐδέν με ὑστερήσει· εἰς τόπον χλόης, ἐκεῖ με κατεσκήνωσεν. |
Во вторникъ, гласъ 1:
Млⷭ҇ть твоѧ̀ гдⷭ҇и, пожене́тъ мѧ̀ * всѧ̑ дни̑ живота̀ моегѡ̀. стіхъ: Гдⷭ҇ь пасе́тъ мѧ̀, и҆ ничто́же мѧ̀ лиши́тъ, на мѣ́стѣ ѕла́чнѣ, та́мѡ всели́ мѧ. |
Προκείμενον τῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας. Ἦχος πλ. α´.
Ὁ Θεός, ἐν τῷ ὀνόματί σου σῶσόν με, * καὶ ἐν τῇ δυνάμει σου κρινεῖς με. στίχος: Ὁ Θεός, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τὰ ῥήματα τοῦ στόματός μου. |
Въ срѣдꙋ, гласъ 5:
Бж҃е, во и҆́мѧ твоѐ сп҃си́ мѧ, * и҆ въ си́лѣ твое́й сꙋди́ ми. стіхъ: Бж҃е, ᲂу҆слы́ши мл҃твꙋ мою̀, внꙋшѝ глаго́лы ᲂу҆́стъ мои́хъ. |
Προκείμενον τῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας. Ἦχος πλ. β´.
Ἡ βοήθειά μου παρὰ Κυρίου, * τοῦ ποιήσαντος τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. στίχος: Ἦρα τοὺς ὀφθαλμούς μου εἰς τὰ ὄρη, ὅθεν ἥξει ἡ βοήθειά μου. |
Въ четвертокъ, гласъ 6:
По́мощь моѧ̀ ѿ гдⷭ҇а, * сотво́ршагѡ нб҃о и҆ зе́млю. стіхъ: Возведо́хъ ѻ҆́чи моѝ въ го́ры, ѿню́дꙋже прїи́детъ по́мощь моѧ̀. |
Προκείμενον τῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας. Ἦχος βαρύς.
Ὁ Θεός, ἀντιλήπτωρ μου εἶ· * τὸ ἔλεός σου προφθάσει με. στίχος: Ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, ὁ Θεός, καὶ ἐκ τῶν ἐπανισταμένων ἐπ᾿ ἐμὲ λύτρωσαί με. |
Въ пѧтокъ, гласъ 7:
Бж҃е, застꙋ́пникъ мо́й є҆сѝ ты̀, * и҆ млⷭ҇ть твоѧ̀ предвари́тъ мѧ̀. стіхъ: И҆зми́ мѧ ѿ вра̑гъ мои́хъ бж҃е, и҆ ѿ востаю́щихъ на мѧ̀ и҆зба́ви мѧ̀. |
Προκείμενον τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας. Ἦχος πλ. β´.
Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν, * εὐπρέπειαν ἐνεδύσατο. 1στίχος: Ἐνεδύσατο ὁ Κύριος δύναμιν, καὶ περιεζώσατο. 2στίχος: Καὶ γὰρ ἐστερέωσε τὴν οἰκουμένην, ἥτις οὐ σαλευθήσεται. |
Въ сꙋбботꙋ, гласъ 6:
Гдⷭ҇ь воцр҃и́сѧ, въ лѣ́потꙋ ѡ҆блече́сѧ. 1стіхъ: Ѡ҆блече́сѧ гдⷭ҇ь въ си́лꙋ и҆ препоѧ́сасѧ. 2стіхъ: И҆́бо ᲂу҆твердѝ вселе́ннꙋю, ꙗ҆́же не подви́житсѧ. |
Γέρων: Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῇ ἑσπέρᾳ ταύτῃ ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶν, καὶ αἰνετὸν καὶ δεδοξασμένον τὸ ὄνομά σου εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
Γένοιτο, Κύριε, τὸ ἔλεός σου ἐφ᾿ ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ σέ. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου. Εὐλογητὸς εἶ, Δέσποτα, συνέτισόν με τὰ δικαιώματά σου. Εὐλογητὸς εἶ, Ἅγιε, φώτισόν με τοῖς δικαιώμασί σου. Κύριε, τὸ ἔλεός σου εἰς τὸν αἰῶνα, τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σου μὴ παρίδῃς. Σοὶ πρέπει αἶνος, σοὶ πρέπει ὕμνος, σοὶ δόξα πρέπει, τῷ Πατρί, καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. |
Ста́рецъ: Сподо́би гдⷭ҇и въ ве́черъ се́й без̾ грѣха̀ сохрани́тисѧ на́мъ. бл҃гослове́нъ є҆сѝ гдⷭ҇и бж҃е ѻ҆тє́цъ на́шихъ, и҆ хва́льно и҆ просла́влено и҆́мѧ твоѐ во вѣ́ки, а҆ми́нь.
Бꙋ́ди гдⷭ҇и, млⷭ҇ть твоѧ̀ на на́съ, ꙗ҆́коже ᲂу҆пова́хомъ на тѧ̀. бл҃гослове́нъ є҆сѝ гдⷭ҇и, наꙋчи́ мѧ ѡ҆правда́нїємъ твои̑мъ. бл҃гослове́нъ є҆сѝ влⷣко, вразꙋми́ мѧ ѡ҆правда́нїємъ твои̑мъ. бл҃гослове́нъ є҆сѝ ст҃ы́й, просвѣти́ мѧ ѡ҆правда́нїи твои́ми. Гдⷭ҇и, млⷭ҇ть твоѧ̀ во вѣ́къ, дѣ́лъ рꙋкꙋ̀ твоє́ю не пре́зри: тебѣ̀ подоба́етъ хвала̀, тебѣ̀ подоба́етъ пѣ́нїе, тебѣ̀ сла́ва подоба́етъ, ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ ны́нѣ, и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. |
Ἀναγνώστης: Ἀμήν. | Чте́цъ: А҆ми́нь |
Ἱερεύς: λέγει τὰ πληρωτικά·
Ἀναγνώστης: ἀπαντᾷ καθʼ ἐκάστην αἴτησιν «Κύριε ἐλέησον» κ.ο.κ. |
Свѧще́нникъ: глаголитъ просительнꙋю єктенїю.
