Самогласенъ «Ѻ҆́блакъ тѧ̀ свѣ́та»
Contents:
- 1 Подо́бенъ «Ѻ҆́блакъ тѧ̀ свѣ́та»
- 1.1 Источникъ: бг҃оро́диченъ ѻ҆кто́иха, стіхо́вна ма́лой вече́рни:
- 1.1.1 Τῌ ΠΕΜΠΤῌ Γ´ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ. Γ´ ἑσπέριον στιχηρόν. Ποίημα Θεοδώρου - Въ Четвертокъ 3 седмицы Великагѡ поста. Вечернѧѧ стїхира. Творенїе Ѳеодѡра.
- 1.1.2 ΚΥΡΙΑΚΗ Ε´ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ. ΕΙΣ ΤΟ ΛΥΧΝΙΚΟΝ. Γ´ ἑσπέριον στιχηρόν. Ποίημα Θεοδώρου - Въ Недѣлю вечера 5 седмицы Великагѡ поста. Г вечернѧѧ стїхира. Творенїе Ѳеодѡра.
- 1.1.3 Εἰς τοὺς Αἴνους στιχηρὰ ἁγίου ἀποστόλου Λουκᾶ - Хвалитныѧ стїхиры св. ап. Лꙋки (18 ѻктѧбрѧ)
- 1.1.4 Ἀπόστιχα ἁγίου Σπυρίδονος (12 Δεκεμβρίου)
- 1.2 Пространный подо́бенъ «Ѻ҆́блакъ тѧ̀ свѣ́та»
- 1.1 Источникъ: бг҃оро́диченъ ѻ҆кто́иха, стіхо́вна ма́лой вече́рни:
Подо́бенъ «Ѻ҆́блакъ тѧ̀ свѣ́та»
Источникъ: бг҃оро́диченъ ѻ҆кто́иха, стіхо́вна ма́лой вече́рни:
| самогласенъ | современный бгослꙋжебный
(нериѳмическїй) переводъ |
риѳмическїй переводъ
(сѣрафімовъ) | |
|---|---|---|---|
|
1.1 1.2 1.3 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 |
Νεφέλην σε φωτὸς ἀϊδίου, Παρθένε, ὁ Προφήτης ὠνόμασεν· ἐν σοὶ γὰρ ὡς ὑετὸς ἐπὶ πόκον, καταβὰς ὁ Λόγος τοῦ Πατρός, καὶ ἐκ σοῦ ἀνατείλας, τὸν κόσμον ἐφώτισε, τὴν πλάνην κατήργησε, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν. Αὐτὸν ἱκετεύουσα ἐκτενῶς, Παναγία δεόμεθα, μὴ παύσῃ ὑπὲρ ἡμῶν, τῶν ἀληθῆ Θεοτόκον ὁμολογούντων σε. |
