Μεγαλυνάρια ψαλλόμενα ἐν τῇ Θ´ ᾠδῇ
Ἦχος 𝂧𝂬 Γα 𝃁
𝝰𝝰𝝰𝁇𝃱𝁿𝃥 𝁇𝝹𝝰 𝃛𝁇𝁿𝁛𝞃𝝰𝁕𝝺𝝶 𝃛𝁉𝁿𝝿𝞃𝝾𝝼𝁑𝝴 𝃛 𝁑𝁇𝁛𝁿𝞂𝞃𝝸𝁑𝝸𝝼𝃛𝁇𝞃𝝾 𝃰𝝾 𝁇𝞃𝝴 𝃛 𝁉𝁑𝁿𝝺𝝾𝞄 𝁑𝝻𝝴 𝃛𝁑𝁓𝂏𝝼𝝾𝝼 𝁇𝝴𝝸𝞁 𝃛𝁇𝂅𝂅𝞂𝝴𝂨𝃫𝃚 𝁇𝃱𝁿𝝹𝝰𝝸 𝁇𝝖𝝲 𝃛𝁇𝁿𝁛𝝲𝝴𝁕𝝺𝝾𝝸𝞁 𝃛𝁉𝁿𝝹𝝰𝝸𝁑𝝱𝞀𝝾 𝃛 𝁑𝁇𝁛𝁿𝞃𝝾𝝸𝁑𝝾𝝸𝞁𝃛𝁇𝝡𝝶 𝃰𝝶 𝁇𝞃𝞀𝝾 𝃛 𝁉𝁑𝁿𝝿𝝰𝞀 𝁑𝝷𝝴 𝃛𝁑𝁓𝂏𝝼𝝴 𝁇𝝰 𝃛𝁇𝂅𝂅𝝲𝝼𝝶𝂨𝃫
𝝰𝝰𝝰𝁇𝃱𝁿𝃥𝝲 𝁇𝝹𝝰 𝃛𝁇𝁿𝁛𝝺𝝸 𝁕𝝵𝝴 𝃛𝁉𝁿𝞃𝝰𝝸𝁑𝞆𝝴𝞀 𝃛 𝁑𝁇𝁛𝁿𝞂𝝸𝁑𝝸𝝼𝃛𝁇𝁿𝝾 𝁇𝝥𝞀𝝴 𝃛 𝁉𝁆𝁿𝞂𝝱𝞄 𝁑𝞃𝝶𝞁 𝃛𝁑𝁿𝝨𝞄 𝁇𝝻𝝴 𝃛𝁇𝂅𝂅𝞈𝝼 𝂩𝃚𝃭 𝁆𝁿𝞃𝝾𝝼 𝁇𝞃𝝾𝞄 𝃛𝁇𝁿𝁛𝝼𝝾 𝁕𝝻𝝾𝞄 𝃛𝁉𝁿𝝥𝝾𝝸 𝁑𝝶 𝃛 𝁑𝁇𝁛𝁿𝞃𝝶𝁑𝝶𝝼𝃛𝁇𝝹𝝰𝝸 𝃰𝝰𝝸 𝁇𝝙𝝴 𝃛 𝁉𝁑𝁿𝞂𝝿𝝾 𝁑𝞃𝝶𝝼 𝃛𝁑𝁓𝂏𝞃𝝾𝞄 𝁇𝝿𝝰𝝼 𝃛𝁇𝂅𝂅𝞃𝝾𝞁𝂨𝃫
𝝗𝝗𝁇𝃱𝁿𝃥𝝾𝞄 𝁇𝝺𝝶 𝃛𝁇𝁿𝁛𝝷𝝴𝝸𝞁 𝁕𝝾 𝃛𝁉𝁿𝝿𝝺𝝰 𝁑𝞂𝞃𝝾𝞄𝞀 𝃛 𝁑𝁇𝁛𝁿𝝲𝝾𝁑𝝾𝞁𝃛𝁇𝝸 𝃰𝝸 𝁇𝝼𝝰 𝃛 𝁉𝁑𝁿𝞂𝞈 𝁑𝞂𝞰 𝃛 𝁑𝁿𝞃𝝾𝝼 𝁇𝝖 𝃛𝁇𝂅𝂅𝝳𝝰𝝻 𝂩𝃚𝃭 𝁇𝃱𝁿𝝻𝝶 𝁇𝞃𝞀𝝰𝝼 𝃛𝁆𝁿𝁛𝟂 𝁕𝝹𝝶 𝃛𝁉𝁿𝞂𝝴 𝁑𝞃𝝶𝝼 𝃛 𝁑𝁇𝁛𝁿𝞂𝝶 𝁑𝝶𝝼𝃛𝁉𝁐𝁿𝃈𝞃𝝶𝞁 