Чте́цъ: ѿвѣчаетъ на каждое прошенїе «Господи помилꙋй» и т. д. |
ΑΠΌΣΤΙΧΑἐν πάσαις ταῖς ἡμέραις ἐκτὸς παρασκευῆς καὶ σαββάτου: τρία στιχηρά τῆς Παρακλητικῆς· 1ψάλτης: ψάλλει πρῶτον στιχηρὸν ἄνευ στίχου· 2ψάλτης: Πρὸς σὲ ᾖρα τοὺς ὀφθαλμούς μου, τὸν κατοικοῦντα ἐν τῷ οὐρανῷ. Ἰδού, ὡς ὀφθαλμοὶ δούλων εἰς χεῖρας τῶν κυρίων αὑτῶν, ὡς ὀφθαλμοὶ παιδίσκης εἰς χεῖρας τῆς κυρίας αὑτῆς, οὕτως οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, ἕως οὗ οἰκτειρῆσαι ἡμᾶς. καὶ ψάλλει δεύτερον στιχηρόν· 1ψάλτης: Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς, ὅτι ἐπὶ πολὺ ἐπλήσθημεν ἐξουδενώσεως, ἐπὶ πλεῖον ἐπλήσθη ἡ ψυχὴ ἡμῶν. Τὸ ὄνειδος τοῖς εὐθηνοῦσι, καὶ ἡ ἐξουδένωσις τοῖς ὑπερηφάνοις. καὶ ψάλλει τρίτον στιχηρόν· τῇ παρασκευῇ ἑσπέρας: τέσσερα στιχηρά· 2ψάλτης: ψάλλει πρῶτον στιχηρὸν ἄνευ στίχου· 1ψάλτης: Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ· καὶ ψάλλει δεύτερον στιχηρόν· 2ψάλτης: Τοῖς Ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος· καὶ ψάλλει 3ον στιχηρόν· 1ψάλτης: Μακάριοι οὓς ἐξελέξω καὶ προσλάβω Κύριε· καὶ ψάλλει τέταρτον στιχηρόν· τῷ σαββάτῳ ἑσπέρας: τέσσερα στιχηρά· 2ψάλτης: ψάλλει πρῶτον στιχηρὸν ἄνευ στίχου· 1ψάλτης: Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν, εὐπρέπειαν ἐνεδύσατο, ἐνεδύσατο Κύριος δύναμιν καὶ περιεζώσατο· καὶ ψάλλει δεύτερον στιχηρόν· 2ψάλτης: Καὶ γὰρ ἐστερέωσεν τὴν οἰκουμένην, ἥτις οὐ σαλευθήσεται· καὶ ψάλλει τρίτον στιχηρόν· 1ψάλτης: Τῷ οἴκῳ σου πρέπει ἁγίασμα, Κύριε εἰς μακρότητα ἡμερῶν· καὶ ψάλλει τέταρτον στιχηρόν· |
Стихиры на стиховнѣ.во всѧ дни кромѣ пѧтницы и сꙋбботы: 3 стїхиры ѻктоиха: 1 пѣвецъ: поетъ первꙋю стїхирꙋ без̾ стїха. 2 пѣвецъ: Къ тебѣ̀ возведо́хъ ѻ҆́чи моѝ, живꙋ́щемꙋ на нб҃сѝ. сѐ ꙗ҆́кѡ ѻ҆́чи ра̑бъ въ рꙋкꙋ̀ госпо́дїй свои́хъ, ꙗ҆́кѡ ѻ҆́чи рабы́ни въ рꙋкꙋ̀ госпожѝ своеѧ̀: та́кѡ ѻ҆́чи на́ши ко гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ на́шемꙋ, до́ндеже ᲂу҆ще́дритъ ны̀: и поетъ вторꙋю стїхирꙋ. 1 пѣвецъ: Поми́лꙋй на́съ, гдⷭ҇и, поми́лꙋй на́съ, ꙗ҆́кѡ по мно́гꙋ и҆спо́лнихомсѧ ᲂу҆ничиже́нїѧ: наипа́че напо́лнисѧ дꙋша̀ на́ша поноше́нїѧ гобзꙋ́ющихъ, и҆ ᲂу҆ничиже́нїѧ го́рдыхъ: и поетъ третюю тїхирꙋ. въ пѧтокъ вечера: 4 стїхиры: 2 пѣвецъ: поетъ первꙋю стїхирꙋ без̾ стїха. 1 пѣвецъ: Дивенъ Богъ во свѧтыхъ своихъ: и поетъ вторꙋю стїхирꙋ. 2 пѣвецъ: Свѧтымъ иже на земли Егѡ оудивисѧ Господь: и поетъ третюю тїхирꙋ. 1 пѣвецъ: Блажени ꙗже избралъ и прїѧлъ єси Господи: и поетъ 4ю стїхирꙋ. въ сꙋбботꙋ вечера: 4 стїхиры: 2 пѣвецъ: поетъ первꙋю стїхирꙋ без̾ стїха. 1 пѣвецъ: Господь воцарисѧ въ лепотꙋ ѡблечесѧ, ѡблечесѧ Господь въ силꙋ и препоѧсасѧ: и поетъ вторꙋю стїхирꙋ. 2 пѣвецъ: Ибо оутверди вселеннꙋю ꙗже не подвижитсѧ: и поетъ третюю тїхирꙋ. 1 пѣвецъ: Домꙋ Твоемꙋ подобаетъ свѧтынѧ Господи въ долготꙋ дній: и поетъ четвертꙋю стїхирꙋ. |
2 ψάλτης: Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. καὶ ψάλλει ΔΟΞΑΣΤΙΚΌΝ | 2 пѣвецъ: Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ. и поетъ СЛАВНИКЪ |
1 ψάλτης: Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. καὶ ψάλλει ΘΕΟΤΟΚΊΟΝ | 1 пѣвецъ: и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь. и поетъ Богородиченъ |
Γέρων: Νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλον σου, Δέσποτα, κατὰ τὸ ῥῆμα σου, ἐν εἰρήνῃ, ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου, ὃ ἡτοίμασας κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν· φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν, καὶ δόξαν λαοῦ σου Ἰσραήλ. | Ста́рецъ: Ны́нѣ ѿпꙋща́еши раба̀ твоего̀, влⷣко, по глаго́лꙋ твоемꙋ̀, съ ми́ромъ: ꙗ҆́кѡ ви́дѣста ѻ҆́чи моѝ сп҃се́нїе твоѐ, є҆́же є҆сѝ ᲂу҆гото́валъ пред̾ лице́мъ всѣ́хъ люде́й, свѣ́тъ во ѿкрове́нїе ꙗ҆зы́кѡвъ, и҆ сла́вꙋ люде́й твои́хъ і҆и҃лѧ. |
3 καὶ 4 ψάλται: ψάλλουσι τὴν Παράκλησιν ἢ ΘΕΟΤΟΚΆΡΙΟΝ (κανὼν τῆς Θεοτόκου κατ᾽ ἦχον καὶ ἡμέραν τῆς ἑβδομάδος· ἐκ τῆς συλλογῆς Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου ἢ Ἀγαπίου Λάνδου). | 3 и 4 пѣвцы: поютъ Молебный канонъ или Ѳеотокарїй (канонъ Богородицѣ на гласъ и день седмицы, изъ сборниковъ прп. Нїкодима Свѧтогорца или Агапїѧ Ландоса). |
Ἀναγνώστης:Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς (τρίς). Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου. Κύριε, ἐλέησον (τρίς). Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου. Ἐλθέτω ἡ Βασιλεία σου. Γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον. Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν. Καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. |
Чте́цъ:Ст҃ы́й бж҃е, ст҃ы́й крѣ́пкїй, ст҃ы́й безсме́ртный, поми́лꙋй на́съ (три́жды). Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.