Ѻ҆́блакъ тѧ̀ свѣ́та присносꙋ́щнагѡ дв҃о, прⷪ҇ро́къ и҆менова̀: и҆з̾ тебе́ бо ꙗ҆́кѡ до́ждь на рꙋно̀ сше́дъ сло́во ѻ҆́ч҃ее, и҆ и҆з̾ тебѐ возсїѧ́вый, мі́ръ просвѣтѝ, пре́лесть ᲂу҆празднѝ хрⷭ҇то́съ бг҃ъ на́шъ. того̀ молѧ́щи прилѣ́жнѡ прест҃а́ѧ, мо́лимсѧ, не преста́й ѡ҆ на́съ, и҆̀же и҆́стиннꙋю бцⷣꙋ и҆сповѣ́дающихъ тѧ̀. |
ѽ Дѣво, ѻблакъ Тѧ присносꙋщнагѡ Свѣта гласъ пророческїй нарече въТѧ бо ꙗкѡ роса на рꙋно сошедшаѧ Богъ-Слово ѿ Ѻтца, изъ тебе Возсїѧвый весь міръ просвѣти-илъ есть и прелесть разрꙋшилъ есть, Христосъ Богъ Госпо-одь нашъ. Того оумолѧюща, Всесвѧтаѧ, прилѣжнѡ, мы просимъ Тѧ, ѡ насъ не престай, моли, всѣхъ воспѣвающихъ сꙋщꙋ[ю] Тѧ Богородицꙋ. |
𝝢𝝢𝁆𝃣𝝴 𝃛 𝁇𝃱𝞅𝝴 𝁆𝝺𝝶𝝼 𝁆𝝨𝝴 𝁆𝞅𝞈 𝁆𝞃𝝾𝁆𝃰𝂏𝁠𝝾𝞁 𝁑𝝰 𝁑𝁕𝞲 𝁇𝃰𝝳𝝸 𝁕𝝾𝞄 𝁇𝝥𝝰𝞀 𝁆𝝷𝝴 𝃰𝝴 𝁆𝁿𝝼𝝴 𝂨𝂭𝃬 𝁑𝝾 𝁑𝝿𝞀𝝾 𝁇𝃰𝞅𝝶 𝁆𝞃𝝶𝞁 𝁑𝝾 𝁆𝁚𝝼𝝾 𝁑𝝻𝝰 𝁑𝁿𝞂𝝴𝝼 𝂣𝃩 𝁆𝝴𝝼 𝃛 𝁉𝁐𝁿𝝨𝝾𝝸 𝁑𝝲𝝰𝞀 𝁑𝞈𝞁 𝁑𝞄 𝁇𝝴 𝁇𝁿𝞃𝝾𝞁 𝂨𝂭𝃬 𝁕𝁑𝃞𝝴 𝁆𝝿𝝸 𝁑𝝿𝝾 𝁑𝁕𝝹𝝾𝝼 𝁇𝝹𝝰 𝁇𝞃𝝰 𝃛 𝁇𝃣𝝱𝝰𝞁 𝂣𝃩 𝁆𝝾 𝃛 𝁇𝃱𝁚𝝠𝝾 𝁑𝝲𝝾𝞁 𝁑𝞃𝝾𝞄 𝁇𝝥𝝰𝞃 𝁇𝁿𝞀𝝾𝞁 𝂨𝂭𝃬 𝁑𝝹𝝰𝝸 𝁑𝝴𝝹 𝁇𝃰𝝨𝝾𝞄 𝁕𝝖 𝁇𝝼𝝰 𝁆𝞃𝝴𝝸 𝃰𝝴𝝸 𝃛 𝁆𝝺𝝰𝞁 𝂨𝂭𝃬 𝁇𝞃𝝾𝝼 𝃛 𝁘𝁆𝁑𝝹𝝾 𝁇𝞂𝝻𝝾𝝼 𝁆𝝴 𝁇𝁚𝞅𝞈 𝁑𝞃𝝸 𝃛𝁑𝞂𝝴𝝼 𝂨𝂭𝃬 𝁑𝞃𝝶𝝼 𝃛 𝁉𝁿𝝿𝝺𝝰 𝁑𝝼𝝶𝝼 𝁑𝁕𝝹𝝰 𝁇𝃱𝞃𝝶𝞀 𝁆𝝲𝝶 𝃛 𝁆𝞂𝝴 𝂨𝂭𝃬 𝁕𝝬𝞀𝝸 𝃛 𝁇𝃰𝞂𝞃𝝾𝞁 𝁆𝝾 𝁑𝝝𝝴 𝁆𝁚𝝾𝞁 𝁑𝝶 𝃛 𝁑𝝻𝞈𝝼 𝂣𝃩 𝁆𝝖𝞄 𝃛𝁇𝃱𝞃𝝾𝝼 𝁆𝝞 𝁇𝝹𝝴 𝃛 𝁇𝁚𝞃𝝴𝞄 𝁑𝝾𝞄 𝁑𝁿𝞂𝝰 𝂨𝂭𝃬 𝁑𝝴𝝹 𝁑𝞃𝝴 𝁇𝃰𝝼𝞈𝞁 𝁕𝝥𝝰 𝁇𝝼𝝰 𝁆𝝲𝝸 𝃰𝝸 𝃛 𝁆𝝰 𝂨𝂭𝃬 𝁖𝃢𝝳𝝴 𝃛 𝁇𝃱𝁿𝁚𝝾 𝁑𝁿𝝻𝝴 𝁑𝃣𝝷𝝰 𝁉𝁐𝝻𝝶 𝁉𝁑𝁿𝝿𝝰𝞄 𝁑𝞂𝞰 𝁑𝁕𝞄 𝁇𝝿𝝴𝞀 𝁇𝝶 𝃛 𝁇𝁿𝝻𝞈𝝼 𝂨𝂭𝃬 𝁕𝞃𝞈𝝼 𝃛 𝁇𝝰 𝁇𝝺𝝶 𝃛𝁇𝁚𝝷𝝶 𝁑𝝝𝝴 𝁑𝝾 𝃛𝁇𝞃𝝾 𝁆𝝹𝝾𝝼 𝁑𝝾 𝃛 𝁆𝝻𝝾 𝁑𝝺𝝾 𝁇𝁿𝁚𝝲𝝾𝞄𝝼 𝁑𝁿𝞃𝞈𝝼 𝁑𝁿𝝨𝝴 𝂣𝃩
Τῌ ΠΕΜΠΤῌ Γ´ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ. Γ´ ἑσπέριον στιχηρόν. Ποίημα Θεοδώρου - Въ Четвертокъ 3 седмицы Великагѡ поста. Вечернѧѧ стїхира. Творенїе Ѳеодѡра.