𝁑𝝥𝝰𝞀 𝃛 𝁇𝁑𝁚𝝷𝝴 𝁓𝂏𝝴 𝁑𝁕𝝼𝝾𝞄 𝃛𝁆𝁿𝝹𝝰𝝸 𝁇𝝰 𝃛𝁇𝂅𝂅𝝲𝝼𝝶𝞁 𝂨𝃫 ++ 𝃛𝁇𝁿𝁐𝃈𝞃𝝶𝞁 𝁆𝝥𝝰𝞀 𝃛 𝁆𝁚𝝷𝝴 𝁓𝂏𝝴 𝁑𝁕𝝼𝝾𝞄 𝁑𝃚𝁕𝁿𝝹𝝰𝝸 𝁇𝝰 𝃛𝁇𝂅𝂅𝝲𝝼𝝶𝞁 𝂾𝃫𝃁
+++𝝲𝝲𝝲𝁇𝁎𝁿𝃥𝁛𝝴 𝁑𝝼𝝾𝞁 𝃛𝁆𝁚𝝰 𝁑𝁕𝝿𝝰𝝼 𝃛𝁉𝁿𝞃𝞈𝝼 𝁑𝝱𝞀𝝾 𝃛 𝁑𝁇𝁛𝁿𝞃𝞈𝁑𝞈𝝼𝃛𝁇𝝻𝝰 𝃰𝝰 𝁇𝝹𝝰 𝃛 𝁉𝁑𝁿𝞀𝝸 𝁑𝝵𝝴𝝸 𝃛𝁑𝁿𝝨𝝴 𝁇𝝖 𝃛𝁇𝂅𝂅𝝲𝝼𝝶 𝂩𝃭𝃚 𝁇𝃱𝁿𝝹𝝰𝝸 𝁆𝝳𝝾 𝃛𝁆𝁛𝁿𝝽𝝰 𝁕𝝵𝝴𝝸 𝃛 𝁉𝁿𝝨𝝴 𝁑𝝿𝝸 𝃛 𝁑𝁇𝁛𝁿𝞂𝞃𝞈𝁑𝞈𝞁 𝃛𝁇𝞈 𝃰𝞈𝞁 𝁇𝝡𝝶 𝃛 𝁉𝁑𝁿𝞃𝝴 𝁑𝞀𝝰 𝃛𝁑𝁓𝂏𝞃𝝾𝞄 𝁇𝝝𝝴 𝃛𝁇𝂅𝂅𝝾𝞄𝂨𝃫
++++𝝛𝝛𝁇𝁎𝁛𝁿𝃥𝝶 𝁑𝞂𝝰𝞁 𝃛𝁆𝁚𝝴 𝁑𝁕𝞃𝝶 𝃛𝁉𝁿𝝨𝞄 𝁑𝝻𝝴 𝃛 𝁑𝁇𝁛𝁿𝞈 𝁑𝞈𝝼𝃛𝁇𝝴 𝃰𝝴 𝁇𝞈𝞁 𝃛 𝁉𝁑𝁿𝝴𝝸 𝁑𝝳𝝴 𝃛𝁑𝁿𝞃𝝾𝝼 𝁇𝝬𝞀𝝸 𝃛𝁇𝂅𝂅𝞂𝞃𝝾𝝼 𝂩𝃭𝃚 𝁇𝃱𝁿𝝹𝝰𝝸 𝁆𝝴 𝃛𝁆𝁿𝁛𝝱𝝾 𝁕𝝰 𝃛𝁉𝁿𝝿𝞀𝝾𝞁 𝁑𝝰𝞄 𝃛 𝁑𝁇𝁛𝁿𝞃𝝾 𝁑𝝾𝝼𝃛𝁇𝁿𝁐𝃈𝝼𝞄𝝼 𝁆𝝰 𝃛 𝁆𝁚𝝿𝝾 𝁓𝂏𝝾 𝁑𝁕𝝺𝞄 𝁑𝃚𝁕𝁿𝞂𝝸𝝼 𝁇𝝵𝝶 𝃛𝁇𝂅𝂅𝞃𝞈𝂾𝃫𝃁
Ἀκατάληπτόν ἐστι, τὸ τελούμενον ἐν σοί, καὶ Ἀγγέλοις καὶ βροτοῖς, Μητροπάρθενε ἁγνή.
