1/ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΝ ΩΡΟΛΟΓΙΟΝ

From www.PSALTIKI.info
< 1
Revision as of 13:12, 1 September 2017 by Root (talk | contribs)
Jump to: navigation, search

ΩΡΑ Θ΄. Девѧ‍тый часъ.‌

Ἱερεύς: Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Свѧще́нникъ: Благослове́нъ Бо́гъ нашъ, всегда̀, ны́нѣ и҆ при́снѡ и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ.
Ἀναγνώστης: Ἀμήν. Чте́цъ: А҆ми́нь
Ἱερεύς: Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Свѧще́нникъ: Сла́ва Тебѣ̀ Бо́же нашъ, сла́ва Тебѣ̀.
Γέρων: Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος καὶ σῶσον ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Ста́рецъ: Цр҃ю̀ нбⷭ҇ный, ᲂу҆тѣ́шителю, дш҃е и҆́стины, и҆́же вездѣ̀ сы́й и҆ всѧ̑ и҆сполнѧ́ѧй, сокро́вище бл҃ги́хъ и҆ жи́зни пода́телю, прїидѝ и҆ всели́сѧ въ ны̀, и҆ ѡ҆чи́сти ны̀ ѿ всѧ́кїѧ скве́рны, и҆ сп҃сѝ бл҃же дꙋ́шы на́шѧ.
Ἀναγνώστης: Ἀμήν.

Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς (τρίς). Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.

Κύριε, ἐλέησον (τρίς).

Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου. Ἐλθέτω ἡ Βασιλεία σου. Γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον. Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν. Καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.

Чте́цъ: а҆ми́нь.

Ст҃ы́й бж҃е, ст҃ы́й крѣ́пкїй, ст҃ы́й безсме́ртный, поми́лꙋй на́съ (три́жды). Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.

Прест҃а́ѧ трⷪ҇це, поми́лꙋй на́съ: гдⷭ҇и, ѡ҆чи́сти грѣхѝ на́шѧ: влⷣко, простѝ беззакѡ́нїѧ на̑ша: ст҃ы́й, посѣтѝ и҆ и҆сцѣлѝ не́мѡщи на́шѧ, и҆́мене твоегѡ̀ ра́ди.

Гдⷭ҇и поми́лꙋй (три́жды).

Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.

Ѻч҃е на́шъ, и҆́же є҆сѝ на нб҃сѣ́хъ, да свѧти́тсѧ и҆́мѧ твоѐ, да прїи́детъ црⷭ҇твїе твоѐ: да бꙋ́детъ во́лѧ твоѧ̀, ꙗ҆́кѡ на нб҃сѝ и҆ на землѝ. хлѣ́бъ на́шъ насꙋ́щный да́ждь на́мъ дне́сь, и҆ ѡ҆ста́ви на́мъ до́лги на́шѧ, ꙗ҆́коже и҆ мы̀ ѡ҆ставлѧ́емъ должникѡ́мъ на́шымъ: и҆ не введѝ на́съ во и҆скꙋше́нїе, но и҆зба́ви на́съ ѿ лꙋка́вагѡ.

Ἱερεύς: Ὅτι Σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Свѧще́нникъ: Ꙗ҆́кѡ твоѐ є҆́сть црⷭ҇тво, и҆ си́ла, и҆ сла́ва, ѻ҆ц҃а̀, и҆ сн҃а, и҆ ст҃а́гѡ дх҃а, ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ.
Ἀναγνώστης: Ἀμήν. Κύριε ἐλέησον (ιβ΄). Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ.

Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ.

Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν αὐτῷ, Χριστῷ τῷ βασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν.

Чте́цъ: А҆ми́нь. Гдⷭ҇и поми́лꙋй (в҃і). Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.

Прїиди́те, поклони́мсѧ и҆ припаде́мъ цр҃е́ви на́шемꙋ бг҃ꙋ.

Прїиди́те, поклони́мсѧ и҆ припаде́мъ хрⷭ҇тꙋ̀, цр҃е́ви на́шемꙋ бг҃ꙋ.

Прїиди́те, поклони́мсѧ и҆ припаде́мъ самомꙋ̀ хрⷭ҇тꙋ̀, цр҃е́ви и҆ бг҃ꙋ на́шемꙋ.

ΨΑΛΜΟΣ ΠΓ΄ (83).

  1. Ὡς ἀγαπητὰ τὰ σκηνώματά σου, Κύριε, τῶν δυνάμεων!
  2. Ἐπιποθεῖ καὶ ἐκλείπει ἡ ψυχή μου εἰς τὰς αὐλὰς τοῦ Κυρίου. Ἡ καρδία μου καὶ ἡ σάρξ μου ἠγαλλιάσαντο ἐπὶ Θεὸν ζῶντα.
  3. Καὶ γὰρ στρουθίον εὗρεν ἑαυτῷ οἰκίαν, καὶ τρυγὼν νοσσιὰν ἑαυτῇ, οὗ θήσει τὰ νοσσία ἑαυτῆς. Τὰ θυσιαστήριά σου, Κύριε τῶν δυνάμεων, ὁ Βασιλεύς μου καὶ ὁ Θεός μου.
  4. Μακάριοι οἱ κατοικοῦντες ἐν τῷ οἴκῳ σου· εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων αἰνέσουσί σε.
  5. Μακάριος ἀνήρ, ᾧ ἐστιν ἀντίληψις αὐτῷ παρὰ σοῦ· ἀναβάσεις ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ διέθετο,
  6. εἰς τὴν κοιλάδα τοῦ κλαυθμῶνος, εἰς τὸν τόπον, ὃν ἔθετο. Καὶ γὰρ εὐλογίας δώσει ὁ νομοθετῶν·
  7. πορεύσονται ἐκ δυνάμεως εἰς δύναμιν· ὀφθήσεται ὁ Θεὸς τῶν θεῶν ἐν Σιών.
  8. Κύριε, ὁ Θεὸς τῶν δυνάμεων, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι, ὁ Θεὸς Ἰακώβ.
  9. Ὑπερασπιστὰ ἡμῶν, ἴδε, ὁ Θεός, καὶ ἐπίβλεψον εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ χριστοῦ σου.
  10. Ὅτι κρείσσων ἡμέρα μία ἐν ταῖς αὐλαῖς σου ὑπὲρ χιλιάδας. Ἐξελεξάμην παραῤῥιπτεῖσθαι ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Θεοῦ μου μᾶλλον, ἤ οἰκεῖν με ἐν σκηνώμασιν ἁμαρτωλῶν.
  11. Ὅτι ἔλεος καὶ ἀλήθειαν ἀγαπᾷ Κύριος ὁ Θεός, χάριν καὶ δόξαν δώσει· Κύριος οὐ στερήσει τὰ ἀγαθὰ τοῖς πορευομένοις ἐν ἀκακίᾳ.
  12. Κύριε, ὁ Θεὸς τῶν δυνάμεων, μακάριος ἄνθρωπος ὁ ἐλπίζων ἐπὶ σέ.

Ѱало́мъ пг҃ (83).

  1. Ко́ль возлю́блєнна селє́нїѧ твоѧ̑, гдⷭ҇и си́лъ;
  2. Жела́етъ и҆ скончава́етсѧ дꙋша̀ моѧ̀ во дворы̀ гдⷭ҇ни. Се́рдце моѐ и҆ пло́ть моѧ̀ возра́довастасѧ ѡ҆ бз҃ѣ жи́вѣ.
  3. И҆́бо пти́ца ѡ҆брѣ́те себѣ̀ хра́минꙋ, и҆ го́рлица гнѣздо̀ себѣ̀, и҆дѣ́же положи́тъ птенцы̀ своѧ̑: Ѻлтарѝ твоѧ̑ гдⷭ҇и си́лъ, цр҃ю̀ мо́й и҆ бж҃е мо́й.
  4. Бл҃же́ни живꙋ́щїи въ домꙋ̀ твое́мъ, въ вѣ́ки вѣкѡ́въ восхва́лѧтъ тѧ̀.
  5. Бл҃же́нъ мꙋ́жъ, є҆мꙋ́же є҆́сть застꙋпле́нїе є҆гѡ̀ ᲂу҆ тебѐ, восхождє́нїѧ въ се́рдцѣ свое́мъ положѝ.
  6. Во ю҆до́ль плаче́внꙋю, въ мѣ́сто є҆́же положѝ: и҆́бо бл҃гослове́нїе да́стъ законополага́ѧй.
  7. По́йдꙋтъ ѿ си́лы въ си́лꙋ, ꙗ҆ви́тсѧ бг҃ъ богѡ́въ въ сїѡ́нѣ.
  8. Гдⷭ҇и бж҃е си́лъ, ᲂу҆слы́ши мл҃твꙋ мою̀, внꙋшѝ бж҃е і҆а́кѡвль.
  9. Защи́тниче на́шъ ви́ждь бж҃е, и҆ при́зри на лицѐ хрїста̀ твоегѡ̀.⁠⁠⁠
  10. Ꙗ҆́кѡ лꙋ́чше де́нь є҆ди́нъ во дво́рѣхъ твои́хъ па́че ты́сѧщъ. И҆зво́лихъ примета́тисѧ въ домꙋ̀ бг҃а моегѡ̀ па́че, не́же жи́ти мѝ въ селе́нїихъ грѣ́шничихъ.
  11. Ꙗ҆́кѡ млⷭ҇ть и҆ и҆́стинꙋ лю́битъ гдⷭ҇ь, бг҃ъ бл҃года́ть и҆ сла́вꙋ да́стъ. Гдⷭ҇ь не лиши́тъ бл҃ги́хъ, ходѧ́щихъ неѕло́бїемъ.
  12. Гдⷭ҇и бж҃е си́лъ, бл҃же́нъ человѣ́къ ᲂу҆пова́ѧй на тѧ̀.
ΨΑΛΜΟΣ ΠΔ΄ (84).
  1. Εὐδόκησας, Κύριε, τὴν γῆν σου, ἀπέστρεψας τὴν αἰχμαλωσίαν Ἰακώβ.
  2. Ἀφῆκας τὰς ἀνομίας τῷ λαῷ σου, ἐκάλυψας πάσας τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν.
  3. Κατέπαυσας πᾶσαν τὴν ὀργήν σου, ἀπέστρεψας ἀπὸ ὀργῆς θυμοῦ σου.
  4. Ἐπίστρεψον ἡμᾶς, ὁ Θεὸς τῶν σωτηρίων ἡμῶν, καὶ ἀπόστρεψον τὸν θυμόν σου ἀφ᾿ ἡμῶν.
  5. Μὴ εἰς τοὺς αἰῶνας ὀργισθῇς ἡμῖν; ἢ διατενεῖς τὴν ὀργήν σου ἀπὸ γενεᾶς εἰς γενεάν;
  6. Ὁ Θεός, σὺ ἐπιστρέψας ζωώσεις ἡμᾶς, καὶ ὁ λαός σου εὐφρανθήσεται ἐπὶ σοί.
  7. Δεῖξον ἡμῖν, Κύριε, τὸ ἔλεός σου, καὶ τὸ σωτήριόν σου δῴης ἡμῖν.
  8. Ἀκούσομαι τὶ λαλήσει ἐν ἐμοὶ Κύριος ὁ Θεός· ὅτι λαλήσει εἰρήνην ἐπὶ τὸν λαὸν αὐτοῦ, καὶ ἐπὶ τοὺς ὁσίους αὐτοῦ, καὶ ἐπὶ τοὺς ἐπιστρέφοντας καρδίαν ἐπ᾿ αὐτόν.
  9. Πλὴν ἐγγὺς τῶν φοβουμένων αὐτὸν τὸ σωτήριον αὐτοῦ, τοῦ κατασκηνῶσαι δόξαν ἐν τῇ γῇ ἡμῶν.
  10. Ἔλεος καὶ ἀλήθεια συνήντησαν, δικαιοσύνη καὶ εἰρήνη κατεφίλησαν.
  11. Ἀλήθεια ἐκ τῆς γῆς ἀνέτειλε, καὶ δικαιοσύνη ἐκ τοῦ οὐρανοῦ διέκυψε.
  12. Καὶ γὰρ ὁ Κύριος δώσει χρηστότητα, καὶ ἡ γῆ ἡμῶν δώσει τὸν καρπὸν αὐτῆς.
  13. Δικαιοσύνη ἐνώπιον αὐτοῦ προπορεύσεται, καὶ θήσει εἰς ὁδὸν τὰ διαβήματα αὐτοῦ.
Ѱало́мъ пд҃ (84).
  1. Бл҃говоли́лъ є҆сѝ гдⷭ҇и землю̀ твою̀, возврати́лъ є҆сѝ плѣ́нъ і҆а́кѡвль.
  2. Ѡ҆ста́вилъ є҆сѝ беззакѡ́нїѧ люде́й твои́хъ, покры́лъ є҆сѝ всѧ̑ грѣхѝ и҆́хъ.
  3. Оу҆кроти́лъ є҆сѝ ве́сь гнѣ́въ тво́й, возврати́лсѧ є҆сѝ ѿ гнѣ́ва ꙗ҆́рости твоеѧ̀.
  4. Возвратѝ на́съ бж҃е сп҃се́нїй на́шихъ, и҆ ѿвратѝ ꙗ҆́рость твою̀ ѿ на́съ.
  5. Є҆да̀ во вѣ́ки прогнѣ́ваешисѧ на ны̀; и҆лѝ простре́ши гнѣ́въ тво́й ѿ ро́да въ ро́дъ;
  6. Бж҃е, ты̀ ѡ҆бра́щьсѧ ѡ҆живи́ши ны̀, и҆ лю́дїе твоѝ возвеселѧ́тсѧ ѡ҆ тебѣ̀.
  7. Ꙗ҆вѝ на́мъ гдⷭ҇и млⷭ҇ть твою̀, и҆ сп҃се́нїе твоѐ да́ждь на́мъ.
  8. Оу҆слы́шꙋ, что̀ рече́тъ ѡ҆ мнѣ̀ гдⷭ҇ь бг҃ъ: ꙗ҆́кѡ рече́тъ ми́ръ на лю́ди своѧ̑, и҆ на прпⷣбныѧ своѧ̑, и҆ на ѡ҆браща́ющыѧ сердца̀ къ немꙋ̀.
  9. Ѻба́че бли́зъ боѧ́щихсѧ є҆гѡ̀ сп҃се́нїе є҆гѡ̀, всели́ти сла́вꙋ въ зе́млю на́шꙋ.
  10. Млⷭ҇ть и҆ и҆́стина срѣто́стѣсѧ, пра́вда и҆ ми́ръ ѡ҆блобыза́стасѧ.
  11. И҆́стина ѿ землѝ возсїѧ̀, и҆ пра́вда съ нб҃сѐ прини́че.
  12. И҆́бо гдⷭ҇ь да́стъ бл҃гость, и҆ землѧ̀ на́ша да́стъ пло́дъ сво́й.
  13. Пра́вда пред̾ ни́мъ пред̾и́детъ, и҆ положи́тъ въ пꙋ́ть стѡпы̀ своѧ̑.
ΨΑΛΜΟΣ ΠΕ΄ (85).
  1. Κλῖνον, Κύριε, τὸ οὖς σου, καὶ ἐπάκουσόν μου, ὅτι πτωχὸς καὶ πένης εἰμὶ ἐγώ.
  2. Φύλαξον τὴν ψυχήν μου, ὅτι ὅσιός εἰμι· σῶσον τὸν δοῦλον σου, ὁ Θεός μου, τὸν ἐλπίζοντα ἐπὶ σέ.
  3. Ἐλέησόν με, Κύριε, ὅτι πρὸς σὲ κεκράξομαι ὅλην τὴν ἡμέραν, εὔφρανον τὴν ψυχὴν τοῦ δούλου σου, ὅτι πρὸς σὲ ἦρα τὴν ψυχήν μου.
  4. Ὅτι σύ, Κύριε, χρηστὸς καὶ ἐπιεικής, καὶ πολυέλεος πᾶσι τοῖς ἐπικαλουμένοις σε.
  5. Ἐνώτισαι, Κύριε, τὴν προσευχήν μου, καὶ πρόσχες τῇ φωνῇ τῆς δεήσεώς μου.
  6. Ἐν ἡμέρᾳ θλίψεώς μου ἐκέκραξα πρὸς σέ, ὅτι ἐπήκουσάς μου.
  7. Οὐκ ἔστιν ὅμοιός σοι ἐν θεοῖς, Κύριε, καὶ οὐκ ἔστι κατὰ τὰ ἔργα σου.
  8. Πάντα τὰ ἔθνη, ὅσα ἐποίησας, ἥξουσι καὶ προσκυνήσουσιν ἐνώπιόν σου, Κύριε, καὶ δοξάσουσι τὸ ὄνομά σου.
  9. Ὅτι μέγας εἶ σύ, καὶ ποιῶν θαυμάσια, σὺ εἶ Θεὸς μόνος.
  10. Ὁδήγησόν με, Κύριε, ἐν τῇ ὁδῷ σου, καὶ πορεύσομαι ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου· εὐφρανθήτω ἡ καρδία μου, τοῦ φοβεῖσθαι τὸ ὄνομά σου.
  11. Ἐξομολογήσομαί σοι, Κύριε ὁ Θεός μου, ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου καὶ δοξάσω τὸ ὄνομά σου εἰς τὸν αἰῶνα.
  12. Ὅτι τὸ ἔλεός σου μέγα ἐπ᾿ ἐμέ, καὶ ἐῤῥύσω τὴν ψυχήν μου ἐξ ᾅδου κατωτάτου.
  13. Ὁ Θεός, παράνομοι ἐπανέστησαν ἐπ᾿ ἐμέ, καὶ συναγωγὴ κραταιῶν ἐζήτησαν τὴν ψυχήν μου, καὶ οὐ προέθεντό σε ἐνώπιον αὐτῶν.
  14. Καὶ σύ, Κύριε, ὁ Θεός μου, οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος καὶ ἀληθινός.
  15. Ἐπίβλεψον ἐπ᾿ ἐμέ, καὶ ἐλέησόν με· δὸς τὸ κράτος σου τῷ παιδί σου, καὶ σῶσον τὸν υἱὸν τῆς παιδίσκης σου.
  16. Ποίησον μετ᾿ ἐμοῦ σημεῖον εἰς ἀγαθόν· καὶ ἰδέτωσαν οἱ μισοῦντές με, καὶ αἰσχυνθήτωσαν, ὅτι σύ, Κύριε, ἐβοήθησάς μοι, καὶ παρεκάλεσάς με. καὶ πάλιν·

Ποίησον μετ᾿ ἐμοῦ σημεῖον εἰς ἀγαθόν· καὶ ἰδέτωσαν οἱ μισοῦντές με, καὶ αἰσχυνθήτωσαν, ὅτι σύ, Κύριε, ἐβοήθησάς μοι, καὶ παρεκάλεσάς με.

Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, δόξα σοι ὁ Θεός (γ΄). Κύριε, ἐλέησον (γ΄), Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι.

Ѱало́мъ пє҃ (85).
  1. Приклонѝ гдⷭ҇и ᲂу҆́хо твоѐ, и҆ ᲂу҆слы́ши мѧ̀, ꙗ҆́кѡ ни́щъ и҆ ᲂу҆бо́гъ є҆́смь а҆́зъ.
  2. Сохранѝ дꙋ́шꙋ мою̀, ꙗ҆́кѡ прпⷣбенъ є҆́смь: сп҃сѝ раба̀ твоего̀ бж҃е мо́й, ᲂу҆пова́ющаго на тѧ̀.
  3. Поми́лꙋй мѧ̀ гдⷭ҇и, ꙗ҆́кѡ къ тебѣ̀ воззовꙋ̀ ве́сь де́нь. Возвеселѝ дꙋ́шꙋ раба̀ твоегѡ̀, ꙗ҆́кѡ къ тебѣ̀ взѧ́хъ дꙋ́шꙋ мою̀.
  4. Ꙗ҆́кѡ ты̀ гдⷭ҇и, бл҃гъ и҆ кро́токъ, и҆ многомлⷭ҇тивъ всѣ̑мъ призыва́ющымъ тѧ̀.
  5. Внꙋшѝ гдⷭ҇и мл҃твꙋ мою̀, и҆ вонмѝ гла́сꙋ моле́нїѧ моегѡ̀.
  6. Въ де́нь ско́рби моеѧ̀ воззва́хъ къ тебѣ̀, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆слы́шалъ мѧ̀ є҆сѝ.
  7. Нѣ́сть подо́бенъ тебѣ̀ въ бозѣ́хъ гдⷭ҇и, и҆ нѣ́сть по дѣлѡ́мъ твои̑мъ.
  8. Всѝ ꙗ҆зы́цы, є҆ли́ки сотвори́лъ є҆сѝ, прїи́дꙋтъ и҆ покло́нѧтсѧ пред̾ тобо́ю гдⷭ҇и, и҆ просла́вѧтъ и҆́мѧ твоѐ:
  9. Ꙗ҆́кѡ ве́лїй є҆сѝ ты̀, и҆ творѧ́й чꙋдеса̀, ты̀ є҆сѝ бг҃ъ є҆ди́нъ.
  10. Наста́ви мѧ̀ гдⷭ҇и, на пꙋ́ть тво́й, и҆ пойдꙋ̀ во и҆́стинѣ твое́й: да возвесели́тсѧ се́рдце моѐ, боѧ́тисѧ и҆́мене твоегѡ̀.
  11. И҆сповѣ́мсѧ тебѣ̀ гдⷭ҇и бж҃е мо́й, всѣ́мъ се́рдцемъ мои́мъ, и҆ просла́влю и҆́мѧ твоѐ въ вѣ́къ.
  12. Ꙗ҆́кѡ млⷭ҇ть твоѧ̀ ве́лїѧ на мнѣ̀, и҆ и҆зба́вилъ є҆сѝ дꙋ́шꙋ мою̀ ѿ а҆́да преиспо́днѣйшагѡ.
  13. Бж҃е законопрестꙋ̑пницы воста́ша на мѧ̀, и҆ со́нмъ держа́вныхъ взыска́ша дꙋ́шꙋ мою̀, и҆ не предложи́ша тебѐ пред̾ собо́ю.
  14. И҆ ты̀ гдⷭ҇и бж҃е мо́й ще́дрый и҆ млⷭ҇тивый долготерпѣли́вый и҆ многомлⷭ҇тивый, и҆ и҆́стинный:
  15. При́зри на мѧ̀, и҆ поми́лꙋй мѧ̀: да́ждь держа́вꙋ твою̀ ѻ҆́трокꙋ твоемꙋ̀, и҆ сп҃сѝ сы́на рабы̀ твоеѧ̀.
  16. Сотворѝ со мно́ю зна́менїе во бл҃го: и҆ да ви́дѧтъ ненави́дѧщїи мѧ̀, и҆ постыдѧ́тсѧ, ꙗ҆́кѡ ты̀ гдⷭ҇и помо́глъ мѝ, и҆ ᲂу҆тѣ́шилъ мѧ̀ є҆сѝ. И҆ па́ки:

Сотворѝ со мно́ю зна́менїе во бл҃го: и҆ да ви́дѧтъ ненави́дѧщїи мѧ̀, и҆ постыдѧ́тсѧ, ꙗ҆́кѡ ты̀ гдⷭ҇и помо́глъ мѝ, и҆ ᲂу҆тѣ́шилъ мѧ̀ є҆сѝ.

Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.

А҆ллилꙋ́їа, А҆ллилꙋ́їа, А҆ллилꙋ́їа, сла́ва Тебѣ̀ Бо́же (три́жды). Гдⷭ҇и поми́лꙋй (три́жды), Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ.

Ἀναγνώστης: ἀναγ‍ινώσκει τὰ Ἀπολυτίκια

Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Ὁ δι᾿ ἡμᾶς γεννηθεὶς ἐκ Παρθένου, καὶ σταύρωσιν ὑπομείνας, ἀγαθέ· ὁ θανάτῳ τὸν θάνατον σκυλεύσας, καὶ ἔγερσιν δείξας ὡς Θεός, μὴ παρίδῃς οὓς ἔπλασας τῇ χειρί σου· δεῖξον τὴν φιλανθρωπίαν σου, ἐλεῆμον, δέξαι τὴν τεκοῦσάν σε Θεοτόκον, πρεσβεύουσαν ὑπὲρ ἡμῶν, καὶ σῶσον, Σωτὴρ ἡμῶν, λαὸν ἀπεγνωσμένον.

Μὴ δὴ παραδῴης ἡμᾶς εἰς τέλος διὰ τὸ ὄνομά σου τὸ ἅγιον, καὶ μὴ διασκεδάσῃς τὴν διαθήκην σου, καὶ μὴ ἀποστήσῃς τὸ ἔλεός σου ἀφ᾿ ἡμῶν, διὰ Ἀβραὰμ τὸν ἠγαπημένον ὑπὸ σοῦ, καὶ διὰ Ἰσαάκ τὸν δοῦλόν σου, καὶ Ἰσραὴλ τὸν ἅγιόν σου.

Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς (τρίς).

Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.

Κύριε, ἐλέησον (τρίς).

Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου. Ἐλθέτω ἡ Βασιλεία σου. Γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον. Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν. Καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.

Чте́цъ:чте‍тъ ТРОПАРИ

и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.

И҆́же на́съ ра́ди рожде́йсѧ ѿ дв҃ы, и҆ распѧ́тїе претерпѣ́въ бл҃гі́й, и҆спрове́ргїй сме́ртїю сме́рть, и҆ воскрⷭ҇нїе ꙗ҆вле́й ꙗ҆́кѡ бг҃ъ, не пре́зри, ꙗ҆̀же созда́лъ є҆сѝ рꙋко́ю твое́ю: ꙗ҆вѝ чл҃вѣколю́бїе твоѐ млⷭ҇тиве, прїимѝ ро́ждшꙋю тѧ̀ бцⷣꙋ молѧ́щꙋюсѧ за ны̀, и҆ сп҃сѝ сп҃се на́шъ, лю́ди ѿча̑ѧнныѧ.

Не преда́ждь на́съ до конца̀, и҆́мене твоегѡ̀ ра́ди, и҆ не разорѝ завѣ́та твоегѡ̀, и҆ не ѿста́ви млⷭ҇ти твоеѧ̀ ѿ на́съ, а҆враа́ма ра́ди возлю́бленнагѡ ѿ тебѐ, и҆ за і҆саа́ка раба̀ твоего̀, и҆ і҆и҃лѧ ст҃а́го твоего̀.

Ст҃ы́й бж҃е, ст҃ы́й крѣ́пкїй, ст҃ы́й безсме́ртный, поми́лꙋй на́съ (три́жды).

Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.

Прест҃а́ѧ трⷪ҇це, поми́лꙋй на́съ: гдⷭ҇и, ѡ҆чи́сти грѣхѝ на́шѧ: влⷣко, простѝ беззакѡ́нїѧ на̑ша: ст҃ы́й, посѣтѝ и҆ и҆сцѣлѝ не́мѡщи на́шѧ, и҆́мене твоегѡ̀ ра́ди.

Гдⷭ҇и поми́лꙋй (три́жды).

Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.

Ѻч҃е на́шъ, и҆́же є҆сѝ на нб҃сѣ́хъ, да свѧти́тсѧ и҆́мѧ твоѐ, да прїи́детъ црⷭ҇твїе твоѐ: да бꙋ́детъ во́лѧ твоѧ̀, ꙗ҆́кѡ на нб҃сѝ и҆ на землѝ. хлѣ́бъ на́шъ насꙋ́щный да́ждь на́мъ дне́сь, и҆ ѡ҆ста́ви на́мъ до́лги на́шѧ, ꙗ҆́коже и҆ мы̀ ѡ҆ставлѧ́емъ должникѡ́мъ на́шымъ: и҆ не введѝ на́съ во и҆скꙋше́нїе, но и҆зба́ви на́съ ѿ лꙋка́вагѡ.

Ἱερεύς: Ὅτι Σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Свѧще́нникъ: Ꙗ҆́кѡ твоѐ є҆́сть црⷭ҇тво, и҆ си́ла, и҆ сла́ва, ѻ҆ц҃а̀, и҆ сн҃а, и҆ ст҃а́гѡ дх҃а, ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ.
Ἀναγνώστης: Ἀμήν. Κοντάκια. Κύριε, ἐλέησον (μ΄).

Ὁ ἐν παντὶ καιρῷ καὶ πάσῃ ὥρᾳ, ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς προσκυνούμενος καὶ δοξαζόμενος, Χριστὸς ὁ Θεός, ὁ μακρόθυμος, ὁ πολυέλεος, ὁ πολυεύσπλαγχνος, ὁ τοὺς δικαίους ἀγαπῶν καὶ τοὺς ἁμαρτωλοὺς ἐλεῶν, ὁ πάντας καλῶν πρὸς σωτηρίαν διὰ τῆς ἐπαγγελίας τῶν μελλόντων ἀγαθῶν· Αὐτός, Κύριε, πρόσδεξαι καὶ ἡμῶν ἐν τῇ ὥρᾳ ταύτῃ τὰς ἐντεύξεις, καὶ ἴθυνον τὴν ζωήν ἡμῶν πρὸς τὰς ἐντολάς σου. Τὰς ψυχὰς ἡμῶν ἁγίασον· τὰ σώματα ἅγνισον· τοὺς λογισμοὺς διόρθωσον· τὰς ἐννοίας κάθαρον· καὶ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης θλίψεως, κακῶν καὶ ὀδύνης. Τείχισον ἡμᾶς ἁγίοις σου Ἀγγέλοις, ἵνα, τῇ παρεμβολῇ αὐτῶν φρουρούμενοι καὶ ὁδηγούμενοι, καταντήσωμεν εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ εἰς τὴν ἐπίγνωσιν τῆς ἀπροσίτου σου δόξης· ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Κύριε, ἐλέησον (γ΄).

Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καὶ ἐνδοξοτέραν, ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως, Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν.

Ἐν ὀνόματι Κυρίου, εὐλόγησον, Πάτερ.

Чте́цъ: А҆ми́нь. КОНДАКИ. Гдⷭ҇и поми́лꙋй (м҃).

И҆́же на всѧ́кое вре́мѧ, и҆ на всѧ́кїй ча́съ, на нб҃сѝ и҆ на землѝ покланѧ́емый и҆ сла́вимый хрⷭ҇тѐ бж҃е, долготерпѣли́ве, многомлⷭ҇тиве, многобл҃гоꙋтро́бне, и҆́же пра́вєдныѧ любѧ́й, и҆ грѣ̑шныѧ ми́лꙋѧй, и҆́же всѧ̑ зовы́й ко сп҃се́нїю ѡ҆бѣща́нїѧ ра́ди бꙋ́дꙋщихъ бла̑гъ: са́мъ гдⷭ҇и, прїимѝ и҆ на́шѧ въ ча́съ се́й мл҃твы, и҆ и҆спра́ви живо́тъ на́шъ къ за́повѣдемъ твои̑мъ: дꙋ́шы на́шѧ ѡ҆свѧтѝ, тѣлеса̀ ѡ҆чи́сти, помышлє́нїѧ и҆спра́ви, мы̑сли ѡ҆чи́сти, и҆ и҆зба́ви на́съ ѿ всѧ́кїѧ ско́рби, ѕѡ́лъ и҆ болѣ́зней: ѡ҆градѝ на́съ ст҃ы́ми твои́ми а҆́гг҃лы: да ѡ҆полче́нїемъ и҆́хъ соблюда́еми и҆ наставлѧ́еми, дости́гнемъ въ соедине́нїе вѣ́ры, и҆ въ ра́зꙋмъ непристꙋ́пныѧ твоеѧ̀ сла́вы, ꙗ҆́кѡ бл҃гослове́нъ є҆сѝ во вѣ́ки вѣкѡ́въ, а҆ми́нь.

Гдⷭ҇и поми́лꙋй (три́жды).

Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.

Чтⷭ҇нѣ́йшꙋю херꙋві̑мъ, и҆ сла́внѣйшꙋю без̾ сравне́нїѧ серафі̑мъ, без̾ и҆стлѣ́нїѧ бг҃а сло́ва ро́ждшꙋю, сꙋ́щꙋю бцⷣꙋ тѧ̀ велича́емъ.

И҆́менемъ гдⷭ҇нимъ бл҃гословѝ, ѻ҆́тче.

Ἱερεύς: Ὁ Θεὸς οἰκτειρῆσαι ἡμᾶς, καὶ εὐλογῆσαι ἡμᾶς, ἐπιφάναι τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐφ᾿ ἡμᾶς, καὶ ἐλεῆσαι ἡμᾶς. Свѧще́нникъ: Бж҃е, ᲂу҆ще́дри ны̀ и‍‍ благослови‌ ны‌, просвѣти‌ лице‌ Твое‌ на ны‌ и‍‍ поми‍лꙋй ны‌.
Γέρων: Δέσποτα, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ μακροθυμήσας ἐπὶ τοῖς ἡμῶν πλημμελήμασι, καὶ ἄχρι τῆς παρούσης ὥρας ἀγαγὼν ἡμᾶς, ἐν ᾗ ἐπὶ τοῦ ζωοποιοῦ ξύλου κρεμάμενος, τῷ εὐγνώμονι λῃστῇ τὴν εἰς τὸν Παράδεισον ὡδοποίησας εἴσοδον, καὶ θανάτῳ τὸν θάνατον ὤλεσας, ἱλάσθητι ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς καὶ ἀναξίοις δούλοις σου· ἡμάρτομεν γὰρ καὶ ἠνομήσαμεν, καὶ οὔκ ἐσμεν ἄξιοι ᾆραι τὰ ὄμματα ἡμῶν καὶ βλέψαι εἰς τὸ ὕψος τοῦ οὐρανοῦ, διότι κατελίπομεν τὴν ὁδὸν τῆς δικαιοσύνης σου καὶ ἐπορεύθημεν ἐν τοῖς θελήμασι τῶν καρδιῶν ἡμῶν. Ἀλλ᾿ ἱκετεύομεν τὴν σὴν ἀνείκαστον ἀγαθότητα. Φεῖσαι ἡμῶν, Κύριε, κατὰ τὸ πλῆθος τοῦ ἐλέους σου, καὶ σῶσον ἡμᾶς διὰ τὸ ὄνομά σου τὸ ἅγιον, ὅτι ἐξέλιπον ἐν ματαιότητι αἱ ἡμέραι ἡμῶν. Ἐξελοῦ ἡμᾶς τῆς τοῦ ἀντικειμένου χειρός, καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ἁμαρτήματα, καὶ νέκρωσον τὸ σαρκικὸν ἡμῶν φρόνημα· ἵνα τὸν παλαιὸν ἀποθέμενοι ἄνθρωπον, τὸν νέον ἐνδυσώμεθα, καὶ σοὶ ζήσωμεν, τῷ ἡμετέρῳ Δεσπότῃ καὶ κηδεμόνι· καὶ οὕτω τοῖς σοῖς ἀκολουθοῦντες προστάγμασιν, εἰς τὴν αἰώνιον ἀνάπαυσιν καταντήσωμεν, ἔνθα πάντων ἐστὶ τῶν εὐφραινομένων ἡ κατοικία. Σὺ γὰρ εἶ ἡ ὄντως ἀληθινὴ εὐφροσύνη καὶ ἀγαλλίασις τῶν ἀγαπώντων σε, Χριστέ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρί, καὶ τῷ Παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ста́рецъ: Влⷣко гдⷭ҇и, і҆и҃се хрⷭ҇тѐ бж҃е на́шъ, долготерпѣ́вый ѡ҆ на́шихъ согрѣше́нїихъ, и҆ да́же до ны́нѣшнѧгѡ часа̀ приведы́й на́съ, во́ньже на животворѧ́щемъ дре́вѣ ви́сѧ, бл҃горазꙋ́мномꙋ разбо́йникꙋ, и҆́же въ ра́й пꙋтесотвори́лъ є҆сѝ вхо́дъ, и҆ сме́ртїю сме́рть разрꙋши́лъ є҆сѝ, ѡ҆чи́сти на́съ грѣ́шныхъ и҆ недосто́йныхъ ра̑бъ твои́хъ. согрѣши́хомъ бо и҆ беззако́нновахомъ, и҆ нѣ́смы досто́йни возвестѝ ѻ҆чеса̀ на̑ша и҆ воззрѣ́ти на высотꙋ̀ нбⷭ҇нꙋю: занѐ ѡ҆ста́вихомъ пꙋ́ть пра́вды твоеѧ̀, и҆ ходи́хомъ въ во́лѧхъ серде́цъ на́шихъ. но мо́лимъ твою̀ безмѣ́рнꙋю бл҃гость, пощадѝ на́съ гдⷭ҇и, по мно́жествꙋ млⷭ҇ти твоеѧ̀, и҆ сп҃сѝ на́съ и҆́мене твоегѡ̀ ра́ди ст҃а́гѡ, ꙗ҆́кѡ и҆счезо́ша въ сꙋетѣ̀ дні́е на́ши, и҆змѝ на́съ и҆з̾ рꙋкѝ сопроти́внагѡ, и҆ ѡ҆ста́ви на́мъ грѣхѝ на́шѧ, и҆ ᲂу҆мертвѝ плотско́е на́ше мꙋдрова́нїе, да ве́тхаго ѿложи́вше человѣ́ка, въ но́ваго ѡ҆блеце́мсѧ: и҆ тебѣ̀ поживе́мъ на́шемꙋ влⷣцѣ, и҆ бл҃годѣ́телю, и҆ та́кѡ твои̑мъ послѣ́дꙋюще повелѣ́нїємъ, въ вѣ́чный поко́й дости́гнемъ, и҆дѣ́же є҆ть всѣ́хъ веселѧ́щихсѧ жили́ще, ты́ бо є҆сѝ вои́стиннꙋ и҆́стинное весе́лїе и҆ ра́дость лю́бѧщихъ тѧ̀ хрⷭ҇тѐ бж҃е на́шъ, и҆ тебѣ̀ сла́вꙋ возсыла́емъ, со безнача́льнымъ твои́мъ ѻ҆ц҃е́мъ, и҆ прест҃ы́мъ, и҆ бл҃ги́мъ, и҆ животворѧ́щимъ твои́мъ дх҃омъ, ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ, а҆ми́нь.
Ἀναγνώστης: Ἀμήν.

Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Κύριε, ἐλέησον (γ΄), εὐλόγησον.

Чте́цъ: А҆ми́нь.

Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь. Гдⷭ҇и поми́лꙋй (три́жды), благослови‌.

Ἱερεύς: ποιεῖ ἈΠΌΛΥΣΙΝ.

Δι᾿ εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς.

Свѧще́нникъ: твори‍тъ ѾПꙊСТЪ.

Моли‍твами свѧты‍хъ ѻ‍‍те‍цъ нашихъ, Го‍споди, І‍‍исꙋ‍се Хрїсте‌, Сы‍не Бо‍жїй, поми‍лꙋй насъ.

Ἀναγνώστης: Ἀμήν. Чте́цъ: А҆ми́нь.

Ἑσπερινὸς καθημερινῶν - Вече‍рнѧ вседне‍внаѧ

Ἱερεύς: Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Свѧще́нникъ: Благослове́нъ Бо́гъ нашъ, всегда̀, ны́нѣ и҆ при́снѡ и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ.
Ἀναγνώστης: Ἀμήν. Чте́цъ: А҆ми́нь
Γέρων:

Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ.

Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ.

Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν αὐτῷ, Χριστῷ τῷ βασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν.

Ψαλμος ῥ⁠γ´ (103).