| 3 στιχηρὸν | ||||
| самогласенъ | исходникъ | современный бгослꙋжебный
(нериѳмическїй) переводъ |
риѳмическїй переводъ
(сѣрафімовъ) | |
|---|---|---|---|---|
|
1.1 1.21.3 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 |
Νεφέλην σε φωτὸς ἀϊδίου, Παρθένε, ὁ Προφήτης ὠνόμασεν· ἐν σοὶ γὰρ ὡς ὑετὸς ἐπὶ πόκον, καταβὰς ὁ Λόγος τοῦ Πατρός, καὶ ἐκ σοῦ ἀνατείλας, τὸν κόσμον ἐφώτισε, τὴν πλάνην κατήργησε, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν. Αὐτὸν ἱκετεύουσα ἐκτενῶς, Παναγία δεόμεθα, μὴ παύσῃ ὑπὲρ ἡμῶν, τῶν ἀληθῆ Θεοτόκον ὁμολογούντων σε. |
Τὴν τρίτην τῶν σεπτῶν, Νηστειῶν Ἑβδομάδα, Χριστὲ Λόγε περάσαντες, τὸ ξύλον τοῦ ζωηφό-ρου Σταυροῦ σου, κατιδεῖν ἀξίωσον ἡμᾶς καὶ σεπτῶς προσκυνῆσαι, καὶ ᾆσαι ἐπαξίως, δοξᾶσαι τὸ κράτος σου, ὑμνῆσαι τὰ Πάθη σου, προφθάσαι τὴν ἔνδοξον καθαρῶς, καὶ ἁγίαν Ἀνάστασιν, τὸ Πάσχα τὸ μυστικόν, δι᾿ οὗ Ἀδὰμ ἐπανῆλθεν, εἰς τὸν Παράδεισον. |
Тре́тїю честны́хъ постѡ́въ седми́цꙋ хрⷭ҇тѐ сло́ве, преше́дшихъ, дре́во живоно́снагѡ крⷭ҇та̀ твоегѡ̀ ви́дѣти сподо́би на́съ, и҆ че́стнѣ поклони́тисѧ, и҆ пѣ́ти по достоѧ́нїю и҆ сла́вити держа́вꙋ твою̀, воспѣ́ти стрⷭ҇ти твоѧ̑, предвари́ти сла́вное чи́стѣ и҆ ст҃о́е воскрⷭ҇нїе, па́схꙋ та́йнꙋю, є҆́юже а҆да́мъ па́ки вни́де въ ра́й. |
|
ΚΥΡΙΑΚΗ Ε´ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ. ΕΙΣ ΤΟ ΛΥΧΝΙΚΟΝ. Γ´ ἑσπέριον στιχηρόν. Ποίημα Θεοδώρου - Въ Недѣлю вечера 5 седмицы Великагѡ поста. Г вечернѧѧ стїхира. Творенїе Ѳеодѡра.
| 3 στιχηρὸν | ||||
|
1.1 1.21.3 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 |