Прест҃а́ѧ трⷪ҇це, поми́лꙋй на́съ: гдⷭ҇и, ѡ҆чи́сти грѣхѝ на́шѧ: влⷣко, простѝ беззакѡ́нїѧ на̑ша: ст҃ы́й, посѣтѝ и҆ и҆сцѣлѝ не́мѡщи на́шѧ, и҆́мене твоегѡ̀ ра́ди. Гдⷭ҇и поми́лꙋй (три́жды). Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь. Ѻч҃е на́шъ, и҆́же є҆сѝ на нб҃сѣ́хъ, да свѧти́тсѧ и҆́мѧ твоѐ, да прїи́детъ црⷭ҇твїе твоѐ: да бꙋ́детъ во́лѧ твоѧ̀, ꙗ҆́кѡ на нб҃сѝ и҆ на землѝ. хлѣ́бъ на́шъ насꙋ́щный да́ждь на́мъ дне́сь, и҆ ѡ҆ста́ви на́мъ до́лги на́шѧ, ꙗ҆́коже и҆ мы̀ ѡ҆ставлѧ́емъ должникѡ́мъ на́шымъ: и҆ не введѝ на́съ во и҆скꙋше́нїе, но и҆зба́ви на́съ ѿ лꙋка́вагѡ. |
Ἱερεύς: Ὅτι Σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. | Свѧще́нникъ: Ꙗ҆́кѡ твоѐ є҆́сть црⷭ҇тво, и҆ си́ла, и҆ сла́ва, ѻ҆ц҃а̀, и҆ сн҃а, и҆ ст҃а́гѡ дх҃а, ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. |
Ἀναγνώστης: Ἀμήν. | Чте́цъ: А҆ми́нь. |
1 καὶ 2 ψάλται: ψάλλουσι τὰ ἀπολυτίκια καὶ τὸ ἀντίστοιχον θεοτοκίον τῆς ἡμέρας κατ᾽ ἦχον τοῦ τελευταίου ἀπολιτικίου ἢ ἀπολυτίκιον τῆς δεσποτικῆς - θεομητορικῆς ἑορτῆς κατὰ τὰς περιόδους αὐτῶν. | 1 и 2 пѣвцы: поютъ ѿпꙋстительны тропари и богородиченъ днѧ на гласъ послѣднѧгѡ тропарѧ или тропарь господскагѡ - богородичнагѡ праздника въ періоды празднованїй. |
Ἱερεύς: Σοφία. | Свѧще́нникъ: Премꙋдрость. |
Ἀναγνώστης: Εὐλόγησον. | Чте́цъ: Благослови. |
Ἱερεύς: Ὁ ὢν εὐλογητὸς Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. | Свѧще́нникъ: Сый Благословенъ Хрїстосъ Богъ нашъ всегда, нынѣ и приснѡ и во вѣки вѣковъ. |
Ἀναγνώστης: Ἀμήν. | Чте́цъ: А҆ми́нь. |
Γέρων: Στερεώσαι, Κύριος ὁ Θεός, τὴν ἁγίαν καὶ ἀμώμητον πίστιν τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, σὺν τῇ ἁγίᾳ καὶ Ἱερᾷ Μονῇ ταύτῃ εἰς αἰῶνας αἰώνων. | Ста́рецъ: Оутверди Боже, свѧтꙋю и непорочнꙋю вѣрꙋ благочестивыхъ и православныхъ хрїстїанъ, со свѧтой сей и свѧщенной Ѻбителью во вѣки вѣкѡвъ. |
Ἀναγνώστης: Ἀμήν. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καὶ ἐνδοξοτέραν, ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως, Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν.
Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Κύριε, ἐλέησον (γ΄), εὐλόγησον. |
Чте́цъ: А҆ми́нь. Чтⷭ҇нѣ́йшꙋю херꙋві̑мъ, и҆ сла́внѣйшꙋю без̾ сравне́нїѧ серафі̑мъ, без̾ и҆стлѣ́нїѧ бг҃а сло́ва ро́ждшꙋю, сꙋ́щꙋю бцⷣꙋ тѧ̀ велича́емъ.
Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь. Гдⷭ҇и поми́лꙋй (три́жды), благослови. |
Ἱερεύς: ποιεῖ ἈΠΌΛΥΣΙΝ. | Свѧще́нникъ: творитъ ѾПꙊСТЪ. |
1 ψάλτης: ἐκφωνεῖ·Πρόσδεξαι Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ, ὁ Θεός, τὴν δέησιν ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ἐλέησον ἡμᾶς. | 1 пѣвецъ: возглашаетъ:Прїими Господи Іисꙋсе Хрїсте Боже, моленїе насъ грѣшныхъ и помилꙋй насъ. |
2 ψάλτης: ἐκφωνεῖ·Γένοιτο Κύριε τὸ ἔλεός σου ἐφ᾿ ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ σέ. | 2 пѣвецъ: возглашаетъ:Бꙋди Господи милость Твоѧ на насъ, ꙗкоже оуповахомъ на Тѧ. |
Κανονάρχης: ἐκφωνεῖ·Αἰωνία ἡ μνήμη ὑμῶν ἀξιομακάριστοι καὶ ἀείμνηστοι κτίτορες. | Канонархъ: возглашаетъ:Вѣчнаѧ памѧть ваша, достоблаженные и приснопамѧтные ктиторы. |
Ἀναγνώστης: ἐκφωνεῖ· Αἰωνία ἡ μνήμη αὐτῶν. | Чте́цъ: возглашаетъ: Вѣчнаѧ памѧть ихъ. |
Ἱερεύς: Δι᾿ εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. | Свѧще́нникъ: Молитвами свѧтыхъ ѻтецъ нашихъ, Господи, Іисꙋсе Хрїсте, Сыне Божїй, помилꙋй насъ. |
Ἀναγνώστης: Ἀμήν. | Чте́цъ: А҆ми́нь. |
ΜΙΚΡΟΝ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟΝ – МАЛОЕ ПОВЕЧЕРІЕ
Ἱερεύς: Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. | Свѧще́нникъ: Благослове́нъ Бо́гъ нашъ, всегда̀, ны́нѣ и҆ при́снѡ и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. |
1 Ἀναγνώστης: Ἀμήν. | 1 Чте́цъ: А҆ми́нь |
Ἱερεύς: Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. | Свѧще́нникъ: Сла́ва Тебѣ̀ Бо́же нашъ, сла́ва Тебѣ̀. |
Γέρων: Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος καὶ σῶσον ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν. | Ста́рецъ: Цр҃ю̀ нбⷭ҇ный, ᲂу҆тѣ́шителю, дш҃е и҆́стины, и҆́же вездѣ̀ сы́й и҆ всѧ̑ и҆сполнѧ́ѧй, сокро́вище бл҃ги́хъ и҆ жи́зни пода́телю, прїидѝ и҆ всели́сѧ въ ны̀, и҆ ѡ҆чи́сти ны̀ ѿ всѧ́кїѧ скве́рны, и҆ сп҃сѝ бл҃же дꙋ́шы на́шѧ. |
1 Ἀναγνώστης: Ἀμήν.