  1. Εὐλόγει ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον· Κύριε ὁ Θεός μου ἐμεγαλύνθης σφόδρα. Ἐξομολόγησιν καὶ μεγαλοπρέπεια ἐνεδύσω,
  2. ἀναβαλλόμενος φῶς ὡς ἱμάτιον. Ἐκτείνων τὸν οὐρανὸν ὡσεὶ δέῤῥιν,
  3. ὁ στεγάζων ἐν ὕδασιν τὰ ὑπερῷα αὑτοῦ. Ὁ τιθεὶς νέφη τὴν ἐπίβασιν αὐτοῦ, ὁ περιπατῶν ἐπὶ πτερύγων ἀνέμων.
  4. Ὁ ποιῶν τοὺς Ἀγγέλους αὑτοῦ πνεύματα, καὶ τοὺς λειτουργοὺς αὑτοῦ πυρὸς φλόγα.
  5. Ὁ θεμελιῶν τὴν γῆν ἐπὶ τὴν ἀσφάλειαν αὐτῆς, οὐ κλιθήσεται εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.
  6. Ἄβυσσος ὡς ἱμάτιον τὸ περιβόλαιον αὐτοῦ, ἐπὶ τῶν ὀρέων στήσονται ὕδατα.
  7. Ἀπὸ ἐπιτιμήσεώς σου φεύξονται, ἀπὸ φωνῆς βρ οντῆς σου δειλιάσουσιν.
  8. Ἀναβαίνουσιν ὄρη, καὶ καταβαίνουσι πεδία εἰς τόπον, ὃν ἐθεμελίωσας αὐτά.
  9. Ὅριον ἔθου, ὃ οὐ παρελεύσονται, οὐδὲ ἐπιστρέψουσι καλύψαι τὴν γῆν.
  10. Ὁ ἐξαποστέλλων πηγὰς ἐν φάραγξιν, ἀναμέσον τῶν ὀρέων διελεύσονται ὕδατα.
  11. Ποτιοῦσι πάντα τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ, προσδέξονται ὄναγροι εἰς δίψαν αὐτῶν.
  12. Ἐπ᾿ αὐτὰ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνώσει· ἐκ μέσου τῶν πετρῶν δώσουσι φωνήν.
  13. Ποτίζων ὄρη ἐκ τῶν ὑπερῴων αὐτοῦ· ἀπὸ καρποῦ τῶν ἔργων σου χορτασθήσεται ἡ γῆ.
  14. Ὁ ἐξανατέλλων χόρτον τοῖς κτήνεσι, καὶ χλόην τῇ δουλείᾳ τῶν ἀνθρώπων. Τοῦ ἐξαγαγεῖν ἄρτον ἐκ τῆς γῆς·
  15. Καὶ οἶνος εὐφραίνει καρδίαν ἀνθρώπου. Τοῦ ἱλαρύναι πρόσωπον ἐν ἐλαίῳ· καὶ ἄρτος καρδίαν ἀνθρώπου στηρίζει.
  16. Χορτασθήσεται τὰ ξύλα τοῦ πεδίου, αἱ κέδροι τοῦ Λιβάνου, ἃς ἐφύτευσας.
  17. Ἐκεῖ στρουθία ἐννοσσεύσουσι, τοῦ ἐρωδιοῦ ἡ κατοικία ἡγεῖται αὐτῶν.
  18. Ὄρη τὰ ὑψηλὰ ταῖς ἐλάφοις, πέτρα καταφυγὴ τοῖς λαγωοῖς.
  19. Ἐποίησε σελήνην εἰς καιρούς· ὁ ἥλιος ἔγνω τὴν δύσιν αὐτοῦ.
  20. Ἔθου σκότος, καὶ ἐγένετο νύξ· ἐν αὐτῇ διελεύσονται πάντα τὰ θηρία τοῦ δρυμοῦ.
  21. Σκύμνοι ὠρυόμενοι τοῦ ἁρπάσαι, καὶ ζητήσαι παρὰ τῷ Θεῷ βρῶσιν αὐτοῖς.
  22. Ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος, καὶ συνήχθησαν, καὶ εἰς τὰς μάνδρας αὐτῶν κοιτασθήσονται.
  23. Ἐξελεύσεται ἄνθρωπος ἐπὶ τὸ ἔργον αὑτοῦ, καὶ ἐπὶ τὴν ἐργασίαν αὑτοῦ ἕως ἑσπέρας.
  24. Ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε· πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας· ἐπληρώθη ἡ γῆ τῆς κτίσεως σου.
  25. Αὕτη ἡ θάλασσα ἡ μεγάλη καὶ εὐρύχωρος· ἐκεῖ ἑρπετὰ ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός, ζῷα μικρὰ μετὰ μεγάλων.
  26. Ἐκεῖ πλοῖα διαπορεύονται· δράκων οὗτος, ὃν ἔπλασας ἐμπαίζειν αὐτῇ.
  27. Πάντα πρὸς σὲ προσδοκῶσι, δοῦναι τὴν τροφὴν αὐτῶν εἰς εὔκαιρον·
  28. δόντος σου αὐτοῖς συλλέξουσιν. Ἀνοίξαντός σου τὴν χεῖρα, τὰ σύμπαντα πλησθήσονται χρηστότητος·
  29. ἀποστρέψαντος δέ σου τὸ πρόσωπον, ταραχθήσονται. Ἀντανελεῖς τὸ πνεῦμα αὐτῶν, καὶ ἐκλείψουσι, καὶ εἰς τὸν χοῦν αὐτῶν ἐπιστρέψουσιν.
  30. Ἐξαποστελεῖς τὸ πνεῦμα σου, καὶ κτισθήσονται, καὶ ἀνακαινιεῖς τὸ πρόσωπον τῆς γῆς.
  31. Ἤτω ἡ δόξα Κυρίου εἰς τοὺς αἰῶνας· εὐφρανθήσεται Κύριος ἐπὶ τοῖς ἔργοις αὑτοῦ.
  32. Ὁ ἐπιβλέπων ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ποιῶν αὐτὴν τρέμειν· ὁ ἁπτόμενος τῶν ὀρέων, καὶ καπνίζονται.
  33. ᾌσω τῷ Κυρίῳ ἐν τῇ ζωῇ μου, ψαλῶ τῷ Θεῷ μου ἕως ὑπάρχω.
  34. Ἡδυνθείη αὐτῷ ἡ διαλογή μου, ἐγὼ δὲ εὐφρανθήσομαι ἐπὶ τῷ Κυρίῳ.
  35. Ἐκλείποιεν ἁμαρτωλοὶ ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἄνομοι, ὥστε μὴ ὑπάρχειν αὐτούς. Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον.

Ὁ ἥλιος ἔγνω τὴν δύσιν αὐτοῦ· ἔθου σκότος, καὶ ἐγένετο νύξ.

Ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε· πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας.

Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, δόξα σοι ὁ Θεὸς (γ´).

Ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, Κύριε, δόξα σοι.

Ста́рецъ:

Прїиди́те, поклони́мсѧ и҆ припаде́мъ цр҃е́ви на́шемꙋ бг҃ꙋ.

Прїиди́те, поклони́мсѧ и҆ припаде́мъ хрⷭ҇тꙋ̀, цр҃е́ви на́шемꙋ бг҃ꙋ.

Прїиди́те, поклони́мсѧ и҆ припаде́мъ самомꙋ̀ хрⷭ҇тꙋ̀, цр҃е́ви и҆ бг҃ꙋ на́шемꙋ.

Ѱало́мъ рг҃ (103).

  1. Бл҃гословѝ дꙋшѐ моѧ̀ гдⷭ҇а: гдⷭ҇и бж҃е мо́й, возвели́чилсѧ є҆сѝ ѕѣлѡ̀, во и҆сповѣ́данїе и҆ въ велелѣ́потꙋ ѡ҆бле́клсѧ є҆сѝ.
  2. Ѡ҆дѣѧ́йсѧ свѣ́томъ ꙗ҆́кѡ ри́зою, простира́ѧй нб҃о ꙗ҆́кѡ ко́жꙋ.
  3. Покрыва́ѧй вода́ми превы́спрєннѧѧ своѧ̑, полага́ѧй ѻ҆́блаки на восхожде́нїе своѐ, ходѧ́й на крилꙋ̀ вѣ́трєню.
  4. Творѧ́й а҆́гг҃лы своѧ̑ дꙋ́хи и҆ слꙋги̑ своѧ̑ пла́мень ѻ҆́гненный.
  5. Ѡ҆снова́ѧй зе́млю на тве́рди є҆ѧ̀, не преклони́тсѧ въ вѣ́къ вѣ́ка.
  6. Бе́здна, ꙗ҆́кѡ ри́за ѡ҆дѣѧ́нїе є҆ѧ̀, на гора́хъ ста́нꙋтъ во́ды.
  7. Ѿ запреще́нїѧ твоегѡ̀ побѣ́гнꙋтъ, ѿ гла́са гро́ма твоегѡ̀ ᲂу҆боѧ́тсѧ.
  8. Восхо́дѧтъ го́ры, и҆ низхо́дѧтъ полѧ̀ въ мѣ́сто, є҆́же ѡ҆снова́лъ є҆сѝ и҆̀мъ.
  9. Предѣ́лъ положи́лъ є҆сѝ, є҆гѡ́же не пре́йдꙋтъ, нижѐ ѡ҆братѧ́тсѧ покры́ти зе́млю.
  10. Посыла́ѧй и҆сто́чники въ де́брѣхъ, посредѣ̀ го́ръ про́йдꙋтъ во́ды.
  11. Напаѧ́ютъ всѧ̑ ѕвѣ́ри сє́льныѧ, ждꙋ́тъ ѻ҆на́гри въ жа́ждꙋ свою̀.
  12. На ты́хъ пти̑цы нбⷭ҇ныѧ привита́ютъ, ѿ среды̀ ка́менїѧ дадѧ́тъ гла́съ.
  13. Напаѧ́ѧй го́ры ѿ превы́спреннихъ свои́хъ, ѿ плода̀ дѣ́лъ твои́хъ насы́титсѧ землѧ̀.
  14. Прозѧба́ѧй травꙋ̀ скотѡ́мъ, и҆ ѕла́къ на слꙋ́жбꙋ человѣ́кѡмъ, и҆звестѝ хлѣ́бъ ѿ землѝ.
  15. И҆ вїно̀ весели́тъ се́рдце человѣ́ка, ᲂу҆ма́стити лицѐ є҆ле́емъ, и҆ хлѣ́бъ се́рдце человѣ́ка ᲂу҆крѣпи́тъ.
  16. Насы́тѧтсѧ древа̀ польска̑ѧ, ке́дри лїва́нстїи, и҆̀хже є҆сѝ насади́лъ.
  17. Та́мѡ пти̑цы вогнѣздѧ́тсѧ: є҆рѡді́ево жили́ще предводи́тельствꙋетъ и҆́ми.
  18. Го́ры высѡ́кїѧ є҆ле́нємъ, ка́мень прибѣ́жище за́ѧцємъ.
  19. Сотвори́лъ є҆́сть лꙋнꙋ̀ во времена̀, со́лнце позна̀ за́падъ сво́й.
  20. Положи́лъ є҆сѝ тьмꙋ̀, и҆ бы́сть но́щь, въ не́йже про́йдꙋтъ всѝ ѕвѣ́рїе дꙋбра́внїи:
  21. Скѵ́мни рыка́ющїи восхи́тити, и҆ взыска́ти ѿ бг҃а пи́щꙋ себѣ̀.
  22. Возсїѧ̀ со́лнце, и҆ собра́шасѧ, и҆ въ ло́жахъ свои́хъ лѧ́гꙋтъ.
  23. И҆зы́детъ человѣ́къ на дѣ́ло своѐ, и҆ на дѣ́ланїе своѐ до ве́чера.
  24. Ꙗ҆́кѡ возвели́чишасѧ дѣла̀ твоѧ̑ гдⷭ҇и, всѧ̑ премꙋ́дростїю сотвори́лъ є҆сѝ: и҆спо́лнисѧ землѧ̀ тва́ри твоеѧ̀.
  25. Сїѐ мо́ре вели́кое и҆ простра́нное, та́мѡ га́ди, и҆́хже нѣ́сть числа̀, живѡ́тнаѧ ма̑лаѧ съ вели́кими.
  26. Та́мѡ кораблѝ препла́ваютъ, ѕмі́й се́й, є҆го́же созда́лъ є҆сѝ рꙋга́тисѧ є҆мꙋ̀.
  27. Всѧ̑ къ тебѣ̀ ча́ютъ, да́ти пи́щꙋ и҆̀мъ во бл҃го вре́мѧ.
  28. Да́вшꙋ тебѣ̀ и҆̀мъ, соберꙋ́тъ: ѿве́рзшꙋ тебѣ̀ рꙋ́кꙋ, всѧ́чєскаѧ и҆спо́лнѧтсѧ бл҃гости.
  29. Ѿвра́щшꙋ же тебѣ̀ лицѐ возмѧтꙋ́тсѧ: ѿи́меши дꙋ́хъ и҆́хъ, и҆ и҆сче́знꙋтъ, и҆ въ пе́рсть свою̀ возвратѧ́тсѧ.
  30. По́слеши дх҃а твоего̀, и҆ сози́ждꙋтсѧ, и҆ ѡ҆бнови́ши лицѐ землѝ.
  31. Бꙋ́ди сла́ва гдⷭ҇нѧ во вѣ́ки, возвесели́тсѧ гдⷭ҇ь ѡ҆ дѣ́лѣхъ свои́хъ:
  32. Призира́ѧй на зе́млю, и҆ творѧ́й ю҆̀ трѧсти́сѧ: прикаса́ѧйсѧ гора́мъ, и҆ дымѧ́тсѧ.
  33. Воспою̀ гдⷭ҇еви въ животѣ̀ мое́мъ: пою̀ бг҃ꙋ моемꙋ̀, до́ндеже є҆́смь.
  34. Да ᲂу҆слади́тсѧ є҆мꙋ̀ бесѣ́да моѧ̀, а҆́зъ же возвеселю́сѧ ѡ҆ гдⷭ҇ѣ.
  35. Да и҆сче́знꙋтъ грѣ̑шницы ѿ землѝ, и҆ беззакѡ́нницы, ꙗ҆́коже не бы́ти и҆̀мъ: бл҃гословѝ дꙋшѐ моѧ̀ гдⷭ҇а.

Со́лнце позна̀ за́падъ сво́й: положи́лъ є҆сѝ тьмꙋ̀ и҆ бы́сть но́щь.

Ꙗ҆́кѡ возвели́чишасѧ дѣла̀ твоѧ̑ гдⷭ҇и, всѧ̑ премꙋ́дростїю сотвори́лъ є҆сѝ.

Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.

А҆ллилꙋ́їа, А҆ллилꙋ́їа, А҆ллилꙋ́їа, сла́ва Тебѣ̀ Бо́же (три́жды).

Оу‍‍пова‍нїе на‍ше, Го‍споди, сла‍ва Тебѣ‌.

Ἱερεύς: λέγει τὴν μεγάλη ἐκτενή

Ἀναγνώστης: ἀπαντᾷ καθʼ ἐκάστην αἴτησιν «Κύριε ἐλέησον» κ.ο.κ.

Свѧще́нникъ:  глаго‍литъ вели‍кꙋю є‍‍ктенїю‌

Чте́цъ: ѿвѣча‍етъ на ка‍ждое прошенїе «Го‍споди поми‍лꙋй» и т. д.

Κανονάρχης:  ἀναγιγνώσκει τὴν ἑσπερινὴν στιχολογίαν τοῦ ψαλτηρίου τῆς ἡμέρας. Канона‍рхъ:  чита‍етъ вече‍рнюю каѳи‍змꙋ днѧ.
Ἱερεύς: λέγει τὴν μικρὰν ἐκτενή

Ἀναγνώστης: ἀπαντᾷ καθʼ ἐκάστην αἴτησιν «Κύριε ἐλέησον» κ.ο.κ.

Свѧще́нникъ:  глаго‍литъ ма‍лꙋю є‍‍ктенїю‌

Чте́цъ: ѿвѣча‍етъ на ка‍ждое прошенїе «Го‍споди поми‍лꙋй» и  т. д.

Κανονάρχης:  περιβεβλημένος μαντίαν ἴσταται ἐν μέσῳ τοῦ ναοῦ ἐστραμμένος πρὸς τὸν πρῶτον χορὸν καὶ ἐκφωνεῖ τὸν ἦχον τῶν στιχηρῶν τοῦ ἑσπερινοῦ, οἱ δὲ ψάλται ἄρχουσι ψάλλειν «Κύριε ἐκέκραξα». Φθασάντων τῶν ψαλτῶν τὸ «πρόσχες τῇ φωνῇ» ποιεῖ μικρὰν μετάνοιαν πρὸς τὸν χορὸν καὶ ἐπιστρέφει εἰς τὴν ἑαυτοῦ θέσιν. Канона‍рхъ:  облачённый въ мантїю, становитсѧ посрѣди храма лицомъ къ первомꙋ хорꙋ и возглашаетъ гласъ вечернихъ стїхиръ, а пѣвцы начинаютъ пѣть «Господи воззвахъ». На словахъ «вонми‌ гла‍сꙋ моле‍нїѧ» дѣлаетъ поѧсной поклонъ хо‍рꙋ и отходитъ на своё мѣсто.

Ἑσπέρια στιχηρά

1 ψάλτης: Κύριε ἐκέκραξα πρὸς σέ, εἰσάκουσόν μου, εἰσάκουσόν μου, Κύριε. Κύριε, ἐκέκραξα πρὸς σέ, εἰσάκουσόν μου· πρόσχες τῇ φωνὴ τῆς δεήσεώς μου, ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸς σέ· εἰσάκουσόν μου, Κύριε.

Вечернїѧ стїхи‍ры:

1 пѣве‍цъ: Гдⷭ҇и, воззва́хъ къ тебѣ̀, ᲂу҆слы́ши мѧ̀. Оу҆слы́ши мѧ̀ гдⷭ҇и. Гдⷭ҇и, воззва́хъ къ тебѣ̀, ᲂу҆слы́ши мѧ̀: вонмѝ гла́сꙋ моле́нїѧ моегѡ̀, внегда̀ воззва́ти мѝ къ тебѣ̀. Оу҆слы́ши мѧ̀ гдⷭ҇и.

2 ψάλτης: Κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου, ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν σου· ἔπαρσις τῶν χειρῶν μου θυσία ἑσπερινή· εἰσάκουσόν μου, Κύριε. 2 пѣве‍цъ: Да и҆спра́витсѧ мл҃тва моѧ̀, ꙗ҆́кѡ кади́ло пред̾ тобо́ю, воздѣѧ́нїе рꙋкꙋ̀ моє́ю, же́ртва вече́рнѧѧ. Оу҆слы́ши мѧ̀ гдⷭ҇и.
  1. Θοῦ, Κύριε, φυλακὴν τῷ στόματί μου, καὶ θύραν περιοχῆς περὶ τὰ χείλη μου.
  2. Μὴ ἐκκλίνῃς τὴν καρδίαν μου εἰς λόγους πονηρίας, τοῦ προφασίζεσθαι προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις.
  1. Σὺν ἀνθρώποις ἐργαζομένοις τὴν ἀνομίαν, καὶ οὐ μὴ συνδυάσω μετὰ τῶν ἐκλεκτῶν αὐτῶν.
  2. Παιδεύσει με δίκαιος ἐν ἐλέει, καὶ ἐλέγξει με· ἔλαιον δὲ ἁμαρτωλοῦ μὴ λιπανάτω τὴν κεφαλήν μου.
  1. Ὅτι ἔτι καὶ ἡ προσευχή μου ἐν ταῖς εὐδοκίαις αὐτῶν· κατεπόθησαν ἐχόμενα πέτρας οἱ κριταὶ αὐτῶν.
  2. Ἀκούσονται τὰ ῥήματά μου, ὅτι ἡδύνθησαν· ὡσεὶ πάχος γῆς ἐῤῥάγη ἐπὶ τῆς γῆς, διεσκορπίσθη τὰ ὀστᾶ αὐτῶν παρὰ τὸν ᾅδην.
  1. Ὅτι πρὸς σέ, Κύριε, Κύριε, οἱ ὀφθαλμοί μου· ἐπὶ σοὶ ἤλπισα, μὴ ἀντανέλῃς τὴν ψυχήν μου.
  2. Φύλαξόν με ἀπὸ παγίδος, ἧς συνεστήσαντό μοι, καὶ ἀπὸ σκανδάλων τῶν ἐργαζομένων τὴν ἀνομίαν.
  1. Πεσοῦνται ἐν ἀμφιβλήστρῳ αὐτῶν οἱ ἁμαρτωλοί· κατὰ μόνας εἰμὶ ἐγώ, ἕως ἄν παρέλθω.
  2. Φωνῇ μου πρὸς Κύριον ἐκέκραξα, φωνῇ μου πρὸς Κύριον ἐδεήθην.
  1. Ἐκχεῶ ἐνώπιον αὐτοῦ τὴν δέησίν μου· τὴν θλῖψίν μου ἐνώπιον αὐτοῦ ἀπαγγελῶ.
  2. Ἐν τῷ ἐκλείπειν ἐξ ἐμοῦ τὸ πνεῦμά μου, καὶ σὺ ἔγνως τὰς τρίβους μου.
  1. Ἐν ὁδῷ ταύτῃ, ᾗ ἐπορευόμην, ἔκρυψαν παγίδα μοι.
  2. Κατενόουν εἰς τά δεξιά, καὶ ἐπέβλεπον, καὶ οὐκ ἦν ὁ ἐπιγινώσκων με.
  1. Ἀπώλετο φυγὴ ἀπ᾿ ἐμοῦ, καὶ οὐκ ἔστιν ὁ ἐκζητῶν τὴν ψυχήν μου.
  2. Ἐκέκραξα πρὸς σέ, Κύριε· εἶπα· Σὺ εἶ ἡ ἐλπίς μου, μερίς μου εἶ, ἐν γῇ ζώντων.
  1. Πρόσχες πρὸς τὴν δέησίν μου, ὅτι ἐταπεινώθην σφόδρα.
  2. Ῥῦσαί με ἐκ τῶν καταδιωκόντων με, ὅτι ἐκραταιώθησαν ὑπὲρ ἐμέ.
  • Εἰς στίχους ι´ — 10:

1 ψάλτης: Ἐξάγαγε ἐκ φυλακῆς τὴν ψυχήν μου, τοῦ ἐξομολογήσασθαι τῷ ὀνόματί σου.

 ψάλλει στιχηρόν

2 ψάλτης: Ἐμὲ ὑπομενοῦσι δίκαιοι, ἕως οὗ ἀνταποδῷς μοι.  ψάλλει στιχηρόν

  • Εἰς στίχους η´ — 8:

1 ψάλτης: Ἐκ βαθέων ἐκέκραξά σοι, Κύριε· Κύριε, εἰσάκουσον τῆς φωνῆς μου.

 ψάλλει στιχηρόν

2 ψάλτης: Γενηθήτω τά ὦτά σου προσέχοντα εἰς τὴν φωνὴν τῆς δεήσεώς μου.

 ψάλλει στιχηρόν

  • Εἰς στίχους ς´ — на 6:

1 ψάλτης: Ἐὰν ἀνομίας παρατηρήσῃς, Κύριε, Κύριε, τίς ὑποστήσεται; ὅτι παρὰ σοὶ ὁ ἱλασμός ἐστιν.  ψάλλει στιχηρόν

2 ψάλτης: Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου ὑπέμεινά σε, Κύριε· ὑπέμεινεν ἡ ψυχή μου εἰς τὸν λόγον σου, ἤλπισεν ἡ ψυχή μου ἐπὶ τὸν Κύριον.

 ψάλλει στιχηρόν

  • Εἰς στίχους δ´ — на 4:

1 ψάλτης: Ἀπὸ φυλακῆς πρωΐας μέχρι νυκτός, ἀπὸ φυλακῆς πρωΐας, ἐλπισάτω Ἰσραὴλ ἐπὶ τὸν Κύριον.  ψάλλει στιχηρόν

2 ψάλτης: Ὅτι παρὰ τῷ Κυρίῳ τὸ ἔλεος, καὶ πολλὴ παρ᾿ αὐτῷ λύτρωσις· καὶ αὐτὸς λυτρώσεται τὸν Ἰσραὴλ ἐκ πασῶν τῶν ἀνομιῶν αὐτοῦ.  ψάλλει στιχηρόν

1 ψάλτης: Αἰνεῖτε τὸν Κύριον, πάντα τὰ ἔθνη, ἐπαινέσατε αὐτόν, πάντες οἱ λαοί.

 ψάλλει στιχηρόν

2 ψάλτης: Ὅτι ἐκραταιώθη τὸ ἔλεος αὐτοῦ ἐφ᾿ ἡμᾶς, καὶ ἡ ἀλήθεια τοῦ Κυρίου μένει εἰς τὸν αἰῶνα.  ψάλλει στιχηρόν

  1. Положѝ, гдⷭ҇и, хране́нїе ᲂу҆стѡ́мъ мои̑мъ, и҆ две́рь ѡ҆гражде́нїѧ ѡ҆ ᲂу҆стна́хъ мои́хъ.
  2. Не ᲂу҆клонѝ се́рдце моѐ въ словеса̀ лꙋка́вствїѧ, непщева́ти вины̀ ѡ҆ грѣсѣ́хъ.
  1. Съ человѣ́ки дѣ́лающими беззако́нїе, и҆ не сочтꙋ́сѧ со и҆збра́нными и҆́хъ.
  2. Нака́жетъ мѧ̀ пра́ведникъ млⷭ҇тїю, и҆ ѡ҆бличи́тъ мѧ̀: є҆ле́й же грѣ́шнагѡ да не нама́ститъ главы̀ моеѧ̀.
  1. Ꙗ҆́кѡ є҆щѐ и҆ мл҃тва моѧ̀ во бл҃говоле́нїихъ и҆́хъ, поже́рты бы́ша при ка́мени сꙋдїи̑ и҆́хъ.
  2. Оу҆слы́шатсѧ глаго́ли моѝ, ꙗ҆́кѡ возмого́ша: ꙗ҆́кѡ то́лща землѝ просѣ́десѧ на землѝ, расточи́шасѧ кѡ́сти и҆́хъ при а҆́дѣ.
  1. Ꙗ҆́кѡ къ тебѣ̀ гдⷭ҇и, гдⷭ҇и, ѻ҆́чи моѝ, на тѧ̀ ᲂу҆пова́хъ, не ѿимѝ дꙋ́шꙋ мою̀.
  2. Сохрани́ мѧ ѿ сѣ́ти, ю҆́же соста́виша мѝ, и҆ ѿ собла̑знъ дѣ́лающихъ беззако́нїе.
  1. Падꙋ́тъ во мре́жꙋ свою̀ грѣ̑шницы: є҆ди́нъ є҆́смь а҆́зъ, до́ндеже прейдꙋ̀.
  2. Гла́сомъ мои́мъ ко гдⷭ҇ꙋ воззва́хъ, гла́сомъ мои́мъ ко гдⷭ҇ꙋ помоли́хсѧ.
  1. Пролїю̀ пред̾ ни́мъ моле́нїе моѐ, печа́ль мою̀ пред̾ ни́мъ возвѣщꙋ̀.
  2. Внегда̀ и҆счеза́ти ѿ менѐ дꙋ́хꙋ моемꙋ̀, и҆ ты̀ позна́лъ є҆сѝ стєзѝ моѧ̑.
  1. На пꙋтѝ се́мъ, по немꙋ́же хожда́хъ, скры́ша сѣ́ть мнѣ̀.
  2. Смотрѧ́хъ ѡ҆деснꙋ́ю и҆ возглѧ́дахъ, и҆ не бѣ̀ зна́ѧй менѐ.
  1. Поги́бе бѣ́гство ѿ менѐ, и҆ нѣ́сть взыска́ѧй дꙋ́шꙋ мою̀.
  2. Воззва́хъ къ тебѣ̀ гдⷭ҇и, рѣ́хъ: ты̀ є҆сѝ ᲂу҆пова́нїе моѐ, ча́сть моѧ̀ є҆сѝ на землѝ живы́хъ.
  1. Вонмѝ моле́нїю моемꙋ̀, ꙗ҆́кѡ смири́хсѧ ѕѣлѡ̀:
  2. и҆зба́ви мѧ̀ ѿ гонѧ́щихъ мѧ̀, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆крѣпи́шасѧ па́че менѐ.
  • На і҃, стїхи̑ры:

1 пѣве‍цъ: И҆зведѝ и҆з̾ темни́цы дꙋ́шꙋ мою̀, и҆сповѣ́датисѧ и҆́мени твоемꙋ̀.

 пое‍тъ стїхи‍рꙋ

2 пѣве‍цъ: Менѐ ждꙋ́тъ пра́вєдницы, до́ндеже возда́си мнѣ̀.  пое‍тъ стїхи‍рꙋ

  • На и҃:

1 пѣве‍цъ: И҆з̾ глꙋбины̀ воззва́хъ къ тебѣ̀ гдⷭ҇и, гдⷭ҇и, ᲂу҆слы́ши гла́съ мо́й.  пое‍тъ стїхи‍рꙋ

2 пѣве‍цъ: Да бꙋ́дꙋтъ ᲂу҆́ши твоѝ, вне́млющѣ гла́сꙋ моле́нїѧ моегѡ̀.  пое‍тъ стїхи‍рꙋ

  • На ѕ҃:

1 пѣве‍цъ: А҆́ще беззакѡ́нїѧ на́зриши гдⷭ҇и, гдⷭ҇и, кто̀ постои́тъ; ꙗ҆́кѡ ᲂу҆ тебѐ ѡ҆чище́нїе є҆́сть.  пое‍тъ стїхи‍рꙋ

2 пѣве‍цъ: И҆́мене ра́ди твоегѡ̀ потерпѣ́хъ тѧ̀ гдⷭ҇и, потерпѣ̀ дꙋша̀ моѧ̀ въ сло́во твоѐ, ᲂу҆пова̀ дꙋша̀ моѧ̀ на гдⷭ҇а.

 пое‍тъ стїхи‍рꙋ

  • На д҃:

1 пѣве‍цъ: Ѿ стра́жи ᲂу҆́треннїѧ до но́щи, ѿ стра́жи ᲂу҆́треннїѧ, да ᲂу҆пова́етъ і҆и҃ль на гдⷭ҇а.  пое‍тъ стїхи‍рꙋ

2 пѣве‍цъ: Ꙗ҆́кѡ ᲂу҆ гдⷭ҇а млⷭ҇ть, и҆ мно́гое ᲂу҆ негѡ̀ и҆збавле́нїе, и҆ то́й и҆зба́витъ і҆и҃лѧ ѿ всѣ́хъ беззако́нїй є҆гѡ̀.

 пое‍тъ стїхи‍рꙋ

1 пѣве‍цъ: Хвали́те гдⷭ҇а всѝ ꙗ҆зы́цы, похвали́те є҆го̀ всѝ лю́дїе.

 пое‍тъ стїхи‍рꙋ

2 пѣве‍цъ: Ꙗ҆́кѡ ᲂу҆тверди́сѧ млⷭ҇ть є҆гѡ̀ на на́съ, и҆ и҆́стина гдⷭ҇нѧ пребыва́етъ во вѣ́къ.  пое‍тъ стїхи‍рꙋ

1 ψάλτης: Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. καὶ ψάλλει ΔΟΞΑΣΤΙΚΌΝ 1 пѣве‍цъ: Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ.  и‍‍ пое‍тъ СЛАВНИКЪ
2 ψάλτης: Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.  καὶ ψάλλει ΘΕΟΤΟΚΊΟΝ 2 пѣве‍цъ: и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь. и‍‍ пое‍тъ Богоро‍диченъ
Γέρων: Φῶς ἱλαρὸν ἁγίας δόξης, ἀθανάτου Πατρός, οὐρανίου, ἁγίου, μάκαρος, Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλθόντες ἐπὶ τὴν ἡλίου δύσιν, ἰδόντες φῶς ἑσπερινόν, ὑμνοῦμεν Πατέρα, Υἱόν, καὶ Ἅγιον Πνεῦμα, Θεόν. Ἄξιόν σε ἐν πᾶσι καιροῖς, ὑμνεῖσθαι φωναῖς αἰσίαις, Υἱὲ Θεοῦ, ζωὴν ὁ διδούς· διὸ ὁ κόσμος σὲ δοξάζει. Ста́рецъ: Свѣ́те ти́хїй ст҃ы́ѧ сла́вы, безсме́ртнагѡ ѻ҆ц҃а̀ нбⷭ҇нагѡ, ст҃а́гѡ бл҃же́ннагѡ, і҆и҃се хрⷭ҇тѐ: прише́дше на за́падъ со́лнца, ви́дѣвше свѣ́тъ вече́рнїй, пое́мъ ѻ҆ц҃а̀, сн҃а и҆ ст҃а́го дх҃а, бг҃а. досто́инъ є҆сѝ во всѧ̑ времена̀ пѣ́тъ бы́ти гла́сы прпⷣбными, сн҃е бж҃їй, живо́тъ даѧ́й: тѣ́мже мі́ръ тѧ̀ сла́витъ.
Κανονάρχης: ἐκφωνεῖ τὴν ἀρχὴν καὶ τὸν ἦχον τοῦ προκειμένου τῆς ἡμέρας. Ψάλται:  ψάλλουσι τὸ προκείμενον δίς. Κανονάρχης: ἐκφωνεῖ τὸν στίχον τοῦ προκειμένου. 1ψάλτης:  ψάλλει τὸ πρῶτον ἥμισυ τοῦ προκειμένου. 2ψάλτης:  ψάλλει τὸ δεύτερον ἥμισυ τοῦ προκειμένου. Канона‍рхъ:  возглаша‍етъ нача‍ло и‍‍ гла‍съ прокі‍мна днѧ. Пѣвцы‌: пою‍тъ прокі‍менъ два‍жды. Канона‍рхъ:  возглаша‍етъ сті‍хъ прокі‍мна. 1 пѣве‍цъ: пое‍тъ пе‍рвꙋю полови‍нꙋ прокі‍мна. 2   пѣве‍цъ: пое‍тъ вторꙋ‍ю полови‍нꙋ прокі‍мна.
Προκείμενον τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας. Ἦχος πλ. δ´.

Ἰδοὺ δὴ εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, * πάντες οἱ δοῦλοι Κυρίου.  στίχος: Οἱ ἑστῶτες ἐν οἴκῳ Κυρίου, ἐν αὐλαῖς οἴκου Θεοῦ ἡμῶν.

Въ недѣлю, гласъ 8:

Сѐ ны́нѣ бл҃гослови́те гдⷭ҇а * всѝ рабѝ гдⷭ҇ни. ‌сті‍хъ: Стоѧ́щїи во хра́мѣ гдⷭ҇ни, во дво́рѣхъ до́мꙋ бг҃а на́шегѡ.

Προκείμενον τῇ Δευτέρᾳ ἑσπέρας. Ἦχος δ´.

Κύριος εἰσακούσεταί μου, * ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸς αὐτόν. στίχος: Ἐν τῷ ἐπικαλεῖσθαί με εἰσήκουσάς μου, ὁ Θεὸς τῆς δικαιοσύνης μου, ἐν θλίψει ἐπλάτυνάς με.

Въ понедѣльникъ, гласъ 4:

Гдⷭ҇ь ᲂу҆слы́шитъ мѧ̀, * внегда̀ воззва́ти мѝ къ немꙋ̀.  сті‍хъ: Внегда̀ призва́ти мѝ, ᲂу҆слы́ша мѧ̀ бг҃ъ пра́вды моеѧ̀, въ ско‍рби распространи‍лъ мѧ є‍‍си‌.

Προκείμενον τῇ Τρίτῃ ἑσπέρας. Ἦχος α´.

Τὸ ἔλεός σου, Κύριε, καταδιώξει με, * πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου. στίχος: Κύριος ποιμαίνει με, καὶ οὐδέν με ὑστερήσει· εἰς τόπον χλόης, ἐκεῖ με κατεσκήνωσεν.

Во вторникъ, гласъ 1:

Млⷭ҇ть твоѧ̀ гдⷭ҇и, пожене́тъ мѧ̀ * всѧ̑ дни̑ живота̀ моегѡ̀.  сті‍хъ: Гдⷭ҇ь пасе́тъ мѧ̀, и҆ ничто́же мѧ̀ лиши́тъ, на мѣ́стѣ ѕла́чнѣ, та́мѡ всели́ мѧ.

Προκείμενον τῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας. Ἦχος πλ. α´.

Ὁ Θεός, ἐν τῷ ὀνόματί σου σῶσόν με, * καὶ ἐν τῇ δυνάμει σου κρινεῖς με. στίχος: Ὁ Θεός, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τὰ ῥήματα τοῦ στόματός μου.

Въ срѣ‍дꙋ, гласъ 5:

Бж҃е, во и҆́мѧ твоѐ сп҃си́ мѧ, * и҆ въ си́лѣ твое́й сꙋди́ ми.  сті‍хъ: Бж҃е, ᲂу҆слы́ши мл҃твꙋ мою̀, внꙋшѝ глаго́лы ᲂу҆́стъ мои́хъ.

Προκείμενον τῇ Πέμπτῃ ἑσπέρας. Ἦχος πλ. β´.

Ἡ βοήθειά μου παρὰ Κυρίου, * τοῦ ποιήσαντος τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. στίχος: Ἦρα τοὺς ὀφθαλμούς μου εἰς τὰ ὄρη, ὅθεν ἥξει ἡ βοήθειά μου.

Въ четверто‍къ, гласъ 6:

По́мощь моѧ̀ ѿ гдⷭ҇а, * сотво́ршагѡ нб҃о и҆ зе́млю.  сті‍хъ: Возведо́хъ ѻ҆́чи моѝ въ го́ры, ѿню́дꙋже прїи́детъ по́мощь моѧ̀.

Προκείμενον τῇ Παρασκευῇ ἑσπέρας. Ἦχος βαρύς.

Ὁ Θεός, ἀντιλήπτωρ μου εἶ· * τὸ ἔλεός σου προφθάσει με. στίχος: Ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, ὁ Θεός, καὶ ἐκ τῶν ἐπανισταμένων ἐπ᾿ ἐμὲ λύτρωσαί με.

Въ пѧто‍къ, гласъ 7:

Бж҃е, застꙋ́пникъ мо́й є҆сѝ ты̀, * и҆ млⷭ҇ть твоѧ̀ предвари́тъ мѧ̀.  сті‍хъ: И҆зми́ мѧ ѿ вра̑гъ мои́хъ бж҃е, и҆ ѿ востаю́щихъ на мѧ̀ и҆зба́ви мѧ̀.

Προκείμενον τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας. Ἦχος πλ. β´.

Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν, * εὐπρέπειαν ἐνεδύσατο. 1στίχος: Ἐνεδύσατο ὁ Κύριος δύναμιν, καὶ περιεζώσατο. 2στίχος: Καὶ γὰρ ἐστερέωσε τὴν οἰκουμένην, ἥτις οὐ σαλευθήσεται.

Въ сꙋббо‍тꙋ, гласъ 6:

Гдⷭ҇ь воцр҃и́сѧ, въ лѣ́потꙋ ѡ҆блече́сѧ.  1сті‍хъ: Ѡ҆блече́сѧ гдⷭ҇ь въ си́лꙋ и҆ препоѧ́сасѧ.  2сті‍хъ: И҆́бо ᲂу҆твердѝ вселе́ннꙋю, ꙗ҆́же не подви́житсѧ.

Γέρων: Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῇ ἑσπέρᾳ ταύτῃ ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶν, καὶ αἰνετὸν καὶ δεδοξασμένον τὸ ὄνομά σου εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.

Γένοιτο, Κύριε, τὸ ἔλεός σου ἐφ᾿ ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ σέ. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου. Εὐλογητὸς εἶ, Δέσποτα, συνέτισόν με τὰ δικαιώματά σου. Εὐλογητὸς εἶ, Ἅγιε, φώτισόν με τοῖς δικαιώμασί σου.

Κύριε, τὸ ἔλεός σου εἰς τὸν αἰῶνα, τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σου μὴ παρίδῃς. Σοὶ πρέπει αἶνος, σοὶ πρέπει ὕμνος, σοὶ δόξα πρέπει, τῷ Πατρί, καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ста́рецъ: Сподо́би гдⷭ҇и въ ве́черъ се́й без̾ грѣха̀ сохрани́тисѧ на́мъ. бл҃гослове́нъ є҆сѝ гдⷭ҇и бж҃е ѻ҆тє́цъ на́шихъ, и҆ хва́льно и҆ просла́влено и҆́мѧ твоѐ во вѣ́ки, а҆ми́нь.

Бꙋ́ди гдⷭ҇и, млⷭ҇ть твоѧ̀ на на́съ, ꙗ҆́коже ᲂу҆пова́хомъ на тѧ̀. бл҃гослове́нъ є҆сѝ гдⷭ҇и, наꙋчи́ мѧ ѡ҆правда́нїємъ твои̑мъ. бл҃гослове́нъ є҆сѝ влⷣко, вразꙋми́ мѧ ѡ҆правда́нїємъ твои̑мъ. бл҃гослове́нъ є҆сѝ ст҃ы́й, просвѣти́ мѧ ѡ҆правда́нїи твои́ми.

Гдⷭ҇и, млⷭ҇ть твоѧ̀ во вѣ́къ, дѣ́лъ рꙋкꙋ̀ твоє́ю не пре́зри: тебѣ̀ подоба́етъ хвала̀, тебѣ̀ подоба́етъ пѣ́нїе, тебѣ̀ сла́ва подоба́етъ, ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ ны́нѣ, и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ.