Νεφέλην σε φωτὸς ἀϊδίου, Παρθένε, ὁ Προφήτης ὠνόμασεν· ἐν σοὶ γὰρ ὡς ὑετὸς ἐπὶ πόκον, καταβὰς ὁ Λόγος τοῦ Πατρός, καὶ ἐκ σοῦ ἀνατείλας, τὸν κόσμον ἐφώτισε, τὴν πλάνην κατήργησε, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν. Αὐτὸν ἱκετεύουσα ἐκτενῶς, Παναγία δεόμεθα, μὴ παύσῃ ὑπὲρ ἡμῶν, τῶν ἀληθῆ Θεοτόκον ὁμολογούντων σε. |
Τὴν ἕκτην τῶν σεπτῶν, Νηστειῶν Ἑβδομάδα, προθύμως ἀπαρχόμενοι, Κυρίῳ, προεόρτι-ον ὕμνον, τῶν Βαΐ-ων ᾄσωμεν πιστοί, ἐρχομένῳ ἐν δόξῃ, δυνάμει Θεότητος, ἐπὶ τὴν Ἱερουσαλήμ, νεκρῶσαι τὸν θάνατον· διὸ ἑτοιμάσωμεν εὐσεβῶς, τὰ τῆς νίκης σύμβολα, τοὺς κλάδους τῶν ἀρετῶν, τὸ Ὡσαννὰ ἐκβοῆσαι, τῷ Ποιητῇ τοῦ παντός. |
Шестꙋ́ю ѿ честны́хъ постѡ́въ седми́цꙋ, ᲂу҆се́рднѡ начина́юще, гдⷭ҇ви предпра́зднственное пѣ́нїе ва́їй принесе́мъ вѣ́рнїи: грѧдꙋ́щемꙋ во сла́вѣ, си́лою бж҃ества̀ во і҆ерꙋсали́мъ, ᲂу҆мертви́ти сме́рть. тѣ́мже ᲂу҆гото́вимъ бл҃гоче́стнѡ побѣ̑дныѧ ѡ҆́бразы, вѣ̑тви добродѣ́тєльныѧ, ѻ҆са́нна вопїю́ще творцꙋ̀ всѣ́хъ. |
|
|---|---|---|---|---|
Εἰς τοὺς Αἴνους στιχηρὰ ἁγίου ἀποστόλου Λουκᾶ - Хвалитныѧ стїхиры св. ап. Лꙋки (18 ѻктѧбрѧ)
| 1 στιχηρὸν | |||
|---|---|---|---|
|
1.1 1.21.3 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 |
Χριστοῦ τὸν Μαθητήν, τὸν τοῦ Εὐαγγελίου συγγραφέα σοφώτατον, σκεύους τῆς ἐκλογῆς τὸν ὡραῖον, χαρακτῆρα ἔμψυχον πιστοί, οὗ ἐν ταῖς Ἐκκλησίαις ἁπάσαις ὁ ἔπαινος, Λουκᾶν τὸν Ἀπόστολον, ἐν ὕμνοις τιμήσωμεν· Αὐτὸς γὰρ ἐκήρυξε, τοῦ Θεοῦ τὰ παράδοξα θαύματα, φωτίσας τοὺς ἐπὶ γῆς, θεολογίας ἀκτῖσι διὰ τῆς χάριτος. |