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς (τρίς). Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου. Κύριε, ἐλέησον (τρίς). Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου. Ἐλθέτω ἡ Βασιλεία σου. Γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον. Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν. Καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. |
1 Чте́цъ: а҆ми́нь.
Ст҃ы́й бж҃е, ст҃ы́й крѣ́пкїй, ст҃ы́й безсме́ртный, поми́лꙋй на́съ (три́жды). Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь. Прест҃а́ѧ трⷪ҇це, поми́лꙋй на́съ: гдⷭ҇и, ѡ҆чи́сти грѣхѝ на́шѧ: влⷣко, простѝ беззакѡ́нїѧ на̑ша: ст҃ы́й, посѣтѝ и҆ и҆сцѣлѝ не́мѡщи на́шѧ, и҆́мене твоегѡ̀ ра́ди. Гдⷭ҇и поми́лꙋй (три́жды). Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь. Ѻч҃е на́шъ, и҆́же є҆сѝ на нб҃сѣ́хъ, да свѧти́тсѧ и҆́мѧ твоѐ, да прїи́детъ црⷭ҇твїе твоѐ: да бꙋ́детъ во́лѧ твоѧ̀, ꙗ҆́кѡ на нб҃сѝ и҆ на землѝ. хлѣ́бъ на́шъ насꙋ́щный да́ждь на́мъ дне́сь, и҆ ѡ҆ста́ви на́мъ до́лги на́шѧ, ꙗ҆́коже и҆ мы̀ ѡ҆ставлѧ́емъ должникѡ́мъ на́шымъ: и҆ не введѝ на́съ во и҆скꙋше́нїе, но и҆зба́ви на́съ ѿ лꙋка́вагѡ. |
Ἱερεύς: Ὅτι Σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. | Свѧще́нникъ: Ꙗ҆́кѡ твоѐ є҆́сть црⷭ҇тво, и҆ си́ла, и҆ сла́ва, ѻ҆ц҃а̀, и҆ сн҃а, и҆ ст҃а́гѡ дх҃а, ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. |
1 Ἀναγνώστης: Ἀμήν. Κύριε ἐλέησον (ιβ΄). Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ. Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ. Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν αὐτῷ, Χριστῷ τῷ βασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν. |
Чте́цъ: А҆ми́нь. Гдⷭ҇и поми́лꙋй (в҃і). Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.
Прїиди́те, поклони́мсѧ и҆ припаде́мъ цр҃е́ви на́шемꙋ бг҃ꙋ. Прїиди́те, поклони́мсѧ и҆ припаде́мъ хрⷭ҇тꙋ̀, цр҃е́ви на́шемꙋ бг҃ꙋ. Прїиди́те, поклони́мсѧ и҆ припаде́мъ самомꙋ̀ хрⷭ҇тꙋ̀, цр҃е́ви и҆ бг҃ꙋ на́шемꙋ. |
ΨΑΛΜΟΣ Ν΄ (50).
|
Ѱало́мъ н (50).
|
ΨΑΛΜΟΣ ΞΘ΄ (69).
|
Ѱало́мъ ѯѳ (69).
|
ΨΑΛΜΟΣ ΡΜΒ΄ (142).
|
Ѱало́мъ рмв (142).