Ἀναγνώστης: Ἀμήν. Чте́цъ: А҆ми́нь
Ἱερεύς: λέγει τὰ πληρωτικά·

Ἀναγνώστης: ἀπαντᾷ καθʼ ἐκάστην αἴτησιν «Κύριε ἐλέησον» κ.ο.κ.

Свѧще́нникъ:  глаго‍литъ проси‍тельнꙋю є‍‍ктенїю‌.

Чте́цъ: ѿвѣча‍етъ на ка‍ждое прошенїе «Го‍споди поми‍лꙋй» и т. д.

ΑΠΌΣΤΙΧΑ

⁠ἐν πάσαις ταῖς ἡμέραις ἐκτὸς παρασκευῆς καὶ σαββάτου: τρία στιχηρά τῆς Παρακλητικῆς·

1ψάλτης:  ψάλλει πρῶτον στιχηρὸν ἄνευ στίχου·

2ψάλτης: Πρὸς σὲ ᾖρα τοὺς ὀφθαλμούς μου, τὸν κατοικοῦντα ἐν τῷ οὐρανῷ. Ἰδού, ὡς ὀφθαλμοὶ δούλων εἰς χεῖρας τῶν κυρίων αὑτῶν, ὡς ὀφθαλμοὶ παιδίσκης εἰς χεῖρας τῆς κυρίας αὑτῆς, οὕτως οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, ἕως οὗ οἰκτειρῆσαι ἡμᾶς. καὶ ψάλλει δεύτερον στιχηρόν·

1ψάλτης: Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς, ὅτι ἐπὶ πολὺ ἐπλήσθημεν ἐξουδενώσεως, ἐπὶ πλεῖον ἐπλήσθη ἡ ψυχὴ ἡμῶν. Τὸ ὄνειδος τοῖς εὐθηνοῦσι, καὶ ἡ ἐξουδένωσις τοῖς ὑπερηφάνοις. καὶ ψάλλει τρίτον στιχηρόν·

  τῇ παρασκευῇ ἑσπέρας: τέσσερα στιχηρά·

2ψάλτης:  ψάλλει πρῶτον στιχηρὸν ἄνευ στίχου·

1ψάλτης: Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ· καὶ ψάλλει δεύτερον στιχηρόν·

2ψάλτης: Τοῖς Ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος· καὶ ψάλλει 3ον στιχηρόν·

1ψάλτης: Μακάριοι οὓς ἐξελέξω καὶ προσλάβω Κύριε· καὶ ψάλλει τέταρτον στιχηρόν·

τῷ σαββάτῳ ἑσπέρας: τέσσερα στιχηρά·

2ψάλτης:  ψάλλει πρῶτον στιχηρὸν ἄνευ στίχου·

1ψάλτης: Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν, εὐπρέπειαν ἐνεδύσατο, ἐνεδύσατο Κύριος δύναμιν καὶ περιεζώσατο· καὶ ψάλλει δεύτερον στιχηρόν·

2ψάλτης: Καὶ γὰρ ἐστερέωσεν τὴν οἰκουμένην, ἥτις οὐ σαλευθήσεται· καὶ ψάλλει τρίτον στιχηρόν·

1ψάλτης: Τῷ οἴκῳ σου πρέπει ἁγίασμα, Κύριε εἰς μακρότητα ἡμερῶν· καὶ ψάλλει τέταρτον στιχηρόν·

Стихиры на стиховнѣ.

во всѧ‌ дни‌ кромѣ пѧтницы и сꙋбботы: 3 стїхи‍ры ѻкто‍иха:

1 пѣве‍цъ: пое‍тъ пе‍рвꙋю стїхи‍рꙋ без̾ стїха.

2 пѣве‍цъ: Къ тебѣ̀ возведо́хъ ѻ҆́чи моѝ, живꙋ́щемꙋ на нб҃сѝ. сѐ ꙗ҆́кѡ ѻ҆́чи ра̑бъ въ рꙋкꙋ̀ госпо́дїй свои́хъ, ꙗ҆́кѡ ѻ҆́чи рабы́ни въ рꙋкꙋ̀ госпожѝ своеѧ̀: та́кѡ ѻ҆́чи на́ши ко гдⷭ҇ꙋ бг҃ꙋ на́шемꙋ, до́ндеже ᲂу҆ще́дритъ ны̀: и пое‍тъ вторꙋ‍ю стїхи‍рꙋ.

1 пѣве‍цъ: Поми́лꙋй на́съ, гдⷭ҇и, поми́лꙋй на́съ, ꙗ҆́кѡ по мно́гꙋ и҆спо́лнихомсѧ ᲂу҆ничиже́нїѧ: наипа́че напо́лнисѧ дꙋша̀ на́ша поноше́нїѧ гобзꙋ́ющихъ, и҆ ᲂу҆ничиже́нїѧ го́рдыхъ: и пое‍тъ тре‍тюю тїхи‍рꙋ.

въ пѧто‍къ ве‍чера: 4 стїхи‍ры:

2 пѣве‍цъ: пое‍тъ пе‍рвꙋю стїхи‍рꙋ без̾ стїха.

1 пѣве‍цъ: Ди‍венъ Бо‍гъ во свѧты‍хъ свои‍хъ: и‍‍ пое‍тъ вторꙋ‍ю стїхи‍рꙋ.

2 пѣве‍цъ: Свѧты‍мъ и‍‍‍же на земли‌ Е‍‍гѡ‌ оу‍‍диви‍сѧ Госпо‍дь: и‍‍ пое‍тъ тре‍тюю тїхи‍рꙋ.

1 пѣве‍цъ: Блаже‍ни ꙗ‍‍‍же и‍‍збра‍лъ и‍‍ прїѧ‍лъ є‍‍си‌ Го‍споди: и‍‍ пое‍тъ 4ю стїхи‍рꙋ.

въ сꙋббо‍тꙋ ве‍чера: 4 стїхи‍ры:

2 пѣве‍цъ: пое‍тъ пе‍рвꙋю стїхи‍рꙋ без̾ стїха.

1 пѣве‍цъ: Госпо‍дь воцари‍сѧ въ ле‍потꙋ ѡ‍‍блече‍сѧ, ѡ‍‍блече‍сѧ Госпо‍дь въ си‍лꙋ и‍‍ препоѧ‍сасѧ: и‍‍ пое‍тъ вторꙋ‍ю стїхи‍рꙋ.

2 пѣве‍цъ: И‍‍‍бо оу‍‍тверди‌ вселе‍ннꙋю ꙗ‍‍‍же не подви‍житсѧ: и‍‍ пое‍тъ тре‍тюю тїхи‍рꙋ.

1 пѣве‍цъ: До‍мꙋ Твоемꙋ‌ подоба‍етъ свѧты‍нѧ Го‍споди въ долготꙋ‌ дні‍й: и‍‍ пое‍тъ четве‍ртꙋю стїхи‍рꙋ.

2 ψάλτης: Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι.  καὶ ψάλλει ΔΟΞΑΣΤΙΚΌΝ 2 пѣве‍цъ: Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ.  и‍‍ пое‍тъ СЛАВНИКЪ
1 ψάλτης: Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. καὶ ψάλλει ΘΕΟΤΟΚΊΟΝ 1 пѣве‍цъ: и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.  и‍‍ пое‍тъ Богоро‍диченъ
Γέρων: Νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλον σου, Δέσποτα, κατὰ τὸ ῥῆμα σου, ἐν εἰρήνῃ, ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου, ὃ ἡτοίμασας κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν· φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν, καὶ δόξαν λαοῦ σου Ἰσραήλ. Ста́рецъ: Ны́нѣ ѿпꙋща́еши раба̀ твоего̀, влⷣко, по глаго́лꙋ твоемꙋ̀, съ ми́ромъ: ꙗ҆́кѡ ви́дѣста ѻ҆́чи моѝ сп҃се́нїе твоѐ, є҆́же є҆сѝ ᲂу҆гото́валъ пред̾ лице́мъ всѣ́хъ люде́й, свѣ́тъ во ѿкрове́нїе ꙗ҆зы́кѡвъ, и҆ сла́вꙋ люде́й твои́хъ і҆и҃лѧ.
3 καὶ 4 ψάλται: ψάλλουσι τὴν Παράκλησιν ἢ ΘΕΟΤΟΚΆΡΙΟΝ (κανὼν τῆς Θεοτόκου κατ᾽ ἦχον καὶ ἡμέραν τῆς ἑβδομάδος· ἐκ τῆς συλλογῆς Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου ἢ Ἀγαπίου Λάνδου). 3 и‍‍ 4 пѣвцы‌: пою‍тъ Моле‍бный кано‍нъ и‍‍‍ли Ѳеотока‍рїй (кано‍нъ Богоро‍дицѣ на гла‍съ и‍‍ день седми‍цы, и‍‍зъ сборниковъ прп. Нїкоди‍ма Свѧтого‍рца и‍‍ли А‍‍га‍пїѧ Ла‍ндоса).
Ἀναγνώστης: Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς (τρίς). Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.

Κύριε, ἐλέησον (τρίς). Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου. Ἐλθέτω ἡ Βασιλεία σου. Γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον. Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν. Καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.

Чте́цъ: Ст҃ы́й бж҃е, ст҃ы́й крѣ́пкїй, ст҃ы́й безсме́ртный, поми́лꙋй на́съ (три́жды). Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.

Прест҃а́ѧ трⷪ҇це, поми́лꙋй на́съ: гдⷭ҇и, ѡ҆чи́сти грѣхѝ на́шѧ: влⷣко, простѝ беззакѡ́нїѧ на̑ша: ст҃ы́й, посѣтѝ и҆ и҆сцѣлѝ не́мѡщи на́шѧ, и҆́мене твоегѡ̀ ра́ди.

Гдⷭ҇и поми́лꙋй (три́жды). Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.

Ѻч҃е на́шъ, и҆́же є҆сѝ на нб҃сѣ́хъ, да свѧти́тсѧ и҆́мѧ твоѐ, да прїи́детъ црⷭ҇твїе твоѐ: да бꙋ́детъ во́лѧ твоѧ̀, ꙗ҆́кѡ на нб҃сѝ и҆ на землѝ. хлѣ́бъ на́шъ насꙋ́щный да́ждь на́мъ дне́сь, и҆ ѡ҆ста́ви на́мъ до́лги на́шѧ, ꙗ҆́коже и҆ мы̀ ѡ҆ставлѧ́емъ должникѡ́мъ на́шымъ: и҆ не введѝ на́съ во и҆скꙋше́нїе, но и҆зба́ви на́съ ѿ лꙋка́вагѡ.

Ἱερεύς: Ὅτι Σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Свѧще́нникъ: Ꙗ҆́кѡ твоѐ є҆́сть црⷭ҇тво, и҆ си́ла, и҆ сла́ва, ѻ҆ц҃а̀, и҆ сн҃а, и҆ ст҃а́гѡ дх҃а, ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ.
Ἀναγνώστης: Ἀμήν. Чте́цъ: А҆ми́нь.
1 καὶ 2 ψάλται: ψάλλουσι τὰ ἀπολυτίκια καὶ τὸ ἀντίστοιχον θεοτοκίον τῆς ἡμέρας κατ᾽ ἦχον τοῦ τελευταίου ἀπολιτικίου ἢ ἀπολυτίκιον τῆς δεσποτικῆς - θεομητορικῆς ἑορτῆς κατὰ τὰς περιόδους αὐτῶν. 1 и‍‍ 2 пѣвцы‌: пою‍тъ ѿпꙋсти‍тельны тропари‌ и‍‍ богоро‍диченъ днѧ‌ на гла‍съ послѣ‍днѧгѡ тропарѧ‌ и‍‍‍ли тропа‍рь господскагѡ - богоро‍дичнагѡ пра‍здника въ пері‍оды пра‍зднованїй.
Ἱερεύς: Σοφία. Свѧще́нникъ: Премꙋ‍дрость.
Ἀναγνώστης: Εὐλόγησον. Чте́цъ: Благослови‌.
Ἱερεύς: Ὁ ὢν εὐλογητὸς Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Свѧще́нникъ: Сы‍й Благослове‍нъ Хрїсто‍съ Бо‍гъ нашъ всегда‌, ны‍нѣ и‍‍ при‍снѡ и‍‍ во вѣ‍ки вѣко‍въ.
Ἀναγνώστης: Ἀμήν. Чте́цъ: А҆ми́нь.
Γέρων: Στερεώσαι, Κύριος ὁ Θεός, τὴν ἁγίαν καὶ ἀμώμητον πίστιν τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, σὺν τῇ ἁγίᾳ καὶ Ἱερᾷ Μονῇ ταύτῃ εἰς αἰῶνας αἰώνων. Ста́рецъ: Оу‍‍тверди‌ Бо‍же, свѧтꙋ‍ю и‍‍ непоро‍чнꙋю вѣ‍рꙋ благочести‍выхъ и‍‍ правосла‍вныхъ хрїстїа‍нъ, со свѧто‍й се‍й и‍‍ свѧще‍нной Ѻ‍‍би‍телью во вѣ‍ки вѣкѡ‍въ.
Ἀναγνώστης: Ἀμήν. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καὶ ἐνδοξοτέραν, ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως, Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν.

Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Κύριε, ἐλέησον (γ΄), εὐλόγησον.

Чте́цъ: А҆ми́нь. Чтⷭ҇нѣ́йшꙋю херꙋві̑мъ, и҆ сла́внѣйшꙋю без̾ сравне́нїѧ серафі̑мъ, без̾ и҆стлѣ́нїѧ бг҃а сло́ва ро́ждшꙋю, сꙋ́щꙋю бцⷣꙋ тѧ̀ велича́емъ.

Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.

Гдⷭ҇и поми́лꙋй (три́жды), благослови‌.

Ἱερεύς: ποιεῖ ἈΠΌΛΥΣΙΝ. Свѧще́нникъ: твори‍тъ ѾПꙊСТЪ.
1 ψάλτης: ἐκφωνεῖ· Πρόσδεξαι Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ, ὁ Θεός, τὴν δέησιν ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ἐλέησον ἡμᾶς. 1 пѣве‍цъ: возглаша‍етъ: Прїими‌ Го‍споди І‍‍исꙋ‍се Хрїсте‌ Бо‍же, моле‍нїе на‍съ грѣ‍шныхъ и поми‍лꙋй насъ.
2 ψάλτης: ἐκφωνεῖ· Γένοιτο Κύριε τὸ ἔλεός σου ἐφ᾿ ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ σέ. 2  пѣве‍цъ: возглаша‍етъ: Бꙋ‍ди Го‍споди ми‍лость Твоѧ‌ на на‍съ, ꙗ‍‍‍коже оу‍‍пова‍хомъ на Тѧ‌.
Κανονάρχης: ἐκφωνεῖ· Αἰωνία ἡ μνήμη ὑμῶν ἀξιομακάριστοι καὶ ἀείμνηστοι κτίτορες. Канона‍рхъ: возглаша‍етъ: Вѣ‍чнаѧ па‍мѧть ва‍ша, достоблаже‍нные и‍‍ приснопа‍мѧтные кти‍торы.
Ἀναγνώστης: ἐκφωνεῖ· Αἰωνία ἡ μνήμη αὐτῶν. Чте́цъ: возглаша‍етъ: Вѣ‍чнаѧ па‍мѧть и‍‍‍хъ.
Ἱερεύς: Δι᾿  εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Свѧще́нникъ: Моли‍твами свѧты‍хъ ѻ‍‍те‍цъ нашихъ, Го‍споди, І‍‍исꙋ‍се Хрїсте‌, Сы‍не Бо‍жїй, поми‍лꙋй насъ.
Ἀναγνώστης: Ἀμήν. Чте́цъ: А҆ми́нь.

ΜΙΚΡΟΝ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟΝ – МАЛОЕ ПОВЕЧЕРІЕ

Ἱερεύς: Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Свѧще́нникъ: Благослове́нъ Бо́гъ нашъ, всегда̀, ны́нѣ и҆ при́снѡ и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ.
1 Ἀναγνώστης: Ἀμήν. 1 Чте́цъ: А҆ми́нь
Ἱερεύς: Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Свѧще́нникъ: Сла́ва Тебѣ̀ Бо́же нашъ, сла́ва Тебѣ̀.
Γέρων: Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος καὶ σῶσον ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Ста́рецъ: Цр҃ю̀ нбⷭ҇ный, ᲂу҆тѣ́шителю, дш҃е и҆́стины, и҆́же вездѣ̀ сы́й и҆ всѧ̑ и҆сполнѧ́ѧй, сокро́вище бл҃ги́хъ и҆ жи́зни пода́телю, прїидѝ и҆ всели́сѧ въ ны̀, и҆ ѡ҆чи́сти ны̀ ѿ всѧ́кїѧ скве́рны, и҆ сп҃сѝ бл҃же дꙋ́шы на́шѧ.
1 Ἀναγνώστης: Ἀμήν.

Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς (τρίς). Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.

Κύριε, ἐλέησον (τρίς).

Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου. Ἐλθέτω ἡ Βασιλεία σου. Γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον. Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν. Καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.

1 Чте́цъ: а҆ми́нь.

Ст҃ы́й бж҃е, ст҃ы́й крѣ́пкїй, ст҃ы́й безсме́ртный, поми́лꙋй на́съ (три́жды). Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.

Прест҃а́ѧ трⷪ҇це, поми́лꙋй на́съ: гдⷭ҇и, ѡ҆чи́сти грѣхѝ на́шѧ: влⷣко, простѝ беззакѡ́нїѧ на̑ша: ст҃ы́й, посѣтѝ и҆ и҆сцѣлѝ не́мѡщи на́шѧ, и҆́мене твоегѡ̀ ра́ди.

Гдⷭ҇и поми́лꙋй (три́жды).

Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.

Ѻч҃е на́шъ, и҆́же є҆сѝ на нб҃сѣ́хъ, да свѧти́тсѧ и҆́мѧ твоѐ, да прїи́детъ црⷭ҇твїе твоѐ: да бꙋ́детъ во́лѧ твоѧ̀, ꙗ҆́кѡ на нб҃сѝ и҆ на землѝ. хлѣ́бъ на́шъ насꙋ́щный да́ждь на́мъ дне́сь, и҆ ѡ҆ста́ви на́мъ до́лги на́шѧ, ꙗ҆́коже и҆ мы̀ ѡ҆ставлѧ́емъ должникѡ́мъ на́шымъ: и҆ не введѝ на́съ во и҆скꙋше́нїе, но и҆зба́ви на́съ ѿ лꙋка́вагѡ.

Ἱερεύς: Ὅτι Σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Свѧще́нникъ: Ꙗ҆́кѡ твоѐ є҆́сть црⷭ҇тво, и҆ си́ла, и҆ сла́ва, ѻ҆ц҃а̀, и҆ сн҃а, и҆ ст҃а́гѡ дх҃а, ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ.
1 Ἀναγνώστης: Ἀμήν. Κύριε ἐλέησον (ιβ΄). Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ.

Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ.

Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν αὐτῷ, Χριστῷ τῷ βασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν.

1 Чте́цъ: А҆ми́нь. Гдⷭ҇и поми́лꙋй (в҃і). Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.

Прїиди́те, поклони́мсѧ и҆ припаде́мъ цр҃е́ви на́шемꙋ бг҃ꙋ.

Прїиди́те, поклони́мсѧ и҆ припаде́мъ хрⷭ҇тꙋ̀, цр҃е́ви на́шемꙋ бг҃ꙋ.

Прїиди́те, поклони́мсѧ и҆ припаде́мъ самомꙋ̀ хрⷭ҇тꙋ̀, цр҃е́ви и҆ бг҃ꙋ на́шемꙋ.

ΨΑΛΜΟΣ Ν΄ (50).
  1. Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου.
  2. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου, καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με.
  3. Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διὰ παντός.
  4. Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον, καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα· ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε.
  5. Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου.
  6. Ἰδού γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας· τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι.
  7. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι· πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι.
  8. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην· ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα.
  9. Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου, καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον.
  10. Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ Πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου.
  11. Μὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου σου, καὶ τὸ Πνεῦμά σου τὸ Ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ᾿ ἐμοῦ.
  12. Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου, καὶ Πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με.
  13. Διδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι.
  14. Ῥῦσαί με ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου· ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου.
  15. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου.
  16. Ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν· ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις.
  17. Θυσία τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον· καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει.
  18. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ.
  19. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα.
  20. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους.
Ѱало́мъ н‌ (50).
  1. Поми́лꙋй мѧ̀ бж҃е, по вели́цѣй ми́лости твое́й и҆ по мно́жествꙋ щедро́тъ твои́хъ ѡ҆чи́сти беззако́нїе моѐ.
  2. Наипа́че ѡ҆мы́й мѧ̀ ѿ беззако́нїѧ моегѡ̀, и҆ ѿ грѣха̀ моегѡ̀ ѡ҆чи́сти мѧ̀.
  3. Ꙗ҆́кѡ беззако́нїе моѐ а҆́зъ зна́ю, и҆ грѣ́хъ мо́й предо мно́ю є‍‍‍сть вы́нꙋ.
  4. Тебѣ̀ є҆ди́номꙋ согрѣши́хъ, и҆ лꙋка́вое пред̾ тобо́ю сотвори́хъ, ꙗ҆́кѡ да ѡ҆правди́шисѧ во словесѣ́хъ твои́хъ, и҆ побѣди́ши, внегда̀ сꙋди́ти тѝ.
  5. Се́ бо въ беззако́нїихъ зача́тъ є҆́смь, и҆ во грѣсѣ́хъ роди́ мѧ ма́ти моѧ̀.
  6. Се́ бо и҆́стинꙋ возлюби́лъ є҆сѝ, безвѣ̑стнаѧ и҆ та̑йнаѧ премꙋ́дрости твоеѧ̀ ꙗ҆ви́лъ мѝ є҆сѝ.
  7. Ѡ҆кропи́ши мѧ̀ ѵ҆ссѡ́помъ, и҆ ѡ҆чи́щꙋсѧ: ѡ҆мы́еши мѧ̀, и҆ па́че снѣ́га ᲂу҆бѣлю́сѧ.
  8. Слꙋ́хꙋ моемꙋ̀ да́си ра́дость и҆ весе́лїе, возра́дꙋютсѧ кѡ́сти смирє́нныѧ.
  9. Ѿвратѝ лицѐ твоѐ ѿ грѣ̑хъ мои́хъ, и҆ всѧ̑ беззакѡ́нїѧ моѧ̑ ѡ҆чи́сти.
  10. Се́рдце чи́сто сози́жди во мнѣ̀ бж҃е, и҆ дꙋ́хъ пра́въ ѡ҆бновѝ во ᲂу҆тро́бѣ мое́й.
  11. Не ѿве́ржи менѐ ѿ лица̀ твоегѡ̀, и҆ дх҃а твоегѡ̀ ст҃а́гѡ не ѿимѝ ѿ менѐ.
  12. Возда́ждь мѝ ра́дость сп҃се́нїѧ твоегѡ̀, и҆ дх҃омъ влⷣчнимъ ᲂу҆тверди́ мѧ.
  13. Наꙋчꙋ̀ беззакѡ́нныѧ пꙋтє́мъ твои̑мъ, и҆ нечести́вїи къ тебѣ̀ ѡ҆братѧ́тсѧ.
  14. И҆зба́ви мѧ̀ ѿ крове́й бж҃е, бж҃е сп҃се́нїѧ моегѡ̀, возра́дꙋетсѧ ѧ҆зы́къ мо́й пра́вдѣ твое́й.
  15. Гдⷭ҇и, ᲂу҆стнѣ̀ моѝ ѿве́рзеши, и҆ ᲂу҆ста̀ моѧ̑ возвѣстѧ́тъ хвалꙋ̀ твою̀.
  16. Ꙗ҆́кѡ а҆́ще бы восхотѣ́лъ є҆сѝ же́ртвы, да́лъ бы́хъ ᲂу҆́бѡ: всесожже́нїѧ не бл҃говоли́ши.
  17. Же́ртва бг҃ꙋ дꙋ́хъ сокрꙋше́нъ: се́рдце сокрꙋше́нно и҆ смире́нно бг҃ъ не ᲂу҆ничижи́тъ.
  18. Оу҆бл҃жѝ гдⷭ҇и, бл҃говоле́нїемъ твои́мъ сїѡ́на, и҆ да сози́ждꙋтсѧ стѣ́ны і҆ерⷭ҇ли̑мскїѧ.
  19. Тогда̀ бл҃говоли́ши же́ртвꙋ пра́вды, возноше́нїе и҆ всесожега́ємаѧ:
  20. Тогда̀ возложа́тъ на ѻ҆лта́рь тво́й тельцы̀.
ΨΑΛΜΟΣ ΞΘ΄ (69).
  1. Ὁ Θεός, εἰς τὴν βοήθειάν μου πρόσχες· Κύριε, εἰς τὸ βοηθῆσαί μοι σπεῦσον.
  2. Αἰσχυνθήτωσαν καὶ ἐντραπήτωσαν οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχήν μου.
  3. Ἀποστραφήτωσαν εἰς τὰ ὀπίσω, καὶ καταισχυνθήτωσαν οἱ βουλόμενοί μοι κακά.
  4. Ἀποστραφήτωσαν παραυτίκα αἰσχυνόμενοι, οἱ λέγοντές μοι· Εὖγε, εὖγε.
  5. Ἀγαλλιάσθωσαν καὶ εὐφρανθήτωσαν ἐπὶ σοὶ πάντες, οἱ ζητοῦντές σε, ὁ Θεός, καὶ λεγέτωσαν διαπαντός. Μεγαλυνθήτω ὁ Κύριος, οἱ ἀγαπῶντες τὸ σωτήριόν σου.
  6. Ἐγὼ δὲ πτωχός εἰμι καὶ πένης. Ὁ Θεός, βοήθησόν μοι.
  7. Βοηθός μου καὶ ῥύστης μου εἶ σύ, Κύριε· μὴ χρονίσῃς.
Ѱало́мъ ѯ‌ѳ (69).
  1. Бж҃е, въ по́мощь мою̀ вонмѝ, гдⷭ҇и, помощи́ ми потщи́сѧ:
  2. Да постыдѧ́тсѧ и҆ посра́мѧтсѧ и҆́щꙋщїи дꙋ́шꙋ мою̀.
  3. Да возвратѧ́тсѧ вспѧ́ть, и҆ постыдѧ́тсѧ хотѧ́щїи мѝ ѕла̑ѧ.
  4. Да возвратѧ́тсѧ а҆́бїе стыдѧ́щесѧ, глаго́лющїи мѝ: бла́гоже, бла́гоже.
  5. Да возра́дꙋютсѧ и҆ возвеселѧ́тсѧ ѡ҆ тебѣ̀ всѝ и҆́щꙋщїи тебѐ бж҃е: и҆ да глаго́лютъ вы́нꙋ, да возвели́читсѧ гдⷭ҇ь, лю́бѧщїи сп҃се́нїе твоѐ.
  6. А҆́зъ же ни́щъ є҆́смь и҆ ᲂу҆бо́гъ, бж҃е помози́ ми:
  7. Помо́щникъ мо́й, и҆ и҆зба́витель мо́й є҆сѝ ты̀, гдⷭ҇и не закоснѝ.
ΨΑΛΜΟΣ ΡΜΒ΄ (142).
  1. Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τὴν δέησίν μου ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου.
  2. Καὶ μὴ εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετὰ τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν.
  3. Ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρὸς τὴν ψυχήν μου· ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τὴν ζωήν μου.
  4. Ἐκάθισέ με ἐν σκοτεινοῖς, ὡς νεκροὺς αἰῶνος, καὶ ἠκηδίασεν ἐπ᾿ ἐμὲ τὸ πνεῦμά μου, ἐν ἐμοὶ ἐταράχθη ἡ καρδία μου.
  5. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων.
  6. Διεπέτασα πρὸς σὲ τὰς χεῖράς μου· ἡ ψυχὴ μου ὡς γῆ ἄνυδρός σοι.
  7. Ταχὺ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τὸ πνεῦμά μου.
  8. Μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπ᾿ ἐμοῦ, καὶ ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον.
  9. Ἀκουστὸν ποίησόν μοι τὸ πρωὶ τὸ ἔλεός σου, ὅτι ἐπὶ σοὶ ἤλπισα.
  10. Γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδὸν ἐν ᾗ πορεύσομαι, ὅτι πρὸς σὲ ᾖρα τὴν ψυχήν μου.
  11. Ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, πρὸς σὲ κατέφυγον· δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου, ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός μου.
  12. Τὸ πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ· ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις με.
  13. Ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τὴν ψυχήν μου, καὶ ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς μου.
  14. Καὶ ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἐγὼ δοῦλός σου εἰμι.
Ѱало́мъ рм‌в (142).
  1. Гдⷭ҇и, ᲂу҆слы́ши мл҃твꙋ мою̀, внꙋшѝ моле́нїе моѐ во и҆́стинѣ твое́й, ᲂу҆слы́ши мѧ̀ въ пра́вдѣ твое́й:
  2. И҆ не вни́ди въ сꙋ́дъ съ рабо́мъ твои́мъ, ꙗ҆́кѡ не ѡ҆правди́тсѧ пред̾ тобо́ю всѧ́къ живы́й.
  3. Ꙗ҆́кѡ погна̀ вра́гъ дꙋ́шꙋ мою̀, смири́лъ є҆́сть въ зе́млю живо́тъ мо́й:
  4. Посади́лъ мѧ̀ є҆́сть въ те́мныхъ, ꙗ҆́кѡ мє́ртвыѧ вѣ́ка. И҆ ᲂу҆ны̀ во мнѣ̀ дꙋ́хъ мо́й, во мнѣ̀ смѧте́сѧ се́рдце моѐ.
  5. Помѧнꙋ́хъ дни̑ дрє́внїѧ, поꙋчи́хсѧ во всѣ́хъ дѣ́лѣхъ твои́хъ, въ творе́нїихъ рꙋкꙋ̀ твоє́ю поꙋча́хсѧ.
  6. Воздѣ́хъ къ тебѣ̀ рꙋ́цѣ моѝ: дꙋша̀ моѧ̀ ꙗ҆́кѡ землѧ̀ безво́днаѧ тебѣ̀.
  7. Ско́рѡ ᲂу҆слы́ши мѧ̀ гдⷭ҇и, и҆счезѐ дꙋ́хъ мо́й:
  8. Не ѿвратѝ лица̀ твоегѡ̀ ѿ менѐ, и҆ ᲂу҆подо́блюсѧ низходѧ́щымъ въ ро́въ.
  9. Слы́шанꙋ сотворѝ мнѣ̀ заꙋ́тра млⷭ҇ть твою̀, ꙗ҆́кѡ на тѧ̀ ᲂу҆пова́хъ.
  10. Скажѝ мнѣ̀ гдⷭ҇и пꙋ́ть, во́ньже пойдꙋ̀, ꙗ҆́кѡ къ тебѣ̀ взѧ́хъ дꙋ́шꙋ мою̀.
  11. И҆зми́ мѧ ѿ вра̑гъ мои́хъ, гдⷭ҇и къ тебѣ̀ прибѣго́хъ, наꙋчи́ мѧ твори́ти во́лю твою̀, ꙗ҆́кѡ ты̀ є҆сѝ бг҃ъ мо́й.
  12. Дх҃ъ тво́й бл҃гі́й наста́витъ мѧ̀ на зе́млю пра́вꙋ. И҆́мене твоегѡ̀ ра́ди гдⷭ҇и, живи́ши мѧ̀,
  13. Пра́вдою твое́ю и҆зведе́ши ѿ печа́ли дꙋ́шꙋ мою̀: И҆ млⷭ҇тїю твое́ю потреби́ши врагѝ моѧ̑,
  14. и҆ погꙋби́ши всѧ̑ стꙋжа́ющыѧ дꙋшѝ мое́й, ꙗ҆́кѡ а҆́зъ ра́бъ тво́й є҆́смь.
ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ
  1. Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ, καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία.
  2. Ὑμνοῦμέν σε, εὐλογοῦμέν σε, προσκυνοῦμέν σε, δοξολογοῦμέν σε, εὐχαριστοῦμέν σοι διὰ τὴν μεγάλην σου δόξαν.
  3. Κύριε, Βασιλεῦ, ἐπουράνιε Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ· Κύριε, Υἱὲ μονογενές, Ἰησοῦ Χριστέ, καὶ Ἅγιον Πνεῦμα.
  4. Κύριε ὁ Θεός, ὁ Ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ Υἱὸς τοῦ Πατρός, ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, ἐλέησον ἡμᾶς, ὁ αἴρων τὰς ἁμαρτίας τοῦ κόσμου.
  5. Πρόσδεξαι τὴν δέησιν ἡμῶν, ὁ καθήμενος ἐν δεξιᾷ τοῦ Πατρός, καὶ ἐλέησον ἡμᾶς.
  6. Ὅτι σὺ εἶ μόνος Ἅγιος, σὺ εἶ μόνος Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός. Ἀμήν.
  7. Καθ᾿ ἑκάστην ἑσπέραν εὐλογήσω σε, καὶ αἰνέσω τὸ ὄνομά σου εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.
  8. Κύριε, καταφυγὴ ἐγενήθης ἡμῖν ἐν γενεᾷ καὶ γενεᾷ. Ἐγὼ εἶπα· Κύριε, ἐλέησόν με· ἴασαι τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἥμαρτόν σοι.
  9. Κύριε, πρὸς σὲ κατέφυγον· δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου, ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός μου.
  10. Ὅτι παρὰ σοὶ πηγὴ ζωῆς· ἐν τῷ φωτί σου ὀψόμεθα φῶς.
  11. Παράτεινον τὸ ἔλεός σου τοῖς γινώσκουσί σε.
  12. Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῇ νυκτὶ ταύτῃ, ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς.
  13. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶν, καὶ αἰνετὸν καὶ δεδοξασμένον τὸ ὄνομά σου εἰς τοὺς αἰῶνας· Ἀμήν.
  14. Γένοιτο, Κύριε, τὸ ἔλεός σου ἐφ᾿ ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ σέ.
  15. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε· δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου.
  16. Εὐλογητὸς εἶ, Δέσποτα· συνέτισόν με τὰ δικαιώματά σου.
  17. Εὐλογητὸς εἶ, Ἅγιε· φώτισόν με τοῖς δικαιώμασί σου.
  18. Κύριε, τὸ ἔλεός σου εἰς τὸν αἰῶνα· τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σου μὴ παρίδῃς.
  19. Σοὶ πρέπει αἶνος, σοὶ πρέπει ὕμνος, σοὶ δόξα πρέπει, τῷ Πατρί, καὶ τῷ Υἱῷ, καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
СЛАВОСЛОВІЕ
  1. Сла́ва въ вы́шнихъ бг҃ꙋ, и҆ на землѝ ми́ръ, въ человѣ́цѣхъ бл҃говоле́нїе.
  2. Хва́лимъ тѧ̀, бл҃гослови́мъ тѧ̀, кла́нѧемъ ти сѧ, славосло́вимъ тѧ̀, бл҃годари́мъ тѧ̀ вели́кїѧ ра́ди сла́вы твоеѧ̀.
  3. Гдⷭ҇и цр҃ю̀ нбⷭ҇ный, бж҃е ѻ҆́ч҃е вседержи́телю, гдⷭ҇и сн҃е є҆диноро́дный, і҆и҃се хрⷭ҇тѐ, и҆ ст҃ы́й дш҃е:
  4. Гдⷭ҇и бж҃е, а҆́гнче бж҃їй, сн҃е ѻ҆ч҃ь, взе́млѧй грѣ́хъ мі́ра, поми́лꙋй на́съ: взе́млѧй грѣхѝ мі́ра,
  5. Прїимѝ моли́твꙋ на́шꙋ: сѣдѧ́й ѡ҆деснꙋ́ю ѻ҆ц҃а̀, поми́лꙋй на́съ.
  6. ꙗ҆́кѡ ты̀ є҆сѝ є҆ди́нъ ст҃ъ, ты̀ є҆сѝ є҆ди́нъ гдⷭ҇ь, і҆и҃съ хрⷭ҇то́съ, въ сла́вꙋ бг҃а ѻ҆ц҃а̀, а҆ми́нь.
  7. На всѧ́кꙋ но́щь бл҃гословлю́ тѧ, и҆ восхвалю̀ и҆́мѧ твоѐ во вѣ́ки, и҆ въ вѣ́къ вѣ́ка.
  8. Гдⷭ҇и, прибѣ́жище бы́лъ є҆сѝ на́мъ въ ро́дъ и҆ ро́дъ. а҆́зъ рѣ́хъ: гдⷭ҇и, поми́лꙋй мѧ̀, и҆сцѣлѝ дꙋ́шꙋ мою̀, ꙗ҆́кѡ согрѣши́хъ тебѣ̀.
  9. Гдⷭ҇и, къ тебѣ̀ прибѣго́хъ, наꙋчи́ мѧ твори́ти во́лю твою̀, ꙗ҆́кѡ ты̀ є҆сѝ бг҃ъ мо́й:
  10. ꙗ҆́кѡ ᲂу҆ тебѐ и҆сто́чникъ живота̀, во свѣ́тѣ твое́мъ ᲂу҆́зримъ свѣ́тъ.
  11. Проба́ви млⷭ҇ть твою̀ вѣ́дꙋщымъ тѧ̀.
  12. Сподо́би гдⷭ҇и въ но́щь сїю̀ без̾ грѣха̀ сохрани́тисѧ на́мъ.
  13. Бл҃гослове́нъ є҆сѝ гдⷭ҇и, бж҃е ѻ҆тє́цъ на́шихъ, и҆ хва́льно, и҆ просла́влено и҆́мѧ твоѐ во вѣ́ки, а҆ми́нь.
  14. Бꙋ́ди гдⷭ҇и, млⷭ҇ть твоѧ̀ на на́съ, ꙗ҆́коже ᲂу҆пова́хомъ на тѧ̀.
  15. Бл҃гослове́нъ є҆сѝ гдⷭ҇и, наꙋчи́ мѧ ѡ҆правда́нїємъ твои̑мъ.
  16. Бл҃гослове́нъ є҆сѝ влⷣко, вразꙋми́ мѧ ѡ҆правда́нїємъ твои̑мъ.
  17. Бл҃гослове́нъ є҆сѝ ст҃ы́й, просвѣти́ мѧ ѡ҆правда́нїи твои́ми.
  18. Гдⷭ҇и, ми́лость твоѧ̀ во вѣ́къ, дѣ́лъ рꙋкꙋ̀ твоє́ю не пре́зри.
  19. Тебѣ̀ подоба́етъ хвала̀, тебѣ̀ подоба́етъ пѣ́нїе, тебѣ̀ сла́ва подоба́етъ, ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, ны́нѣ и҆ при́снѡ и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ, а҆ми́нь.
Σύμβολον τῆς Πίστεως·
  1. Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα, παντοκράτορα, ποιητὴν οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καὶ ἀοράτων.
  2. Καὶ εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὸν μονογενῆ, τὸν ἐκ τοῦ Πατρὸς γεννηθέντα πρὸ πάντων τῶν αἰώνων·
  3. Φῶς ἐκ φωτός, Θεὸν ἀληθινὸν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ, γεννηθέντα οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ Πατρί, δι᾿ οὗ τὰ πάντα ἐγένετο.
  4. Τὸν δι᾿ ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα.
  5. Σταυρωθέντα τε ὑπὲρ ἡμῶν ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου, καὶ παθόντα, καὶ ταφέντα.
  6. Καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ, κατὰ τὰς Γραφάς.
  7. Καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανούς, καὶ καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός.
  8. Καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς, οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος.
  9. Καὶ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ Κύριον, τὸ ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῷ συμπροσκυνούμενον καὶ συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν Προφητῶν.
  10. Εἰς μίαν, ἁγίαν, καθολικήν, καὶ ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν.
  11. Ὁμολογῶ ἓν βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.
  12. Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν. Καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. Ἀμήν.
Сѵмволъ вѣры
  1. Вѣ́рꙋю во є҆ди́наго бг҃а ѻ҆ц҃а̀, вседержи́телѧ, творца̀ нб҃ꙋ и҆ землѝ, ви̑димымъ же всѣ̑мъ, и҆ неви̑димымъ.
  2. И҆ во є҆ди́наго гдⷭ҇а і҆и҃са хрⷭ҇та̀, сн҃а бж҃їѧ, є҆диноро́днаго, и҆́же ѿ ѻ҆ц҃а̀ рожде́ннаго пре́жде всѣ́хъ вѣ̑къ:
  3. Свѣ́та ѿ свѣ́та, бг҃а и҆́стинна ѿ бг҃а и҆́стинна, рожде́нна, не сотворе́нна, є҆диносꙋ́щна ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆́мже всѧ̑ бы́ша.
  4. На́съ ра́ди человѣ́къ, и҆ на́шегѡ ра́ди сп҃се́нїѧ сше́дшаго съ нб҃съ, и҆ воплоти́вшагосѧ ѿ дх҃а ст҃а и҆ мр҃і́и дв҃ы, и҆ вочл҃вѣ́чшасѧ.
  5. Распѧ́таго же за ны̀ при понті́йстѣмъ пїла́тѣ, и҆ страда́вша, и҆ погребе́на.
  6. И҆ воскре́сшаго въ тре́тїй де́нь по писа́нїємъ.
  7. И҆ возше́дшаго на нб҃са̀, и҆ сѣдѧ́ща ѡ҆деснꙋ́ю ѻ҆ц҃а̀.
  8. И҆ па́ки грѧдꙋ́щаго со сла́вою, сꙋди́ти живы̑мъ и҆ мє́ртвымъ, є҆гѡ́же црⷭ҇твїю не бꙋ́детъ конца̀. 
  9. И҆ въ дх҃а ст҃а́го, гдⷭ҇а, животворѧ́щаго, и҆́же ѿ ѻ҆ц҃а̀ и҆сходѧ́щаго, и҆́же со ѻ҆ц҃е́мъ и҆ сн҃омъ спокланѧ́ема и҆ ссла́вима, глаго́лавшаго проро́ки.
  10. Во є҆ди́нꙋ свѧтꙋ́ю, собо́рнꙋю и҆ а҆пⷭ҇льскꙋю цр҃ковь.
  11. И҆сповѣ́дꙋю є҆ди́но креще́нїе, во ѡ҆ставле́нїе грѣхѡ́въ.
  12. Ча́ю воскресе́нїѧ ме́ртвыхъ: И҆ жи́зни бꙋ́дꙋщагѡ вѣ́ка, а҆ми́нь.