Ἀγκαλίζεται χερσίν, ὁ Πρεσβύτης Συμεών, τὸν τοῦ νόμου Ποιητήν, καὶ Δεσπότην τοῦ παντός.
Βουληθεὶς ὁ Πλαστουργός, ἵνα σώσῃ τὸν Ἀδάμ, μήτραν ᾤκησε τὴν σήν, τῆς Παρθένου καὶ ἁγνῆς.
Γένος ἅπαν τῶν βροτῶν, μακαρίζει σὲ Ἁγνή, καὶ δοξάζει σὲ πιστῶς, ὡς Μητέρα τοῦ Θεοῦ.
Δεῦτε, ἴδετε Χριστόν, τὸν Δεσπότην τοῦ παντός, ὃν βαστάζει Συμεών, σήμερον ἐν τῷ ναῷ.
Ἐπιβλέπεις πρὸς τὴν γῆν, καὶ ποιεῖς τρέμειν αὐτήν, καὶ πῶς γέρων κεκμηκώς, σὲ κατέχει ἐν χερσί;
Ζήσας ἔτη Συμεών, ἕως εἶδε τὸν Χριστόν, καὶ ἐβόα πρὸς αὐτόν· Νῦν ἀπόλυσιν ζητῶ.
Ἡ λαβὶς ἡ μυστική, ἡ τὸν ἄνθρακα Χριστόν, συλλαβοῦσα ἐν γαστρί, σὺ ὑπάρχεις Μαριάμ.
Θέλων ἐνηνθρώπησας, ὁ προάναρχος Θεός, καὶ ναῷ προσφέρεσαι, τεσσαρακονθήμερος.
Κατελθόντ᾿ ἐξ οὐρανοῦ, τὸν Δεσπότην τοῦ παντός, ὑπεδέξατο αὐτόν, Συμεὼν ὁ Ἱερεύς.
Λάμπρυνόν μου τὴν ψυχήν, καὶ τὸ φῶς τὸ αἰσθητόν, ὅπως ἴδω καθαρῶς, καὶ κηρύξω σε Θεόν.
Μητροπάρθενε ἁγνή, τί προσφέρεις τῷ ναῷ, νέον βρέφος ἀποδούς, ἐν ἀγκάλαις Συμεών;
Νῦν ἀπόλυσιν ζητῶ, ἀπὸ σοῦ τοῦ Πλαστουργοῦ, ὅτι εἶδον σε Χριστέ, τὸ σωτήριόν μου φῶς.
Ὃν οἱ ἄνω λειτουργοί, τρόμῳ λιτανεύουσι, κάτω νῦν ὁ Συμεών, ἀγκαλίζεται χερσί.
Ἡ τῇ φύσει μὲν Μονάς, τοῖς προσώποις δὲ Τριάς, φυλάττε τοὺς δούλους σου, τοὺς πιστεύοντας εἰς σέ.
Θεοτόκε ἡ ἐλπίς, πάντων τῶν Χριστιανῶν, σκέπε φρούρει φύλαττε, τοὺς ἐλπίζοντας εἰς σέ.