|
ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ
|
СЛАВОСЛОВІЕ
|
Σύμβολον τῆς Πίστεως·
|
Сѵмволъ вѣры
|
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ2 Ἀναγνώστης: Τὸ προσταχθὲν μυστικῶς λαβὼν ἐν γνώσει, ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ Ἰωσὴφ σπουδῇ ἐπέστη, ὁ Ἀσώματος λέγων τῇ Ἀπειρογάμῳ· Ὁ κλίνας τῇ καταβάσει τοὺς οὐρανούς, χωρεῖται ἀναλλοιώτως ὅλος ἐν σοί· Ὃν καὶ βλέπων ἐν μήτρᾳ σου, λαβόντα δούλου μορφήν, ἐξίσταμαι κραυγάζων σοι· Χαῖρε Νύμφη ἀνύμφευτε. 1 Ἀναγνώστης: Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. |
ПРИВѢТСТВІѦ (АКАѲІСТЪ) |
2 Ἀναγνώστης:
Ἄγγελος πρωτοστάτης, οὐρανόθεν ἐπέμφθη, εἰπεῖν τῇ Θεοτόκῳ τό, Χαῖρε · 1 Ἀναγνώστης: Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. 2 Ἀναγνώστης: Ἄγγελος πρωτοστάτης, οὐρανόθεν ἐπέμφθη, εἰπεῖν τῇ Θεοτόκῳ τό, Χαῖρε · 1 Ἀναγνώστης: Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. 2 Ἀναγνώστης: Ἄγγελος πρωτοστάτης, οὐρανόθεν ἐπέμφθη, εἰπεῖν τῇ Θεοτόκῳ τό, Χαῖρε · 1 Ἀναγνώστης: Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. |
|
2 Ἀναγνώστης: καὶ σὺν τῇ ἀσωμάτῳ φωνῇ, σωματούμενόν σε θεωρῶν Κύριε, ἐξίστατο, καὶ ἵστατο κραυγάζων πρὸς αὐτὴν τοιαῦτα·
Χαῖρε, δι᾿ ἧς ἡ χαρὰ ἐκλάμψει· χαῖρε, δι᾿ ἧς ἡ ἀρὰ ἐκλείψει. Χαῖρε, τοῦ πεσόντος Ἀδὰμ ἡ ἀνάκλησις· χαῖρε, τῶν δακρύων τῆς Εὔας ἡ λύτρωσις. Χαῖρε, ὕψος δυσανάβατον ἀνθρωπίνοις λογισμοῖς· χαῖρε, βάθος δυσθεώρητον, καὶ Ἀγγέλων ὀφθαλμοῖς. Χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις Βασιλέως καθέδρα· χαῖρε, ὅτι βαστάζεις τὸν βαστάζοντα πάντα. Χαῖρε, ἀστήρ ἐμφαίνων τὸν Ἥλιον· χαῖρε, γαστὴρ ἐνθέου σαρκώσεως. Χαῖρε, δι᾿ ἧς νεουργεῖται ἡ κτίσις· χαῖρε, δι᾿ ἧς βρεφουργεῖται ὁ Κτίστης. Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. 1 Ἀναγνώστης: Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. |
|
2 Ἀναγνώστης: Βλέπουσα ἡ Ἁγία, ἑαυτὴν ἐν ἁγνείᾳ, φησὶ τῷ Γαβριὴλ θαρσαλέως· Τὸ παράδοξόν σου τῆς φωνῆς, δυσπαράδεκτόν μου τῇ ψυχῇ φαίνεται· ἀσπόρου γὰρ συλλήψεως τὴν κύησιν πῶς λέγεις; κράζων·
Ἀλληλούϊα. 1 Ἀναγνώστης: Ἀλληλούϊα. |
|
2 Ἀναγνώστης: Γνῶσιν ἄγνωστον γνῶναι, ἡ Παρθένος ζητοῦσα, ἐβόησε πρὸς τὸν λειτουργοῦντα· Ἐκ λαγόνων ἁγνῶν Υἱόν, πῶς ἐστι τεχθῆναι δυνατόν; λέξον μοι. Πρὸς ἣν ἐκεῖνος ἔφησεν ἐν φόβῳ, πλὴν κραυγάζων οὕτω·
Χαῖρε, βουλῆς ἀποῤῥήτου μύστις· χαῖρε, σιγῆς δεομένων πίστις. Χαῖρε, τῶν θαυμάτων Χριστοῦ τὸ προοίμιον· χαῖρε, τῶν δογμάτων αὐτοῦ τὸ κεφάλαιον. Χαῖρε, κλῖμαξ ἐπουράνιε, δι᾿ ἧς κατέβη ὁ Θεός· χαῖρε, γέφυρα μετάγουσα τοὺς ἐκ γῆς πρὸς Οὐρανόν. Χαῖρε, τὸ τῶν Ἀγγέλων πολυθρύλητον θαῦμα· χαῖρε, τὸ τῶν δαιμόνων πολυθρήνητον τραῦμα. Χαῖρε, τὸ Φῶς ἀῤῥήτως γεννήσασα· χαῖρε, τὸ πῶς, μηδένα διδάξασα. Χαῖρε, σοφῶν ὑπερβαίνουσα γνῶσιν· χαῖρε, πιστῶν καταυγάζουσα φρένας. Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. 1 Ἀναγνώστης: Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. |
|
2 Ἀναγνώστης: Δύναμις τοῦ Ὑψίστου, ἐπεσκίασε τότε, πρὸς σύλληψιν τῇ Ἀπειρογάμῳ· καὶ τὴν εὔκαρπον ταύτης νηδύν, ὡς ἀγρὸν ὑπέδειξεν ἡδὺν ἅπασι, τοῖς θέλουσι θερίζειν σωτηρίαν, ἐν τῷ ψάλλειν οὕτως·
Ἀλληλούϊα. 1 Ἀναγνώστης: Ἀλληλούϊα. |
|
2 Ἀναγνώστης: Ἔχουσα θεοδόχον, ἡ Παρθένος τὴν μήτραν, ἀνέδραμε πρὸς τὴν Ἐλισάβετ· τὸ δὲ βρέφος ἐκείνης εὐθύς, ἐπιγνὸν τὸν ταύτης ἀσπασμόν, ἔχαιρε! καὶ ἅλμασιν ὡς ᾄσμασιν, ἐβόα πρὸς τὴν Θεοτόκον·