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ

2 Ἀναγνώστης: Τὸ προσταχθὲν μυστικῶς λαβὼν ἐν γνώσει, ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ Ἰωσὴφ σπουδῇ ἐπέστη, ὁ Ἀσώματος λέγων τῇ Ἀπειρογάμῳ· Ὁ κλίνας τῇ καταβάσει τοὺς οὐρανούς, χωρεῖται ἀναλλοιώτως ὅλος ἐν σοί· Ὃν καὶ βλέπων ἐν μήτρᾳ σου, λαβόντα δούλου μορφήν, ἐξίσταμαι κραυγάζων σοι· Χαῖρε Νύμφη ἀνύμφευτε.

1 Ἀναγνώστης: Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

ПРИВѢТСТВІѦ (АКАѲІСТЪ)

2 Чте́цъ: Повелѣ́нное та́йнѡ прїе́мъ въ ра́зꙋмѣ, въ кро́вѣ і҆ѡ́сифовѣ тща́нїемъ предста̀ безпло́тный, глаго́лѧ неискꙋсобра́ч­нѣй: приклони́вый схожде́­нїемъ нб҃са̀, вмѣща́етсѧ неизмѣ́ннѡ ве́сь въ тѧ̀. є҆го́же и҆ ви́дѧ въ ложесна́хъ твои́хъ прїе́мша ра́бїй зра́къ, ᲂу҆жаса́юсѧ зва́ти тебѣ̀: ра́дꙋйсѧ невѣ́сто неневѣ́стнаѧ.

1 Чте́цъ: ра́дꙋйсѧ невѣ́сто неневѣ́стнаѧ.

2 Ἀναγνώστης:

Ἄγγελος πρωτοστάτης, οὐρανόθεν ἐπέμφθη, εἰπεῖν τῇ Θεοτόκῳ τό, Χαῖρε ·

1 Ἀναγνώστης: Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

2 Ἀναγνώστης: Ἄγγελος πρωτοστάτης, οὐρανόθεν ἐπέμφθη, εἰπεῖν τῇ Θεοτόκῳ τό, Χαῖρε ·

1 Ἀναγνώστης: Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

2 Ἀναγνώστης: Ἄγγελος πρωτοστάτης, οὐρανόθεν ἐπέμφθη, εἰπεῖν τῇ Θεοτόκῳ τό, Χαῖρε ·

1 Ἀναγνώστης: Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

2 Чте́цъ:

А҆́гг҃лъ предста́тель съ нб҃сѐ по́сланъ бы́сть, рещѝ бцⷣѣ: ра́дꙋйсѧ!

1 Чте́цъ: Пресвѧта‍ѧ Богоро‍дице спаси‌ на‍съ.

2 Чте́цъ: А҆́гг҃лъ предста́тель съ нб҃сѐ по́сланъ бы́сть, рещѝ бцⷣѣ: ра́дꙋйсѧ!

1 Чте́цъ: Пресвѧта‍ѧ Богоро‍дице спаси‌ на‍съ.

2 Чте́цъ: А҆́гг҃лъ предста́тель съ нб҃сѐ по́сланъ бы́сть, рещѝ бцⷣѣ: ра́дꙋйсѧ!

1 Чте́цъ: Пресвѧта‍ѧ Богоро‍дице спаси‌ на‍съ.

2 Ἀναγνώστης: καὶ σὺν τῇ ἀσωμάτῳ φωνῇ, σωματούμενόν σε θεωρῶν Κύριε, ἐξίστατο, καὶ ἵστατο κραυγάζων πρὸς αὐτὴν τοιαῦτα·

Χαῖρε, δι᾿ ἧς ἡ χαρὰ ἐκλάμψει·

χαῖρε, δι᾿ ἧς ἡ ἀρὰ ἐκλείψει.

Χαῖρε, τοῦ πεσόντος Ἀδὰμ ἡ ἀνάκλησις·

χαῖρε, τῶν δακρύων τῆς Εὔας ἡ λύτρωσις.

Χαῖρε, ὕψος δυσανάβατον ἀνθρωπίνοις λογισμοῖς·

χαῖρε, βάθος δυσθεώρητον, καὶ Ἀγγέλων ὀφθαλμοῖς.

Χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις Βασιλέως καθέδρα·

χαῖρε, ὅτι βαστάζεις τὸν βαστάζοντα πάντα.

Χαῖρε, ἀστήρ ἐμφαίνων τὸν Ἥλιον·

χαῖρε, γαστὴρ ἐνθέου σαρκώσεως.

Χαῖρε, δι᾿ ἧς νεουργεῖται ἡ κτίσις·

χαῖρε, δι᾿ ἧς βρεφουργεῖται ὁ Κτίστης.

Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

1 Ἀναγνώστης: Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

2 Чте́цъ: и҆ со безпло́тнымъ гла́сомъ воплоща́ема тѧ̀ зрѧ̀ гдⷭ҇и, ᲂу҆жаса́шесѧ и҆ стоѧ́ше, зовы́й къ не́й такова̑ѧ:

ра́дꙋйсѧ, є‍‍‍же ра́дость возсїѧ́етъ:

ра́дꙋйсѧ, є҆́юже клѧ́тва и҆сче́знетъ.

ра́дꙋйсѧ, па́дшагѡ а҆да́ма воззва́нїе:

ра́дꙋйсѧ, сле́зъ є҆́ѵиныхъ и҆збавле́нїе.

ра́дꙋйсѧ, высото̀ неꙋдобовосходи́маѧ человѣ́ческими по́мыслы:

ра́дꙋйсѧ, глꙋбино̀ неꙋдобозри́маѧ и҆ а҆́гг҃льскима ѻ҆чи́ма.

ра́дꙋйсѧ, ꙗ҆́кѡ є҆сѝ цр҃е́во сѣда́лище:

ра́дꙋйсѧ, ꙗ҆́кѡ но́сиши носѧ́щаго всѧ̑.

ра́дꙋйсѧ, ѕвѣздо̀ ꙗ҆влѧ́ющаѧ сл҃нце:

ра́дꙋйсѧ, ᲂу҆тро́бо бж҃е́ственнагѡ воплоще́нїѧ.

ра́дꙋйсѧ, є҆́юже ѡ҆бновлѧ́етсѧ тва́рь: ра́дꙋйсѧ, є҆́юже покланѧ́емсѧ творцꙋ̀.

Ра́дꙋйсѧ невѣ́сто неневѣ́стнаѧ.

1 Чте́цъ: Ра́дꙋйсѧ невѣ́сто неневѣ́стнаѧ.

2 Ἀναγνώστης:

Βλέπουσα ἡ Ἁγία, ἑαυτὴν ἐν ἁγνείᾳ, φησὶ τῷ Γαβριὴλ θαρσαλέως· Τὸ παράδοξόν σου τῆς φωνῆς, δυσπαράδεκτόν μου τῇ ψυχῇ φαίνεται· ἀσπόρου γὰρ συλλήψεως τὴν κύησιν πῶς λέγεις; κράζων·

Ἀλληλούϊα.

1 Ἀναγνώστης: Ἀλληλούϊα.

2 Чте́цъ: Ви́дѧщи ст҃а́ѧ себѐ въ чистотѣ̀, глаго́летъ гаврїи́лꙋ де́рзостнѡ: пресла́вное твоегѡ̀ гла́са неꙋдобопрїѧ́­тельно дꙋшѝ мое́й ꙗ҆влѧ́етсѧ: безсѣ́меннагѡ бо зача́тїѧ ржⷭ҇тво̀ ка́кѡ глаго́леши, зовы́й: А҆ллилꙋ́їа.

1 Чте́цъ: А҆ллилꙋ́їа.

2 Ἀναγνώστης:

Γνῶσιν ἄγνωστον γνῶναι, ἡ Παρθένος ζητοῦσα, ἐβόησε πρὸς τὸν λειτουργοῦντα· Ἐκ λαγόνων ἁγνῶν Υἱόν, πῶς ἐστι τεχθῆναι δυνατόν; λέξον μοι. Πρὸς ἣν ἐκεῖνος ἔφησεν ἐν φόβῳ, πλὴν κραυγάζων οὕτω·

Χαῖρε, βουλῆς ἀποῤῥήτου μύστις·

χαῖρε, σιγῆς δεομένων πίστις.

Χαῖρε, τῶν θαυμάτων Χριστοῦ τὸ προοίμιον·

χαῖρε, τῶν δογμάτων αὐτοῦ τὸ κεφάλαιον.

Χαῖρε, κλῖμαξ ἐπουράνιε, δι᾿ ἧς κατέβη ὁ Θεός·

χαῖρε, γέφυρα μετάγουσα τοὺς ἐκ γῆς πρὸς Οὐρανόν.

Χαῖρε, τὸ τῶν Ἀγγέλων πολυθρύλητον θαῦμα·

χαῖρε, τὸ τῶν δαιμόνων πολυθρήνητον τραῦμα.

Χαῖρε, τὸ Φῶς ἀῤῥήτως γεννήσασα·

χαῖρε, τὸ πῶς, μηδένα διδάξασα.

Χαῖρε, σοφῶν ὑπερβαίνουσα γνῶσιν·

χαῖρε, πιστῶν καταυγάζουσα φρένας.

Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

1 Ἀναγνώστης: Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

2 Чте́цъ: Ра́зꙋмъ недоразꙋмѣва́емый, разꙋмѣ́ти дв҃а и҆́щꙋщи, возопѝ къ слꙋжа́щемꙋ: и҆з̾ бокꙋ̀ чи̑стꙋ, сн҃ꙋ ка́кѡ є҆́сть роди́тисѧ мо́щно, рцы́ ми; къ не́йже ѻ҆́нъ речѐ со стра́хомъ, ѻ҆ба́че зовы́й си́це:

ра́дꙋйсѧ, совѣ́та неизрече́ннагѡ таи́ннице:

ра́дꙋйсѧ, молча́нїѧ просѧ́щихъ вѣ́ро.

ра́дꙋйсѧ, чꙋде́съ хрⷭ҇то́выхъ нача́ло:

ра́дꙋйсѧ, велѣ́нїй є҆гѡ̀ глави́зно.

ра́дꙋйсѧ, лѣ́ствице нбⷭ҇наѧ, є҆́юже сни́де бг҃ъ:

ра́дꙋйсѧ, мо́сте преводѧ́й сꙋ́щихъ ѿ землѝ на нб҃о.

ра́дꙋйсѧ, а҆́гг҃лѡвъ многословꙋ́щее чꙋ́до:

ра́дꙋйсѧ бѣсѡ́въ многоплаче́вный стрꙋ́пе.

ра́дꙋйсѧ, свѣ́тъ неизрече́ннѡ роди́вшаѧ:

ра́дꙋйсѧ, є҆́же ка́кѡ, ни є҆ди́нагоже наꙋчи́вшаѧ.

ра́дꙋйсѧ, премꙋ́дрыхъ превосходѧ́щаѧ ра́зꙋмъ:

ра́дꙋйсѧ, вѣ́рныхъ ѡ҆зарѧ́ющаѧ смы́слы.

Ра́дꙋйсѧ невѣ́сто неневѣ́стнаѧ.

1 Чте́цъ: Ра́дꙋйсѧ невѣ́сто неневѣ́стнаѧ.

2 Ἀναγνώστης:

Δύναμις τοῦ Ὑψίστου, ἐπεσκίασε τότε, πρὸς σύλληψιν τῇ Ἀπειρογάμῳ· καὶ τὴν εὔκαρπον ταύτης νηδύν, ὡς ἀγρὸν ὑπέδειξεν ἡδὺν ἅπασι, τοῖς θέλουσι θερίζειν σωτηρίαν, ἐν τῷ ψάλλειν οὕτως· Ἀλληλούϊα.

1 Ἀναγνώστης: Ἀλληλούϊα.

2 Чте́цъ: Си́ла вы́шнѧгѡ ѡ҆сѣнѝ тогда̀ къ зача́тїю браконеискꙋ́снꙋю, и҆ бл҃гоплѡ́днаѧ тоѧ̀ ложесна̀, ꙗ҆́кѡ село̀ показа̀ сла́дкое, всѣ̑мъ хотѧ́щымъ жа́ти сп҃се́нїе, внегда̀ пѣ́ти си́це: А҆ллилꙋ́їа.

1 Чте́цъ: А҆ллилꙋ́їа.

2 Ἀναγνώστης:

Ἔχουσα θεοδόχον, ἡ Παρθένος τὴν μήτραν, ἀνέδραμε πρὸς τὴν Ἐλισάβετ· τὸ δὲ βρέφος ἐκείνης εὐθύς, ἐπιγνὸν τὸν ταύτης ἀσπασμόν, ἔχαιρε! καὶ ἅλμασιν ὡς ᾄσμασιν, ἐβόα πρὸς τὴν Θεοτόκον·

Χαῖρε, βλαστοῦ ἀμαράντου κλῆμα·

χαῖρε, καρποῦ ἀκηράτου κτῆμα.

Χαῖρε, γεωργὸν γεωργοῦσα φιλάνθρωπον·

χαῖρε, φυτουργὸν τῆς ζωῆς ἡμῶν φύουσα.

Χαῖρε, ἄρουρα βλαστάνουσα εὐφορίαν οἰκτιρμῶν·

χαῖρε, τράπεζα βαστάζουσα εὐθηνίαν ἱλασμῶν.

Χαῖρε, ὅτι λειμῶνα τῆς τρυφῆς ἀναθάλλεις·

χαῖρε, ὅτι λιμένα τῶν ψυχῶν ἑτοιμάζεις.

Χαῖρε, δεκτόν πρεσβείας θυμίαμα·

χαῖρε, παντὸς τοῦ κόσμου ἐξίλασμα.

Χαῖρε, Θεοῦ πρὸς θνητοὺς εὐδοκία·

χαῖρε, θνητῶν πρὸς Θεὸν παῤῥησία.

Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

1 Ἀναγνώστης: Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

2 Чте́цъ: И҆мꙋ́щи бг҃опрїѧ́тнꙋю дв҃а ᲂу҆тро́бꙋ, востечѐ ко є҆лїсаве́ти: млⷣнцъ же ѻ҆́ноѧ а҆́бїе позна́въ сеѧ̀ цѣлова́нїе, ра́довашесѧ, и҆ и҆гра́ньми ꙗ҆́кѡ пѣ́сньми вопїѧ́ше къ бцⷣѣ:

ра́дꙋйсѧ, ѻ҆́трасли неꙋвѧда́емыѧ розго̀:

ра́дꙋйсѧ, плода̀ безсме́ртнагѡ стѧжа́нїе.

ра́дꙋйсѧ, дѣ́лателѧ дѣ́лающаѧ чл҃вѣколю́бца:

ра́дꙋйсѧ, сади́телѧ жи́зни на́шеѧ ро́ждшаѧ.

ра́дꙋйсѧ, ни́во, растѧ́щаѧ гобзова́нїе щедро́тъ:

ра́дꙋйсѧ, трапе́зо, носѧ́щаѧ ѻ҆би́лїе ѡ҆чище́нїй.

ра́дꙋйсѧ, ꙗ҆́кѡ ра́й сла‍дости процвѣта́еши:

ра́дꙋйсѧ, ꙗ҆́кѡ приста́нище дꙋша́мъ гото́виши.

ра́дꙋйсѧ, прїѧ́тное мл҃твы кади́ло:

ра́дꙋйсѧ, всегѡ̀ мі́ра ѡ҆чище́нїе.

ра́дꙋйсѧ, бж҃їе къ смє́ртнымъ бл҃говоле́нїе:

ра́дꙋйсѧ, сме́ртныхъ къ бг҃ꙋ дерзнове́нїе.

Ра́дꙋйсѧ невѣ́сто неневѣ́стнаѧ.

1 Чте́цъ: Ра́дꙋйсѧ невѣ́сто неневѣ́стнаѧ.

2 Ἀναγνώστης:

Ζάλην ἔνδοθεν ἔχων, λογισμῶν ἀμφιβόλων, ὁ σώφρων Ἰωσὴφ ἐταράχθη, πρὸς τὴν ἄγαμόν σε θεωρῶν, καὶ κλεψίγαμον ὑπονοῶν Ἄμεμπτε· μαθὼν δέ σου τὴν σύλληψιν ἐκ Πνεύματος ἁγίου, ἔφη· Ἀλληλούϊα.

1 Ἀναγνώστης: Ἀλληλούϊα.

2 Чте́цъ: Бꙋ́рю внꙋ́трь и҆мѣ́ѧ помышле́нїй сꙋмни́тельныхъ, цѣломꙋ́дренный і҆ѡ́сифъ смѧте́сѧ, къ тебѣ̀ зрѧ̀ небра́чнѣй, и҆ бракоѡкра́дованнꙋю помышлѧ́ѧ, непоро́чнаѧ: ᲂу҆вѣ́дѣвъ же твоѐ зача́тїе ѿ дх҃а ст҃а, речѐ: А҆ллилꙋ́їа.

1 Чте́цъ: А҆ллилꙋ́їа.

2 Ἀναγνώστης:

Ἤκουσαν οἱ Ποιμένες, τῶν Ἀγγέλων ὑμνούντων, τὴν ἔνσαρκον Χριστοῦ παρουσίαν· καὶ δραμόντες ὡς πρὸς ποιμένα, θεωροῦσι τοῦτον ὡς ἀμνὸν ἄμωμον, ἐν τῇ γαστρὶ Μαρίας βοσκηθέντα, ἣν ὑμνοῦντες, εἶπον·

Χαῖρε, ἀμνοῦ καὶ ποιμένος Μήτηρ·

χαῖρε, αὐλὴ λογικῶν προβάτων.

Χαῖρε, ἀοράτων ἐχθρῶν ἀμυντήριον·

χαῖρε, Παραδείσου θυρῶν ἀνοικτήριον.

Χαῖρε, ὅτι τὰ οὐράνια συναγάλλεται τῇ γῇ·

χαῖρε, ὅτι τὰ ἐπίγεια συγχορεύει οὐρανοῖς.

Χαῖρε, τῶν Ἀποστόλων τὸ ἀσίγητον στόμα·

χαῖρε, τῶν Ἀθλοφόρων τὸ ἀνίκητον θάρσος.

Χαῖρε, στεῤῥὸν τῆς Πίστεως ἔρεισμα·

χαῖρε, λαμπρὸν τῆς χάριτος γνώρισμα.

Χαῖρε, δι᾿ ἧς ἐγυμνώθη ὁ ᾍδης·

χαῖρε, δι᾿ ἧς ἐνεδύθημεν δόξαν.

Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

1 Ἀναγνώστης: Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

2 Чте́цъ: Слы́шаша па́стырїе а҆́гг҃лѡвъ пою́щихъ плотско́е хрⷭ҇то́во прише́ствїе, и҆ те́кше ꙗ҆́кѡ къ па́стырю, ви́дѧтъ сего̀ ꙗ҆́кѡ а҆́гнца непоро́чна, во чре́вѣ мр҃і́инѣ ᲂу҆па́сшасѧ, ю҆́же пою́ще рѣ́ша:

ра́дꙋйсѧ, а҆́гнца и҆ па́стырѧ мт҃и:

ра́дꙋйсѧ, дво́ре слове́сныхъ ѻ҆ве́цъ.

ра́дꙋйсѧ, неви́димыхъ врагѡ́въ мꙋче́нїе:

ра́дꙋйсѧ, ра́йскихъ две́рей ѿверзе́нїе.

ра́дꙋйсѧ, ꙗ҆́кѡ нбⷭ҇наѧ сра́дꙋютсѧ земны̑мъ:

ра́дꙋйсѧ, ꙗ҆́кѡ зємна́ѧ сликовствꙋ́ютъ нбⷭ҇нымъ.

ра́дꙋйсѧ, а҆пⷭ҇лѡвъ немѡ́лчнаѧ ᲂу҆ста̀:

ра́дꙋйсѧ, страстоте́рпцєвъ непобѣди́маѧ де́рзосте.

ра́дꙋйсѧ, тве́рдое вѣ́ры ᲂу҆твержде́нїе:

ра́дꙋйсѧ, свѣ́тлое бл҃года́ти позна́нїе.

ра́дꙋйсѧ, є҆́юже ѡ҆бнажи́сѧ а҆́дъ:

ра́дꙋйсѧ, є҆́юже ѡ҆блеко́хомсѧ сла́вою.

Ра́дꙋйсѧ невѣ́сто неневѣ́стнаѧ.

1 Чте́цъ: Ра́дꙋйсѧ невѣ́сто неневѣ́стнаѧ.

2 Ἀναγνώστης:

Θεοδρόμον Ἀστέρα, θεωρήσαντες Μάγοι, τῇ τούτου ἠκολούθησαν αἴγλῃ· καὶ ὡς λύχνον κρατοῦντες αὐτόν, δι᾿ αὐτοῦ ἠρεύνων κραταιὸν Ἄνακτα· καὶ φθάσαντες τὸν ἄφθαστον, ἐχάρησαν, αὐτῷ βοῶντες· Ἀλληλούϊα.

1 Ἀναγνώστης: Ἀλληλούϊα.

2 Чте́цъ: Бг҃оте́чнꙋю ѕвѣздꙋ̀ ᲂу҆зрѣ́вше волсвѝ, тоѧ̀ послѣ́доваша зарѝ: и҆ ꙗ҆́кѡ свѣти́льникъ держа́ще ю҆̀, то́ю и҆спыта́хꙋ крѣ́пкаго царѧ̀: и҆ дости́гше непостижи́маго, возра́довашасѧ є҆мꙋ̀ вопїю́ще: А҆ллилꙋ́їа.

1 Чте́цъ: А҆ллилꙋ́їа.

2 Ἀναγνώστης:

Ἴδον παῖδες Χαλδαίων, ἐν χερσὶ τῆς Παρθένου, τὸν πλάσαντα χειρὶ τοὺς ἀνθρώπους· καὶ Δεσπότην νοοῦντες αὐτόν, εἰ καὶ δούλου ἔλαβε μορφήν, ἔσπευσαν τοῖς δώροις θεραπεῦσαι, καὶ βοῆσαι τῇ Εὐλογημένῃ·

Χαῖρε, ἀστέρος ἀδύτου Μήτηρ·

χαῖρε, αὐγὴ μυστικῆς ἡμέρας.

Χαῖρε, τῆς ἀπάτης τὴν κάμινον σβέσασα·

χαῖρε, τῆς Τριάδος τοὺς μύστας φωτίζουσα.

Χαῖρε, τύραννον ἀπάνθρωπον ἐκβαλοῦσα τῆς ἀρχῆς·

χαῖρε, Κύριον φιλάνθρωπον ἐπιδείξασα Χριστόν.

Χαῖρε, ἡ τῆς βαρβάρου λυτρουμένη θρησκείας·

χαῖρε, ἡ τοῦ βορβόρου ῥυομένη τῶν ἔργων.

Χαῖρε, πυρὸς προσκύνησιν παύσασα·

χαῖρε, φλογὸς παθῶν ἀπαλλάττουσα.

Χαῖρε, πιστῶν ὁδηγὲ σωφροσύνης·

χαῖρε, πασῶν γενεῶν εὐφροσύνη.

Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

1 Ἀναγνώστης: Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

2 Чте́цъ:Ви́дѣша ѻ҆́троцы халде́йстїи на рꙋкꙋ̀ дв҃и́чꙋ, созда́вшаго рꙋка́ма человѣ́ки, и҆ влⷣкꙋ разꙋмѣва́юще є҆го̀, а҆́ще и҆ ра́бїй прїѧ́тъ зра́къ, потща́шасѧ дармѝ послꙋжи́ти є҆мꙋ̀, и҆ возопи́ти бл҃гослове́ннѣй:

ра́дꙋйсѧ, ѕвѣзды̀ незаходи́мыѧ мт҃и:

ра́дꙋйсѧ, зарѐ та́инственнагѡ днѐ.

ра́дꙋйсѧ, пре́лести пе́щь ᲂу҆гаси́вшаѧ:

ра́дꙋйсѧ, трⷪ҇цы таи́нники просвѣща́ющаѧ.

ра́дꙋйсѧ, мꙋчи́телѧ безчеловѣ́чнаго и҆змета́ющаѧ ѿ нача́льства:

ра́дꙋйсѧ, гдⷭ҇а чл҃вѣколю́бца показа́вшаѧ хрⷭ҇та̀.

ра́дꙋйсѧ, ва́рварскагѡ и҆збавлѧ́ющаѧ слꙋже́нїѧ:

ра́дꙋйсѧ, тимѣ́нїѧ и҆з̾има́ющаѧ дѣ́лъ.

ра́дꙋйсѧ, ѻ҆гнѧ̀ поклоне́нїе ᲂу҆гаси́вшаѧ:

ра́дꙋйсѧ, пла́мене страсте́й и҆змѣнѧ́ющаѧ.

ра́дꙋйсѧ, вѣ́рныхъ наста́внице цѣломꙋ́дрїѧ:

ра́дꙋйсѧ, всѣ́хъ родѡ́въ весе́лїе.

Ра́дꙋйсѧ невѣ́сто неневѣ́стнаѧ.

1 Чте́цъ: Ра́дꙋйсѧ невѣ́сто неневѣ́стнаѧ.

2 Ἀναγνώστης:

Κήρυκες θεοφόροι, γεγονότες οἱ Μάγοι, ὑπέστρεψαν εἰς τὴν Βαβυλῶνα· ἐκτελέσαντές σου τὸν χρησμόν, καὶ κηρύξαντές σε τὸν Χριστὸν ἅπασιν, ἀφέντες τὸν Ἡρώδην ὡς ληρώδη, μὴ εἰδότα ψάλλειν· Ἀλληλούϊα.

1 Ἀναγνώστης: Ἀλληλούϊα.

2 Чте́цъ: Проповѣ̑дницы бг҃оно́снїи бы́вше волсвѝ, возврати́шасѧ въ вавѷлѡ́нъ, сконча́вше твоѐ прⷪ҇ро́чество: и҆ проповѣ́давше тѧ̀ хрⷭ҇та̀ всѣ̑мъ, ѡ҆ста́виша и҆́рѡда ꙗ҆́кѡ бꙋесло́вѧща, не вѣ́дꙋща пѣ́ти: А҆ллилꙋ́їа.

1 Чте́цъ: А҆ллилꙋ́їа.

2 Ἀναγνώστης:

Λάμψας ἐν τῇ Αἰγύπτῳ, φωτισμὸν ἀληθείας, ἐδίωξας τοῦ ψεύδους τὸ σκότος· τὰ γὰρ εἴδωλα ταύτης Σωτήρ, μὴ ἐνέγκαντά σου τὴν ἰσχύν, πέπτωκεν· οἱ τούτων δὲ ῥυσθέντες, ἐβόων πρὸς τὴν Θεοτόκον·

Χαῖρε, ἀνόρθωσις τῶν ἀνθρώπων·

χαῖρε, κατάπτωσις τῶν δαιμόνων.

Χαῖρε, τῆς ἀπάτης τὴν πλάνην πατήσασα·

χαῖρε, τῶν εἰδώλων τὸν δόλον ἐλέγξασα.

Χαῖρε, θάλασσα ποντίσασα Φαραὼ τὸν νοητόν·

χαῖρε, πέτρα ἡ ποτίσασα τοὺς διψῶντας τὴν ζωήν.

Χαῖρε, πύρινε στῦλε, ὁδηγῶν τοὺς ἐν σκότει·

χαῖρε, σκέπη τοῦ κόσμου, πλατυτέρα νεφέλης.

Χαῖρε, τροφὴ τοῦ Μάννα διάδοχε·

χαῖρε, τρυφῆς ἁγίας διάκονε.

Χαῖρε, ἡ γῆ τῆς ἐπαγγελίας·

χαῖρε, ἐξ ἧς ῥέει μέλι καὶ γάλα.

Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

1 Ἀναγνώστης: Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

2 Чте́цъ:Возсїѧ́вый во є҆гѵ́птѣ просвѣще́нїе и҆́стины, ѿгна́лъ є҆сѝ лжѝ тьмꙋ̀: і҆́дѡли бо є҆гѡ̀ сп҃се, не терпѧ́ще твоеѧ̀ крѣ́пости, падо́ша. си́хъ же и҆зба́вльшїисѧ вопїѧ́хꙋ къ бцⷣѣ:

ра́дꙋйсѧ, и҆справле́нїе человѣ́кѡвъ:

ра́дꙋйсѧ, низпаде́нїе бѣсѡ́въ.

ра́дꙋйсѧ, пре́лести держа́вꙋ попра́вшаѧ:

ра́дꙋйсѧ, і҆́дѡльскꙋю ле́сть ѡ҆бличи́вшаѧ.

ра́дꙋйсѧ мо́ре, потопи́вшее фараѡ́на мы́сленнаго:

ра́дꙋйсѧ, ка́меню, напои́вшїй жа́ждꙋщыѧ жи́зни.

ра́дꙋйсѧ, ѻ҆́гненный сто́лпе, наставлѧ́ѧй сꙋ́щыѧ во тьмѣ̀:

ра́дꙋйсѧ, покро́ве мі́рꙋ, ши́ршїй ѻ҆́блака.

ра́дꙋйсѧ пи́ще, ма́нны прїе́мнице:

ра́дꙋйсѧ, сла́дости ст҃ы́ѧ слꙋжи́тельнице.

ра́дꙋйсѧ, землѐ ѡ҆бѣтова́нїѧ:

ра́дꙋйсѧ, и҆з̾ неѧ́же тече́тъ ме́дъ и҆ млеко̀.

Ра́дꙋйсѧ невѣ́сто неневѣ́стнаѧ.

1 Чте́цъ: Ра́дꙋйсѧ невѣ́сто неневѣ́стнаѧ.

2 Ἀναγνώστης:

Μέλλοντος Συμεῶνος, τοῦ παρόντος αἰῶνος, μεθίστασθαι τοῦ ἀπατεῶνος, ἐπεδόθης ὡς βρέφος αὐτῷ, ἀλλ᾿ ἐγνώσθης τούτῳ καὶ Θεὸς τέλειος· διό περ ἐξεπλάγη, σοῦ τὴν ἄῤῥητον σοφίαν, κράζων· Ἀλληλούϊα.

1 Ἀναγνώστης: Ἀλληλούϊα.

2 Чте́цъ:Хотѧ́щꙋ сѷмеѡ́нꙋ ѿ ны́нѣшнѧгѡ вѣ́ка преста́витисѧ преле́стнагѡ, вда́лсѧ є҆сѝ ꙗ҆́кѡ млⷣнцъ томꙋ̀: но позна́лсѧ є҆сѝ є҆мꙋ̀ и҆ бг҃ъ соверше́нный. тѣ́мже ᲂу҆диви́сѧ твое́й неизрече́ннѣй премꙋ́дрости, зовы́й: А҆ллилꙋ́їа.

1 Чте́цъ: А҆ллилꙋ́їа.

2 Ἀναγνώστης:

Νέαν ἔδειξε κτίσιν, ἐμφανίσας ὁ Κτίστης, ἡμῖν τοῖς ὑπ᾿ αὐτοῦ γενομένοις· ἐξ ἀσπόρου βλαστήσας γαστρός, καὶ φυλάξας ταύτην, ὥσπερ ἦν, ἄφθορον· ἵνα τὸ θαῦμα βλέποντες, ὑμνήσωμεν αὐτήν, βοῶντες·

Χαῖρε, τὸ ἄνθος τῆς ἀφθαρσίας·

χαῖρε, τὸ στέφος τῆς ἐγκρατείας.

Χαῖρε, ἀναστάσεως τύπον ἐκλάμπουσα·

χαῖρε, τῶν Ἀγγέλων τὸν βίον ἐμφαίνουσα.

Χαῖρε, δένδρον ἀγλαόκαρπον, ἐξ οὗ τρέφονται πιστοί·

χαῖρε, ξύλον εὐσκιόφυλλον, ὑφ᾿ οὗ σκέπονται πολλοί.

Χαῖρε, κυοφοροῦσα ὁδηγὸν πλανωμένοις·

χαῖρε, ἀπογεννῶσα λυτρωτὴν αἰχμαλώτοις.

Χαῖρε, Κριτοῦ δικαίου δυσώπησις·

χαῖρε, πολλῶν πταιόντων συγχώρησις.

Χαῖρε, στολὴ τῶν γυμνῶν παῤῥησίας·

χαῖρε, στοργὴ πάντα πόθον νικῶσα.

Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

1 Ἀναγνώστης: Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

2 Чте́цъ: Но́вꙋю показа̀ тва́рь ꙗ҆́вльсѧ зижди́тель, на́мъ И҆ ѿ негѡ̀ бы́вшымъ, и҆з̾ безсѣ́менныѧ прозѧ́бъ ᲂу҆тро́бы, и҆ сохрани́въ ю҆̀, ꙗ҆́коже бѣ̀, нетлѣ́ннꙋ. да чꙋ́до ви́дѧще воспои́мъ ю҆̀, вопїю́ще:

ра́дꙋйсѧ, цвѣ́те нетлѣ́нїѧ:

ра́дꙋйсѧ, вѣ́нче воздержа́нїѧ.

ра́дꙋйсѧ, воскрⷭ҇нїѧ ѡ҆́бразъ ѡ҆блиста́ющаѧ:

ра́дꙋйсѧ, а҆́гг҃льское житїѐ ꙗ҆влѧ́ющаѧ.

ра́дꙋйсѧ дре́во свѣтлоплодови́тое, ѿ негѡ́же пита́ютсѧ вѣ́рнїи:

ра́дꙋйсѧ дре́во бл҃госѣнноли́ственное, и҆́мже покрыва́ютсѧ мно́зи.

ра́дꙋйсѧ, во чре́вѣ носѧ́щаѧ и҆зба́вителѧ плѣнє́ннымъ:

ра́дꙋйсѧ, ро́ждшаѧ наста́вника заблꙋ́ждшымъ.

ра́дꙋйсѧ, сꙋдїѝ првⷣнагѡ ᲂу҆моле́нїе:

ра́дꙋйсѧ, мно́гихъ согрѣше́нїй проще́нїе.

ра́дꙋйсѧ, ѻ҆де́ждо наги́хъ дерзнове́нїѧ:

ра́дꙋйсѧ, любы̀ всѧ́кое жела́нїе побѣжда́ющаѧ.

Ра́дꙋйсѧ невѣ́сто неневѣ́стнаѧ.

1 Чте́цъ: Ра́дꙋйсѧ невѣ́сто неневѣ́стнаѧ.

2 Ἀναγνώστης:

Ξένον τόκον ἰδόντες, ξενωθῶμεν τοῦ κόσμου, τὸν νοῦν εἰς οὐρανὸν μεταθέντες· διὰ τοῦτο γὰρ ὁ ὑψηλὸς Θεός, ἐπὶ γῆς ἐφάνη ταπεινὸς ἄνθρωπος, βουλόμενος ἑλκύσαι πρὸς τὸ ὕψος, τοὺς αὐτῷ βοῶντας· Ἀλληλούϊα.

1 Ἀναγνώστης: Ἀλληλούϊα.

2 Чте́цъ: Стра́нное ржⷭ҇тво̀ ви́дѣвше, ᲂу҆страни́мсѧ мі́ра, ᲂу҆́мъ на нб҃са̀ прело́жше: сегѡ́ бо ра́ди высо́кїй бг҃ъ, на землѝ ꙗ҆ви́сѧ смире́нный человѣ́къ, хотѧ́й привлещѝ къ высотѣ̀, томꙋ̀ вопїю́щыѧ: А҆ллилꙋ́їа.

1 Чте́цъ: А҆ллилꙋ́їа.

2 Ἀναγνώστης:

Ὅλος ἦν ἐν τοῖς κάτω, καὶ τῶν ἄνω οὐδόλως ἀπῆν, ὁ ἀπερίγραπτος Λόγος· συγκατάβασις γὰρ θεϊκή, οὐ μετάβασις δὲ τοπικὴ γέγονε· καὶ τόκος ἐκ Παρθένου θεολήπτου, ἀκουούσης ταῦτα·

Χαῖρε, Θεοῦ ἀχωρήτου χώρα·

χαῖρε, σεπτοῦ μυστηρίου θύρα.

Χαῖρε, τῶν ἀπίστων ἀμφίβολον ἄκουσμα·

χαῖρε, τῶν πιστῶν ἀναμφίβολον καύχημα.

Χαῖρε, ὄχημα πανάγιον τοῦ ἐπὶ τῶν Χερουβείμ·

χαῖρε, οἴκημα πανάριστον τοῦ ἐπὶ τῶν Σεραφείμ.

Χαῖρε, ἡ τἀναντία εἰς ταὐτὸ ἀγαγοῦσα·

χαῖρε, ἡ παρθενίαν καὶ λοχείαν ζευγνῦσα.

Χαῖρε, δι᾿ ἧς ἐλύθη παράβασις·

χαῖρε δι᾿ ἧς ἠνοίχθη Παράδεισος.

Χαῖρε, ἡ κλεὶς τῆς Χριστοῦ Βασιλείας·

χαῖρε, ἐλπὶς ἀγαθῶν αἰωνίων.

Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

1 Ἀναγνώστης: Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

2 Чте́цъ: Ве́сь бѣ̀ въ ни́жнихъ, и҆ вы́шнихъ ника́коже ѿстꙋпѝ неѡпи́санное сло́во: снизхожде́нїе бо бж҃е́ственное, не прехожде́нїе же мѣ́стное бы́сть, и҆ ржⷭ҇тво̀ ѿ дв҃ы бг҃опрїѧ́тныѧ, слы́шащїѧ сїѧ̑:

ра́дꙋйсѧ, бг҃а невмѣсти́магѡ вмѣсти́лище:

ра́дꙋйсѧ, честна́гѡ та́инства двє́ри.

ра́дꙋйсѧ, невѣ́рныхъ сꙋмни́тельное слы́шанїе:

ра́дꙋйсѧ, вѣ́рныхъ и҆звѣ́стнаѧ похвало̀.

ра́дꙋйсѧ, колесни́це прест҃а́ѧ, сꙋ́щагѡ на херꙋві́мѣхъ:

ра́дꙋйсѧ, селе́нїе пресла́вное, сꙋ́щагѡ на серафі́мѣхъ.

ра́дꙋйсѧ, проти̑внаѧ въ то́жде собра́вшаѧ:

ра́дꙋйсѧ, дв҃ство и҆ ржⷭ҇тво̀ сочета́вшаѧ.

ра́дꙋйсѧ, є҆́юже разрѣши́сѧ престꙋпле́нїе:

ра́дꙋйсѧ, є҆́юже ѿве́рзесѧ ра́й.

ра́дꙋйсѧ, ключꙋ̀ црⷭ҇твїѧ хрⷭ҇то́ва:

ра́дꙋйсѧ, наде́ждо бла̑гъ вѣ́чныхъ.

Ра́дꙋйсѧ невѣ́сто неневѣ́стнаѧ.