Хрⷭ҇то́ва ᲂу҆ч҃ника̀, є҆ѵⷢ҇лїа списа́телѧ мꙋдрѣ́йша, сосꙋ́да и҆збра́нна кра́сна, ѻ҆́бразъ ѡ҆дꙋшевле́нъ вѣ́рнїи, є҆гѡ́же во всѣ́хъ цр҃квахъ похвала̀, лꙋкꙋ̀ а҆пⷭ҇ла въ пѣ́снехъ почти́мъ: то́й бо проповѣ́да бж҃їѧ пресла̑внаѧ чꙋдеса̀, просвѣти́въ ꙗ҆̀же на землѝ, бг҃осло́вїѧ лꙋча́ми, бл҃гости ра́ди. |
|
𝝬𝝬𝁆𝞀𝝸 𝃛 𝁇𝃱𝞂𝞃𝝾𝞄 𝁆𝞃𝝾𝝼 𝁆𝝻𝝰 𝁆𝝷𝝶 𝁆𝞃𝝶𝁆𝃰𝂏𝁠𝝶𝝼 𝁑𝞃𝝾𝝼 𝁑𝁕𝞃𝝾𝞄 𝁇𝃰𝝚𝞄 𝁕𝝰𝝲 𝁇𝝲𝝴 𝁆𝝺𝝸 𝃰𝝸 𝁆𝁿𝝾𝞄 𝂨𝂭𝃬 𝁑𝞂𝞄𝝲 𝁑𝝲𝞀𝝰 𝁇𝃰𝞅𝝴 𝁆𝝰 𝁑𝞂𝝾 𝁆𝁚𝞅𝞈 𝁑𝞃𝝰 𝁑𝁿𝞃𝝾𝝼 𝂣𝃩 𝁉𝁐𝁿𝞂𝝹𝝴𝞄 𝁑𝝾𝞄𝞁 𝁑𝞃𝝶𝞁 𝁑𝝴𝝹 𝁇𝝺𝝾 𝁇𝁿𝝲𝝶𝞁 𝂨𝂭𝃬 𝁕𝁑𝞃𝝾𝝼 𝁆𝞈 𝁑𝞀𝝰𝝸 𝁑𝁕𝝾𝝼 𝁇𝞆𝝰 𝁇𝞀𝝰 𝃛 𝁇𝞃𝝶 𝁆𝞀𝝰 𝂣𝃩 𝁇𝃱𝁚𝝴𝝻 𝁑𝞇𝞄 𝁑𝞆𝝾𝝼 𝁇𝝿𝝸 𝁇𝁿𝞂𝞃𝝾𝝸 𝂨𝂭𝃬 𝁑𝝾𝞄 𝁑𝝴𝝼 𝁇𝃰𝞃𝝰𝝸𝞁 𝁕𝝚𝝹 𝁇𝝹𝝺𝝶 𝁆𝞂𝝸 𝃰𝝸 𝃛 𝁆𝝰𝝸𝞁 𝂨𝂭𝃬 𝁇𝝰 𝃛 𝁘𝁆𝁑𝝿𝝰 𝁇𝞂𝝰𝝸𝞁 𝁆𝝾 𝁇𝁚𝝴 𝁑𝝿𝝰𝝸 𝃛 𝁑𝝼𝝾𝞁 𝂨𝂭𝃬 𝁑𝝠𝝾𝞄 𝃛 𝁉𝁿𝝹𝝰𝝼 𝁑𝞃𝝾𝝼 𝁑𝁕𝝰 𝁇𝃱𝝿𝝾 𝁆𝞂𝞃𝝾 𝃛𝁆𝝺𝝾𝝼 𝂨𝂭𝃬 𝁕𝝴𝝼 𝃛 𝁇𝃰𝞄 𝁆𝝻𝝼𝝾𝝸𝞁 𝁑𝞃𝝸 𝁆𝁚𝝻𝝶 𝁑𝞂𝞈 𝃛 𝁑𝝻𝝴𝝼 𝂣𝃩 𝁆𝝖𝞄 𝃛𝁇𝃱𝞃𝝾𝞁 𝁆𝝲𝝰𝞀 𝁇𝝴 𝃛 𝁇𝁚𝝹𝝶 𝁑𝞀𝞄 𝁑𝁿𝝽𝝴 𝂨𝂭𝃬 𝁑𝞃𝝾𝞄 𝁑𝝝𝝴 𝁇𝃰𝝾𝞄 𝁕𝞃𝝰 𝁇𝝿𝝰 𝁆𝞀𝝰 𝃰𝝰 𝁆𝝳𝝾 𝁖𝝽𝝰 𝂨𝃯 𝁇𝃱𝁿𝁚𝝷𝝰𝞄 𝁑𝁿𝝻𝝰 𝁑𝞃𝝰 𝁉𝁐𝞅𝞈 𝁉𝁑𝁿𝞃𝝸 𝁑𝞂𝝰𝞁 𝁑𝁕𝞃𝝾𝞄𝞁 𝁇𝝴 𝁇𝝿𝝸 𝃛 𝁇𝁿𝝲𝝶𝞁 𝂨𝂭𝃬 𝁕𝝷𝝴 𝃛 𝁇𝝾 𝁇𝝺𝝾 𝃛𝁇𝁚𝝲𝝸 𝁑𝝰𝞁 𝁑𝝰𝝹 𝃛𝁇𝞃𝝸 𝁆𝞂𝝸 𝁑𝝳𝝸 𝃛 𝁆𝝰 𝁑𝞃𝝶𝞁 𝁇𝁿𝁚𝞆𝝰 𝁑𝁿𝞀𝝸 𝁑𝂅𝂅𝞃𝝾𝞁 𝂣𝃩
| 2 στιχηρὸν | |||
|---|---|---|---|
|
1.1 1.21.3 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 |
Ψυχῶν ἰατρικήν, ὑπὲρ τὴν τῶν σωμάτων ἐκμαθών, ἐπιστήμην Σοφέ, κατ᾿ ἄμφω παγκαλλὴς ἀνεδείχθης, τὴν Θεοῦ σοφίαν ἐμπνευσθείς· ἐν ᾗ καὶ θεραπεύων ψυχὰς καὶ τὰ σώματα, Λουκᾶ παμμακάριστε, καλεῖς πρὸς ἐπίγνωσιν· πτεροῖς πρὸς τὸν ἔρωτα τοῦ Θεοῦ, τοὺς ἀνθρώπους ἑκάστοτε· ἀνάγεις εἰς οὐρανόν, καὶ ὑπὲρ πάντων πρεσβεύεις τῶν εὐφημούντων σε. |