Χαῖρε, βλαστοῦ ἀμαράντου κλῆμα· χαῖρε, καρποῦ ἀκηράτου κτῆμα. Χαῖρε, γεωργὸν γεωργοῦσα φιλάνθρωπον· χαῖρε, φυτουργὸν τῆς ζωῆς ἡμῶν φύουσα. Χαῖρε, ἄρουρα βλαστάνουσα εὐφορίαν οἰκτιρμῶν· χαῖρε, τράπεζα βαστάζουσα εὐθηνίαν ἱλασμῶν. Χαῖρε, ὅτι λειμῶνα τῆς τρυφῆς ἀναθάλλεις· χαῖρε, ὅτι λιμένα τῶν ψυχῶν ἑτοιμάζεις. Χαῖρε, δεκτόν πρεσβείας θυμίαμα· χαῖρε, παντὸς τοῦ κόσμου ἐξίλασμα. Χαῖρε, Θεοῦ πρὸς θνητοὺς εὐδοκία· χαῖρε, θνητῶν πρὸς Θεὸν παῤῥησία. Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. 1 Ἀναγνώστης: Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. |
|
2 Ἀναγνώστης: Ζάλην ἔνδοθεν ἔχων, λογισμῶν ἀμφιβόλων, ὁ σώφρων Ἰωσὴφ ἐταράχθη, πρὸς τὴν ἄγαμόν σε θεωρῶν, καὶ κλεψίγαμον ὑπονοῶν Ἄμεμπτε· μαθὼν δέ σου τὴν σύλληψιν ἐκ Πνεύματος ἁγίου, ἔφη·
Ἀλληλούϊα. 1 Ἀναγνώστης: Ἀλληλούϊα. |
|
2 Ἀναγνώστης: Ἤκουσαν οἱ Ποιμένες, τῶν Ἀγγέλων ὑμνούντων, τὴν ἔνσαρκον Χριστοῦ παρουσίαν· καὶ δραμόντες ὡς πρὸς ποιμένα, θεωροῦσι τοῦτον ὡς ἀμνὸν ἄμωμον, ἐν τῇ γαστρὶ Μαρίας βοσκηθέντα, ἣν ὑμνοῦντες, εἶπον·
Χαῖρε, ἀμνοῦ καὶ ποιμένος Μήτηρ· χαῖρε, αὐλὴ λογικῶν προβάτων. Χαῖρε, ἀοράτων ἐχθρῶν ἀμυντήριον· χαῖρε, Παραδείσου θυρῶν ἀνοικτήριον. Χαῖρε, ὅτι τὰ οὐράνια συναγάλλεται τῇ γῇ· χαῖρε, ὅτι τὰ ἐπίγεια συγχορεύει οὐρανοῖς. Χαῖρε, τῶν Ἀποστόλων τὸ ἀσίγητον στόμα· χαῖρε, τῶν Ἀθλοφόρων τὸ ἀνίκητον θάρσος. Χαῖρε, στεῤῥὸν τῆς Πίστεως ἔρεισμα· χαῖρε, λαμπρὸν τῆς χάριτος γνώρισμα. Χαῖρε, δι᾿ ἧς ἐγυμνώθη ὁ ᾍδης· χαῖρε, δι᾿ ἧς ἐνεδύθημεν δόξαν. Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. 1 Ἀναγνώστης: Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. |
|
2 Ἀναγνώστης: Θεοδρόμον Ἀστέρα, θεωρήσαντες Μάγοι, τῇ τούτου ἠκολούθησαν αἴγλῃ· καὶ ὡς λύχνον κρατοῦντες αὐτόν, δι᾿ αὐτοῦ ἠρεύνων κραταιὸν Ἄνακτα· καὶ φθάσαντες τὸν ἄφθαστον, ἐχάρησαν, αὐτῷ βοῶντες·
Ἀλληλούϊα. 1 Ἀναγνώστης: Ἀλληλούϊα. |
|
2 Ἀναγνώστης: Ἴδον παῖδες Χαλδαίων, ἐν χερσὶ τῆς Παρθένου, τὸν πλάσαντα χειρὶ τοὺς ἀνθρώπους· καὶ Δεσπότην νοοῦντες αὐτόν, εἰ καὶ δούλου ἔλαβε μορφήν, ἔσπευσαν τοῖς δώροις θεραπεῦσαι, καὶ βοῆσαι τῇ Εὐλογημένῃ·
Χαῖρε, ἀστέρος ἀδύτου Μήτηρ· χαῖρε, αὐγὴ μυστικῆς ἡμέρας. Χαῖρε, τῆς ἀπάτης τὴν κάμινον σβέσασα· χαῖρε, τῆς Τριάδος τοὺς μύστας φωτίζουσα. Χαῖρε, τύραννον ἀπάνθρωπον ἐκβαλοῦσα τῆς ἀρχῆς· χαῖρε, Κύριον φιλάνθρωπον ἐπιδείξασα Χριστόν. Χαῖρε, ἡ τῆς βαρβάρου λυτρουμένη θρησκείας· χαῖρε, ἡ τοῦ βορβόρου ῥυομένη τῶν ἔργων. Χαῖρε, πυρὸς προσκύνησιν παύσασα· χαῖρε, φλογὸς παθῶν ἀπαλλάττουσα. Χαῖρε, πιστῶν ὁδηγὲ σωφροσύνης· χαῖρε, πασῶν γενεῶν εὐφροσύνη. Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. 1 Ἀναγνώστης: Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. |
|
2 Ἀναγνώστης: Κήρυκες θεοφόροι, γεγονότες οἱ Μάγοι, ὑπέστρεψαν εἰς τὴν Βαβυλῶνα· ἐκτελέσαντές σου τὸν χρησμόν, καὶ κηρύξαντές σε τὸν Χριστὸν ἅπασιν, ἀφέντες τὸν Ἡρώδην ὡς ληρώδη, μὴ εἰδότα ψάλλειν·
Ἀλληλούϊα. 1 Ἀναγνώστης: Ἀλληλούϊα. |
|
2 Ἀναγνώστης: Λάμψας ἐν τῇ Αἰγύπτῳ, φωτισμὸν ἀληθείας, ἐδίωξας τοῦ ψεύδους τὸ σκότος· τὰ γὰρ εἴδωλα ταύτης Σωτήρ, μὴ ἐνέγκαντά σου τὴν ἰσχύν, πέπτωκεν· οἱ τούτων δὲ ῥυσθέντες, ἐβόων πρὸς τὴν Θεοτόκον·
Χαῖρε, ἀνόρθωσις τῶν ἀνθρώπων· χαῖρε, κατάπτωσις τῶν δαιμόνων. Χαῖρε, τῆς ἀπάτης τὴν πλάνην πατήσασα· χαῖρε, τῶν εἰδώλων τὸν δόλον ἐλέγξασα. Χαῖρε, θάλασσα ποντίσασα Φαραὼ τὸν νοητόν· χαῖρε, πέτρα ἡ ποτίσασα τοὺς διψῶντας τὴν ζωήν. Χαῖρε, πύρινε στῦλε, ὁδηγῶν τοὺς ἐν σκότει· χαῖρε, σκέπη τοῦ κόσμου, πλατυτέρα νεφέλης. Χαῖρε, τροφὴ τοῦ Μάννα διάδοχε· χαῖρε, τρυφῆς ἁγίας διάκονε. Χαῖρε, ἡ γῆ τῆς ἐπαγγελίας· χαῖρε, ἐξ ἧς ῥέει μέλι καὶ γάλα. Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. 1 Ἀναγνώστης: Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. |
|
2 Ἀναγνώστης: Μέλλοντος Συμεῶνος, τοῦ παρόντος αἰῶνος, μεθίστασθαι τοῦ ἀπατεῶνος, ἐπεδόθης ὡς βρέφος αὐτῷ, ἀλλ᾿ ἐγνώσθης τούτῳ καὶ Θεὸς τέλειος· διό περ ἐξεπλάγη, σοῦ τὴν ἄῤῥητον σοφίαν, κράζων·