1 Чте́цъ: Ра́дꙋйсѧ невѣ́сто неневѣ́стнаѧ.

2 Ἀναγνώστης:

Πᾶσα φύσις Ἀγγέλων, κατεπλάγη τὸ μέγα, τῆς σῆς ἐνανθρωπήσεως ἔργον· τὸν ἀπρόσιτον γὰρ ὡς Θεόν, ἐθεώρει πᾶσι προσιτὸν ἄνθρωπον· ἡμῖν μὲν συνδιάγοντα, ἀκούοντα δὲ παρὰ πάντων οὕτως· Ἀλληλούϊα.

1 Ἀναγνώστης: Ἀλληλούϊα.

2 Чте́цъ: Всѧ́кое є҆стество̀ а҆́гг҃льское ᲂу҆диви́сѧ, вели́комꙋ твоегѡ̀ вочл҃вѣ́ченїѧ дѣ́лꙋ: непристꙋ́пнаго бо ꙗ҆́кѡ бг҃а, зрѧ́ше всѣ̑мъ пристꙋ́пнаго человѣ́ка, на́мъ ᲂу҆́бѡ спребыва́юща, слы́шаща же ѿ всѣ́хъ: А҆ллилꙋ́їа.

1 Чте́цъ: А҆ллилꙋ́їа.

2 Ἀναγνώστης:

Ῥήτορας πολυφθόγγους, ὡς ἰχθύας ἀφώνους, ὁρῶμεν ἐπὶ σοὶ Θεοτόκε· ἀποροῦσι γὰρ λέγειν τό, πῶς καὶ Παρθένος μένεις, καὶ τεκεῖν ἴσχυσας· ἡμεῖς δὲ τὸ μυστήριον θαυμάζοντες, πιστῶς βοῶμεν·

Χαῖρε, σοφίας Θεοῦ δοχεῖον·

χαῖρε, προνοίας αὐτοῦ ταμεῖον.

Χαῖρε, φιλοσόφους ἀσόφους δεικνύουσα·

χαῖρε, τεχνολόγους ἀλόγους ἐλέγχουσα.

Χαῖρε, ὅτι ἐμωράνθησαν οἱ δεινοὶ συζητηταί·

χαῖρε, ὅτι ἐμαράνθησαν οἱ τῶν μύθων ποιηταί.

Χαῖρε, τῶν Ἀθηναίων τὰς πλοκὰς διασπῶσα·

χαῖρε, τῶν ἁλιέων τὰς σαγήνας πληροῦσα.

Χαῖρε, βυθοῦ ἀγνοίας ἐξέλκουσα·

χαῖρε, πολλοὺς ἐν γνώσει φωτίζουσα.

Χαῖρε, ὁλκὰς τῶν θελόντων σωθῆναι·

χαῖρε, λιμὴν τῶν τοῦ βίου πλωτήρων.

Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

1 Ἀναγνώστης: Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

2 Чте́цъ: Вѣті̑ѧ многовѣща̑нныѧ, ꙗ҆́кѡ ры̑бы безгла̑сныѧ, ви́димъ ѡ҆ тебѣ̀ бцⷣе: недоꙋмѣва́ютъ бо глаго́лати, є҆́же ка́кѡ, и҆ дв҃а пребыва́еши, и҆ роди́ти возмогла̀ є҆сѝ; мы́ же та́инствꙋ дивѧ́щесѧ, вѣ́рнѡ вопїе́мъ:

ра́дꙋйсѧ, премꙋ́дрости бж҃їѧ прїѧ́телище:

ра́дꙋйсѧ, промышле́нїѧ є҆гѡ̀ сокро́вище.

ра́дꙋйсѧ, любомꙋ̑дрыѧ немꙋ̑дрыѧ ꙗ҆влѧ́ющаѧ:

ра́дꙋйсѧ, хитрословє́сныѧ безсловє́сныѧ ѡ҆блича́ющаѧ:

ра́дꙋйсѧ, ꙗ҆́кѡ ѡ҆бꙋѧ́ша лю́тїи взыска́телє:

ра́дꙋйсѧ, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆вѧдо́ша баснотво́рцы.

ра́дꙋйсѧ, а҆ѳїнє́йскаѧ плетє́нїѧ растерза́ющаѧ:

ра́дꙋйсѧ, ры̑барскїѧ мрє́жи и҆сполнѧ́ющаѧ.

ра́дꙋйсѧ, и҆з̾ глꙋбины̀ невѣ́дѣнїѧ и҆звлача́ющаѧ:

ра́дꙋйсѧ, мнѡ́ги въ ра́зꙋмѣ просвѣща́ющаѧ.

ра́дꙋйсѧ, кораблю̀ хотѧ́щихъ сп҃сти́сѧ:

ра́дꙋйсѧ, приста́нище жите́йскихъ пла́ванїй.

Ра́дꙋйсѧ невѣ́сто неневѣ́стнаѧ.

1 Чте́цъ: Ра́дꙋйсѧ невѣ́сто неневѣ́стнаѧ.

2 Ἀναγνώστης:

Σῶσαι θέλων τὸν κόσμον, ὁ τῶν ὅλων Κοσμήτωρ, πρὸς τοῦτον αὐτεπάγγελτος ἦλθε· καὶ ποιμὴν ὑπάρχων ὡς Θεός, δι᾿ ἡμᾶς ἐφάνη καθ᾿ ἡμᾶς ἄνθρωπος· ὁμοίῳ γὰρ τὸ ὅμοιον καλέσας, ὡς Θεὸς ἀκούει· Ἀλληλούϊα.

1 Ἀναγνώστης: Ἀλληλούϊα.

2 Чте́цъ: Сп҃стѝ хотѧ̀ мі́ръ, и҆́же всѣ́хъ ᲂу҆краси́тель, къ семꙋ̀ самоѡбѣтова́нъ прїи́де, и҆ па́стырь сы́й ꙗ҆́кѡ бг҃ъ, на́съ ра́ди ꙗ҆ви́сѧ по на́мъ человѣ́къ: подо́бнымъ бо подо́бное призва́въ, ꙗ҆́кѡ бг҃ъ слы́шитъ: А҆ллилꙋ́їа.

1 Чте́цъ: А҆ллилꙋ́їа.

2 Ἀναγνώστης:

Τεῖχος εἶ τῶν παρθένων, Θεοτόκε Παρθένε, καὶ πάντων τῶν εἰς σὲ προστρεχόντων· ὁ γὰρ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, κατεσκεύασέ σε Ποιητὴς Ἄχραντε, οἰκήσας ἐν τῇ μήτρᾳ σου, καὶ πάντας σοι προσφωνεῖν διδάξας·

Χαῖρε, ἡ στήλη τῆς παρθενίας·

χαῖρε, ἡ πύλη τῆς σωτηρίας.

Χαῖρε, ἀρχηγὲ νοητῆς ἀναπλάσεως·

χαῖρε, χορηγὲ θεϊκῆς ἀγαθότητος.

Χαῖρε, σὺ γὰρ ἀνεγέννησας τοὺς συλληφθέντας αἰσχρῶς·

χαῖρε, σὺ γὰρ ἐνουθέτησας τοὺς συληθέντας τὸν νοῦν.

Χαῖρε, ἡ τὸν φθορέα τῶν φρενῶν καταργοῦσα·

χαῖρε, ἡ τὸν σπορέα τῆς ἁγνείας τεκοῦσα.

Χαῖρε, παστὰς ἀσπόρου νυμφεύσεως·

χαῖρε, πιστοὺς Κυρίῳ ἁρμόζουσα.

Χαῖρε, καλὴ κουροτρόφε παρθένων·

χαῖρε, ψυχῶν νυμφοστόλε Ἁγίων.

Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

1 Ἀναγνώστης: Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

2 Чте́цъ: Стѣна̀ є҆сѝ дѣ́вамъ бцⷣе дв҃о, и҆ всѣ̑мъ къ тебѣ̀ прибѣга́ющымъ: и҆́бо нб҃сѐ и҆ землѝ творе́цъ ᲂу҆стро́и тѧ̀ пречⷭ҇таѧ, все́льсѧ во ᲂу҆тро́бѣ твое́й, и҆ всѧ̑ приглаша́ти тебѣ̀ наꙋчи́въ:

ра́дꙋйсѧ, сто́лпе дѣ́вства:

ра́дꙋйсѧ, две́рь сп҃се́нїѧ:

ра́дꙋйсѧ, нача́льнице мы́сленнагѡ назда́нїѧ:

ра́дꙋйсѧ, пода́тельнице бж҃е́ственныѧ бл҃гости.

ра́дꙋйсѧ, ты́ бо ѡ҆бнови́ла є҆сѝ зача̑тыѧ стꙋ́днѡ:

ра́дꙋйсѧ, ты́ бо наказа́ла є҆сѝ ѡ҆кра́дєнныѧ ᲂу҆мо́мъ.

ра́дꙋйсѧ, тли́телѧ смы́слѡвъ ᲂу҆пражнѧ́ющаѧ:

ра́дꙋйсѧ, сѣ́ѧтелѧ чистоты̀ ро́ждшаѧ.

ра́дꙋйсѧ, черто́же безсѣ́меннагѡ ᲂу҆невѣ́щенїѧ:

ра́дꙋйсѧ, вѣ́рныхъ гдⷭ҇ви сочета́вшаѧ.

ра́дꙋйсѧ, до́браѧ младопита́тельнице дѣ́вамъ:

ра́дꙋйсѧ, невѣстокраси́тельнице дꙋ́шъ ст҃ы́хъ.

Ра́дꙋйсѧ невѣ́сто неневѣ́стнаѧ.

1 Чте́цъ: Ра́дꙋйсѧ невѣ́сто неневѣ́стнаѧ.

2 Ἀναγνώστης:

Ὕμνος ἅπας ἡττᾶται, συνεκτείνεσθαι σπεύδων, τῷ πλήθει τῶν πολλῶν οἰκτιρμῶν σου· ἰσαρίθμους γὰρ τῇ ψάμμῳ ᾠδάς, ἂν προσφέρωμέν σοι, Βασιλεῦ ἅγιε, οὐδὲν τελοῦμεν ἄξιον, ὧν δέδωκας ἡμῖν, τοῖς σοὶ βοῶσιν· Ἀλληλούϊα.

1 Ἀναγνώστης: Ἀλληλούϊα.

2 Чте́цъ: Пѣ́нїе всѧ́кое побѣжда́етсѧ, спростре́тисѧ тща́щеесѧ ко мно́жествꙋ мно́гихъ щедро́тъ твои́хъ: равночи̑сленныѧ бо песка̀ пѣ̑сни а҆́ще прино́симъ тѝ цр҃ю̀ ст҃ы́й, ничто́же соверша́емъ досто́йно, ꙗ҆̀же да́лъ є҆сѝ на́мъ тебѣ̀ вопїю́щымъ: А҆ллилꙋ́їа.

1 Чте́цъ: А҆ллилꙋ́їа.

2 Ἀναγνώστης:

Φωτοδόχον λαμπάδα, τοῖς ἐν σκότει φανεῖσαν, ὁρῶμεν τὴν ἁγίαν Παρθένον· τὸ γὰρ ἄϋλον ἅπτουσα φῶς, ὁδηγεῖ πρὸς γνῶσιν θεϊκὴν ἅπαντας, αὐγῇ τὸν νοῦν φωτίζουσα, κραυγῇ δὲ τιμωμένη ταῦτα·

Χαῖρε, ἀκτὶς νοητοῦ Ἡλίου·

χαῖρε, βολὶς τοῦ ἀδύτου φέγγους.

Χαῖρε, ἀστραπὴ τὰς ψυχὰς καταλάμπουσα·

χαῖρε, ὡς βροντὴ τοὺς ἐχθροὺς καταπλήττουσα.

Χαῖρε, ὅτι τὸν πολύφωτον ἀνατέλλεις φωτισμόν·

χαῖρε, ὅτι τὸν πολύῤῥητον ἀναβλύζεις ποταμόν.

Χαῖρε, τῆς κολυμβήθρας ζωγραφοῦσα τὸν τύπον·

χαῖρε, τῆς ἁμαρτίας ἀναιροῦσα τὸν ῥύπον.

Χαῖρε, λουτὴρ ἐκπλύνων συνείδησιν·

χαῖρε, κρατὴρ κιρνῶν ἀγαλλίασιν.

Χαῖρε, ὀσμὴ τῆς Χριστοῦ εὐωδίας·

χαῖρε, ζωὴ μυστικῆς εὐωχίας.

Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

1 Ἀναγνώστης: Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

2 Чте́цъ: Свѣтопрїе́мнꙋю свѣщꙋ̀, сꙋ́щымъ во тьмѣ̀ ꙗ҆́вльшꙋюсѧ, зри́мъ ст҃ꙋ́ю дв҃ꙋ: невеще́ственный бо вжига́ющи ѻ҆́гнь, наставлѧ́етъ къ ра́зꙋмꙋ бж҃е́ственномꙋ всѧ̑, заре́ю ᲂу҆́мъ просвѣща́ющаѧ, зва́нїемъ же почита́емаѧ, си́ми.

ра́дꙋйсѧ, лꙋчѐ ᲂу҆́мнагѡ сл҃нца:

ра́дꙋйсѧ, свѣти́ло незаходи́магѡ свѣ́та.

ра́дꙋйсѧ, мо́лнїе дꙋ́шы просвѣща́ющаѧ:

ра́дꙋйсѧ, ꙗ҆́кѡ гро́мъ, врагѝ ᲂу҆страша́ющаѧ.

ра́дꙋйсѧ, ꙗ҆́кѡ многосвѣ́тлое возсїѧва́еши просвѣще́нїе:

ра́дꙋйсѧ, ꙗ҆́кѡ многотекꙋ́щꙋю и҆сточа́еши рѣкꙋ̀.

ра́дꙋйсѧ, кꙋпѣ́ли живописꙋ́ющаѧ ѡ҆́бразъ:

ра́дꙋйсѧ, грѣхо́внꙋю ѿе́млющаѧ скве́рнꙋ.

ра́дꙋйсѧ, ба́не, ѡ҆мыва́ющаѧ со́вѣсть:

ра́дꙋйсѧ ча́ше, че́рплющаѧ ра́дость.

ра́дꙋйсѧ, ѡ҆бонѧ́нїе хрⷭ҇то́ва бл҃гоꙋха́нїѧ:

ра́дꙋйсѧ, животѐ та́йнагѡ весе́лїѧ,

ра́дꙋйсѧ невѣ́сто неневѣ́стнаѧ.

1 Чте́цъ: ра́дꙋйсѧ невѣ́сто неневѣ́стнаѧ.

2 Ἀναγνώστης:

Χάριν δοῦναι θελήσας, ὀφλημάτων ἀρχαίων, ὁ πάντων χρεωλύτης ἀνθρώπων, ἐπεδήμησε δι᾿ ἑαυτοῦ, πρὸς τοὺς ἀποδήμους τῆς αὐτοῦ χάριτος· καὶ σχίσας τὸ χειρόγραφον, ἀκούει παρὰ πάντων οὕτως· Ἀλληλούϊα.

1 Ἀναγνώστης: Ἀλληλούϊα.

2 Чте́цъ: Бл҃года́ть да́ти восхотѣ́въ долгѡ́въ дре́внихъ, всѣ́хъ долгѡ́въ рѣши́тель человѣ́кѡмъ, прїи́де собо́ю ко ѿше́дшымъ тогѡ̀ бл҃года́ти: и҆ раздра́въ рꙋкописа́нїе, слы́шитъ ѿ всѣ́хъ си́це: А҆ллилꙋ́їа.

1 Чте́цъ: А҆ллилꙋ́їа.

2 Ἀναγνώστης:

Ψάλλοντές σου τὸν τόκον, ἀνυμνοῦμέν σε πάντες, ὡς ἔμψυχον ναὸν Θεοτόκε· ἐν τῇ σῇ γὰρ οἰκήσας γαστρί, ὁ συνέχων πάντα τῇ χειρὶ Κύριος, ἡγίασεν, ἐδόξασεν, ἐδίδαξε βοᾶν σοι πάντας·

Χαῖρε, σκηνὴ τοῦ Θεοῦ καὶ Λόγου·

χαῖρε, Ἁγία Ἁγίων μείζων.

Χαῖρε, Κιβωτὲ χρυσωθεῖσα τῷ Πνεύματι·

χαῖρε, θησαυρὲ τῆς ζωῆς ἀδαπάνητε.

Χαῖρε, τίμιον διάδημα βασιλέων εὐσεβῶν·

χαῖρε, καύχημα σεβάσμιον ἱερέων εὐλαβῶν.

Χαῖρε, τῆς Ἐκκλησίας ὁ ἀσάλευτος πύργος·

χαῖρε, τῆς βασιλείας τὸ ἀπόρθητον τεῖχος.

Χαῖρε, δι᾿ ἧς ἐγείρονται τρόπαια·

χαῖρε, δι᾿ ἧς ἐχθροὶ καταπίπτουσι.

Χαῖρε, χρωτὸς τοῦ ἐμοῦ θεραπεία·

χαῖρε, ψυχῆς τῆς ἐμῆς σωτηρία.

Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

1 Ἀναγνώστης: Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

2 Чте́цъ: Пою́ще твоѐ ржⷭ҇тво̀, хва́лимъ тѧ̀ всѝ, ꙗ҆́кѡ ѡ҆дꙋшевле́нный хра́мъ бцⷣе: твое́й бо всели́всѧ ᲂу҆тро́бѣ, содержа́й всѧ̑ рꙋко́ю гдⷭ҇ь, ѡ҆свѧтѝ, просла́ви, наꙋчѝ вопи́ти тебѣ̀ всѣ́хъ:

ра́дꙋйсѧ, селе́нїе бг҃а и҆ сло́ва:

ра́дꙋйсѧ, ст҃а́ѧ ст҃ы́хъ бо́льшаѧ.

ра́дꙋйсѧ, ковче́же позлаще́нный дх҃омъ:

ра́дꙋйсѧ, сокро́вище живота̀ неистощи́мое.

ра́дꙋйсѧ, честны́й вѣ́нче царе́й бл҃гочести́выхъ:

ра́дꙋйсѧ, честна́ѧ похвало̀ і҆ере́євъ бл҃гоговѣ́йныхъ.

ра́дꙋйсѧ, це́ркве непоколеби́мый сто́лпе:

ра́дꙋйсѧ, ца́рствїѧ нерꙋши́маѧ стѣно̀.

ра́дꙋйсѧ, є҆́юже воздви́жꙋтсѧ побѣ̑ды:

ра́дꙋйсѧ, є҆́юже низпа́даютъ вразѝ.

ра́дꙋйсѧ, тѣ́ла моегѡ̀ врачева́нїе:

ра́дꙋйсѧ, дꙋшѝ моеѧ̀ сп҃се́нїе.

Ра́дꙋйсѧ невѣ́сто неневѣ́стнаѧ.

1 Чте́цъ: Ра́дꙋйсѧ невѣ́сто неневѣ́стнаѧ.

2 Ἀναγνώστης: Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

Ὦ πανύμνητε Μῆτερ, ἡ τεκοῦσα τὸν πάντων Ἁγίων ἁγιώτατον Λόγον·

1 Ἀναγνώστης: Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

2 Ἀναγνώστης: Ὦ πανύμνητε Μῆτερ, ἡ τεκοῦσα τὸν πάντων Ἁγίων ἁγιώτατον Λόγον·

1 Ἀναγνώστης: Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.

2 Ἀναγνώστης: Ὦ πανύμνητε Μῆτερ, ἡ τεκοῦσα τὸν πάντων Ἁγίων ἁγιώτατον Λόγον· δεξαμένη τὴν νῦν προσφοράν, ἀπὸ πάσης ῥῦσαι συμφορᾶς ἅπαντας· καὶ τῆς μελλούσης λύτρωσαι κολάσεως, τοὺς σοὶ βοῶντας· Ἀλληλούϊα.

1 Ἀναγνώστης: Ἀλληλούϊα.

2 Чте́цъ: Пресвѧта‍ѧ Богоро‍дице спаси‌ на‍съ.

Ѽ всепѣ́таѧ мт҃и, ро́ждшаѧ всѣ́хъ ст҃ы́хъ ст҃ѣ́йшее сло́во,

1 Чте́цъ: Пресвѧта‍ѧ Богоро‍дице спаси‌ на‍съ.

2 Чте́цъ:

Ѽ всепѣ́таѧ мт҃и, ро́ждшаѧ всѣ́хъ ст҃ы́хъ ст҃ѣ́йшее сло́во,

1 Чте́цъ: Пресвѧта‍ѧ Богоро‍дице спаси‌ на‍съ.

2 Чте́цъ:

Ѽ всепѣ́таѧ мт҃и, ро́ждшаѧ всѣ́хъ ст҃ы́хъ ст҃ѣ́йшее сло́во, ны́нѣшнее прїе́мши приноше́нїе, ѿ всѧ́кїѧ и҆зба́ви напа́сти всѣ́хъ, и҆ бꙋ́дꙋщїѧ и҆змѝ мꙋ́ки, тебѣ̀ вопїю́щихъ: А҆ллилꙋ́їа. 

1 Чте́цъ: А҆ллилꙋ́їа. 

2 Ἀναγνώστης: Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια, Ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια, Ἀναγράφω σοι ἡ Πόλις σου Θεοτόκε. Ἀλλ᾿ ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον, Ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον, Ἵνα κράζω σοι· Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

1 Ἀναγνώστης: Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

2 Чте́цъ: Взбра́нной воево́дѣ побѣди́тєльнаѧ, ꙗ҆́кѡ и҆зба́вльшесѧ ѿ ѕлы́хъ, бл҃года́рствєннаѧ восписꙋ́емъ тѝ рабѝ твоѝ бцⷣе: но ꙗ҆́кѡ и҆мꙋ́щаѧ держа́вꙋ непобѣди́мꙋю, ѿ всѧ́кихъ на́съ бѣ́дъ свободѝ, да зове́мъ тѝ: Ра́дꙋйсѧ невѣ́сто неневѣ́стнаѧ.

1 Чте́цъ: Ра́дꙋйсѧ невѣ́сто неневѣ́стнаѧ.

1 Ἀναγνώστης: Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς μακαρίζειν σὲ τὴν Θεοτόκον, τήν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον καὶ μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβεὶμ καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν· τὴν ὄντως Θεοτόκον σὲ μεγαλύνομεν.

1 Чте́цъ: Досто‍йно є‍‍‍сть ꙗ‍‍‍кѡ вои‍стиннꙋ, блажи‍ти тѧ‌ Богоро‍дицꙋ, присноблаже‍ннꙋю и‍‍ пренепоро‍чнꙋю и‍‍ ма‍терь Бо‍га на‍шегѡ. Чтⷭ҇нѣ́йшꙋю херꙋві̑мъ, и҆ сла́внѣйшꙋю без̾ сравне́нїѧ серафі̑мъ, без̾ и҆стлѣ́нїѧ бг҃а сло́ва ро́ждшꙋю, сꙋ́щꙋю бцⷣꙋ тѧ̀ велича́емъ.

Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς (τρίς). Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.

Κύριε, ἐλέησον (τρίς).

Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου. Ἐλθέτω ἡ Βασιλεία σου. Γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον. Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν. Καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.

Ст҃ы́й бж҃е, ст҃ы́й крѣ́пкїй, ст҃ы́й безсме́ртный, поми́лꙋй на́съ (три́жды). Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.

Прест҃а́ѧ трⷪ҇це, поми́лꙋй на́съ: гдⷭ҇и, ѡ҆чи́сти грѣхѝ на́шѧ: влⷣко, простѝ беззакѡ́нїѧ на̑ша: ст҃ы́й, посѣтѝ и҆ и҆сцѣлѝ не́мѡщи на́шѧ, и҆́мене твоегѡ̀ ра́ди.

Гдⷭ҇и поми́лꙋй (три́жды).

Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.

Ѻч҃е на́шъ, и҆́же є҆сѝ на нб҃сѣ́хъ, да свѧти́тсѧ и҆́мѧ твоѐ, да прїи́детъ црⷭ҇твїе твоѐ: да бꙋ́детъ во́лѧ твоѧ̀, ꙗ҆́кѡ на нб҃сѝ и҆ на землѝ. хлѣ́бъ на́шъ насꙋ́щный да́ждь на́мъ дне́сь, и҆ ѡ҆ста́ви на́мъ до́лги на́шѧ, ꙗ҆́коже и҆ мы̀ ѡ҆ставлѧ́емъ должникѡ́мъ на́шымъ: и҆ не введѝ на́съ во и҆скꙋше́нїе, но и҆зба́ви на́съ ѿ лꙋка́вагѡ.

Ἱερεύς: Ὅτι Σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Свѧще́нникъ: Ꙗ҆́кѡ твоѐ є҆́сть црⷭ҇тво, и҆ си́ла, и҆ сла́ва, ѻ҆ц҃а̀, и҆ сн҃а, и҆ ст҃а́гѡ дх҃а, ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ.
1 Ἀναγνώστης: Ἀμήν. Κύριε, ἐλέησον (μ´).

Ὁ ἐν παντὶ καιρῷ καὶ πάσῃ ὥρᾳ, ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς προσκυνούμενος καὶ δοξαζόμενος, Χριστὸς ὁ Θεός, ὁ μακρόθυμος, ὁ πολυέλεος, ὁ πολυεύσπλαγχνος, ὁ τοὺς δικαίους ἀγαπῶν καὶ τοὺς ἁμαρτωλοὺς ἐλεῶν, ὁ πάντας καλῶν πρὸς σωτηρίαν διὰ τῆς ἐπαγγελίας τῶν μελλόντων ἀγαθῶν· Αὐτός, Κύριε, πρόσδεξαι καὶ ἡμῶν ἐν τῇ ὥρᾳ ταύτῃ τὰς ἐντεύξεις, καὶ ἴθυνον τὴν ζωήν ἡμῶν πρὸς τὰς ἐντολάς σου. Τὰς ψυχὰς ἡμῶν ἁγίασον· τὰ σώματα ἅγνισον· τοὺς λογισμοὺς διόρθωσον· τὰς ἐννοίας κάθαρον· καὶ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης θλίψεως, κακῶν καὶ ὀδύνης. Τείχισον ἡμᾶς ἁγίοις σου Ἀγγέλοις, ἵνα, τῇ παρεμβολῇ αὐτῶν φρουρούμενοι καὶ ὁδηγούμενοι, καταντήσωμεν εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ εἰς τὴν ἐπίγνωσιν τῆς ἀπροσίτου σου δόξης· ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Κύριε, ἐλέησον (τρίς).

Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβεὶμ καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν· τὴν ὄντως Θεοτόκον σὲ μεγαλύνομεν.

Ἐν ὀνόματι Κυρίου, εὐλόγησον Πάτερ.

1 Чте́цъ: А‍‍ми‍нь. Гдⷭ҇и поми́лꙋй (м‌ - 40).

И҆́же на всѧ́кое вре́мѧ и҆ на всѧ́кїй ча́съ, на нб҃сѝ и҆ на землѝ покланѧ́емый и҆ сла́вимый хрⷭ҇тѐ бж҃е, долготерпѣли́ве, многомлⷭ҇тиве, многобл҃гоꙋтро́бне, и҆́же пра́вєдныѧ любѧ́й и҆ грѣ̑шныѧ ми́лꙋѧй, и҆́же всѧ̑ зовы́й ко сп҃се́нїю ѡ҆бѣща́нїѧ ра́ди бꙋ́дꙋщихъ бла̑гъ. са́мъ гдⷭ҇и, прїимѝ и҆ на́шѧ въ ча́съ се́й мл҃твы, и҆ и҆спра́ви живо́тъ на́шъ къ за́повѣдемъ твои̑мъ: дꙋ́шы на́шѧ ѡ҆свѧтѝ, тѣлеса̀ ѡ҆чи́сти, помышлє́нїѧ и҆спра́ви, мы̑сли ѡ҆чи́сти, и҆ и҆зба́ви на́съ ѿ всѧ́кїѧ ско́рби, ѕѡ́лъ и҆ болѣ́зней: ѡ҆градѝ на́съ ст҃ы́ми твои́ми а҆́гг҃лы, да ѡ҆полче́нїемъ и҆́хъ соблюда́еми и҆ наставлѧ́еми, дости́гнемъ въ соедине́нїе вѣ́ры, и҆ въ ра́зꙋмъ непристꙋ́пныѧ твоеѧ̀ сла́вы: ꙗ҆́кѡ бл҃гослове́нъ є҆сѝ во вѣ́ки вѣкѡ́въ, а҆ми́нь.

Гдⷭ҇и поми́лꙋй (три́жды).

Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.

Чтⷭ҇нѣ́йшꙋю херꙋві̑мъ, и҆ сла́внѣйшꙋю без̾ сравне́нїѧ серафі̑мъ, без̾ и҆стлѣ́нїѧ бг҃а сло́ва ро́ждшꙋю, сꙋ́щꙋ   

И‍‍‍менемъ Госпо‍днимъ, благослови‌ ѻ‍‍‍тче.

Ἱερεύς: Ὁ Θεὸς οἰκτειρῆσαι ἡμᾶς, καὶ εὐλογῆσαι ἡμᾶς, ἐπιφάναι τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐφ᾿ ἡμᾶς, καὶ ἐλεῆσαι ἡμᾶς. Свѧще́нникъ: Бж҃е, ᲂу҆ще́дри ны̀ и‍‍ благослови‌ ны‌, просвѣти‌ лице‌ Твое‌ на ны‌ и‍‍ поми‍лꙋй ны‌.
1 Ἀναγνώστης: Ἀμήν. Καὶ σῶσον ἡμᾶς Παναγία Παρθένε.

Ἄσπιλε, ἀμόλυντε, ἄφθορε, ἄχραντε, ἁγνὴ Παρθένε, Θεόνυμφε Δέσποινα, ἡ Θεὸν Λόγον τοῖς ἀνθρώποις, τῇ παραδόξῳ σου κυήσει ἑνώσασα, καὶ τὴν ἀπωσθεῖσαν φύσιν τοῦ γένους ἡμῶν τοῖς οὐρανίοις συνάψασα, ἡ τῶν ἀπηλπισμένων μόνη ἐλπίς, καὶ τῶν πολεμουμένων βοήθεια, ἡ ἑτοίμη ἀντίληψις τῶν εἰς σὲ προστρεχόντων, καὶ πάντων τῶν Χριστιανῶν τὸ καταφύγιον, μὴ βδελύξῃ με τὸν ἁμαρτωλόν, τὸν ἐναγῆ, τὸν αἰσχροῖς λογισμοῖς καὶ λόγοις καὶ πράξεσιν ὅλον ἐμαυτὸν ἀχρειώσαντα, καὶ τῇ τῶν ἡδονῶν τοῦ βίου ῥαθυμίᾳ γνώμης, δοῦλον γενόμενον. Ἀλλ᾿ ὡς τοῦ φιλανθρώπου Θεοῦ Μήτηρ, φιλανθρώπως σπλαγχνίσθητι ἐπ᾿ ἐμοὶ τῷ ἁμαρτωλῷ καὶ ἀσώτῳ, καὶ δέξαι μου τὴν ἐκ ῥυπαρῶν χειλέων προσφερομένην σοι δέησιν, καὶ τὸν σὸν Υἱόν, καὶ ἡμῶν Δεσπότην καὶ Κύριον, τῇ μητρικῇ σου παῤῥησίᾳ χρωμένη δυσώπησον, ἵνα ἀνοίξῃ κἀμοὶ τὰ φιλάνθρωπα σπλάγχνα τῆς αὐτοῦ ἀγαθότητος, καὶ παριδών μου τὰ ἀναρίθμητα πταίσματα, ἐπιστρέψῃ με πρὸς μετάνοιαν, καὶ τῶν αὐτοῦ ἐντολῶν ἐργάτην δόκιμον ἀναδείξῃ με. Καὶ πάρεσό μοι ἀεὶ ὡς ἐλεήμων, καὶ συμπαθής, καὶ φιλάγαθος, ἐν μὲν τῷ παρόντι βίῳ, θερμὴ προστάτις καὶ βοηθός, τὰς τῶν ἐναντίων ἐφόδους ἀποτειχίζουσα, καὶ πρὸς σωτηρίαν καθοδηγοῦσά με, καὶ ἐν τῷ καιρῷ τῆς ἐξόδου μου, τὴν ἀθλίαν μου ψυχὴν περιέπουσα, καὶ τὰς σκοτεινὰς ὄψεις τῶν πονηρῶν δαιμόνων πόῤῥῳ αὐτῆς ἀπελαύνουσα· ἐν δὲ τῇ φοβερᾷ ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως, τῆς αἰωνίου με ῥυομένη κολάσεως, καὶ τῆς ἀποῤῥήτου δόξης τοῦ σοῦ Υἱοῦ καὶ Θεοῦ ἡμῶν κληρονόμον με ἀποδεικνύουσα. ῟Ης καὶ τύχοιμι, Δέσποινα μου, Ὑπεραγία Θεοτόκε, διὰ τῆς σῆς μεσιτείας καὶ ἀντιλήψεως· χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ, τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ, καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. ῟Ω πρέπει πᾶσα δόξα, τιμή, καὶ προσκύνησις, σὺν τῷ ἀνάρχῳ αὐτοῦ Πατρί, καὶ τῷ Παναγίῳ, καὶ ἀγαθῷ, καὶ ζωοποιῷ αὐτοῦ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

1 Чте́цъ: А‍‍ми‍нь. И‍‍ спаси‍ насъ, Богоро‍дице Дѣ‍во.

Нескве́рнаѧ, небла́знаѧ, нетлѣ́ннаѧ, пречⷭ҇таѧ, чⷭ҇таѧ дв҃о, бг҃оневѣ́сто влⷣчце, ꙗ҆́же бг҃а сло́ва человѣ́кѡмъ пресла́внымъ твои́мъ ржⷭ҇тво́мъ соедини́вшаѧ, и҆ ѿри́нꙋвшеесѧ є҆стество̀ ро́да на́шегѡ нбⷭ҇нымъ совокꙋ́пльшаѧ: ꙗ҆́же ненаде́жныхъ є҆ди́на наде́жда, и҆ бори́мыхъ по́моще, гото́вое застꙋпле́нїе къ тебѣ̀ притека́ющихъ, и҆ всѣ́хъ хрⷭ҇тїа́нъ прибѣ́жище. не гнꙋша́йсѧ менѐ грѣ́шнагѡ, скве́рнагѡ, скве́рными по́мыслы, и҆ словесы̀, и҆ дѣѧ́ньми всего̀ себѐ непотре́бна сотво́рша, и҆ ра́зꙋмомъ лѣ́ности сласте́й житїѧ̀ раба̀ бы́вша: но ꙗ҆́кѡ чл҃вѣколюби́вагѡ бг҃а мт҃и, человѣколю́бнѣ ᲂу҆милосе́рдисѧ ѡ҆ мнѣ̀ грѣ́шнѣмъ и҆ блꙋ́днѣмъ, и҆ прїимѝ моѐ, є҆́же ѿ скве́рныхъ ᲂу҆сте́нъ приноси́мое тебѣ̀ моле́нїе: и҆ твоего̀ сн҃а, и҆ на́шего влⷣкꙋ и҆ гдⷭ҇а, ма́тернее твоѐ дерзнове́нїе ᲂу҆потреблѧ́ющи, молѝ, да ѿве́рзетъ и҆ мнѣ̀ чл҃вѣколю́бныѧ ᲂу҆трѡ́бы своеѧ̀ бл҃гости, и҆ презрѣ́въ моѧ̑ безчи́слєннаѧ прегрѣшє́нїѧ, ѡ҆брати́тъ мѧ̀ къ покаѧ́нїю, и҆ свои́хъ за́повѣдей дѣ́лателѧ и҆скꙋ́сна ꙗ҆ви́тъ мѧ̀. и҆ предста́ни мнѣ̀ при́снѡ, ꙗ҆́кѡ млⷭ҇тиваѧ, и҆ милосе́рдаѧ, и҆ бл҃голюби́ваѧ, въ настоѧ́щемъ ᲂу҆́бѡ житїѝ те́плаѧ предста́тельнице и҆ помо́щнице, сопроти́вныхъ нашє́ствїѧ ѿгонѧ́ющи, и҆ ко сп҃се́нїю наставлѧ́ющи мѧ̀: и҆ во вре́мѧ и҆схо́да моегѡ̀ ѡ҆каѧ́ннꙋю мою̀ дꙋ́шꙋ соблюда́ющи, и҆ тє́мныѧ зра́ки лꙋка́выхъ бѣсѡ́въ дале́че ѿ неѧ̀ ѿгонѧ́ющи: въ стра́шный же де́нь сꙋда̀ вѣ́чныѧ мѧ̀ и҆збавлѧ́ющи мꙋ́ки, и҆ неизрече́нныѧ сла́вы твоегѡ̀ сн҃а и҆ бг҃а на́шегѡ наслѣ́дника мѧ̀ показꙋ́ющи. ю҆́же и҆ да ᲂу҆лꙋчꙋ̀ влⷣчце моѧ̀, прест҃а́ѧ бцⷣе, твои́мъ хода́тайствомъ и҆ застꙋпле́нїемъ бл҃года́тїю и҆ чл҃вѣколю́бїемъ є҆диноро́днагѡ сн҃а твоегѡ̀, гдⷭ҇а и҆ бг҃а и҆ сп҃са на́шегѡ і҆и҃са хрⷭ҇та̀: є҆мꙋ́же подоба́етъ всѧ́каѧ сла́ва, че́сть и҆ поклоне́нїе, со безнача́льнымъ є҆гѡ̀ ѻ҆ц҃е́мъ, и҆ прест҃ы́мъ, и҆ бл҃ги́мъ, и҆ животворѧ́щимъ є҆гѡ̀ дх҃омъ, ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ, а҆ми́нь.

Καὶ δὸς ἡμῖν, Δέσποτα, πρὸς ὕπνον ἀπιοῦσιν, ἀνάπαυσιν σώματος καὶ ψυχῆς· καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ ζοφεροῦ ὕπνου τῆς ἁμαρτίας, καὶ ἀπὸ πάσης σκοτεινῆς καὶ νυκτερινῆς ἡδυπαθείας. Παῦσον τὰς ὁρμὰς τῶν παθῶν, σβέσον τὰ πεπυρωμένα βέλη τοῦ πονηροῦ, τὰ καθ᾿ ἡμῶν δολίως κινούμενα· τὰς τῆς σαρκὸς ἡμῶν ἐπαναστάσεις κατάστειλον, καὶ πᾶν γεῶδες καὶ ὑλικὸν ἡμῶν φρόνημα κοίμισον. Καὶ δώρησαι ἡμῖν, ὁ Θεός, γρήγορον νοῦν, σώφρονα λογισμόν, καρδίαν νήφουσαν, ὕπνον ἐλαφρόν, καὶ πάσης σατανικῆς φαντασίας ἀπηλλαγμένον. Διανάστησον δὲ ἡμᾶς ἐν τῷ καιρῷ τῆς προσευχῆς, ἐστηριγμένους ἐν ταῖς ἐντολαῖς σου, καὶ τὴν μνήμην τῶν σῶν κριμάτων ἐν ἑαυτοῖς ἀπαράθραυστον ἔχοντας. Παννύχιον ἡμῖν τὴν σὴν δοξολογίαν χάρισαι εἰς τὸ ὑμνεῖν, καὶ εὐλογεῖν, καὶ δοξάζειν τὸ πάντιμον, καὶ μεγαλοπρεπὲς ὄνομά σου, τοῦ Πατρός, καὶ τοῦ Υἱοῦ, καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· Ἀμήν.

И҆ да́ждь на́мъ влⷣко, на со́нъ грѧдꙋ́щымъ поко́й тѣ́ла и҆ дꙋшѝ, и҆ сохранѝ на́съ ѿ мра́чнагѡ сна̀ грѣхо́внагѡ, и҆ ѿ всѧ́кагѡ те́мнагѡ и҆ нощна́гѡ сладостра́стїѧ: ᲂу҆кротѝ стремлє́нїѧ страсте́й, ᲂу҆гасѝ разжжє́нныѧ стрѣ́лы лꙋка́вагѡ, ꙗ҆̀же на ны̀ льсти́внѡ дви̑жимыѧ: пло́ти на́шеѧ воста̑нїѧ ᲂу҆толѝ, и҆ всѧ́кое земно́е и҆ веще́ственное на́ше мꙋдрова́нїе ᲂу҆спѝ. и҆ да́рꙋй на́мъ бж҃е, бо́дръ ᲂу҆́мъ, цѣломꙋ́дръ по́мыслъ, се́рдце трезвѧ́щеесѧ, со́нъ лего́къ и҆ всѧ́кагѡ сатанина̀ мечта́нїѧ и҆змѣне́нъ. возста́ви же на́съ во вре́мѧ мл҃твы ᲂу҆тверждє́ны въ за́повѣдехъ твои́хъ, и҆ па́мѧть сꙋде́бъ твои́хъ въ себѣ̀ тве́рдꙋ и҆мꙋ́щѧ: всено́щное славосло́вїе на́мъ да́рꙋй, во є҆́же пѣ́ти и҆ бл҃гослови́ти и҆ сла́вити пречⷭ҇тно́е и҆ великолѣ́пое и҆́мѧ твоѐ, ѻ҆ц҃а̀, и҆ сн҃а, и҆ ст҃а́гѡ дх҃а, ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ, а҆ми́нь.