Дꙋ́шъ врачевствꙋ̀, па́че тѣле́съ наꙋчи́всѧ хи́трости, мꙋ́дре, и҆ ѻ҆бою́дꙋ вседо́бръ показа́лсѧ є҆сѝ, бж҃їею мꙋ́дростїю вдохнове́нъ: є҆́юже врачꙋ́ѧ дꙋ́шы же и҆ тѣлеса̀, лꙋко̀ всебл҃же́нне, призыва́еши къ позна́нїю, восперѧ́еши къ жела́нїю бж҃їю, человѣ́ки всегда̀ возво́диши на нб҃о, и҆ ѡ҆ всѣ́хъ мо́лишисѧ восхвалѧ́ющихъ тѧ̀. |
|
𝝭𝝭𝁆𝞄𝃛 𝁇𝃱𝞆𝞈𝝼 𝁆𝝸 𝁆𝝰 𝁆𝞃𝞀𝝸 𝁆𝝹𝝶𝁆𝃰𝂏𝁠𝝶𝝼 𝁑𝞄 𝁑𝁕𝝿𝝴𝞀 𝁇𝃰𝞃𝝶𝝼 𝁕𝞃𝞈𝝼 𝁇𝞂𝞈 𝁆𝝻𝝰 𝃰𝝰 𝁆𝁿𝞃𝞈𝝼 𝂨𝂭𝃬 𝁑𝝴𝝹 𝁑𝝻𝝰 𝁇𝃰𝝷𝞈𝝼 𝁆𝝴 𝁆𝝿𝝸 𝁆𝁉𝁿𝞂𝞃𝝶 𝁑𝝻𝝶𝝼 𝁑𝞂𝝾 𝃛𝁑𝁿𝞅𝝴 𝂣𝃩𝁆𝝹𝝰𝞃 𝃛 𝁉𝁐𝁿𝝰𝝻 𝁑𝞅𝞈𝁑𝞈 𝁑𝝿𝝰𝝲 𝁇𝝹𝝰𝝺 𝁇𝁿𝝺𝝶𝞁 𝂨𝂭𝃬 𝁕𝁑𝝰 𝁆𝝼𝝴 𝁑𝝳𝝴𝝸 𝁑𝁕𝞆𝝷𝝴𝝸𝞁 𝁇𝞃𝝶𝝼 𝁇𝝝𝝴 𝃛 𝁇𝝾𝞄 𝂣𝃩 𝁆𝞂𝝾 𝃛 𝁇𝃱𝁚𝞅𝝸 𝁑𝝰𝝼 𝁑𝝴𝝻 𝁇𝝿𝝼𝝴𝞄 𝁇𝁿𝞂𝝷𝝴𝝸𝞁 𝂨𝂭𝃬 𝁑𝝴𝝼 𝁑𝞰 𝁇𝃰𝝹𝝰𝝸 𝁕𝝷𝝴 𝁇𝞀𝝰 𝁆𝝿𝝴 𝃰𝝴𝞄 𝃛 𝁆𝞈𝝼 𝂨𝂭𝃬 𝁇𝞇𝞄 𝃛 𝁘𝁆𝁑𝞆𝝰𝞁 𝁇𝝹𝝰𝝸 𝁆𝞃𝝰 𝁇𝁚𝞂𝞈 𝁑𝝻𝝰 𝃛𝁑𝞃𝝰 𝂨𝂭𝃬 𝁑𝝠𝝾𝞄 𝃛 𝁉𝁿𝝹𝝰 𝁑𝝿𝝰𝝻 𝁑𝁕𝝻𝝰 𝁇𝃱𝝹𝝰 𝁆𝞀𝝸 𝃛 𝁆𝞂𝞃𝝴 𝂨𝂭𝃬 𝁕𝝹𝝰 𝃛 𝁇𝃰𝝺𝝴𝝸𝞁 𝁆𝝿𝞀𝝾𝞁 𝁑𝝴 𝁆𝁚𝝿𝝸 𝁑𝝲𝝼𝞈 𝃛 𝁑𝞂𝝸𝝼𝂣𝃩 𝁆𝝿𝞃𝝴 𝃛𝁇𝃱𝞀𝝾𝝸𝞁 𝁆𝝿𝞀𝝾𝞁 𝁇𝞃𝝾𝝼 𝃛 𝁇𝁚𝝴 𝁑𝞀𝞈 𝁑𝁿𝞃𝝰 𝂨𝂭𝃬 𝁑𝞃𝝾𝞄 𝁑𝝝𝝴 𝁇𝃰𝝾𝞄 𝁕𝞃𝝾𝞄𝞁 𝁇𝝰𝝼 𝁆𝝷𝞀𝞈 𝃰𝞈 𝃛 𝁆𝝿𝝾𝞄𝞁 𝂨𝂭𝃬 𝁖𝝴 𝃛 𝁇𝃱𝁿𝁚𝝹𝝰 𝁑𝁿𝞂𝞃𝝾 𝁑𝞃𝝴 𝁉𝁐𝝰 𝁉𝁑𝁿𝝼𝝰 𝁑𝝲𝝴𝝸𝞁 𝁑𝁕𝝴𝝸𝞁 𝁇𝝾𝞄 𝁇𝞀𝝰 𝃛 𝁇𝁿𝝼𝝾𝝼 𝂨𝂭𝃬 𝁕𝝹𝝰𝝸 𝃛 𝁇𝞄 𝁇𝝿𝝴𝞀 𝃛𝁇𝁚𝝿𝝰𝝼 𝁑𝞃𝞈𝝼 𝁑𝝿𝞀𝝴 𝃛𝁇𝞂𝝱𝝴𝞄 𝁆𝝴𝝸𝞁 𝁑𝞃𝞈𝝼 𝃛 𝁆𝝴𝞄 𝁑𝞅𝝶 𝁇𝁿𝁚𝝻𝝾𝞄𝝼 𝁑𝁿𝞃𝞈𝝼 𝁑𝂅𝂅𝝨𝝴 𝂣𝃩
| 3 στιχηρὸν | |||
|---|---|---|---|
|
1.1 1.21.3 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 |
Ἀγκίστρῳ λογικῷ, τοὺς ἐν βάθει ἀγνοίας, ὡς ἰχθύας εἰσδύσαντας, ἑλκύσας εἰς ἐπί- γνωσιν θείαν, τῷ Χριστῷ ὀψώνιον καλόν, προσηγάγω παμμάκαρ, τιμὴν ἀξιόχρεων, ζωὴν τὴν ἀκήρατον λαβόντας καὶ ἄληκτον· διὸ καὶ Ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ ἐχρη-μάτισας, Σοφὸς Εὐαγγελιστής, καὶ συγγραφεὺς τῶν πραχθέντων ἔργων τῆς Χάριτος. |
Оу҆́дицею слове́сною, ꙗ҆̀же во глꙋбинѣ̀ невѣ́дѣнїѧ, ꙗ҆́кѡ ры̑бы внꙋ́трь вше́дшыѧ, привле́клъ є҆сѝ къ позна́нїю бж҃їю: хрⷭ҇тꙋ̀ пи́щꙋ добрꙋ̀ прине́слъ є҆сѝ, всеблаже́нне, че́сть достодо́лжнꙋю, жи́знь нетлѣ́ннꙋю, лꙋко̀ свѧще́ннѣйшїй. тѣ́мъ и҆ а҆пⷭ҇лъ хрⷭ҇то́въ бы́лъ є҆сѝ, мꙋ́дрый благовѣ́стникъ, сказа́тель дѣ́ѧтельныхъ дѣ́лъ бл҃года́ти. |