Ἀλληλούϊα. 1 Ἀναγνώστης: Ἀλληλούϊα. |
|
2 Ἀναγνώστης: Νέαν ἔδειξε κτίσιν, ἐμφανίσας ὁ Κτίστης, ἡμῖν τοῖς ὑπ᾿ αὐτοῦ γενομένοις· ἐξ ἀσπόρου βλαστήσας γαστρός, καὶ φυλάξας ταύτην, ὥσπερ ἦν, ἄφθορον· ἵνα τὸ θαῦμα βλέποντες, ὑμνήσωμεν αὐτήν, βοῶντες·
Χαῖρε, τὸ ἄνθος τῆς ἀφθαρσίας· χαῖρε, τὸ στέφος τῆς ἐγκρατείας. Χαῖρε, ἀναστάσεως τύπον ἐκλάμπουσα· χαῖρε, τῶν Ἀγγέλων τὸν βίον ἐμφαίνουσα. Χαῖρε, δένδρον ἀγλαόκαρπον, ἐξ οὗ τρέφονται πιστοί· χαῖρε, ξύλον εὐσκιόφυλλον, ὑφ᾿ οὗ σκέπονται πολλοί. Χαῖρε, κυοφοροῦσα ὁδηγὸν πλανωμένοις· χαῖρε, ἀπογεννῶσα λυτρωτὴν αἰχμαλώτοις. Χαῖρε, Κριτοῦ δικαίου δυσώπησις· χαῖρε, πολλῶν πταιόντων συγχώρησις. Χαῖρε, στολὴ τῶν γυμνῶν παῤῥησίας· χαῖρε, στοργὴ πάντα πόθον νικῶσα. Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. 1 Ἀναγνώστης: Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. |
|
2 Ἀναγνώστης: Ξένον τόκον ἰδόντες, ξενωθῶμεν τοῦ κόσμου, τὸν νοῦν εἰς οὐρανὸν μεταθέντες· διὰ τοῦτο γὰρ ὁ ὑψηλὸς Θεός, ἐπὶ γῆς ἐφάνη ταπεινὸς ἄνθρωπος, βουλόμενος ἑλκύσαι πρὸς τὸ ὕψος, τοὺς αὐτῷ βοῶντας·
Ἀλληλούϊα. 1 Ἀναγνώστης: Ἀλληλούϊα. |
|
2 Ἀναγνώστης: Ὅλος ἦν ἐν τοῖς κάτω, καὶ τῶν ἄνω οὐδόλως ἀπῆν, ὁ ἀπερίγραπτος Λόγος· συγκατάβασις γὰρ θεϊκή, οὐ μετάβασις δὲ τοπικὴ γέγονε· καὶ τόκος ἐκ Παρθένου θεολήπτου, ἀκουούσης ταῦτα·
Χαῖρε, Θεοῦ ἀχωρήτου χώρα· χαῖρε, σεπτοῦ μυστηρίου θύρα. Χαῖρε, τῶν ἀπίστων ἀμφίβολον ἄκουσμα· χαῖρε, τῶν πιστῶν ἀναμφίβολον καύχημα. Χαῖρε, ὄχημα πανάγιον τοῦ ἐπὶ τῶν Χερουβείμ· χαῖρε, οἴκημα πανάριστον τοῦ ἐπὶ τῶν Σεραφείμ. Χαῖρε, ἡ τἀναντία εἰς ταὐτὸ ἀγαγοῦσα· χαῖρε, ἡ παρθενίαν καὶ λοχείαν ζευγνῦσα. Χαῖρε, δι᾿ ἧς ἐλύθη παράβασις· χαῖρε δι᾿ ἧς ἠνοίχθη Παράδεισος. Χαῖρε, ἡ κλεὶς τῆς Χριστοῦ Βασιλείας· χαῖρε, ἐλπὶς ἀγαθῶν αἰωνίων. Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. 1 Ἀναγνώστης: Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. |
|
2 Ἀναγνώστης: Πᾶσα φύσις Ἀγγέλων, κατεπλάγη τὸ μέγα, τῆς σῆς ἐνανθρωπήσεως ἔργον· τὸν ἀπρόσιτον γὰρ ὡς Θεόν, ἐθεώρει πᾶσι προσιτὸν ἄνθρωπον· ἡμῖν μὲν συνδιάγοντα, ἀκούοντα δὲ παρὰ πάντων οὕτως·
Ἀλληλούϊα. 1 Ἀναγνώστης: Ἀλληλούϊα. |
|
2 Ἀναγνώστης: Ῥήτορας πολυφθόγγους, ὡς ἰχθύας ἀφώνους, ὁρῶμεν ἐπὶ σοὶ Θεοτόκε· ἀποροῦσι γὰρ λέγειν τό, πῶς καὶ Παρθένος μένεις, καὶ τεκεῖν ἴσχυσας· ἡμεῖς δὲ τὸ μυστήριον θαυμάζοντες, πιστῶς βοῶμεν·
Χαῖρε, σοφίας Θεοῦ δοχεῖον· χαῖρε, προνοίας αὐτοῦ ταμεῖον. Χαῖρε, φιλοσόφους ἀσόφους δεικνύουσα· χαῖρε, τεχνολόγους ἀλόγους ἐλέγχουσα. Χαῖρε, ὅτι ἐμωράνθησαν οἱ δεινοὶ συζητηταί· χαῖρε, ὅτι ἐμαράνθησαν οἱ τῶν μύθων ποιηταί. Χαῖρε, τῶν Ἀθηναίων τὰς πλοκὰς διασπῶσα· χαῖρε, τῶν ἁλιέων τὰς σαγήνας πληροῦσα. Χαῖρε, βυθοῦ ἀγνοίας ἐξέλκουσα· χαῖρε, πολλοὺς ἐν γνώσει φωτίζουσα. Χαῖρε, ὁλκὰς τῶν θελόντων σωθῆναι· χαῖρε, λιμὴν τῶν τοῦ βίου πλωτήρων. Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. 1 Ἀναγνώστης: Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. |
|
2 Ἀναγνώστης: Σῶσαι θέλων τὸν κόσμον, ὁ τῶν ὅλων Κοσμήτωρ, πρὸς τοῦτον αὐτεπάγγελτος ἦλθε· καὶ ποιμὴν ὑπάρχων ὡς Θεός, δι᾿ ἡμᾶς ἐφάνη καθ᾿ ἡμᾶς ἄνθρωπος· ὁμοίῳ γὰρ τὸ ὅμοιον καλέσας, ὡς Θεὸς ἀκούει·
Ἀλληλούϊα. 1 Ἀναγνώστης: Ἀλληλούϊα. |
|
2 Ἀναγνώστης: Τεῖχος εἶ τῶν παρθένων, Θεοτόκε Παρθένε, καὶ πάντων τῶν εἰς σὲ προστρεχόντων· ὁ γὰρ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, κατεσκεύασέ σε Ποιητὴς Ἄχραντε, οἰκήσας ἐν τῇ μήτρᾳ σου, καὶ πάντας σοι προσφωνεῖν διδάξας·