Ὑπερένδοξε, Ἀειπάρθενε εὐλογημένη Θεοτόκε, προσάγαγε τὴν ἡμετέραν προσευχὴν τῷ Υἱῷ σου καὶ Θεῷ ἡμῶν, καὶ αἴτησαι, ἵνα σώσῃ διὰ σοῦ τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Пресла́внаѧ приснодв҃о, Благослове‍ннаѧ Богоро‍дице, принесѝ на́шꙋ мл҃твꙋ сн҃ꙋ твоемꙋ̀, и҆ бг҃ꙋ на́шемꙋ, и‍‍ моли‌, да сп҃се́тъ тобо́ю дꙋ́шы на́шѧ. 

Ἡ ἐλπίς μου ὁ Πατήρ, καταφυγή μου ὁ Υἱός, σκέπη μου τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον. Τριὰς Ἁγία, δόξα σοι.

Оу҆пова́нїе моѐ ѻ҆ц҃ъ, прибѣ́жище моѐ сн҃ъ, покро́въ мо́й дх҃ъ ст҃ы́й, трⷪ҇це ст҃а́ѧ, сла́ва тебѣ̀.

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς σὲ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην σου.

Все‌ оу‍‍пова‍нїе мое‌ на тѧ‌ возлага‍ю, Ма‍ти Бо‍жїѧ, сохрани‍ мѧ подкро‍вомъ твои‍мъ.

Ἐπὶ σοὶ χαίρει, Κεχαριτωμένη, πᾶσα ἡ κτίσις, Ἀγγέλων τὸ σύστημα, καὶ ἀνθρώπων τὸ γένος, ἡγιασμένε ναέ, καὶ Παράδεισε λογικέ, παρθενικὸν καύχημα· ἐξ ἧς Θεὸς ἐσαρκώθη, καὶ παιδίον γέγονεν, ὁ πρὸ αἰώνων ὑπάρχων Θεὸς ἡμῶν· τὴν γὰρ σὴν μήτραν, θρόνον ἐποίησε, καὶ τὴν σὴν γαστέρα, πλατυτέραν οὐρανῶν ἀπειργάσατο. Ἐπὶ σοὶ χαίρει Κεχαριτωμένη, πᾶσα ἡ κτίσις· δόξα σοι.

Ѡ҆ тебѣ̀ ра́дꙋетсѧ, бл҃года́тнаѧ, всѧ́каѧ тва́рь, а҆́гг҃льскїй собо́ръ и҆ человѣ́ческїй ро́дъ, ѡ҆сщ҃е́нный хра́ме, и҆ раю̀ слове́сный, дѣ́вственнаѧ похвало̀, и҆з̾ неѧ́же бг҃ъ воплоти́сѧ, и҆ млⷣнецъ бы́сть, пре́жде вѣ̑къ сы́й бг҃ъ на́шъ: ложесна́ бо твоѧ̑ прⷭ҇то́лъ сотворѝ, и҆ чре́во твоѐ простра́ннѣе нб҃съ содѣ́ла. ѡ҆ тебѣ̀ ра́дꙋетсѧ, бл҃года́тнаѧ, всѧ́каѧ тва́рь, сла́ва тебѣ̀.

Ἅγιε Ἄγγελε, ὁ ἐφεστὼς τῆς ἀθλίας μου ψυχῆς καὶ ταλαιπώρου μου ζωῆς, μὴ ἐγκαταλίπῃς με τὸν ἁμαρτωλόν, μηδὲ ἀποστῇς ἀπ᾿ ἐμοῦ διὰ τὴν ἀκρασίαν μου· μὴ δώῃς χώραν τῷ πονηρῷ δαίμονι κατακυριεῦσαί μου τῇ καταδυναστείᾳ τοῦ θνητοῦ τούτου σώματος· κράτησον τῆς ἀθλίας καὶ παρειμένης χειρός μου, καὶ ὁδήγησόν με εἰς ὁδὸν σωτηρίας. Ναί, ἅγιε Ἄγγελε τοῦ Θεοῦ, ὁ φύλαξ καὶ σκεπαστὴς τῆς ἀθλίας μου ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος, πάντα μοι συγχώρησον, ὅσα σοι ἔθλιψα πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου, καὶ εἴ τι ἥμαρτον τὴν σήμερον ἡμέραν· σκέπασόν με ἐν τῇ παρούσῃ νυκτὶ καὶ διαφύλαξόν με ἀπὸ πάσης ἐπηρείας τοῦ ἀντικειμένου, ἵνα μὴ ἔν τινι ἁμαρτήματι παροργίσω τὸν Θεόν· καὶ πρέσβευε ὑπὲρ ἐμοῦ πρὸς τὸν Κύριον τοῦ ἐπιστηρίξαι με ἐν τῷ φόβῳ αὐτοῦ καὶ ἄξιον ἀναδεῖξαί με δοῦλον τῆς αὐτοῦ ἀγαθότητος. Ἀμήν.

Ст҃ы́й а҆́гг҃ле, предстоѧ́й ѻ҆каѧ́нной мое́й дꙋшѝ, и҆ стра́стной мое́й жи́зни, не ѡ҆ста́ви менѐ грѣ́шнагѡ, нижѐ ѿстꙋпѝ ѿ менѐ за невоздержа́нїе моѐ: не да́ждь мѣ́ста лꙋка́вомꙋ де́монꙋ ѡ҆блада́ти мно́ю, наси́льствомъ сме́ртнагѡ сегѡ̀ тѣлесѐ, ᲂу҆крѣпѝ бѣ́дствꙋющꙋю и҆ хꙋдꙋ́ю мою̀ рꙋ́кꙋ, и҆ наста́ви мѧ̀ на пꙋ́ть сп҃се́нїѧ. є҆́й ст҃ы́й а҆́гг҃ле бж҃їй, храни́телю и҆ покрови́телю ѻ҆каѧ́нныѧ моеѧ̀ дꙋшѝ и҆ тѣ́ла, всѧ̑ мнѣ̀ простѝ, є҆ли́кими тѧ̀ ѡ҆скорби́хъ во всѧ̑ дни̑ живота̀ моегѡ̀: и҆ а҆́ще что̀ согрѣши́хъ во дне‍шнїй де‍нь, покры́й мѧ̀ въ настоѧ́щїй де́нь, и҆ сохранѝ мѧ̀ ѿ всѧ́кагѡ и҆скꙋше́нїѧ проти́внагѡ, да ни въ ко́емъ грѣсѣ̀ прогнѣ́ваю бг҃а: и҆ моли́сѧ за мѧ̀ ко гдⷭ҇ꙋ, да ᲂу҆тверди́тъ мѧ̀ въ стра́сѣ свое́мъ, и҆ досто́йна пока́жетъ мѧ̀ раба̀ своеѧ̀ бл҃гости, а҆ми́нь.

Θεοτόκε Παρθένε, χαῖρε, κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ· εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξί, καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου, ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Κύριε, ἐλέησον (τρίς), εὐλόγησον.

Бцⷣе дв҃о ра́дꙋйсѧ, бл҃года́тнаѧ мр҃і́е, гдⷭ҇ь съ тобо́ю: бл҃гослове́на ты̀ въ жена́хъ, и҆ бл҃гослове́нъ пло́дъ чре́ва твоегѡ̀, ꙗ҆́кѡ сп҃са родила̀ є҆сѝ дꙋ́шъ на́шихъ.

Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.

Гдⷭ҇и поми́лꙋй (три́жды), благослови‌.

Ἱερεύς: λέγει τὴν ἐκτενή·

Εὐξώμεθα ὑπὲρ εἰρήνης τοῦ κόσμου.

Ὑπὲρ τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων Χριστιανῶν.

Ὑπὲρ τοῦ ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν Βαρθολομαίου, τοῦ τιμίου πρεσβυτερίου, τῆς ἐν Χριστῷ διακονίας, παντὸς τοῦ κλήρου καὶ τοῦ λαοῦ, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.

Ὑπὲρ τοῦ πατρὸς ἡμῶν Χριστοφόρου ἱερομονάχου καὶ πάσης τῆς ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος.

Ὑπὲρ τῶν ἀπολειφθέντων πατέρων, καὶ ἀδελφῶν ἡμῶν.

Ὑπὲρ τῶν διακονούντων καὶ διακονησάντων ἡμῖν.

Ὑπὲρ τῶν μισούντων καὶ ἀγαπώντων ἡμᾶς.

Ὑπὲρ τῶν ἐντειλαμένων ἡμῖν τοῖς ἀναξίοις εὔχεσθαι ὑπὲρ αὐτῶν.

Ὑπὲρ ἀναῤῥύσεως τῶν αἰχμαλώτων.

Ὑπὲρ τῶν ἐν θαλάσσῃ καλῶς πλεόντων.

Ὑπὲρ τῶν ἐν ἀσθενείαις κατακειμένων.

Ὑπὲρ τῶν κτιτόρων τῆς ἁγίας Μονῆς ταύτης.

Εὐξώμεθα καὶ ὑπὲρ εὐφορίας τῶν καρπῶν τῆς γῆς.

Καὶ ὑπὲρ πάντων τῶν προαναπαυσαμένων πατέρων καὶ ἀδελφῶν ἡμῶν, τῶν ἐνθάδε εὐσεβῶς κειμένων, καὶ ἁπανταχοῦ ὀρθοδόξων.

1 Ἀναγνώστης: ἀπαντᾷ καθʼ ἐκάστην αἴτησιν «Κύριε ἐλέησον».

Ὅτε δὲ ἄρχεται ὁ ἱερεὺς τὴν αἴτησιν «Καὶ ὑπὲρ πάντων τῶν προαναπαυσαμένων...» ὁ 1 Ἀναγνώστης ἐκφωνεῖ χθαμαλῇ τῇ φωνῇ·

Ὁ Θεὸς συγχωρήσαι καὶ ἀναπαύσαι αὐτούς, ἔνθα οἱ δίκαιοι ἀναπαύονται, ἡμᾶς δὲ ἐλεήσαι καὶ σώσαι, ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος καὶ ἐλεήμων Θεός.

Свѧще́нникъ:  глаго‍литъ є‍‍ктенїю‌:

Помо‍лимсѧ ѡ‍ ми‍рѣ всегѡ‌ мі‍ра.

Ѡ‍благочести‍выхъ и‍‍ правосла‍вныхъ хрїстїа‍нѣхъ.

Ѡ а‍‍рхїепи‍скопѣ на‍шемъ Варѳоломе‍ѣ, честнѣ‍мъ пресвѵ‍­тер­ствѣ, во Хрїстѣ‌ дїа‍конствѣ, ѡ‍‍ всѣ‍мъ при‍тчѣ и‍‍ лю‍дѣхъ, Го‍сподꙋ помо‍лимсѧ.

Ѡ ѻ‍‍тцѣ‌ на‍шемъ Еѵ‍‍ло‍гїи і‍‍еромона‍сѣ и‍‍ всѣ‍й во Хрїстѣ‌ бра‍тїи на‍шей.

Ѡ ѿсꙋ‍тствꙋющихъ ѻ‍‍тцѣ‍хъ и‍‍ бра‍тїѧхъ на‍шихъ.

Ѡ слꙋ‍жащихъ и‍‍ слꙋжи‍вшихъ на‍мъ

Ѡ ненави‍дѧщихъ и‍‍ лю‍бѧщихъ н‍а‍съ‍.

Ѡ заповѣ‍давшихъ на‍мъ недосто‍йнымъ моли‍тисѧ ѡ‍‍ ни‍хъ.

Ѡ и‍‍збавле‍нїи плене‍нныхъ.

Ѡ въ мо‍рѣ до‍брѣ пла‍вающихъ.

Ѡ въ не‍мощѣхъ лежа‍щихъ.

Ѡ кті‍торахъ Свѧты‍ѧ Ѻ‍‍би‍тели сеѧ‌.

Помо‍лимсѧ ѡ‍‍ и‍‍зѡби‍лїи плодо‍въ земны‍хъ.

И‍‍ ѡ‍‍ всѣ‍хъ пре‍ждѣ оу‍‍со‍пшихъ ѻ‍‍тцѣ‍хъ и‍‍ бра‍тїѧхъ на‍шихъ, здѣ‌ благоче‍стнѡ лежа‍щихъ и‍‍ повсю‍дꙋ правосла‍вныхъ. 1 Чте́цъ: ѿвѣча‍етъ на ка‍ждое прошенїе «Го‍споди поми‍лꙋй». Е‍‍гда‍ же начина‍етъ свѧще‍нникъ проше‍нїе «И‍‍ ѡ‍‍ всѣ‍хъ пре‍ждѣ оу‍‍со‍пшихъ...», 1 Чте‍цъ ти‍химъ гла‍сомъ:

Бо‍гъ да прости‍тъ и‍‍ оу‍‍поко‍итъ и‍‍‍хъ, и‍‍дѣ‍же пра‍вѣднїи оу‍‍покоѧ‍ютсѧ, на‍съ же да поми‍лꙋетъ и‍‍ спасе‍тъ, ꙗ‍‍‍кѡ благі‍й и‍‍ человѣколюби‍вый и‍‍ ми‍лостивый Бо‍гъ.

Ἱερεύς: Δι᾿  εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Свѧще́нникъ: Моли‍твами свѧты‍хъ ѻ‍‍те‍цъ нашихъ, Го‍споди, І‍‍исꙋ‍се Хрїсте‌, Сы‍не Бо‍жїй, поми‍лꙋй насъ.
Ἀναγνώστης: Ἀμήν. 1 Чте́цъ: А҆ми́нь.

ΤΟ ΚΑΘ᾽ ΗΜΕΡΑΝ ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ - ПОЛꙊНОЩНИЦА ВСЕДНЕВНАѦ

Ἱερεύς: Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Свѧще́нникъ: Благослове́нъ Бо́гъ нашъ, всегда̀, ны́нѣ и҆ при́снѡ и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ.
1 Ἀναγνώστης: Ἀμήν. 1 Чте́цъ: А҆ми́нь
Ἱερεύς: Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι. Свѧще́нникъ: Сла́ва Тебѣ̀ Бо́же нашъ, сла́ва Тебѣ̀.
Γέρων: Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος καὶ σῶσον ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Ста́рецъ: Цр҃ю̀ нбⷭ҇ный, ᲂу҆тѣ́шителю, дш҃е и҆́стины, и҆́же вездѣ̀ сы́й и҆ всѧ̑ и҆сполнѧ́ѧй, сокро́вище бл҃ги́хъ и҆ жи́зни пода́телю, прїидѝ и҆ всели́сѧ въ ны̀, и҆ ѡ҆чи́сти ны̀ ѿ всѧ́кїѧ скве́рны, и҆ сп҃сѝ бл҃же дꙋ́шы на́шѧ.
1 Ἀναγνώστης: Ἀμήν.

Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς (τρίς). Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.

Κύριε, ἐλέησον (τρίς).

Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου. Ἐλθέτω ἡ Βασιλεία σου. Γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον. Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν. Καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.

1 Чте́цъ: а҆ми́нь.

Ст҃ы́й бж҃е, ст҃ы́й крѣ́пкїй, ст҃ы́й безсме́ртный, поми́лꙋй на́съ (три́жды). Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.

Прест҃а́ѧ трⷪ҇це, поми́лꙋй на́съ: гдⷭ҇и, ѡ҆чи́сти грѣхѝ на́шѧ: влⷣко, простѝ беззакѡ́нїѧ на̑ша: ст҃ы́й, посѣтѝ и҆ и҆сцѣлѝ не́мѡщи на́шѧ, и҆́мене твоегѡ̀ ра́ди.

Гдⷭ҇и поми́лꙋй (три́жды).

Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.

Ѻч҃е на́шъ, и҆́же є҆сѝ на нб҃сѣ́хъ, да свѧти́тсѧ и҆́мѧ твоѐ, да прїи́детъ црⷭ҇твїе твоѐ: да бꙋ́детъ во́лѧ твоѧ̀, ꙗ҆́кѡ на нб҃сѝ и҆ на землѝ. хлѣ́бъ на́шъ насꙋ́щный да́ждь на́мъ дне́сь, и҆ ѡ҆ста́ви на́мъ до́лги на́шѧ, ꙗ҆́коже и҆ мы̀ ѡ҆ставлѧ́емъ должникѡ́мъ на́шымъ: и҆ не введѝ на́съ во и҆скꙋше́нїе, но и҆зба́ви на́съ ѿ лꙋка́вагѡ.

Ἱερεύς: Ὅτι Σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Свѧще́нникъ: Ꙗ҆́кѡ твоѐ є҆́сть црⷭ҇тво, и҆ си́ла, и҆ сла́ва, ѻ҆ц҃а̀, и҆ сн҃а, и҆ ст҃а́гѡ дх҃а, ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ.
1 Ἀναγνώστης: Ἀμήν.

Ἐξεγερθέντες τοῦ ὕπνου, προσπίπτομέν σοι, Ἀγαθέ, καὶ τῶν Ἀγγέλων τὸν ὕμνον βοῶμέν σοι, Δυνατέ· Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεός· διὰ τῆς Θεοτόκου ἐλέησον ἡμ ᾶς.

Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι

Τῆς κλίνης καὶ τοῦ ὕπνου ἐξεγείρας με, Κύριε, τὸν νοῦν μου φώτισον, καὶ τὴν καρδίαν καὶ τὰ χείλη μου ἄνοιξον, εἰς τὸ ὑμνεῖν σε, Ἁγία Τριάς· Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεός· διὰ τῆς Θεοτόκου ἐλέησον   ἡμᾶς.

Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνἈμήν.

Ἀθρόον ὁ Κριτὴς ἐπελεύσεται, καὶ ἑκάστου αἱ πράξεις γυμνωθήσονται ἀλλὰ φόβῳ κράξωμεν ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός· Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεός· διὰ τῆς Θεοτόκου ἐλέησον ἡμᾶς.

Κύριε ἐλέησον (ιβ΄).

1 Чте́цъ: А҆ми́нь.

Воста́вше ѿ сна̀, припа́даемъ тѝ бл҃же, и҆ а҆́гг҃льскꙋю пѣ́снь вопїе́мъ тѝ си́льне: ст҃ъ, ст҃ъ, ст҃ъ є҆сѝ бж҃е, бцⷣею поми́лꙋй на́съ.

Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ,

Ѿ ѻ҆дра̀ и҆ сна̀ воздви́глъ мѧ̀ є҆сѝ гдⷭ҇и: ᲂу҆́мъ мо́й просвѣтѝ и҆ се́рдце, и҆ ᲂу҆стнѣ̀ моѝ ѿве́рзи, во є҆́же пѣ́ти тѧ̀ ст҃а́ѧ трⷪ҇це: ст҃ъ, ст҃ъ, ст҃ъ є҆сѝ бж҃е, бцⷣею поми́лꙋй на́съ.

и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.

Внеза‍пнѡ сꙋдїѧ̀ прїи́детъ, и҆ коегѡ́ждо дѣѧ̑нїѧ ѡ҆бнажа́тсѧ, но стра́хомъ зове́мъ въ полꙋ́нощи: ст҃ъ, ст҃ъ, ст҃ъ є҆сѝ бж҃е, бцⷣею поми́лꙋй на́съ.

Гдⷭ҇и поми́лꙋй (ві‌‌).

Ἐκ τοῦ ὕπνου ἐξανιστάμενος, εὐχαριστῶ σοι, Ἁγία Τριάς, ὅτι διὰ τὴν πολλήν σου ἀγαθότητα, καὶ μακροθυμίαν, οὐκ ὠργίσθης ἐμοὶ τῷ ῥαθύμῳ, καὶ ἁμαρτωλῷ, οὐδὲ συναπώλεσάς με ταῖς ἀνομίαις μου, ἀλλ᾿ ἐφιλανθρωπεύσω συνήθως, καὶ πρὸς ἀπόγνωσιν κείμενον ἤγειράς με, εἰς τὸ ὀρθρίσαι καὶ δοξολογῆσαι τὸ κράτος σου. Καὶ νῦν φώτισόν μου τὰ ὄμματα τῆς διανοίας, ἄνοιξόν μου τὸ στόμα, τοῦ μελετᾶν τὰ λόγιά σου, καὶ συνιέναι τὰς ἐντολάς σου, καὶ ποιεῖν τὸ θέλημά σου, καὶ ψάλλειν σοι ἐν ἐξομολογήσει καρδίας, καὶ ἀνυμνεῖν τὸ πανάγιον ὄνομά σου, τοῦ Πατρός, καὶ τοῦ Υἱοῦ, καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Ѿ сна̀ воста́въ, бл҃годарю́ тѧ ст҃а́ѧ трⷪ҇це, ꙗ҆́кѡ мно́гїѧ ра́ди твоеѧ̀ бла́гости и҆ долготерпѣ́нїѧ, не прогнѣ́валсѧ є҆сѝ на мѧ̀ лѣни́ваго и҆ грѣ́шнаго, нижѐ погꙋби́лъ мѧ̀ є҆сѝ со беззако́ньми мои́ми: но человѣколю́бствовалъ є҆сѝ ѻ҆бы́чнѡ, и҆ въ неча́ѧнїи лежа́ща воздви́глъ мѧ̀ є҆сѝ, во є҆́же ᲂу҆́треневати, и҆ славосло́вити держа́вꙋ твою̀. и҆ ны́нѣ просвѣтѝ моѝ ѻ҆́чи мы́слєнныѧ, ѿве́рзи моѧ̑ ᲂу҆ста̀, поꙋча́тисѧ словесє́мъ твои̑мъ, и҆ разꙋмѣ́ти за́пѡвѣди твоѧ̑, и҆ твори́ти во́лю твою̀, и҆ пѣ́ти тѧ̀ во и҆сповѣ́данїи серде́чнѣмъ, и҆ воспѣва́ти всест҃о́е и҆́мѧ твоѐ, ѻ҆ц҃а̀, и҆ сн҃а, и҆ ст҃а́гѡ дх҃а, ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ, а҆ми́нь.

Δόξα σοι, Βασιλεῦ, Θεὲ παντοκράτορ, ὅτι τῇ θείᾳ σου καὶ φιλανθρώπῳ προνοίᾳ, ἠξίωσάς με τὸν ἁμαρτωλὸν καὶ ἀνάξιον ἐξ ὕπνου ἀναστῆναι καὶ τυχεῖν τῆς εἰσόδου τοῦ ἁγίου σου οἴκου. Δέξαι, Κύριε, καὶ τὴν φωνὴν τῆς δεήσεώς μου, ὡς τῶν ἁγίων καὶ νοερῶν σου Δυνάμεων· καὶ εὐδόκησον ἐν καρδίᾳ καθαρᾷ καὶ πνεύματι ταπεινώσεως, προσενεχθῆναί σοι τὴν ἐκ τῶν ῥυπαρῶν χειλέων μου αἴνεσιν· ὅπως κἀγὼ κοινωνὸς γένωμαι τῶν φρονίμων παρθένων, ἐν φαιδρᾷ λαμπηδόνι τῆς ψυχῆς μου, καὶ δοξάζω Σέ, τὸν ἐν Πατρί, καὶ Πνεύματι δοξαζόμενον Θεὸν Λόγον. Ἀμήν.

Сла́ва тебѣ̀ цр҃ю̀, бж҃е вседержи́телю, и҆́же бж҃е́ственнымъ твои́мъ и҆ чл҃вѣколю́бнымъ про́мысломъ сподо́билъ мѧ̀ є҆сѝ грѣ́шнаго и҆ недосто́йнаго ѿ сна̀ воста́ти, и҆ полꙋчи́ти вхо́дъ ст҃а́гѡ до́мꙋ твоегѡ̀. прїимѝ гдⷭ҇и, и҆ гла́съ моле́нїѧ моегѡ̀, ꙗ҆́коже свѧты́хъ и҆ ᲂу҆́мныхъ твои́хъ си́лъ, и҆ бл҃говолѝ се́рдцемъ чи́стымъ, и҆ дꙋ́хомъ смире́ннымъ приноси́тисѧ тебѣ̀ хвалѣ̀ ѿ скве́рныхъ ᲂу҆сте́нъ мои́хъ: ꙗ҆́кѡ да и҆ а҆́зъ ѻ҆́бщникъ бꙋ́дꙋ мꙋ̑дрымъ дѣ́вамъ, со свѣ́тлою свѣще́ю дꙋшѝ моеѧ̀, и҆ сла́влю тѧ̀, во ѻ҆ц҃ѣ̀ и҆ дс҃ѣ сла́вимаго бг҃а сло́ва, а҆ми́нь.

1 Ἀναγνώστης: Ἀμήν.

Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ.

Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ.

Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν αὐτῷ, Χριστῷ τῷ βασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν.

1 Чте́цъ: А҆ми́нь.

Прїиди́те, поклони́мсѧ и҆ припаде́мъ цр҃е́ви на́шемꙋ бг҃ꙋ.

Прїиди́те, поклони́мсѧ и҆ припаде́мъ хрⷭ҇тꙋ̀, цр҃е́ви на́шемꙋ бг҃ꙋ.

Прїиди́те, поклони́мсѧ и҆ припаде́мъ самомꙋ̀ хрⷭ҇тꙋ̀, цр҃е́ви и҆ бг҃ꙋ на́шемꙋ.

ΨΑΛΜΟΣ Ν΄ (50).
  1. Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου.
  2. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου, καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με.
  3. Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διὰ παντός.
  4. Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον, καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα· ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε.
  5. Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου.
  6. Ἰδού γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας· τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι.
  7. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι· πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι.
  8. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην· ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα.
  9. Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου, καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον.
  10. Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ Πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου.
  11. Μὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου σου, καὶ τὸ Πνεῦμά σου τὸ Ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ᾿ ἐμοῦ.
  12. Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου, καὶ Πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με.
  13. Διδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι.
  14. Ῥῦσαί με ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου· ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου.
  15. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου.
  16. Ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν· ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις.
  17. Θυσία τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον· καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει.
  18. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ.
  19. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα.
  20. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους.
Ѱало́мъ н‌ (50).
  1. Поми́лꙋй мѧ̀ бж҃е, по вели́цѣй ми́лости твое́й и҆ по мно́жествꙋ щедро́тъ твои́хъ ѡ҆чи́сти беззако́нїе моѐ.
  2. Наипа́че ѡ҆мы́й мѧ̀ ѿ беззако́нїѧ моегѡ̀, и҆ ѿ грѣха̀ моегѡ̀ ѡ҆чи́сти мѧ̀.
  3. Ꙗ҆́кѡ беззако́нїе моѐ а҆́зъ зна́ю, и҆ грѣ́хъ мо́й предо мно́ю є‍‍‍сть вы́нꙋ.
  4. Тебѣ̀ є҆ди́номꙋ согрѣши́хъ, и҆ лꙋка́вое пред̾ тобо́ю сотвори́хъ, ꙗ҆́кѡ да ѡ҆правди́шисѧ во словесѣ́хъ твои́хъ, и҆ побѣди́ши, внегда̀ сꙋди́ти тѝ.
  5. Се́ бо въ беззако́нїихъ зача́тъ є҆́смь, и҆ во грѣсѣ́хъ роди́ мѧ ма́ти моѧ̀.
  6. Се́ бо и҆́стинꙋ возлюби́лъ є҆сѝ, безвѣ̑стнаѧ и҆ та̑йнаѧ премꙋ́дрости твоеѧ̀ ꙗ҆ви́лъ мѝ є҆сѝ.
  7. Ѡ҆кропи́ши мѧ̀ ѵ҆ссѡ́помъ, и҆ ѡ҆чи́щꙋсѧ: ѡ҆мы́еши мѧ̀, и҆ па́че снѣ́га ᲂу҆бѣлю́сѧ.
  8. Слꙋ́хꙋ моемꙋ̀ да́си ра́дость и҆ весе́лїе, возра́дꙋютсѧ кѡ́сти смирє́нныѧ.
  9. Ѿвратѝ лицѐ твоѐ ѿ грѣ̑хъ мои́хъ, и҆ всѧ̑ беззакѡ́нїѧ моѧ̑ ѡ҆чи́сти.
  10. Се́рдце чи́сто сози́жди во мнѣ̀ бж҃е, и҆ дꙋ́хъ пра́въ ѡ҆бновѝ во ᲂу҆тро́бѣ мое́й.
  11. Не ѿве́ржи менѐ ѿ лица̀ твоегѡ̀, и҆ дх҃а твоегѡ̀ ст҃а́гѡ не ѿимѝ ѿ менѐ.
  12. Возда́ждь мѝ ра́дость сп҃се́нїѧ твоегѡ̀, и҆ дх҃омъ влⷣчнимъ ᲂу҆тверди́ мѧ.
  13. Наꙋчꙋ̀ беззакѡ́нныѧ пꙋтє́мъ твои̑мъ, и҆ нечести́вїи къ тебѣ̀ ѡ҆братѧ́тсѧ.
  14. И҆зба́ви мѧ̀ ѿ крове́й бж҃е, бж҃е сп҃се́нїѧ моегѡ̀, возра́дꙋетсѧ ѧ҆зы́къ мо́й пра́вдѣ твое́й.
  15. Гдⷭ҇и, ᲂу҆стнѣ̀ моѝ ѿве́рзеши, и҆ ᲂу҆ста̀ моѧ̑ возвѣстѧ́тъ хвалꙋ̀ твою̀.
  16. Ꙗ҆́кѡ а҆́ще бы восхотѣ́лъ є҆сѝ же́ртвы, да́лъ бы́хъ ᲂу҆́бѡ: всесожже́нїѧ не бл҃говоли́ши.
  17. Же́ртва бг҃ꙋ дꙋ́хъ сокрꙋше́нъ: се́рдце сокрꙋше́нно и҆ смире́нно бг҃ъ не ᲂу҆ничижи́тъ.
  18. Оу҆бл҃жѝ гдⷭ҇и, бл҃говоле́нїемъ твои́мъ сїѡ́на, и҆ да сози́ждꙋтсѧ стѣ́ны і҆ерⷭ҇ли̑мскїѧ.
  19. Тогда̀ бл҃говоли́ши же́ртвꙋ пра́вды, возноше́нїе и҆ всесожега́ємаѧ:
  20. Тогда̀ возложа́тъ на ѻ҆лта́рь тво́й тельцы̀.