|
𝝖𝝖𝁆𝝲 𝃛 𝁇𝃱𝝹𝝸 𝁆𝞂𝞃𝞀𝟂 𝁆𝝺𝝾 𝁆𝝲𝝸 𝁆𝝹𝟂𝁆𝃰𝂏𝁠𝟂 𝁑𝞃𝝾𝞄𝞁 𝁑𝁕𝝴𝝼 𝁇𝃰𝝱𝝰 𝁕𝝷𝝴𝝸 𝁇𝝰 𝁆𝝲𝝼𝝾𝝸 𝃰𝝾𝝸 𝁆𝁿𝝰𝞁 𝂨𝂭𝃬 𝁑𝞈𝞁 𝁑𝝸𝞆 𝁇𝃰𝝷𝞄 𝁆𝝰𝞁 𝁑𝝴𝝸𝞁 𝁆𝁚𝝳𝞄 𝁑𝞂𝝰𝝼 𝁑𝁿𝞃𝝴𝞁 𝂣𝃩𝁆𝝴𝝺 𝃛 𝁉𝁐𝁿𝝹𝞄 𝁑𝞂𝝰 𝁑𝝰𝞁 𝁑𝝴𝝸𝞁 𝁇𝝴 𝁇𝁿𝝿𝝸 𝁕𝁑𝝲𝝼𝞈 𝁆𝞂𝝸𝝼 𝁑𝝷𝝴𝝸 𝁑𝁕𝝰𝝼 𝁇𝞃𝟂 𝁇𝝬𝞀𝝸 𝃛 𝁇𝞂𝞃𝟂 𝂣𝃩 𝁆𝝾 𝃛 𝁇𝃱𝁚𝞇𝝾 𝁑𝝼𝝸 𝁑𝝾𝝼 𝁇𝝹𝝰 𝁇𝁿𝝺𝝾𝝼 𝂨𝂭𝃬 𝁑𝝿𝞀𝝾 𝁑𝞂𝝶 𝁇𝃰𝝲𝝰 𝁕𝝲𝞈 𝁇𝝿𝝰𝝻 𝁆𝝻𝝰 𝃰𝝰 𝃛 𝁆𝝹𝝰𝞀 𝂨𝂭𝃬 𝁇𝞃𝝸 𝃛𝁘𝁆𝁑𝝻𝝶𝝼 𝁇𝝰 𝁆𝝽𝝸 𝁇𝁚𝝾 𝁑𝞆𝞀𝝴𝃛𝁑𝞈𝝼 𝂨𝂭𝃬 𝁑𝝵𝞈 𝃛 𝁉𝁿𝝶𝝼 𝁑𝞃𝝶𝝼 𝁑𝁕𝝰 𝁇𝃱𝝹𝝶 𝁆𝞀𝝰 𝃛 𝁆𝞃𝝾𝝼 𝂨𝂭𝃬 𝁕𝝺𝝰 𝃛 𝁇𝃰𝝱𝝾𝝼 𝁆𝞃𝝰𝞁 𝁑𝝹𝝰𝝸 𝁆𝁚𝝰 𝁑𝝺𝝶𝝹 𝃛 𝁑𝞃𝝾𝝼 𝂣𝃩 𝁆𝝳𝝸 𝃛𝁇𝃱𝝾 𝁆𝝹𝝰𝝸 𝁇𝝖 𝃛 𝁇𝁚𝝿𝝾 𝁑𝞂𝞃𝝾 𝁑𝁿𝝺𝝾𝞁 𝂨𝂭𝃬 𝁑𝞃𝝾𝞄 𝁑𝝬𝞀𝝸 𝁇𝃰𝞂𝞃𝝾𝞄 𝁆𝝴𝁖𝞆𝞀𝝶 𝁇𝃱𝁿𝁚𝝻𝝰 𝁑𝁿𝞃𝝸𝁑𝞂𝝰𝞁 𝁉𝁐𝞂𝝾 𝁉𝁑𝁿𝞅𝝾𝞁 𝁑𝝚𝞄 𝁑𝁕𝝰𝝲 𝁇𝝲𝝴 𝁇𝝺𝝸 𝃛 𝁇𝁿𝞂𝞃𝝶𝞁 𝂨𝂭𝃬 𝁕𝝹𝝰𝝸 𝃛 𝁇𝞂𝞄𝝲 𝁇𝝲𝞀𝝰 𝃛𝁇𝁚𝞅𝝴𝞄𝞁 𝁑𝞃𝞈𝝼 𝁑𝝿𝞀𝝰 𝃛𝁇𝞆𝝷𝝴𝝼 𝁆𝞃𝞈𝝼 𝁑𝝴𝞀 𝃛 𝁆𝝲𝞈𝝼 𝁑𝞃𝝶𝞁 𝁇𝁿𝁚𝞆𝝰 𝁑𝁿𝞀𝝸 𝁑𝁿𝞃𝝾𝞁 𝂣𝃩
Ἀπόστιχα ἁγίου Σπυρίδονος (12 Δεκεμβρίου)
| 1 στιχηρὸν | ||||
|---|---|---|---|---|
|
1.1 1.21.3 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 |
Νεφέλην σε φωτὸς ἀϊδίου, Παρθένε, ὁ Προφήτης ὠνόμασεν· ἐν σοὶ γὰρ ὡς ὑετὸς ἐπὶ πόκον, καταβὰς ὁ Λόγος τοῦ Πατρός, καὶ ἐκ σοῦ ἀνατείλας, τὸν κόσμον ἐφώτισε, τὴν πλάνην κατήργησε, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν. Αὐτὸν ἱκετεύουσα ἐκτενῶς, Παναγία δεόμεθα, μὴ παύσῃ ὑπὲρ ἡμῶν, τῶν ἀληθῆ Θεοτόκον ὁμολογούντων σε. |
Πανήγυρις φαιδρά, ἱερὰ πανδαισία, δεῦτε πιστοὶ μεθέξωμεν· Σπυρίδων καὶ γὰρ ἡμᾶς συγκαλεῖται, ἑστιά-τωρ ὢν πνευματικός· οὗ ἡ τράπεζα θεία, ἡδέα τὰ θαύματα, αἱ πράξεις ἀθάνατοι· αὐτοῦ μιμησώμεθα τὸ πρᾶον, τὸ ἄκακον, τὸ ἁπλοῦν, τὸ φι-λάνθρωπον, τὸ περὶ πάντας σοφόν, ἐν οἷς ἐν Ἀρχιερεῦσιν, ὡς φῶς ἐξέλαμψε. |
|
|
| 2 στιχηρὸν | ||||