Χαῖρε, ἡ στήλη τῆς παρθενίας· χαῖρε, ἡ πύλη τῆς σωτηρίας. Χαῖρε, ἀρχηγὲ νοητῆς ἀναπλάσεως· χαῖρε, χορηγὲ θεϊκῆς ἀγαθότητος. Χαῖρε, σὺ γὰρ ἀνεγέννησας τοὺς συλληφθέντας αἰσχρῶς· χαῖρε, σὺ γὰρ ἐνουθέτησας τοὺς συληθέντας τὸν νοῦν. Χαῖρε, ἡ τὸν φθορέα τῶν φρενῶν καταργοῦσα· χαῖρε, ἡ τὸν σπορέα τῆς ἁγνείας τεκοῦσα. Χαῖρε, παστὰς ἀσπόρου νυμφεύσεως· χαῖρε, πιστοὺς Κυρίῳ ἁρμόζουσα. Χαῖρε, καλὴ κουροτρόφε παρθένων· χαῖρε, ψυχῶν νυμφοστόλε Ἁγίων. Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. 1 Ἀναγνώστης: Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. |
|
2 Ἀναγνώστης: Ὕμνος ἅπας ἡττᾶται, συνεκτείνεσθαι σπεύδων, τῷ πλήθει τῶν πολλῶν οἰκτιρμῶν σου· ἰσαρίθμους γὰρ τῇ ψάμμῳ ᾠδάς, ἂν προσφέρωμέν σοι, Βασιλεῦ ἅγιε, οὐδὲν τελοῦμεν ἄξιον, ὧν δέδωκας ἡμῖν, τοῖς σοὶ βοῶσιν·
Ἀλληλούϊα. 1 Ἀναγνώστης: Ἀλληλούϊα. |
|
2 Ἀναγνώστης: Φωτοδόχον λαμπάδα, τοῖς ἐν σκότει φανεῖσαν, ὁρῶμεν τὴν ἁγίαν Παρθένον· τὸ γὰρ ἄϋλον ἅπτουσα φῶς, ὁδηγεῖ πρὸς γνῶσιν θεϊκὴν ἅπαντας, αὐγῇ τὸν νοῦν φωτίζουσα, κραυγῇ δὲ τιμωμένη ταῦτα·
Χαῖρε, ἀκτὶς νοητοῦ Ἡλίου· χαῖρε, βολὶς τοῦ ἀδύτου φέγγους. Χαῖρε, ἀστραπὴ τὰς ψυχὰς καταλάμπουσα· χαῖρε, ὡς βροντὴ τοὺς ἐχθροὺς καταπλήττουσα. Χαῖρε, ὅτι τὸν πολύφωτον ἀνατέλλεις φωτισμόν· χαῖρε, ὅτι τὸν πολύῤῥητον ἀναβλύζεις ποταμόν. Χαῖρε, τῆς κολυμβήθρας ζωγραφοῦσα τὸν τύπον· χαῖρε, τῆς ἁμαρτίας ἀναιροῦσα τὸν ῥύπον. Χαῖρε, λουτὴρ ἐκπλύνων συνείδησιν· χαῖρε, κρατὴρ κιρνῶν ἀγαλλίασιν. Χαῖρε, ὀσμὴ τῆς Χριστοῦ εὐωδίας· χαῖρε, ζωὴ μυστικῆς εὐωχίας. Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. 1 Ἀναγνώστης: Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. |
|
2 Ἀναγνώστης: Χάριν δοῦναι θελήσας, ὀφλημάτων ἀρχαίων, ὁ πάντων χρεωλύτης ἀνθρώπων, ἐπεδήμησε δι᾿ ἑαυτοῦ, πρὸς τοὺς ἀποδήμους τῆς αὐτοῦ χάριτος· καὶ σχίσας τὸ χειρόγραφον, ἀκούει παρὰ πάντων οὕτως·
Ἀλληλούϊα. 1 Ἀναγνώστης: Ἀλληλούϊα. |
|
2 Ἀναγνώστης: Ψάλλοντές σου τὸν τόκον, ἀνυμνοῦμέν σε πάντες, ὡς ἔμψυχον ναὸν Θεοτόκε· ἐν τῇ σῇ γὰρ οἰκήσας γαστρί, ὁ συνέχων πάντα τῇ χειρὶ Κύριος, ἡγίασεν, ἐδόξασεν, ἐδίδαξε βοᾶν σοι πάντας·
Χαῖρε, σκηνὴ τοῦ Θεοῦ καὶ Λόγου· χαῖρε, Ἁγία Ἁγίων μείζων. Χαῖρε, Κιβωτὲ χρυσωθεῖσα τῷ Πνεύματι· χαῖρε, θησαυρὲ τῆς ζωῆς ἀδαπάνητε. Χαῖρε, τίμιον διάδημα βασιλέων εὐσεβῶν· χαῖρε, καύχημα σεβάσμιον ἱερέων εὐλαβῶν. Χαῖρε, τῆς Ἐκκλησίας ὁ ἀσάλευτος πύργος· χαῖρε, τῆς βασιλείας τὸ ἀπόρθητον τεῖχος. Χαῖρε, δι᾿ ἧς ἐγείρονται τρόπαια· χαῖρε, δι᾿ ἧς ἐχθροὶ καταπίπτουσι. Χαῖρε, χρωτὸς τοῦ ἐμοῦ θεραπεία· χαῖρε, ψυχῆς τῆς ἐμῆς σωτηρία. Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. 1 Ἀναγνώστης: Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. |
|
2 Ἀναγνώστης: Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Ὦ πανύμνητε Μῆτερ, ἡ τεκοῦσα τὸν πάντων Ἁγίων ἁγιώτατον Λόγον· 1 Ἀναγνώστης: Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. 2 Ἀναγνώστης: Ὦ πανύμνητε Μῆτερ, ἡ τεκοῦσα τὸν πάντων Ἁγίων ἁγιώτατον Λόγον· 1 Ἀναγνώστης: Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. 2 Ἀναγνώστης: Ὦ πανύμνητε Μῆτερ, ἡ τεκοῦσα τὸν πάντων Ἁγίων ἁγιώτατον Λόγον· δεξαμένη τὴν νῦν προσφοράν, ἀπὸ πάσης ῥῦσαι συμφορᾶς ἅπαντας· καὶ τῆς μελλούσης λύτρωσαι κολάσεως, τοὺς σοὶ βοῶντας· Ἀλληλούϊα. 1 Ἀναγνώστης: Ἀλληλούϊα. |
|
2 Ἀναγνώστης: Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια, Ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια, Ἀναγράφω σοι ἡ Πόλις σου Θεοτόκε. Ἀλλ᾿ ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον, Ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον, Ἵνα κράζω σοι· Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.
1 Ἀναγνώστης: Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. |
|
1 Ἀναγνώστης: | |