ΚΑΘΙΣΜΑ ΙΖ´ + ΨΑΛΜΟΣ ῬΙΗ΄

ΣΤΑΣΙΣ ΠΡΩΤΗ
  1. Μακάριοι οἱ ἄμωμοι ἐν ὁδῷ, οἱ πορευόμενοι ἐν νόμῳ Κυρίου.
  2. Μακάριοι οἱ ἐξερευνῶντες τὰ μαρτύρια αὐτοῦ, ἐν ὅλῃ καρδίᾳ ἐκζητήσουσιν αὐτόν.
  3. Οὐ γὰρ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν, ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ ἐπορεύθησαν.
  4. Σὺ ἐνετείλω τὰς ἐντολάς σου, τοῦ φυλάξασθαι σφόδρα.
  5. Ὄφελον κατευθυνθείησαν αἱ ὁδοί μου, τοῦ φυλάξασθαι τὰ δικαιώματά σου.
  6. Τότε οὐ μὴ αἰσχυνθῶ, ἐν τῷ με ἐπιβλέπειν ἐπὶ πάσας τὰς ἐντολάς σου.
  7. Ἐξομολογήσομαί σοι ἐν εὐθύτητι καρδίας, ἐν τῷ μεμαθηκέναι με τὰ κρίματα τῆς δικαιοσύνης σου.
  8. Τὰ δικαιώματά σου φυλάξω· μή με ἐγκαταλίπῃς ἕως σφόδρα.
  9. Ἐν τίνι κατορθώσει νεώτερος τὴν ὁδὸν αὐτοῦ; ἐν τῷ φυλάσσεσθαι τοὺς λόγους σου.
  10. Ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου ἐξεζήτησά σε· μὴ ἀπώσῃ με ἀπὸ τῶν ἐντολῶν σου.
  11. Ἐν τῇ καρδίᾳ μου ἔκρυψα τὰ λόγιά σου, ὅπως ἂν μὴ ἁμάρτω σοι.
  12. Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου.
  13. Ἐν τοῖς χείλεσί μου ἐξήγγειλα πάντα τὰ κρίματα τοῦ στόματός σου.
  14. Ἐν τῇ ὁδῷ τῶν μαρτυρίων σου ἐτέρφθην, ὡς ἐπὶ παντὶ πλούτῳ.
  15. Ἐν ταῖς ἐντολαῖς σου ἀδολεσχήσω, καὶ κατανοήσω τὰς ὁδούς σου.
  16. Ἐν τοῖς δικαιώμασί σου μελετήσω· οὐκ ἐπιλήσομαι τῶν λόγων σου.
  17. Ἀνταπόδος τῷ δούλῳ σου· ζῆσόν με καὶ φυλάξω τοὺς λόγους σου.
  18. Ἀποκάλυψον τοὺς ὀφθαλμούς μου, καὶ κατανοήσω τὰ θαυμάσια ἐκ τοῦ νόμου σου.
  19. Πάροικος ἐγώ εἰμι ἐν τῇ γῇ· μὴ ἀποκρύψῃς ἀπ’ ἐμοῦ τὰς ἐντολάς σου.
  20. Ἐπεπόθησεν ἡ ψυχή μου, τοῦ ἐπιθυμῆσαι τὰ κρίματά σου ἐν παντὶ καιρῷ.
  21. Ἐπετίμησας ὑπερηφάνοις, ἐπικατάρατοι οἱ ἐκκλίνοντες ἀπὸ τῶν ἐντολῶν σου.
  22. Περίελε ἀπ’ ἐμοῦ ὄνειδος καὶ ἐξουδένωσιν, ὅτι τὰ μαρτύριά σου ἐξεζήτησα.
  23. Καὶ γὰρ ἐκάθησαν ἄρχοντες, καὶ κατ’ ἐμοῦ κατελάλουν, ὁ δὲ δοῦλός σου ἠδολέσχει ἐν τοῖς δικαιώμασί σου.
  24. Καὶ γὰρ τὰ μαρτύριά σου μελέτη μού ἐστι, καὶ αἱ συμβουλίαι μου τὰ δικαιώματά σου.
  25. Ἐκολλήθη τῷ ἐδάφει ἡ ψυχή μου, ζῆσόν με κατὰ τὸν λόγον σου.
  26. Τὰς ὁδούς μου ἐξήγγειλα, καὶ ἐπήκουσάς μου· δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου.
  27. Ὁδὸν δικαιωμάτων σου συνέτισόν με, καὶ ἀδολεσχήσω ἐν τοῖς θαυμασίοις σου.
  28. Ἐνύσταξεν ἡ ψυχή μου ἀπὸ ἀκηδίας, βεβαίωσόν με ἐν τοῖς λόγοις σου.
  29. Ὁδὸν ἀδικίας ἀπόστησον ἀπ’ ἐμοῦ, καὶ τῷ νόμῳ σου ἐλέησόν με.
  30. Ὁδὸν ἀληθείας ᾐρετισάμην, καὶ τὰ κρίματά σου οὐκ ἐπελαθόμην.
  31. Ἐκολλήθην τοῖς μαρτυρίοις σου, Κύριε, μή με καταισχύνῃς.
  32. Ὁδὸν ἐντολῶν σου ἔδραμον, ὅταν ἐπλάτυνας τὴν καρδίαν μου.
  33. Νομοθέτησόν με, Κύριε, τὴν ὁδὸν τῶν δικαιωμάτων σου, καὶ ἐκζητήσω αὐτὴν διὰ παντός.
  34. Συνέτισόν με, καὶ ἐξερευνήσω τὸν νόμον σου, καὶ φυλάξω αὐτὸν ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου.
  35. Ὁδήγησόν με ἐν τῇ τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου, ὅτι αὐτὴν ἠθέλησα.
  36. Κλῖνον τὴν καρδίαν μου εἰς τὰ μαρτύριά σου, καὶ μὴ εἰς πλεονεξίαν.
  37. Ἀπόστρεψον τοὺς ὀφθαλμούς μου, τοῦ μὴ ἰδεῖν ματαιότητα· ἐν τῇ ὁδῷ σου ζῆσόν με.
  38. Στῆσον τῷ δούλῳ σου τὸ λόγιόν σου εἰς τὸν φόβον σου.
  39. Περίελε τὸν ὀνειδισμόν μου, ὃν ὑπώπτευσα· ὅτι τὰ κρίματά σου χρηστά.
  40. Ἰδοὺ ἐπεθύμησα τὰς ἐντολάς σου· ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ζῆσόν με.
  41. Καὶ ἔλθοι ἐπ’ ἐμὲ τὸ ἔλεός σου, Κύριε, τὸ σωτήριόν σου, κατὰ τὸν λόγον σου.
  42. Καὶ ἀποκριθήσομαι τοῖς ὀνειδίζουσί με λόγον, ὅτι ἤλπισα ἐπὶ τοῖς λόγοις σου.
  43. Καὶ μὴ περιέλῃς ἐκ τοῦ στόματός μου λόγον ἀληθείας ἕως σφόδρα, ὅτι ἐπὶ τοῖς κρίμασί σου ἐπήλπισα.
  44. Καὶ φυλάξω τὸν νόμον σου διαπαντὸς εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.
  45. Καὶ ἐπορευόμην ἐν πλατυσμῷ, ὅτι τὰς ἐντολάς σου ἐξεζήτησα.
  46. Καὶ ἐλάλουν ἐν τοῖς μαρτυρίοις σου ἐναντίον βασιλέων, καὶ οὐκ ᾐσχυνόμην.
  47. Καὶ ἐμελέτων ἐν ταῖς ἐντολαῖς σου, ἃς ἠγάπησα σφόδρα.
  48. Καὶ ἦρα τὰς χεῖράς μου πρὸς τὰς ἐντολάς σου, ἃς ἠγάπησα, καὶ ἠδολέσχουν ἐν τοῖς δικαιώμασί σου.
  49. Μνήσθητι τῶν λόγων σου τῷ δούλῳ σου, ὧν ἐπήλπισάς με.
  50. Αὕτη με παρεκάλεσεν ἐν τῇ ταπεινώσει μου, ὅτι τὸ λόγιόν σου ἔζησέ με.
  51. Ὑπερήφανοι παρηνόμουν ἕως σφόδρα, ἀπὸ δὲ τοῦ νόμου σου οὐκ ἐξέκλινα.
  52. Ἐμνήσθην τῶν κριμάτων σου ἀπ’ αἰῶνος, Κύριε, καὶ παρεκλήθην.
  53. Ἀθυμίᾳ κατέσχε με ἀπὸ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐγκαταλιμπανόντων τὸν νόμον σου.
  54. Ψαλτὰ ἦσάν μοι τὰ δικαιώματά σου, ἐν τόπῳ παροικίας μου.
  55. Ἐμνήσθην ἐν νυκτὶ τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, καὶ ἐφύλαξα τὸν νόμον σου.
  56. Αὕτη ἐγενήθη μοι, ὅτι τὰ δικαιώματά σου ἐξεζήτησα.
  57. Μερίς μου εἶ, Κύριε· εἶπα τοῦ φυλάξασθαι τὸν νόμον σου.
  58. Ἐδεήθην τοῦ προσώπου σου ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου, ἐλέησόν με κατὰ τὸ λόγιόν σου.
  59. Διελογισάμην τὰς ὁδούς σου, καὶ ἐπέστρεφον τοὺς πόδας μου εἰς τὰ μαρτύριά σου.
  60. Ἡτοιμάσθην, καὶ οὐκ ἐταράχθην, τοῦ φυλάξασθαι τὰς ἐντολάς σου.
  61. Σχοινία ἁμαρτωλῶν περιεπλάκησάν μοι, καὶ τοῦ νόμου σου οὐκ ἐπελαθόμην.
  62. Μεσονύκτιον ἐξεγειρόμην τοῦ ἐξομολογεῖσθαί σοι ἐπὶ τὰ κρίματα τῆς δικαιοσύνης σου.
  63. Μέτοχος ἐγώ εἰμι πάντων τῶν φοβουμένων σε, καὶ τῶν φυλασσόντων τὰς ἐντολάς σου.
  64. Τοῦ ἐλέους σου, Κύριε, πλήρης ἡ γῆ, τὰ δικαιώματά σου δίδαξόν με.
  65. Χρηστότητα ἐποίησας μετὰ τοῦ δούλου σου, Κύριε, κατὰ τὸν λόγον σου.
  66. Χρηστότητα καὶ παιδείαν καὶ γνῶσιν δίδαξόν με, ὅτι ταῖς ἐντολαῖς σου ἐπίστευσα.
  67. Πρὸ τοῦ με ταπεινωθῆναι, ἐγὼ ἐπλημμέλησα, διὰ τοῦτο τὸ λόγιόν σου ἐφύλαξα.
  68. Χρηστὸς εἶ σύ, Κύριε, καὶ ἐν τῇ χρηστότητί σου δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου.
  69. Ἐπληθύνθη ἐπ’ ἐμὲ ἀδικία ὑπερηφάνων, ἐγὼ δὲ ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου ἐξερευνήσω τὰς ἐντολάς σου.
  70. Ἐτυρώθη ὡς γάλα ἡ καρδία αὐτῶν, ἐγὼ δὲ τὸν νόμον σου ἐμελέτησα.
  71. Ἀγαθόν μοι, ὅτι ἐταπείνωσάς με, ὅπως ἂν μάθω τὰ δικαιώματά σου.
  72. Ἀγαθός μοι ὁ νόμος τοῦ στόματός σου, ὑπὲρ χιλιάδας χρυσίου καὶ ἀργυρίου.
    Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
    Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, δόξα σοι ὁ Θεός (τρίς).
    Κύριε, ἐλέησον (τρίς).
    Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
    ΣΤΑΣΙΣ ΔΕΥΤΕΡΑ
  73. Αἱ χεῖρές σου ἐποίησάν με, καὶ ἔπλασάν με· συνέτισόν με, καὶ μαθήσομαι τὰς ἐντολάς σου.
  74. Οἱ φοβούμενοί σε ὄψονταί με, καὶ εὐφρανθήσονται· ὅτι εἰς τοὺς λόγους σου ἐπήλπισα.
  75. Ἔγνων, Κύριε, ὅτι δικαιοσύνη τὰ κρίματά σου, καὶ ἀληθείᾳ ἐταπείνωσάς με.
  76. Γενηθήτω δὴ τὸ ἔλεός σου τοῦ παρακαλέσαι με, κατὰ τὸ λόγιόν σου τῷ δούλῳ σου.
  77. Ἐλθέτωσάν μοι οἱ οἰκτιρμοί σου, καὶ ζήσομαι, ὅτι ὁ νόμος σου μελέτη μού ἐστιν.
  78. Αἰσχυνθήτωσαν ὑπερήφανοι, ὅτι ἀδίκως ἠνόμησαν εἰς ἐμέ· ἐγὼ δὲ ἀδολεσχήσω ἐν ταῖς ἐντολαῖς σου.
  79. Ἐπιστρεψάτωσάν με οἱ φοβούμενοί σε, καὶ οἱ γινώσκοντες τὰ μαρτύριά σου.
  80. Γενηθήτω ἡ καρδία μου ἄμωμος ἐν τοῖς δικαιώμασί σου, ὅπως ἂν μὴ αἰσχυνθῶ.
  81. Ἐκλείπει εἰς τὸ σωτήριόν σου ἡ ψυχή μου, εἰς τοὺς λόγους σου ἐπήλπισα.
  82. Ἐξέλιπον οἱ ὀφθαλμοί μου εἰς τὸ λόγιόν σου, λέγοντες· πότε παρακαλέσεις με;
  83. Ὅτι ἐγενήθην ὡς ἀσκὸς ἐν πάχνῃ, τὰ δικαιώματά σου οὐκ ἐπελαθόμην.
  84. Πόσαι εἰσὶν αἱ ἡμέραι τοῦ δούλου σου; πότε ποιήσεις μοι ἐκ τῶν καταδιωκόντων με κρίσιν;
  85. Διηγήσαντό μοι παράνομοι ἀδολεσχίας, ἀλλ’ οὐχ ὡς ὁ νόμος σου, Κύριε.
  86. Πᾶσαι αἱ ἐντολαί σου ἀλήθεια, ἀδίκως κατεδίωξάν με, βοήθησόν μοι.
  87. Παρὰ βραχὺ συνετέλεσάν με ἐν τῇ γῇ· ἐγὼ δὲ οὐκ ἐγκατέλιπον τὰς ἐντολάς σου.
  88. Κατὰ τὸ ἔλεός σου ζῆσόν με, καὶ φυλάξω τὰ μαρτύρια τοῦ στόματός σου.
  89. Εἰς τὸν αἰῶνα, Κύριε, ὁ λόγος σου διαμένει ἐν τῷ οὐρανῷ.
  90. Εἰς γενεὰν καὶ γενεὰν ἡ ἀλήθειά σου, ἐθεμελίωσας τὴν γῆν, καὶ διαμένει.
  91. Τῇ διατάξει σου διαμένει ἡμέρα, ὅτι τὰ σύμπαντα δοῦλα σά.
  92. Εἰ μὴ ὅτι ὁ νόμος σου μελέτη μού ἐστι, τότε ἂν ἀπωλόμην ἐν τῇ ταπεινώσει μου.
  93. Εἰς τὸν αἰῶνα οὐ μὴ ἐπιλάθωμαι τῶν δικαιωμάτων σου, ὅτι ἐν αὐτοῖς ἔζησάς με.
    ΜΕΣΗ
  94. Σὸς εἰμι ἐγώ, σῶσόν με, ὅτι τὰ δικαιώματά σου ἐξεζήτησα.
  95. Ἐμὲ ὑπέμειναν ἁμαρτωλοὶ τοῦ ἀπολέσαι με, τὰ μαρτύριά σου συνῆκα.
  96. Πάσης συντελείας εἶδον πέρας· πλατεῖα ἡ ἐντολή σου σφόδρα.
  97. Ὡς ἠγάπησα τὸν νόμον σου, Κύριε! ὅλην τὴν ἡμέραν μελέτη μού ἐστιν.
  98. Ὑπὲρ τοὺς ἐχθρούς μου ἐσόφισάς με τὴν ἐντολήν σου, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα ἐμή ἐστιν.
  99. Ὑπὲρ πάντας τοὺς διδάσκοντάς με συνῆκα, ὅτι τὰ μαρτύριά σου μελέτη μού ἐστιν.
  100. Ὑπὲρ πρεσβυτέρους συνῆκα, ὅτι τὰς ἐντολάς σου ἐξεζήτησα.
  101. Ἐκ πάσης ὁδοῦ πονηρᾶς ἐκώλυσα τοὺς πόδας μου, ὅπως ἂν φυλάξω τοὺς λόγους σου.
  102. Ἀπὸ τῶν κριμάτων σου οὐκ ἐξέκλινα, ὅτι σὺ ἐνομοθέτησάς με.
  103. Ὡς γλυκέα τῷ λάρυγγί μου τὰ λόγιά σου! ὑπὲρ μέλι τῷ στόματί μου.
  104. Ἀπὸ τῶν ἐντολῶν σου συνῆκα· διὰ τοῦτο ἐμίσησα πᾶσαν ὁδὸν ἀδικίας.
  105. Λύχνος τοῖς ποσί μου ὁ νόμος σου, καὶ φῶς ταῖς τρίβοις μου.
  106. Ὤμοσα καὶ ἔστησα τοῦ φυλάξασθαι τὰ κρίματα τῆς δικαιοσύνης σου.
  107. Ἐταπεινώθην ἕως σφόδρα, Κύριε, ζῆσόν με κατὰ τὸν λόγον σου.
  108. Τὰ ἑκούσια τοῦ στόματός μου εὐδόκησον δή, Κύριε, καὶ τὰ κρίματά σου δίδαξόν με.
  109. Ἡ ψυχή μου ἐν ταῖς χερσί σου διαπαντός· καὶ τοῦ νόμου σου οὐκ ἐπελαθόμην.
  110. Ἔθεντο ἁμαρτωλοὶ παγίδα μοι, καὶ ἐκ τῶν ἐντολῶν σου οὐκ ἐπλανήθην.
  111. Ἐκληρονόμησα τὰ μαρτύριά σου εἰς τὸν αἰῶνα, ὅτι ἀγαλλίαμα τῆς καρδίας μού εἰσιν.
  112. Ἔκλινα τὴν καρδίαν μου τοῦ ποιῆσαι τὰ δικαιώματά σου εἰς τὸν αἰῶνα δι’ ἀντάμειψιν.
  113. Παρανόμους ἐμίσησα, τὸν δὲ νόμον σου ἠγάπησα.
  114. Βοηθός μου καὶ ἀντιλήπτωρ μου εἶ σύ, εἰς τοὺς λόγους σου ἐπήλπισα.
  115. Ἐκκλίνατε ἀπ’ ἐμοῦ πονηρευόμενοι, καὶ ἐξερευνήσω τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ μου.
  116. Ἀντιλαβοῦ μου κατὰ τὸ λόγιόν σου, καὶ ζῆσόν με, καὶ μὴ καταισχύνῃς με ἀπὸ τῆς προσδοκίας μου.
  117. Βοήθησόν μοι, καὶ σωθήσομαι, καὶ μελετήσω ἐν τοῖς δικαιώμασί σου διαπαντός.
  118. Ἐξουδένωσας πάντας τοὺς ἀποστατοῦντας ἀπὸ τῶν δικαιωμάτων σου, ὅτι ἄδικον τὸ ἐνθύμημα αὐτῶν.
  119. Παραβαίνοντας ἐλογισάμην πάντας τοὺς ἁμαρτωλοὺς τῆς γῆς· διὰ τοῦτο ἠγάπησα τὰ μαρτύριά σου.
  120. Καθήλωσον ἐκ τοῦ φόβου σου τὰς σάρκας μου· ἀπὸ γὰρ τῶν κριμάτων σου ἐφοβήθην.
  121. Ἐποίησα κρῖμα καὶ δικαιοσύνην, μὴ παραδῷς με τοῖς ἀδικοῦσί με.
  122. Ἔκδεξαι τὸν δοῦλόν σου εἰς ἀγαθόν, μὴ συκοφαντησάτωσάν με ὑπερήφανοι.
  123. Οἱ ὀφθαλμοί μου ἐξέλιπον εἰς τὸ σωτήριόν σου, καὶ εἰς τὸ λόγιον τῆς δικαιοσύνης σου.
  124. Ποίησον μετὰ τοῦ δούλου σου κατὰ τὸ ἔλεός σου, καὶ τὰ δικαιώματά σου δίδαξόν με.
  125. Δοῦλός σου εἰμι ἐγώ, συνέτισόν με, καὶ γνώσομαι τὰ μαρτύριά σου.
  126. Καιρὸς τοῦ ποιῆσαι τῷ Κυρίῳ, διεσκέδασαν τὸν νόμον σου.
  127. Διὰ τοῦτο ἠγάπησα τὰς ἐντολάς σου ὑπὲρ χρυσίον καὶ τοπάζιον.
  128. Διὰ τοῦτο πρὸς πάσας τὰς ἐντολάς σου κατωρθούμην, πᾶσαν ὁδὸν ἄδικον ἐμίσησα.
  129. Θαυμαστὰ τὰ μαρτύριά σου· διὰ τοῦτο ἐξηρεύνησεν αὐτὰ ἡ ψυχή μου.
  130. Ἡ δήλωσις τῶν λόγων σου φωτιεῖ, καὶ συνετιεῖ νηπίους.
  131. Τὸ στόμα μου ἤνοιξα, καὶ εἵλκυσα πνεῦμα, ὅτι τὰς ἐντολάς σου ἐπεπόθουν.
    Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
    Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, Ἀλληλούϊα, δόξα σοι ὁ Θεός (τρίς).
    Κύριε, ἐλέησον (τρίς).
    Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν
    ΣΤΑΣΙΣ ΤΡΙΤΗ
  132. Ἐπίβλεψον ἐπ’ ἐμέ, καὶ ἐλέησόν με κατὰ τὸ κρῖμα τῶν ἀγαπώντων τὸ ὄνομά σου.
  133. Τὰ διαβήματά μου κατεύθυνον κατὰ τὸ λόγιόν σου, καὶ μὴ κατακυριευσάτω μου πᾶσα ἀνομία.
  134. Λύτρωσαί με ἀπὸ συκοφαντίας ἀνθρώπων, καὶ φυλάξω τὰς ἐντολάς σου.
  135. Τὸ πρόσωπόν σου ἐπίφανον ἐπὶ τὸν δοῦλόν σου, καὶ δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου.
  136. Διεξόδους ὑδάτων κατέδυσαν οἱ ὀφθαλμοί μου, ἐπεὶ οὐκ ἐφύλαξα τὸν νόμον σου.
  137. Δίκαιος εἶ, Κύριε, καὶ εὐθεῖαι αἱ κρίσεις σου.
  138. Ἐνετείλω δικαιοσύνην, τὰ μαρτύριά σου, καὶ ἀλήθειαν σφόδρα.
  139. Ἐξέτηξέ με ὁ ζῆλός σου· ὅτι ἐπελάθοντο τῶν λόγων σου οἱ ἐχθροί μου.
  140. Πεπυρωμένον τὸ λόγιόν σου σφόδρα, καὶ ὁ δοῦλός σου ἠγάπησεν αὐτό.
  141. Νεώτερος ἐγὼ εἰμί, καὶ ἐξουδενωμένος, τὰ δικαιώματά σου οὐκ ἐπελαθόμην.
  142. Ἡ δικαιοσύνη σου, δικαιοσύνη εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ ὁ νόμος σου ἀλήθεια.
  143. Θλίψεις καὶ ἀνάγκαι εὕροσάν με, αἱ ἐντολαί σου μελέτη μου.
  144. Δικαιοσύνη τὰ μαρτύριά σου εἰς τὸν αἰῶνα· συνέτισόν με, καὶ ζήσομαι.
  145. Ἐκέκραξα ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου· ἐπάκουσόν μου, Κύριε, τὰ δικαιώματά σου ἐκζητήσω.
  146. Ἐκέκραξά σοι· σῶσόν με, καὶ φυλάξω τὰ μαρτύριά σου.
  147. Προέφθασα ἐν ἀωρίᾳ, καὶ ἐκέκραξα, εἰς τοὺς λόγους σου ἐπήλπισα.
  148. Προέφθασαν οἱ ὀφθαλμοί μου, πρὸς ὄρθρον, τοῦ μελετᾶν τὰ λόγιά σου.
  149. Τῆς φωνῆς μου ἄκουσον, Κύριε, κατὰ τὸ ἔλεός σου, κατὰ τὸ κρῖμά σου ζῆσόν με.
  150. Προσήγγισαν οἱ καταδιώκοντές με ἀνομίᾳ, ἀπὸ δὲ τοῦ νόμου σου ἐμακρύνθησαν.
  151. Ἐγγὺς εἶ σύ, Κύριε, καὶ πᾶσαι αἱ ὁδοί σου ἀλήθεια.
  152. Καταρχὰς ἔγνων ἐκ τῶν μαρτυρίων σου, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα ἐθεμελίωσας αὐτά.
  153. Ἴδε τὴν ταπείνωσίν μου καὶ ἐξελοῦ με· ὅτι τοῦ νόμου σου οὐκ ἐπελαθόμην.
  154. Κρῖνον τὴν κρίσιν μου καὶ λύτρωσαί με· διὰ τὸν λόγον σου ζῆσόν με.
  155. Μακρὰν ἀπὸ ἁμαρτωλῶν σωτηρία, ὅτι τὰ δικαιώματά σου οὐκ ἐξεζήτησαν.
  156. Οἱ οἰκτιρμοί σου πολλοί, Κύριε· κατὰ τὸ κρῖμά σου ζῆσόν με.
  157. Πολλοὶ οἱ ἐκδιώκοντές με καὶ θλίβοντές με, ἐκ τῶν μαρτυρίων σου οὐκ ἐξέκλινα.
  158. Εἶδον ἀσυνετοῦντας καὶ ἐξετηκόμην, ὅτι τὰ λόγιά σου οὐκ ἐφυλάξαντο.
  159. Ἴδε, ὅτι τὰς ἐντολάς σου ἠγάπησα· Κύριε, ἐν τῷ ἐλέει σου ζῆσόν με.
  160. Ἀρχὴ τῶν λόγων σου ἀλήθεια· καὶ εἰς τὸν αἰῶνα πάντα τὰ κρίματα τῆς δικαιοσύνης σου.
  161. Ἄρχοντες κατεδίωξάν με δωρεάν· καὶ ἀπὸ τῶν λόγων σου ἐδειλίασεν ἡ καρδία μου.
  162. Ἀγαλλιάσομαι ἐγὼ ἐπὶ τὰ λόγιά σου, ὡς ὁ εὑρίσκων σκῦλα πολλά.
  163. Ἀδικίαν ἐμίσησα καὶ ἐβδελυξάμην· τὸν δὲ νόμον σου ἠγάπησα.
  164. Ἑπτάκις τῆς ἡμέρας ᾔνεσά σε, ἐπὶ τὰ κρίματα τῆς δικαιοσύνης σου.
  165. Εἰρήνη πολλὴ τοῖς ἀγαπῶσι τὸν νόμον σου, καὶ οὐκ ἔστιν αὐτοῖς σκάνδαλον.
  166. Προσεδόκων τὸ σωτήριόν σου, Κύριε, καὶ τὰς ἐντολάς σου ἠγάπησα.
  167. Ἐφύλαξεν ἡ ψυχή μου τὰ μαρτύριά σου, καὶ ἠγάπησεν αὐτὰ σφόδρα.
  168. Ἐφύλαξα τὰς ἐντολάς σου καὶ τὰ μαρτύριά σου, ὅτι πᾶσαι αἱ ὁδοί μου ἐνώπιόν σου, Κύριε.
  169. Ἐγγισάτω ἡ δέησίς μου ἐνώπιόν σου, Κύριε, κατὰ τὸ λόγιόν σου συνέτισόν με.
  170. Εἰσέλθοι τὸ ἀξίωμά μου ἐνώπιόν σου, Κύριε, κατὰ τὸ λόγιόν σου ῥῦσαί με.
  171. Ἐξερεύξονται τὰ χείλη μου ὕμνον, ὅταν διδάξῃς με τὰ δικαιώματά σου.
  172. Φθέγξεται ἡ γλῶσσά μου τὰ λόγιά σου, ὅτι πᾶσαι αἱ ἐντολαί σου δικαιοσύνη.
  173. Γενέσθω ἡ χείρ σου τοῦ σῶσαί με, ὅτι τὰς ἐντολάς σου ᾑρετισάμην.
  174. Ἐπεπόθησα τὸ σωτήριόν σου, Κύριε, καὶ ὁ νόμος σου μελέτη μού ἐστι.
  175. Ζήσεται ἡ ψυχή μου, καὶ αἰνέσει σε, καὶ τὰ κρίματά σου βοηθήσει μοι.
  176. Ἐπλανήθην ὡς πρόβατον ἀπολωλός· ζήτησον τὸν δοῦλόν σου, ὅτι τὰς ἐντολάς σου οὐκ ἐπελαθόμην.

Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν

Каѳі́сма з҃і (ѱало‍мъ ри҃і). 

СТАТІѦ ПЕРВАѦ

 [а҃] Бл҃же́ни непоро́чнїи въ пꙋ́ть, ходѧ́щїи въ зако́нѣ гдⷭ҇ни.

 [в҃] Бл҃же́ни и҆спыта́ющїи свидѣ̑нїѧ є҆гѡ̀, всѣ́мъ се́рдцемъ взы́щꙋтъ є҆го̀.

 [г҃] Не дѣ́лающїи бо беззако́нїѧ, въ пꙋте́хъ є҆гѡ̀ ходи́ша.

 [д҃] Ты̀ заповѣ́далъ є҆сѝ за́пѡвѣди твоѧ̑ сохрани́ти ѕѣлѡ̀.

 [є҃] Дабы̀ и҆спра́вилисѧ пꙋтїѐ моѝ, сохрани́ти ѡ҆правда̑нїѧ твоѧ̑.

 [ѕ҃] Тогда̀ не постыжꙋ́сѧ, внегда̀ призрѣ́ти мѝ на всѧ̑ за́пѡвѣди твоѧ̑.

 [з҃] И҆сповѣ́мсѧ тебѣ̀ въ пра́вости се́рдца, внегда̀ наꙋчи́ти ми сѧ сꙋдьба́мъ пра́вды твоеѧ̀.

 [и҃] Ѡправда̑нїѧ твоѧ̑ сохраню̀, не ѡ҆ста́ви менѐ до ѕѣла̀.

 [ѳ҃] Въ чесо́мъ и҆спра́витъ ю҆нѣ́йшїй пꙋ́ть сво́й; внегда̀ сохрани́ти словеса̀ твоѧ̑.

 [і҃] Всѣ́мъ се́рдцемъ мои́мъ взыска́хъ тебѐ, не ѿри́ни менѐ ѿ за́повѣдей твои́хъ.

 [а҃і] Въ се́рдцѣ мое́мъ скры́хъ словеса̀ твоѧ̑, ꙗ҆́кѡ да не согрѣшꙋ̀ тебѣ̀.

 [в҃і] Бл҃гослове́нъ є҆сѝ гдⷭ҇и, наꙋчи́ мѧ ѡ҆правда́нїємъ твои̑мъ.

 [г҃і] Оу҆стна́ма мои́ма возвѣсти́хъ всѧ̑ сꙋдьбы̑ ᲂу҆́стъ твои́хъ.

 [д҃і] На пꙋтѝ свидѣ́нїй твои́хъ наслади́хсѧ, ꙗ҆́кѡ ѡ҆ всѧ́комъ бога́тствѣ.

 [є҃і] Въ за́повѣдехъ твои́хъ поглꙋмлю́сѧ, и҆ ᲂу҆разꙋмѣ́ю пꙋти̑ твоѧ̑.

 [ѕ҃і] Во ѡ҆правда́нїихъ твои́хъ поꙋчꙋ́сѧ, не забꙋ́дꙋ слове́съ твои́хъ.

 [з҃і] Возда́ждь рабꙋ̀ твоемꙋ̀, живи́ мѧ, и҆ сохраню̀ словеса̀ твоѧ̑.

 [и҃і] Ѿкры́й ѻ҆́чи моѝ, и҆ ᲂу҆разꙋмѣ́ю чꙋдеса̀ ѿ зако́на твоегѡ̀.

 [ѳ҃і] Пришле́цъ а҆́зъ є҆́смь на землѝ, не скры́й ѿ менѐ за́пѡвѣди твоѧ̑.

 [к҃] Возлюбѝ дꙋша̀ моѧ̀ возжела́ти сꙋдьбы̑ твоѧ̑ на всѧ́кое вре́мѧ.

 [к҃а] Запрети́лъ є҆сѝ гѡ́рдымъ, про́клѧти ᲂу҆клонѧ́ющїисѧ ѿ за́повѣдей твои́хъ.

 [к҃в] Ѿимѝ ѿ менѐ поно́съ и҆ ᲂу҆ничиже́нїе, ꙗ҆́кѡ свидѣ́нїй твои́хъ взыска́хъ.

 [к҃г] И҆́бо сѣдо́ша кнѧ́зи, и҆ на мѧ̀ клевета́хꙋ: ра́бъ же тво́й глꙋмлѧ́шесѧ во ѡ҆правда́нїихъ твои́хъ.

 [к҃д] И҆́бо свидѣ̑нїѧ твоѧ̑ поꙋче́нїе моѐ є҆́сть, и҆ совѣ́ти моѝ ѡ҆правда̑нїѧ твоѧ̑.

 [к҃є] Прильпѐ землѝ дꙋша̀ моѧ̀, живи́ мѧ по словесѝ твоемꙋ̀.

 [к҃ѕ] Пꙋти̑ моѧ̑ возвѣсти́хъ, и҆ ᲂу҆слы́шалъ мѧ̀ є҆сѝ, наꙋчѝ мѧ̀ ѡ҆правда́нїємъ твои̑мъ.

 [к҃з] Пꙋ́ть ѡ҆правда́нїй твои́хъ вразꙋми́ ми, и҆ поглꙋмлю́сѧ въ чꙋдесѣ́хъ твои́хъ.

 [к҃и] Воздрема̀ дꙋша̀ моѧ̀ ѿ ᲂу҆ны́нїѧ, ᲂу҆тверди́ мѧ въ словесѣ́хъ твои́хъ.

 [к҃ѳ] Пꙋ́ть непра́вды ѿста́ви ѿ менѐ, и҆ зако́номъ твои́мъ поми́лꙋй мѧ̀.

 [л҃] Пꙋ́ть и҆́стины и҆зво́лихъ, и҆ сꙋдьбы̑ твоѧ̑ не забы́хъ.

 [л҃а] Прилѣпи́хсѧ свидѣ́нїємъ твои̑мъ, гдⷭ҇и, не посрамѝ менѐ.

 [л҃в] Пꙋ́ть за́повѣдей твои́хъ теко́хъ, є҆гда̀ разшири́лъ є҆сѝ се́рдце моѐ.

 [л҃г] Законоположѝ мнѣ̀ гдⷭ҇и пꙋ́ть ѡ҆правда́нїй твои́хъ, и҆ взыщꙋ̀ и҆̀ вы́нꙋ.

 [л҃д] Вразꙋми́ мѧ, и҆ и҆спыта́ю зако́нъ тво́й, и҆ сохраню̀ и҆̀ всѣ́мъ се́рдцемъ мои́мъ.

 [л҃є] Наста́ви мѧ̀ на стезю̀ за́повѣдей твои́хъ, ꙗ҆́кѡ тꙋ́ю восхотѣ́хъ.

 [л҃ѕ] Приклонѝ се́рдце моѐ во свидѣ̑нїѧ твоѧ̑, а҆ не въ лихои́мство.

 [л҃з] Ѿвратѝ ѻ҆́чи моѝ, є҆́же не ви́дѣти сꙋеты̀, въ пꙋтѝ твое́мъ живи́ мѧ.

 [л҃и] Поста́ви рабꙋ̀ твоемꙋ̀ сло́во твоѐ въ стра́хъ тво́й.

 [л҃ѳ] Ѿимѝ поноше́нїе моѐ, є҆́же непщева́хъ, ꙗ҆́кѡ сꙋдьбы̑ твоѧ̑ бла́ги.

 [м҃] Сѐ возжела́хъ за́пѡвѣди твоѧ̑, въ пра́вдѣ твое́й живи́ мѧ.

 [м҃а] И҆ да прїи́детъ на мѧ̀ млⷭ҇ть твоѧ̀ гдⷭ҇и, сп҃се́нїе твоѐ по словесѝ твоемꙋ̀.

 [м҃в] И҆ ѿвѣща́ю поноша́ющымъ мѝ сло́во, ꙗ҆́кѡ ᲂу҆пова́хъ на словеса̀ твоѧ̑.

 [м҃г] И҆ не ѿимѝ ѿ ᲂу҆́стъ мои́хъ словесѐ и҆́стинна до ѕѣла̀, ꙗ҆́кѡ на сꙋдьбы̑ твоѧ̑ ᲂу҆пова́хъ.

 [м҃д] И҆ сохраню̀ зако́нъ тво́й вы́нꙋ въ вѣ́къ, и҆ въ вѣ́къ вѣ́ка.

 [м҃є] И҆ хожда́хъ въ широтѣ̀, ꙗ҆́кѡ за́пѡвѣди твоѧ̑ взыска́хъ.

 [м҃ѕ] И҆ глаго́лахъ ѡ҆ свидѣ́нїихъ твои́хъ пред̾ царѝ, и҆ не стыдѧ́хсѧ.

 [м҃з] И҆ поꙋча́хсѧ въ за́повѣдехъ твои́хъ, ꙗ҆̀же возлюби́хъ ѕѣлѡ̀.

 [м҃и] И҆ воздвиго́хъ рꙋ́цѣ моѝ къ за́повѣдемъ твои̑мъ, ꙗ҆̀же возлюби́хъ. И҆ глꙋмлѧ́хсѧ во ѡ҆правда́нїихъ твои́хъ.

 [м҃ѳ] Помѧнѝ словеса̀ твоѧ̑ рабꙋ̀ твоемꙋ̀, и҆́хже ᲂу҆пова́нїе да́лъ мѝ є҆сѝ.

 [н҃] То́ мѧ ᲂу҆тѣ́ши во смире́нїи мое́мъ, ꙗ҆́кѡ сло́во твоѐ живи́ мѧ.

 [н҃а] Го́рдїи законопрестꙋпова́хꙋ до ѕѣла̀, ѿ зако́на же твоегѡ̀ не ᲂу҆клони́хсѧ.

 [н҃в] Помѧнꙋ́хъ сꙋдьбы̑ твоѧ̑ ѿ вѣ́ка гдⷭ҇и, и҆ ᲂу҆тѣ́шихсѧ.

 [н҃г] Печа́ль прїѧ́тъ мѧ̀ ѿ грѣ̑шникъ, ѡ҆ставлѧ́ющихъ зако́нъ тво́й.

 [н҃д] Пѣ́та бѧ́хꙋ мнѣ̀ ѡ҆правда̑нїѧ твоѧ̑ на мѣ́стѣ прише́льствїѧ моегѡ̀.

 [н҃є] Помѧнꙋ́хъ въ нощѝ и҆́мѧ твоѐ гдⷭ҇и, и҆ сохрани́хъ зако́нъ тво́й.

 [н҃ѕ] Се́й бы́сть мнѣ̀, ꙗ҆́кѡ ѡ҆правда́нїй твои́хъ взыска́хъ.

 [н҃з] Ча́сть моѧ̀ є҆сѝ, гдⷭ҇и: рѣ́хъ сохрани́ти зако́нъ тво́й.

 [н҃и] Помоли́хсѧ лицꙋ̀ твоемꙋ̀ всѣ́мъ се́рдцемъ мои́мъ: поми́лꙋй мѧ̀ по словесѝ твоемꙋ̀.

 [н҃ѳ] Помы́слихъ пꙋти̑ твоѧ̑ и҆ возврати́хъ но́зѣ моѝ во свидѣ̑нїѧ твоѧ̑.

 [ѯ҃] Оу҆гото́вихсѧ и҆ не смꙋти́хсѧ сохрани́ти за́пѡвѣди твоѧ̑.

 [ѯ҃а] Оу҆́жѧ грѣ̑шникъ ѡ҆бѧза́шасѧ мнѣ̀, и҆ зако́на твоегѡ̀ не забы́хъ.

 [ѯ҃в] Полꙋ́нощи воста́хъ и҆сповѣ́датисѧ тебѣ̀ ѡ҆ сꙋдьба́хъ пра́вды твоеѧ̀.

 [ѯ҃г] Прича́стникъ а҆́зъ є҆́смь всѣ̑мъ боѧ́щымсѧ тебє̀ и҆ хранѧ́щымъ за́пѡвѣди твоѧ̑.

 [ѯ҃д] Млⷭ҇ти твоеѧ̀, гдⷭ҇и, и҆спо́лнь землѧ̀: ѡ҆правда́нїємъ твои̑мъ наꙋчи́ мѧ.

 [ѯ҃є] Бл҃гость сотвори́лъ є҆сѝ съ рабо́мъ твои́мъ гдⷭ҇и, по словесѝ твоемꙋ̀.

 [ѯ҃ѕ] Бл҃гости и҆ наказа́нїю и҆ ра́зꙋмꙋ наꙋчи́ мѧ, ꙗ҆́кѡ за́повѣдемъ твои̑мъ вѣ́ровахъ.

 [ѯ҃з] Пре́жде да́же не смири́ти ми сѧ, а҆́зъ прегрѣши́хъ, сегѡ̀ ра́ди сло́во твоѐ сохрани́хъ.

 [ѯ҃и] Бл҃гъ є҆сѝ ты̀ гдⷭ҇и, и҆ бл҃гостїю твое́ю наꙋчи́ мѧ ѡ҆правда́нїємъ твои̑мъ.

 [ѯ҃ѳ ] Оу҆мно́жисѧ на мѧ̀ непра́вда го́рдыхъ, а҆́зъ же всѣ́мъ се́рдцемъ мои́мъ и҆спыта́ю за́пѡвѣди твоѧ̑.

 [ѻ҃] Оу҆сыри́сѧ ꙗ҆́кѡ млеко̀ се́рдце и҆́хъ, а҆́зъ же зако́нꙋ твоемꙋ̀ поꙋчи́хсѧ.

 [ѻ҃а] Бл҃го мнѣ̀, ꙗ҆́кѡ смири́лъ мѧ̀ є҆сѝ, ꙗ҆́кѡ да наꙋчꙋ́сѧ ѡ҆правда́нїємъ твои̑мъ.

 [ѻ҃в] Бл҃гъ мнѣ̀ зако́нъ ᲂу҆́стъ твои́хъ, па́че ты́сѧщъ зла́та и҆ сребра̀. 
Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.
Аллилꙋ‍їа, Аллилꙋ‍їа, Аллилꙋ‍їа, сла‍ва Тебѣ‌ Бо‍же (три́жды).
Го‍споди поми‍лꙋй (три́жды).
Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.
СТАТІѦ ВТОРАѦ

 [ѻ҃г] Рꙋ́цѣ твоѝ сотвори́стѣ мѧ̀, и҆ созда́стѣ мѧ̀: вразꙋми́ мѧ, и҆ наꙋчꙋ́сѧ за́повѣдемъ твои̑мъ.

 [ѻ҃д] Боѧ́щїисѧ тебѐ ᲂу҆́зрѧтъ мѧ̀ и҆ возвеселѧ́тсѧ, ꙗ҆́кѡ на словеса̀ твоѧ̑ ᲂу҆пова́хъ.

 [ѻ҃є] Разꙋмѣ́хъ гдⷭ҇и, ꙗ҆́кѡ пра́вда сꙋдьбы̑ твоѧ̑, и҆ вои́стиннꙋ смири́лъ мѧ̀ є҆сѝ.

 [ѻ҃ѕ] Бꙋ́ди же млⷭ҇ть твоѧ̀, да ᲂу҆тѣ́шитъ мѧ̀, по словесѝ твоемꙋ̀ рабꙋ̀ твоемꙋ̀.

 [ѻ҃з] Да прїи́дꙋтъ мнѣ̀ щедрѡ́ты твоѧ̑, и҆ жи́въ бꙋ́дꙋ, ꙗ҆́кѡ зако́нъ тво́й поꙋче́нїе моѐ є҆́сть.

 [ѻ҃и] Да постыдѧ́тсѧ го́рдїи, ꙗ҆́кѡ непра́веднѡ беззако́нноваша на мѧ̀, а҆́зъ же поглꙋмлю́сѧ въ за́повѣдехъ твои́хъ.

 [ѻ҃ѳ] Да ѡ҆братѧ́тъ мѧ̀ боѧ́щїисѧ тебѐ, и҆ вѣ́дѧщїи свидѣ̑нїѧ твоѧ̑.

 [п҃] Бꙋ́ди се́рдце моѐ непоро́чно во ѡ҆правда́нїихъ твои́хъ, ꙗ҆́кѡ да не постыжꙋ́сѧ.

 [п҃а] И҆счеза́етъ во сп҃се́нїе твоѐ дꙋша̀ моѧ̀, на словеса̀ твоѧ̑ ᲂу҆пова́хъ.

 [п҃в] И҆счезо́ша ѻ҆́чи моѝ въ сло́во твоѐ, глаго́люще: когда̀ ᲂу҆тѣ́шиши мѧ̀;

 [п҃г] Занѐ бы́хъ ꙗ҆́кѡ мѣ́хъ на сла́нѣ, ѡ҆правда́нїй твои́хъ не забы́хъ.

 [п҃д] Коли́кѡ є҆́сть дне́й раба̀ твоегѡ̀; когда̀ сотвори́ши мѝ ѿ гонѧ́щихъ мѧ̀ сꙋ́дъ;

 [п҃є] Повѣ́даша мнѣ̀ законопрестꙋ̑пницы глꙋмлє́нїѧ, но не ꙗ҆́кѡ зако́нъ тво́й гдⷭ҇и.

 [п҃ѕ] Всѧ̑ за́пѡвѣди твоѧ̑ и҆́стина, непра́веднѡ погна́ша мѧ̀, помози́ ми.

 [п҃з] Вма́лѣ не сконча́ша менѐ на землѝ: а҆́зъ же не ѡ҆ста́вихъ за́повѣдей твои́хъ.

 [п҃и] По млⷭ҇ти твое́й живи́ мѧ, и҆ сохраню̀ свидѣ̑нїѧ ᲂу҆́стъ твои́хъ.

 [п҃ѳ] Во вѣ́къ гдⷭ҇и, сло́во твоѐ пребыва́етъ на нб҃сѝ.

 [ч҃] Въ ро́дъ и҆ ро́дъ и҆́стина твоѧ̀, ѡ҆снова́лъ є҆сѝ зе́млю, и҆ пребыва́етъ.

 [ч҃а] Оу҆чине́нїемъ твои́мъ пребыва́етъ де́нь, ꙗ҆́кѡ всѧ́чєскаѧ рабѡ́тна тебѣ̀.

 [ч҃в] Ꙗ҆́кѡ а҆́ще бы не зако́нъ тво́й поꙋче́нїе моѐ бы́лъ, тогда̀ ᲂу҆́бѡ поги́блъ бы́хъ во смире́нїи мое́мъ.

 [ч҃г] Во вѣ́къ не забꙋ́дꙋ ѡ҆правда́нїй твои́хъ, ꙗ҆́кѡ въ ни́хъ ѡ҆живи́лъ мѧ̀ є҆сѝ.  

СРЕДИНА

 [ч҃д] Тво́й є҆́смь а҆́зъ, сп҃си́ мѧ, ꙗ҆́кѡ ѡ҆правда́нїй твои́хъ взыска́хъ.

 [ч҃є] Менѐ жда́ша грѣ̑шницы погꙋби́ти мѧ̀, свидѣ̑нїѧ твоѧ̑ разꙋмѣ́хъ.

 [ч҃ѕ] Всѧ́кїѧ кончи́ны ви́дѣхъ коне́цъ, широка̀ за́повѣдь твоѧ̀ ѕѣлѡ̀.

 [ч҃з] Ко́ль возлюби́хъ зако́нъ тво́й гдⷭ҇и, ве́сь де́нь поꙋче́нїе моѐ є҆́сть.

 [ч҃и] Па́че вра̑гъ мои́хъ ᲂу҆мꙋдри́лъ мѧ̀ є҆сѝ за́повѣдїю твое́ю, ꙗ҆́кѡ въ вѣ́къ моѧ̀ є҆́сть.

 [ч҃ѳ] Па́че всѣ́хъ ᲂу҆ча́щихъ мѧ̀ разꙋмѣ́хъ, ꙗ҆́кѡ свидѣ̑нїѧ твоѧ̑ поꙋче́нїе моѐ є҆́сть.

 [р҃] Па́че ста́рєцъ разꙋмѣ́хъ, ꙗ҆́кѡ за́пѡвѣди твоѧ̑ взыска́хъ.

 [р҃а] Ѿ всѧ́кагѡ пꙋтѝ лꙋка́ва возбрани́хъ нога́мъ мои̑мъ, ꙗ҆́кѡ да сохраню̀ словеса̀ твоѧ̑.

 [р҃в] Ѿ сꙋде́бъ твои́хъ не ᲂу҆клони́хсѧ, ꙗ҆́кѡ ты̀ законоположи́лъ мѝ є҆сѝ.

 [р҃г] Ко́ль сладка̀ горта́ни моемꙋ̀ словеса̀ твоѧ̑, па́че ме́да ᲂу҆стѡ́мъ мои̑мъ.

 [р҃д] Ѿ за́повѣдей твои́хъ разꙋмѣ́хъ, сегѡ̀ ра́ди возненави́дѣхъ всѧ́къ пꙋ́ть непра́вды.

 [р҃є] Свѣти́льникъ нога́ма мои́ма зако́нъ тво́й, и҆ свѣ́тъ стезѧ́мъ мои̑мъ.

 [р҃ѕ] Клѧ́хсѧ, и҆ поста́вихъ сохрани́ти сꙋдьбы̑ пра́вды твоеѧ̀.

 [р҃з] Смири́хсѧ до ѕѣла̀ гдⷭ҇и, живи́ мѧ по словесѝ твоемꙋ̀.