|---|---|---|---|---|
|
1.1 1.21.3 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 |
Νεφέλην σε φωτὸς ἀϊδίου, Παρθένε, ὁ Προφήτης ὠνόμασεν· ἐν σοὶ γὰρ ὡς ὑετὸς ἐπὶ πόκον, καταβὰς ὁ Λόγος τοῦ Πατρός, καὶ ἐκ σοῦ ἀνατείλας, τὸν κόσμον ἐφώτισε, τὴν πλάνην κατήργησε, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν. Αὐτὸν ἱκετεύουσα ἐκτενῶς, Παναγία δεόμεθα, μὴ παύσῃ ὑπὲρ ἡμῶν, τῶν ἀληθῆ Θεοτόκον ὁμολογούντων σε. |
Μεγίστων ποιητής, ἀρετῶν καὶ θαυμάτων, ἀνεδείχθης Σπυρίδων σοφέ, ταῖς μέν σου καταφαιδρύ-νας τὸν βίον, ὑπὲρ φέγ-γος τὸ ἡλιακόν, τοῖς δὲ καταλαμπρύνας, κόσμον τὸν περίγειον, ὑπὲρ ἀστραπὰς οὐρανοῦ, ἀμφοῖν ὡραιότερος, δεικνύμενος Ὅσιε, τοῖς προσφεύγουσιν ἐν πίστει, ταῖς προστασίαις σου. |
|
|
| 3 στιχηρὸν | ||||
|---|---|---|---|---|
|
1.1 1.21.3 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 |
Νεφέλην σε φωτὸς ἀϊδίου, Παρθένε, ὁ Προφήτης ὠνόμασεν· ἐν σοὶ γὰρ ὡς ὑετὸς ἐπὶ πόκον, καταβὰς ὁ Λόγος τοῦ Πατρός, καὶ ἐκ σοῦ ἀνατείλας, τὸν κόσμον ἐφώτισε, τὴν πλάνην κατήργησε, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν. Αὐτὸν ἱκετεύουσα ἐκτενῶς, Παναγία δεόμεθα, μὴ παύσῃ ὑπὲρ ἡμῶν, τῶν ἀληθῆ Θεοτόκον ὁμολογούντων σε. |
Ὢ θαύματος φρικτοῦ! ἡ νεκρὰ πυθομένῳ, φωνὴν ζῶσαν σοι δέδωκεν, ὁ ῥοῦς δὲ τοῦ ποταμοῦ ἀνεστάλη, διὰ λό-γου σου προστακτικοῦ· ἡ τοῦ Ἄνακτος νόσος, εὐχῇ σου φυγαδεύεται· ὁ ὄφις εἰς εἶδος χρυσοῦ ἀντιμετηλλάττετο· νεκροὶ ἐξηγέρθησαν· ἐνήργει γὰρ ἐν σοὶ ὁ Χριστός, Σπυρίδων Ἱερουργέ, ὁ τῆς Τριάδος τὸ δόγμα, ἀνακηρύξας τρανῶς. |
|
|
