Τῆς μετανοίας ἄνοιξόν μοι πύλας Ζωοδότα· ὀρθρίζει γὰρ τὸ πνεῦμά μου, πρὸς ναὸν τὸν ἅγιον σου, ναὸν φέρον τοῦ σώματος, ὅλον ἐσπιλωμένον· ἀλλ᾿ ὡς οἰκτίρμων κάθαρον, εὐσπλάγχνῳ σου ἐλέει.
Μελοποιΐα: Σεραφεὶμ ἈριϚοτέλης Ῥωμανὸς Νικομάχου
—1— ἦχος 𝂢𝂮
𝞃𝞃𝞃𝁆𝝶𝞁 𝃛 𝁆𝝻𝝴 𝁆𝞃𝝰 𝁇𝃱𝝼𝝾𝝸 𝁆𝝰𝞁 𝁉𝝰 𝁑𝝼𝝾𝝸 𝁆𝝽𝝾𝝼 𝁑𝝻𝝾𝝸 𝁇𝁚𝝿𝞄 𝁑𝝺𝝰𝞁 𝁑𝝛𝞈 𝁇𝝾 𝁆𝝳𝝾 𝃰𝝾 𝃛 𝁆𝞃𝝰 𝂨𝂭𝃬 𝁆𝝾𝞀 𝃛 𝁇𝃱𝁚𝝷𝞀𝝸 𝁑𝝵𝝴𝝸 𝁑𝝲𝝰𝞀 𝁑𝞃𝝾 𝁇𝁚𝝿𝝼𝝴𝞄 𝁑𝝻𝝰 𝁑𝁿𝝻𝝾𝞄 𝁆𝝿𝞀𝝾𝞁 𝁆𝝼𝝰 𝁇𝁚𝝾𝝼 𝁑𝞃𝝾𝝼 𝁑𝝰 𝁑𝝲𝝸 𝁇𝃰𝝾𝝼 𝁕𝁿𝞂𝝾𝞄 𝂣𝃩 𝁆𝝼𝝰 𝁇𝝾𝝼 𝁕𝞅𝝴 𝁓𝂏𝝴 𝁇𝞀𝝾𝝼 𝁇𝞃𝝾𝞄 𝁇𝃱𝁚𝞂𝞈 𝁑𝝻𝝰 𝁑𝁿𝞃𝝾𝞁 𝃛 𝁇𝃱𝁚𝝾 𝁑𝝺𝝾𝝼 𝁑𝝴𝃛 𝁆𝃰𝞂𝝿𝝸 𝁕𝝺𝝾𝃛 𝁉𝁇𝝻𝝴 𝁑𝁿𝝼𝝾𝝼 𝂣𝃩 𝁆𝝰𝝺𝝺 𝃛 𝁇𝃱𝞈𝞁 𝁇𝝾𝝾𝝸 𝁉𝝹𝞃𝝸𝞀 𝁑𝝻𝞈𝝼 𝁇𝃱𝁚𝝹𝝰 𝁑𝝷𝝰 𝁑𝞀𝝾𝝼 𝁆𝝴𝞄 𝁑𝞂𝝿𝝺𝝰 𝁑𝁕𝝲𝞆𝝼𝞈 𝁑𝝨𝝾𝞄 𝁇𝝴 𝁇𝝺𝝴 𝁇𝃰𝂏𝝴 𝁕𝁑𝂅𝂅𝝴𝝸