 [р҃и] Вѡ́льнаѧ ᲂу҆́стъ мои́хъ бл҃говоли́ же гдⷭ҇и, и҆ сꙋдьба́мъ твои̑мъ наꙋчи́ мѧ.

 [р҃ѳ] Дꙋша̀ моѧ̀ въ рꙋкꙋ̀ твоє́ю вы́нꙋ, и҆ зако́на твоегѡ̀ не забы́хъ.

 [р҃і] Положи́ша грѣ̑шницы сѣ́ть мнѣ̀, и҆ ѿ за́повѣдей твои́хъ не заблꙋди́хъ.

 [ра҃і] Наслѣ́довахъ свидѣ̑нїѧ твоѧ̑ во вѣ́къ, ꙗ҆́кѡ ра́дованїе се́рдца моегѡ̀ сꙋ́ть.

 [рв҃і] Приклони́хъ се́рдце моѐ, сотвори́ти ѡ҆правда̑нїѧ твоѧ̑ въ вѣ́къ за воздаѧ́нїе.

 [рг҃і] Законопрестꙋ̑пныѧ возненави́дѣхъ, зако́нъ же тво́й возлюби́хъ.

 [рд҃і] Помо́щникъ мо́й, и҆ застꙋ́пникъ мо́й є҆сѝ ты̀, на словеса̀ твоѧ̑ ᲂу҆пова́хъ.

 [рє҃і] Оу҆клони́тесѧ ѿ менѐ лꙋка́внꙋющїи, и҆ и҆спыта́ю за́пѡвѣди бг҃а моегѡ̀.

 [рѕ҃і] Застꙋпи́ мѧ по словесѝ твоемꙋ̀: и҆ жи́въ бꙋ́дꙋ, и҆ не посрамѝ менѐ ѿ ча́ѧнїѧ моегѡ̀.

 [рз҃і] Помози́ ми, и҆ сп҃сꙋ́сѧ, и҆ поꙋчꙋ́сѧ во ѡ҆правда́нїихъ твои́хъ вы́нꙋ.

 [ри҃і] Оу҆ничижи́лъ є҆сѝ всѧ̑ ѿстꙋпа́ющїѧ ѿ ѡ҆правда́нїй твои́хъ, ꙗ҆́кѡ непра́ведно помышле́нїе и҆́хъ.

 [рѳ҃і] Престꙋпа́ющыѧ непщева́хъ всѧ̑ грѣ̑шныѧ землѝ: сегѡ̀ ра́ди возлюби́хъ свидѣ̑нїѧ твоѧ̑.

 [р҃к] Пригвоздѝ стра́хꙋ твоемꙋ̀ плѡ́ти моѧ̑, ѿ сꙋде́бъ бо твои́хъ ᲂу҆боѧ́хсѧ.

 [рк҃а] Сотвори́хъ сꙋ́дъ и҆ пра́вдꙋ, не преда́ждь менѐ ѡ҆би́дѧщымъ мѧ̀.

 [рк҃в] Воспрїимѝ раба̀ твоего̀ во бл҃го, да не ѡ҆клевета́ютъ менѐ го́рдїи.

 [рк҃г] Ѻ҆́чи моѝ и҆счезо́стѣ во сп҃се́нїе твоѐ, и҆ въ сло́во пра́вды твоеѧ̀.

 [рк҃д] Сотворѝ съ рабо́мъ твои́мъ по млⷭ҇ти твое́й, и҆ ѡ҆правда́нїємъ твои̑мъ наꙋчи́ мѧ.

 [рк҃є] Ра́бъ тво́й є҆́смь а҆́зъ, вразꙋми́ мѧ, и҆ ᲂу҆вѣ́мъ свидѣ̑нїѧ твоѧ̑.

 [рк҃ѕ] Вре́мѧ сотвори́ти гдⷭ҇ви, разори́ша зако́нъ тво́й.

 [рк҃з] Сегѡ̀ ра́ди возлюби́хъ за́пѡвѣди твоѧ̑ па́че зла́та и҆ топа́зїѧ.

 [рк҃и] Сегѡ̀ ра́ди ко всѣ̑мъ за́повѣдемъ твои̑мъ направлѧ́хсѧ, всѧ́къ пꙋ́ть непра́вды возненави́дѣхъ.

 [рк҃ѳ] Ди̑вна свидѣ̑нїѧ твоѧ̑, сегѡ̀ ра́ди и҆спыта̀ ѧ҆̀ дꙋша̀ моѧ̀.

 [р҃л] Ꙗ҆вле́нїе слове́съ твои́хъ просвѣща́етъ, и҆ вразꙋмлѧ́етъ младе́нцы.

 [рл҃а] Оу҆ста̀ моѧ̑ ѿверзо́хъ, и҆ привлеко́хъ дꙋ́хъ, ꙗ҆́кѡ за́повѣдей твои́хъ жела́хъ.
Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.
Аллилꙋ‍їа, Аллилꙋ‍їа, Аллилꙋ‍їа, сла‍ва Тебѣ‌ Бо‍же (три́жды).
Го‍споди поми‍лꙋй (три́жды).
Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.
СТАТІѦ ТРЕТѦѦ

 [рл҃в] При́зри на мѧ̀, и҆ поми́лꙋй мѧ̀, по сꙋдꙋ̀ лю́бѧщихъ и҆́мѧ твоѐ.

 [рл҃г] Стѡпы̀ моѧ̑ напра́ви по словесѝ твоемꙋ̀, и҆ да не ѡ҆блада́етъ мно́ю всѧ́кое беззако́нїе.

 [рл҃д] И҆зба́ви мѧ̀ ѿ клеветы̀ человѣ́ческїѧ, и҆ сохраню̀ за́пѡвѣди твоѧ̑.

 [рл҃є] Лицѐ твоѐ просвѣтѝ на раба̀ твоего̀ и҆ наꙋчи́ мѧ ѡ҆правда́нїємъ твои̑мъ.

 [рл҃ѕ] И҆схѡ́дища водна̑ѧ и҆зведо́стѣ ѻ҆́чи моѝ, поне́же не сохрани́хъ зако́на твоегѡ̀.

 [рл҃з] Пра́веденъ є҆сѝ гдⷭ҇и, и҆ пра́ви сꙋдѝ твоѝ.

 [рл҃и] Заповѣ́далъ є҆сѝ пра́вдꙋ, свидѣ̑нїѧ твоѧ̑, и҆ и҆́стинꙋ ѕѣлѡ̀.

 [рл҃ѳ] И҆ста́ѧла мѧ̀ є҆́сть ре́вность твоѧ̀, ꙗ҆́кѡ забы́ша словеса̀ твоѧ̑ вразѝ моѝ.

 [р҃м] Разжже́но сло́во твоѐ ѕѣлѡ̀, и҆ ра́бъ тво́й возлюбѝ є҆̀.

 [рм҃а] Ю҆нѣ́йшїй а҆́зъ є҆́смь и҆ ᲂу҆ничиже́нъ, ѡ҆правда́нїй твои́хъ не забы́хъ.

 [рм҃в] Пра́вда твоѧ̀ пра́вда во вѣ́къ, и҆ зако́нъ тво́й и҆́стина.

 [рм҃г] Скѡ́рби и҆ нꙋ́жди ѡ҆брѣто́ша мѧ̀, за́пѡвѣди твоѧ̑ поꙋче́нїе моѐ.

 [рм҃д] Пра́вда свидѣ̑нїѧ твоѧ̑ въ вѣ́къ: вразꙋми́ мѧ, и҆ жи́въ бꙋ́дꙋ.

 [рм҃є] Воззва́хъ всѣ́мъ се́рдцемъ мои́мъ, ᲂу҆слы́ши мѧ̀ гдⷭ҇и, ѡ҆правда̑нїѧ твоѧ̑ взыщꙋ̀.

 [рм҃ѕ] Воззва́хъ тѝ, сп҃си́ мѧ, и҆ сохраню̀ свидѣ̑нїѧ твоѧ̑.

 [рм҃з] Предвари́хъ въ безго́дїи, и҆ воззва́хъ, на словеса̀ твоѧ̑ ᲂу҆пова́хъ.

 [рм҃и] Предвари́стѣ ѻ҆́чи моѝ ко ᲂу҆́трꙋ, поꙋчи́тисѧ словесє́мъ твои̑мъ.

 [рм҃ѳ] Гла́съ мо́й ᲂу҆слы́ши гдⷭ҇и, по млⷭ҇ти твое́й, по сꙋдьбѣ̀ твое́й живи́ мѧ.

 [р҃н] Прибли́жишасѧ гонѧ́щїи мѧ̀ беззако́нїемъ, ѿ зако́на же твоегѡ̀ ᲂу҆дали́шасѧ.

 [рн҃а] Бли́зъ є҆сѝ ты̀ гдⷭ҇и, и҆ всѝ пꙋтїѐ твоѝ и҆́стина.

 [рн҃в] И҆спе́рва позна́хъ ѿ свидѣ́нїй твои́хъ, ꙗ҆́кѡ во вѣ́къ ѡ҆снова́лъ ѧ҆̀ є҆сѝ.

 [рн҃г] Ви́ждь смире́нїе моѐ, и҆ и҆зми́ мѧ, ꙗ҆́кѡ зако́на твоегѡ̀ не забы́хъ.

 [рн҃д] Сꙋдѝ сꙋ́дъ мо́й, и҆ и҆зба́ви мѧ̀, словесѐ ра́ди твоегѡ̀ живи́ мѧ.

 [рн҃є] Дале́че ѿ грѣ̑шникъ сп҃се́нїе, ꙗ҆́кѡ ѡ҆правда́нїй твои́хъ не взыска́ша.

 [рн҃ѕ] Щедрѡ́ты твоѧ̑ мно́ги гдⷭ҇и, по сꙋдьбѣ̀ твое́й живи́ мѧ.

 [рн҃з] Мно́зи и҆згонѧ́щїи мѧ̀ и҆ стꙋжа́ющїи мѝ, ѿ свидѣ́нїй твои́хъ не ᲂу҆клони́хсѧ.

 [рн҃и] Ви́дѣхъ неразꙋмѣва́ющыѧ и҆ и҆ста́ѧхъ, ꙗ҆́кѡ слове́съ твои́хъ не сохрани́ша.

 [рн҃ѳ] Ви́ждь, ꙗ҆́кѡ за́пѡвѣди твоѧ̑ возлюби́хъ гдⷭ҇и, по млⷭ҇ти твое́й живи́ мѧ.

 [р҃ѯ] Нача́ло слове́съ твои́хъ и҆́стина, и҆ во вѣ́къ всѧ̑ сꙋдьбы̑ пра́вды твоеѧ̀.

 [рѯ҃а] Кнѧ́зи погна́ша мѧ̀ тꙋ́не, и҆ ѿ слове́съ твои́хъ ᲂу҆боѧ́сѧ се́рдце моѐ.

 [рѯ҃в] Возра́дꙋюсѧ а҆́зъ ѡ҆ словесѣ́хъ твои́хъ, ꙗ҆́кѡ ѡ҆брѣта́ѧй коры́сть мно́гꙋ.

 [рѯ҃г] Непра́вдꙋ возненави́дѣхъ и҆ ѡ҆мерзи́хъ зако́нъ же тво́й возлюби́хъ.

 [рѯ҃д] Седмери́цею дне́мъ хвали́хъ тѧ̀, ѡ҆ сꙋдьба́хъ пра́вды твоеѧ̀.

 [рѯ҃є] Ми́ръ мно́гъ лю́бѧщымъ зако́нъ тво́й, и҆ нѣ́сть и҆̀мъ собла́зна.

 [рѯ҃ѕ] Ча́ѧхъ сп҃се́нїѧ твоегѡ̀ гдⷭ҇и, и҆ за́пѡвѣди твоѧ̑ возлюби́хъ.

 [рѯ҃з] Сохранѝ дꙋша̀ моѧ̀ свидѣ̑нїѧ твоѧ̑, и҆ возлюбѝ ѧ҆̀ ѕѣлѡ̀.

 [рѯ҃и] Сохрани́хъ за́пѡвѣди твоѧ̑ и҆ свидѣ̑нїѧ твоѧ̑, ꙗ҆́кѡ всѝ пꙋтїѐ моѝ пред̾ тобо́ю гдⷭ҇и.

 [рѯ҃ѳ] Да прибли́житсѧ моле́нїе моѐ пред̾ тѧ̀ гдⷭ҇и, по словесѝ твоемꙋ̀ вразꙋми́ мѧ.

 [р҃ѻ] Да вни́детъ проше́нїе моѐ пред̾ тѧ̀ гдⷭ҇и, по словесѝ твоемꙋ̀ и҆зба́ви мѧ̀.

 [рѻ҃а] Ѿры́гнꙋтъ ᲂу҆стнѣ̀ моѝ пѣ́нїе, є҆гда̀ наꙋчи́ши мѧ̀ ѡ҆правда́нїємъ твои̑мъ.

 [рѻ҃в] Провѣща́етъ ѧ҆зы́къ мо́й словеса̀ твоѧ̑, ꙗ҆́кѡ всѧ̑ за́пѡвѣди твоѧ̑ пра́вда.

 [рѻ҃г] Да бꙋ́детъ рꙋка̀ твоѧ̀ є҆́же сп҃сти́ мѧ, ꙗ҆́кѡ за́пѡвѣди твоѧ̑ и҆зво́лихъ.

 [рѻ҃д] Возжела́хъ сп҃се́нїе твоѐ гдⷭ҇и, и҆ зако́нъ тво́й поꙋче́нїе моѐ є҆́сть.

 [рѻ҃є] Жива̀ бꙋ́детъ дꙋша̀ моѧ̀, и҆ восхва́литъ тѧ̀, и҆ сꙋдьбы̑ твоѧ̑ помо́гꙋтъ мнѣ̀.

 [рѻ҃ѕ] Заблꙋди́хъ ꙗ҆́кѡ ѻ҆вча̀ поги́бшее, взыщѝ раба̀ твоего̀, ꙗ҆́кѡ за́повѣдей твои́хъ не забы́хъ. 

Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.

Σύμβολον τῆς Πίστεως·
  1. Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα, παντοκράτορα, ποιητὴν οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καὶ ἀοράτων.
  2. Καὶ εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὸν μονογενῆ, τὸν ἐκ τοῦ Πατρὸς γεννηθέντα πρὸ πάντων τῶν αἰώνων·
  3. Φῶς ἐκ φωτός, Θεὸν ἀληθινὸν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ, γεννηθέντα οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ Πατρί, δι᾿ οὗ τὰ πάντα ἐγένετο.
  4. Τὸν δι᾿ ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα.
  5. Σταυρωθέντα τε ὑπὲρ ἡμῶν ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου, καὶ παθόντα, καὶ ταφέντα.
  6. Καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ, κατὰ τὰς Γραφάς.
  7. Καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανούς, καὶ καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός.
  8. Καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς, οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος.
  9. Καὶ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ Κύριον, τὸ ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῷ συμπροσκυνούμενον καὶ συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν Προφητῶν.
  10. Εἰς μίαν, ἁγίαν, καθολικήν, καὶ ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν.
  11. Ὁμολογῶ ἓν βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.
  12. Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν. Καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. Ἀμήν.
Сѵмволъ вѣры
  1. Вѣ́рꙋю во є҆ди́наго бг҃а ѻ҆ц҃а̀, вседержи́телѧ, творца̀ нб҃ꙋ и҆ землѝ, ви̑димымъ же всѣ̑мъ, и҆ неви̑димымъ.
  2. И҆ во є҆ди́наго гдⷭ҇а і҆и҃са хрⷭ҇та̀, сн҃а бж҃їѧ, є҆диноро́днаго, и҆́же ѿ ѻ҆ц҃а̀ рожде́ннаго пре́жде всѣ́хъ вѣ̑къ:
  3. Свѣ́та ѿ свѣ́та, бг҃а и҆́стинна ѿ бг҃а и҆́стинна, рожде́нна, не сотворе́нна, є҆диносꙋ́щна ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆́мже всѧ̑ бы́ша.
  4. На́съ ра́ди человѣ́къ, и҆ на́шегѡ ра́ди сп҃се́нїѧ сше́дшаго съ нб҃съ, и҆ воплоти́вшагосѧ ѿ дх҃а ст҃а и҆ мр҃і́и дв҃ы, и҆ вочл҃вѣ́чшасѧ.
  5. Распѧ́таго же за ны̀ при понті́йстѣмъ пїла́тѣ, и҆ страда́вша, и҆ погребе́на.
  6. И҆ воскре́сшаго въ тре́тїй де́нь по писа́нїємъ.
  7. И҆ возше́дшаго на нб҃са̀, и҆ сѣдѧ́ща ѡ҆деснꙋ́ю ѻ҆ц҃а̀.
  8. И҆ па́ки грѧдꙋ́щаго со сла́вою, сꙋди́ти живы̑мъ и҆ мє́ртвымъ, є҆гѡ́же црⷭ҇твїю не бꙋ́детъ конца̀. 
  9. И҆ въ дх҃а ст҃а́го, гдⷭ҇а, животворѧ́щаго, и҆́же ѿ ѻ҆ц҃а̀ и҆сходѧ́щаго, и҆́же со ѻ҆ц҃е́мъ и҆ сн҃омъ спокланѧ́ема и҆ ссла́вима, глаго́лавшаго проро́ки.
  10. Во є҆ди́нꙋ свѧтꙋ́ю, собо́рнꙋю и҆ а҆пⷭ҇льскꙋю цр҃ковь.
  11. И҆сповѣ́дꙋю є҆ди́но креще́нїе, во ѡ҆ставле́нїе грѣхѡ́въ.
  12. Ча́ю воскресе́нїѧ ме́ртвыхъ: И҆ жи́зни бꙋ́дꙋщагѡ вѣ́ка. А‍‍ми́нь.
2 Ἀναγνώστης:

Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς (τρίς). Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.

Κύριε, ἐλέησον (τρίς).

Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου. Ἐλθέτω ἡ Βασιλεία σου. Γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον. Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν. Καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.

2 Чте́цъ:

Ст҃ы́й бж҃е, ст҃ы́й крѣ́пкїй, ст҃ы́й безсме́ртный, поми́лꙋй на́съ (три́жды). Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.

Прест҃а́ѧ трⷪ҇це, поми́лꙋй на́съ: гдⷭ҇и, ѡ҆чи́сти грѣхѝ на́шѧ: влⷣко, простѝ беззакѡ́нїѧ на̑ша: ст҃ы́й, посѣтѝ и҆ и҆сцѣлѝ не́мѡщи на́шѧ, и҆́мене твоегѡ̀ ра́ди.

Гдⷭ҇и поми́лꙋй (три́жды).

Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.

Ѻч҃е на́шъ, и҆́же є҆сѝ на нб҃сѣ́хъ, да свѧти́тсѧ и҆́мѧ твоѐ, да прїи́детъ црⷭ҇твїе твоѐ: да бꙋ́детъ во́лѧ твоѧ̀, ꙗ҆́кѡ на нб҃сѝ и҆ на землѝ. хлѣ́бъ на́шъ насꙋ́щный да́ждь на́мъ дне́сь, и҆ ѡ҆ста́ви на́мъ до́лги на́шѧ, ꙗ҆́коже и҆ мы̀ ѡ҆ставлѧ́емъ должникѡ́мъ на́шымъ: и҆ не введѝ на́съ во и҆скꙋше́нїе, но и҆зба́ви на́съ ѿ лꙋка́вагѡ.

Ἱερεύς: Ὅτι Σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Свѧще́нникъ: Ꙗ҆́кѡ твоѐ є҆́сть црⷭ҇тво, и҆ си́ла, и҆ сла́ва, ѻ҆ц҃а̀, и҆ сн҃а, и҆ ст҃а́гѡ дх҃а, ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ.
2 Ἀναγνώστης: Ἀμήν.

Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός· καὶ μακάριος ὁ δοῦλος, ὃν εὑρήσει γρηγοροῦντα· ἀνάξιος δὲ πάλιν ὃν εὑρήσει ῥαθυμοῦντα. Βλέπε οὖν, ψυχή μου, μὴ τῷ ὕπνῳ κατενεχθῇς, ἵνα μὴ τῷ θανάτῳ παραδοθῇς, καὶ τῆς Βασιλείας ἔξω κλεισθῇς· ἀλλὰ ἀνάνηψον κράζουσα· Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεός· διὰ τῆς Θεοτόκου ἐλέησον ἡμᾶς.

Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι.

Τὴν ἡμέραν ἐκείνην τὴν φοβεράν, ἐννοοῦσα ψυχή μου γρηγόρησον, ἀνάπτουσα λαμπάδα σου, ἐν ἐλαίῳ φαιδρύνουσα· οὐ γὰρ οἶδας πότε, πρὸς σὲ ἐπελεύσεται, ἡ φωνὴ ἡ λέγουσα Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος σου. Βλέπε οὖν ψυχή μου, μὴ νυστάξῃς καὶ μείνῃς ἔξωθεν κρούουσα, ὡς αἱ πέντε Παρθένοι· ἀλλὰ ἀγρύπνως καρτέρησον, ἵνα ὑπαντήσῃς Χριστῷ τῷ Θεῷ, ἐν ἐλαίῳ πίονι· καὶ δῴῃ σοι τὸν νυμφῶνα, τὸν θεῖον τῆς δόξης αὐτοῦ.

Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Σὲ τὸ ἀπόρθητον τεῖχος, τὸ τῆς σωτηρίας ὀχύρωμα, Θεοτόκε Παρθένε, ἱκετεύομεν· τὰς τῶν ἐναντίων βουλὰς διασκέδασον· τοῦ λαοῦ σου τὴν λύπην εἰς χαρὰν μετάβαλε· τὸν κόσμον σου ἀνακάλεσον· τοὺς εὐσεβεῖς κραταίωσον· ὑπὲρ εἰρήνης τοῦ κόσμου πρέσβευε· ὅτι σὺ εἶ, Θεοτόκε, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν.

Κύριε, ἐλέησον (μ´ - 40).

2 Чте́цъ: А‍‍ми́нь.

Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ,

и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.

Ὁ ἐν παντὶ καιρῷ καὶ πάσῃ ὥρᾳ, ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς προσκυνούμενος καὶ δοξαζόμενος, Χριστὸς ὁ Θεός, ὁ μακρόθυμος, ὁ πολυέλεος, ὁ πολυεύσπλαγχνος, ὁ τοὺς δικαίους ἀγαπῶν καὶ τοὺς ἁμαρτωλοὺς ἐλεῶν, ὁ πάντας καλῶν πρὸς σωτηρίαν διὰ τῆς ἐπαγγελίας τῶν μελλόντων ἀγαθῶν· Αὐτός, Κύριε, πρόσδεξαι καὶ ἡμῶν ἐν τῇ ὥρᾳ ταύτῃ τὰς ἐντεύξεις, καὶ ἴθυνον τὴν ζωήν ἡμῶν πρὸς τὰς ἐντολάς σου. Τὰς ψυχὰς ἡμῶν ἁγίασον· τὰ σώματα ἅγνισον· τοὺς λογισμοὺς διόρθωσον· τὰς ἐννοίας κάθαρον· καὶ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης θλίψεως, κακῶν καὶ ὀδύνης. Τείχισον ἡμᾶς ἁγίοις σου Ἀγγέλοις, ἵνα, τῇ παρεμβολῇ αὐτῶν φρουρούμενοι καὶ ὁδηγούμενοι, καταντήσωμεν εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ εἰς τὴν ἐπίγνωσιν τῆς ἀπροσίτου σου δόξης· ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Κύριε, ἐλέησον (τρίς).

Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καὶ ἐνδοξοτέραν, ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως, Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν. Ἐν ὀνόματι Κυρίου, εὐλόγησον, Πάτερ.

Ἱερεύς: Ὁ Θεὸς οἰκτειρῆσαι ἡμᾶς, καὶ εὐλογῆσαι ἡμᾶς, ἐπιφάναι τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐφ᾿ ἡμᾶς, καὶ ἐλεῆσαι ἡμᾶς. Свѧще́нникъ: Бж҃е, ᲂу҆ще́дри ны̀ и‍‍ благослови‌ ны‌, просвѣти‌ лице‌ Твое‌ на ны‌ и‍‍ поми‍лꙋй ны‌.
2 Ἀναγνώστης: Ἀμήν. 2 Чте́цъ: А‍‍ми́нь.
Γέρων: Δέσποτα Θεέ, Πάτερ Παντοκράτορ, Κύριε Υἱὲ μονογενές, Ἰησοῦ Χριστέ, καὶ Ἅγιον Πνεῦμα, μία Θεότης, μία δύναμις, ἐλέησόν με τὸν ἁμαρτωλόν· καί, οἷς ἐπίστασαι κρίμασι, σῶσόν με τὸν ἀνάξιον δοῦλόν σου· ὅτι εὐλογητὸς εἶ, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ста́рецъ:
2 Ἀναγνώστης: Ἀμήν.
ΕΥΧΗ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ (22 Σεπτεμβρίου - Κυριακὴ τῶν Βαΐων).

Κύριε Παντοκράτορ, ὁ Θεὸς τῶν Δυνάμεων καὶ πάσης σαρκός, ὁ ἐν ὑψηλοῖς κατοικῶν καὶ τὰ ταπεινὰ ἐφορῶν, καρδίας τε καὶ νεφροὺς ὁ ἐτάζων, καὶ τὰ κρυπτὰ τῶν ἀνθρώπων σαφῶς ἐπιστάμενος, τὸ ἄναρχον καὶ ἀΐδιον φῶς, παρ᾿ ὃ οὐκ ἔστι παραλλαγή, ἢ τροπῆς ἀποσκίασμα· Αὐτὸς, ἀθάνατε Βασιλεῦ, πρόσδεξαι τὰς ἱκεσίας ἡμῶν, ἃς κατὰ τὸν παρόντα καιρὸν τῆς νυκτός, τῷ πλήθει τῶν σῶν οἰκτιρμῶν θαῤῥοῦντες, ἐκ ῥυπαρῶν πρὸς σὲ χειλέων ποιούμεθα, καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ πλημμελήματα ἡμῶν, τὰ ἐν ἔργῳ καὶ λόγῳ καὶ διανοίᾳ, ἐκ γνώσεως ἢ ἀγνωσίας πλημμεληθέντα ἡμῖν, καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, ναοὺς ἡμᾶς ποιῶν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Καὶ δώρησαι ἡμῖν ἐν ἀγρύπνῳ καρδίᾳ καὶ νηφούσῃ διανοίᾳ, πᾶσαν τοῦ παρόντος βίου τὴν νύκτα ἡμᾶς διελθεῖν, ἀπεκδεχομένους τὴν παρουσίαν τῆς λαμπρᾶς καὶ ἐπιφανοῦς ἡμέρας τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ, τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐν ᾗ μετὰ δόξης ἐπὶ γῆς Κριτὴς τῶν ἁπάντων ἐλεύσεται, ἑκάστῳ ἀποδοῦναι κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ, ἵνα μὴ ἀναπεπτωκότες καὶ ὑπνοῦντες, ἀλλ᾿ ἐγρηγοροῦντες καὶ διεγηγερμένοι ἐν τῇ ἐργασίᾳ τῶν ἐντολῶν αὐτοῦ εὑρεθῶμεν καὶ ἕτοιμοι εἰς τὴν χαρὰν καὶ εἰς τὸν θεῖον νυμφῶνα τῆς δόξης αὐτοῦ συνεισέλθωμεν, ἔνθα ὁ τῶν ἑορταζόντων ἦχος ὁ ἀκατάπαυστος καὶ ἡ ἀνέκφραστος ἡδονὴ τῶν καθορώντων τοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλος τὸ ἄῤῥητον. Σὺ γὰρ εἶ τὸ ἀληθινὸν φῶς, τὸ φωτίζον καὶ ἁγιάζον τὰ σύμπαντα, καὶ σὲ ὑμνεῖ πᾶσα ἡ Κτίσις εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

2 Чте́цъ: А‍‍ми́нь.
Моли‍тва свт. Васи‍лїѧ Вели‍кагѡ (отъ 22 сентѧбрѧ‌ до Недѣ‍ли Ва‍ій)

Σὲ εὐλογοῦμεν ὕψιστε, Θεέ, καὶ Κύριε τοῦ ἐλέους, τὸν ποιοῦντα ἀεὶ μεθ᾿ ἡμῶν μεγάλα τε καὶ ἀνεξιχνίαστα, ἔνδοξά τε καὶ ἐξαίσια, ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός· τὸν παρασχόντα ἡμῖν τὸν ὕπνον εἰς ἀνάπαυσιν τῆς ἀσθενείας ἡμῶν, καὶ ἄνεσιν τῶν κόπων τῆς πολυμόχθου σαρκός. Εὐχαριστοῦμέν σοι, ὅτι οὐ συναπώλεσας ἡμᾶς ταῖς ἀνομίαις ἡμῶν, ἀλλ᾿ ἐφιλανθρωπεύσω συνήθως, καὶ πρὸς ἀπόγνωσιν κειμένους ἡμᾶς ἤγειρας, εἰς τὸ δοξολογῆσαι τὸ κράτος σου. Διὸ δυσωποῦμεν τὴν ἀνείκαστον σου ἀγαθότητα, φώτισον ἡμῶν τοὺς τῆς διανοίας ὀφθαλμούς, καὶ τὸν νοῦν ἡμῶν ἐκ τοῦ βαρέος ὕπνου τῆς ῥαθυμίας ἀνάστησον. Ἄνοιξον ἡμῶν τὸ στόμα, καὶ πλήρωσον αὐτὸ τῆς σῆς αἰνέσεως, ὅπως ἄν δυνηθῶμεν ἀπερισπάστως ᾄδειν τε καὶ ψάλλειν, καὶ ἐξομολογεῖσθαί σοι τῷ ἐν πᾶσι καὶ ὑπὸ πάντων δοξαζομένῳ Θεῷ, τῷ ἀνάρχῳ Πατρί, σὺν τῷ μονογενεῖ σου Υἱῷ, καὶ τῷ Παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

2 Ἀναγνώστης:

Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ.

Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν Χριστῷ τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ.

Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν αὐτῷ, Χριστῷ τῷ βασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν.

2 Чте́цъ:

Прїиди́те, поклони́мсѧ и҆ припаде́мъ цр҃е́ви на́шемꙋ бг҃ꙋ.

Прїиди́те, поклони́мсѧ и҆ припаде́мъ хрⷭ҇тꙋ̀, цр҃е́ви на́шемꙋ бг҃ꙋ.

Прїиди́те, поклони́мсѧ и҆ припаде́мъ самомꙋ̀ хрⷭ҇тꙋ̀, цр҃е́ви и҆ бг҃ꙋ на́шемꙋ.

ΨΑΛΜΟΣ ΡΚ΄ (120).
  1. Ἦρα τοὺς ὀφθαλμούς μου εἰς τὰ ὄρη, ὅθεν ἥξει ἡ βοήθειά μου.
  2. Ἡ βοήθειά μου παρὰ Κυρίου, τοῦ ποιήσαντος τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν.
  3. Μὴ δῴης εἰς σάλον τὸν πόδα σου, μηδὲ νυστάξει ὁ φυλάσσων σε.
  4. Ἰδού, οὐ νυστάξει, οὐδὲ ὑπνώσει ὁ φυλάσσων τὸν Ἰσραήλ.
  5. Κύριος φυλάξοι σε, Κύριος σκέποι σοι ἐπὶ χεῖρα δεξιάν σου.
  6. Ἡμέρας ὁ Ἥλιος οὐ συγκαύσει σε, οὐδὲ ἡ Σελήνη τὴν νύκτα.
  7. Κύριος φυλάξοι σε ἀπὸ παντὸς κακοῦ, φυλάξοι τὴν ψυχήν σου ὁ Κύριος.
  8. Κύριος φυλάξοι τὴν εἴσοδόν σου, καὶ τὴν ἔξοδόν σου, ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος.
Ѱало́мъ р‌к (120).
ΨΑΛΜΟΣ ΡΛΓ΄ (133).
  1. Ἰδοὺ δὴ εὐλογεῖτε τὸν Κύριον πάντες οἱ δοῦλοι Κυρίου, οἱ ἑστῶτες ἐν οἴκῳ Κυρίου, ἐν αὐλαῖς οἴκου Θεοῦ ἡμῶν.
  2. Ἐν ταῖς νυξὶν ἐπάρατε τὰς χεῖρας ὑμῶν εἰς τὰ ἅγια, καὶ εὐλογεῖτε τὸν Κύριον.
  3. Εὐλογήσαι σε Κύριος ἐκ Σιών, ὁ ποιήσας τὸν Οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν.

Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Ѱало́мъ р‌лг (133).
2 Ἀναγνώστης:

Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς (τρίς). Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.

Κύριε, ἐλέησον (τρίς).

Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου. Ἐλθέτω ἡ Βασιλεία σου. Γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον. Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν. Καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.

2 Чте́цъ:

Ст҃ы́й бж҃е, ст҃ы́й крѣ́пкїй, ст҃ы́й безсме́ртный, поми́лꙋй на́съ (три́жды). Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.

Прест҃а́ѧ трⷪ҇це, поми́лꙋй на́съ: гдⷭ҇и, ѡ҆чи́сти грѣхѝ на́шѧ: влⷣко, простѝ беззакѡ́нїѧ на̑ша: ст҃ы́й, посѣтѝ и҆ и҆сцѣлѝ не́мѡщи на́шѧ, и҆́мене твоегѡ̀ ра́ди.

Гдⷭ҇и поми́лꙋй (три́жды).

Сла́ва ѻ҆ц҃ꙋ̀, и҆ сн҃ꙋ, и҆ ст҃о́мꙋ дх҃ꙋ, и҆ ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ. а҆ми́нь.

Ѻч҃е на́шъ, и҆́же є҆сѝ на нб҃сѣ́хъ, да свѧти́тсѧ и҆́мѧ твоѐ, да прїи́детъ црⷭ҇твїе твоѐ: да бꙋ́детъ во́лѧ твоѧ̀, ꙗ҆́кѡ на нб҃сѝ и҆ на землѝ. хлѣ́бъ на́шъ насꙋ́щный да́ждь на́мъ дне́сь, и҆ ѡ҆ста́ви на́мъ до́лги на́шѧ, ꙗ҆́коже и҆ мы̀ ѡ҆ставлѧ́емъ должникѡ́мъ на́шымъ: и҆ не введѝ на́съ во и҆скꙋше́нїе, но и҆зба́ви на́съ ѿ лꙋка́вагѡ.

Ἱερεύς: Ὅτι Σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Свѧще́нникъ: Ꙗ҆́кѡ твоѐ є҆́сть црⷭ҇тво, и҆ си́ла, и҆ сла́ва, ѻ҆ц҃а̀, и҆ сн҃а, и҆ ст҃а́гѡ дх҃а, ны́нѣ и҆ при́снѡ, и҆ во вѣ́ки вѣкѡ́въ.
2 Ἀναγνώστης: Ἀμήν.

Μνήσθητι, Κύριε, ὡς ἀγαθὸς τῶν δούλων σου, καὶ ὅσα ἐν βίῳ ἥμαρτον, συγχώρησον· οὐδεὶς γὰρ ἀναμάρτητος, εἰμὴ σὺ ὁ δυνάμενος, καὶ τοῖς μεταστᾶσι δοῦναι τὴν ἀνάπαυσιν

Ὁ βάθει σοφίας φιλανθρώπως, πάντα οἰκονομῶν, καὶ τὸ συμφέρον πᾶσιν ἀπονέμων, μόνε Δημιουργέ, ἀνάπαυσον Κύριε τὰς ψυχὰς τῶν δούλων σου· ἐν σοὶ γὰρ τὴν ἐλπίδα ἀνέθεντο, τῷ ποιητῇ καὶ πλάστῃ καὶ Θεῷ  ἡμῶν.

Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι.

Μετὰ τῶν Ἁγίων ἀνάπαυσον Χριστέ, τὰς ψυχὰς τῶν δούλων σου, ἔνθα οὐκ ἔστι πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλὰ ζωὴ ἀτελεύτητος.

Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Μακαρίζομέν σε πᾶσαι αἱ γενεαί, Θεοτόκε Παρθένε· ἐν σοὶ γὰρ ὁ ἀχώρητος Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, χωρηθῆναι ηὐδόκησε. Μακάριοί ἐσμεν καὶ ἡμεῖς, προστασίαν σε ἔχοντες· ἡμέρας γὰρ καὶ νυκτὸς πρεσβεύεις ὑπὲρ ἡμῶν· καὶ τὰ σκῆπτρα τῆς βασιλείας ταῖς σαῖς ἱκεσίαις κρατύνονται· διὸ ἀνυμνοῦντες βοῶμέν σοι· Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ.

Κύριε ἐλέησον (ιβ΄).

2 Чте́цъ: А҆ми́нь.

Гдⷭ҇и поми́лꙋй (ві‌‌).

Μνήσθητι, Κύριε, τῶν ἐπ᾿ ἐλπίδι ἀναστάσεως ζωῆς αἰωνίου κεκοιμημένων πατέρων καὶ ἀδελφῶν ἡμῶν, καὶ πάντων τῶν ἐν εὐσεβείᾳ καὶ πίστει τελειωθέντων, καὶ συγχώρησον αὐτοῖς πᾶν πλημμέλημα, ἑκούσιόν τε καὶ ἀκούσιον, ἐν λόγῳ, ἢ ἔργῳ, ἢ κατὰ διάνοιαν πλημμεληθὲν ὑπ᾿ αὐτῶν. Καὶ κατασκήνωσον αὐτοὺς ἐν τόποις φωτεινοῖς, ἐν τόποις χλοεροῖς, ἐν τόποις ἀναψύξεως, ἔνθα ἀπέδρα πᾶσα ὀδύνη, λύπη, καὶ στεναγμός, ὅπου ἡ ἐπισκοπὴ τοῦ προσώπου σου εὐφραίνει πάντας τοὺς ἀπ᾿ αἰῶνος Ἁγίους σου. Χάρισαι αὐτοῖς τὴν Βασιλείαν σου καὶ τὴν μέθεξιν τῶν ἀφράστων καὶ αἰωνίων σου ἀγαθῶν, καὶ τῆς σῆς ἀπεράντου καὶ μακαρίας ζωῆς τὴν ἀπόλαυσιν. Σὺ γὰρ εἶ ἡ ζωή, ἡ ἀνάστασις, καὶ ἡ ἀνάπαυσις τῶν κεκοιμημένων δούλων σου, Χριστέ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, σὺν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρί, καὶ τῷ Παναγίῳ, καὶ ἀγαθῷ, καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Ὑπερένδοξε, Ἀειπάρθενε εὐλογημένη Θεοτόκε, προσάγαγε τὴν ἡμετέραν προσευχὴν τῷ Υἱῷ σου καὶ Θεῷ ἡμῶν, καὶ αἴτησαι, ἵνα σώσῃ διὰ σοῦ τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἡ ἐλπίς μου ὁ Πατήρ, καταφυγή μου ὁ Υἱός, σκέπη μου τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον· Τριὰς Ἁγία, δόξα σοι.

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς σὲ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην σου.

Οἱ ψάλται ἐμμελῶς ἀπαγγέλουσι τὰ ἑξῆς τροπάρια·

1ψάλτης: Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς· πάσης γὰρ ἀπολογίας ἀποροῦντες, ταύτην σοι τὴν ἱκεσίαν ὡς Δεσπότῃ, οἱ ἁμαρτωλοὶ προσφέρομεν· ἐλέησον ἡμᾶς.

2ψάλτης: Δόξα Πατρί, καὶ Υἱῷ, καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι.

Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς· ἐπὶ σοὶ γὰρ πεποίθαμεν. Μὴ ὀργισθῇς ἡμῖν σφόδρα, μηδὲ μνησθῇς τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν· ἀλλ᾿ ἐπίβλεψον καὶ νῦν ὡς εὔσπλαγχνος, καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν· σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν, καὶ ἡμεῖς λαός σου πάντες ἔργα χειρῶν σου, καὶ τὸ ὄνομά σου ἐπικεκλήμεθα.

1ψάλτης: Καὶ νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Τῆς εὐσπλαγχνίας τὴν πύλην ἄνοιξον ἡμῖν, εὐλογημένη Θεοτόκε, ἐλπίζοντες εἰς σέ, μὴ ἀστοχήσωμεν, ῥυσθείημεν διὰ σοῦ τῶν περιστάσεων· σὺ γὰρ εἶ ἡ σωτηρία τοῦ γένους τῶν Χριστιανῶν.

Пѣвцы‌ роспѣ‍внѡ возглаша‍ютъ слѣдꙋющїе тропари‍: