Ὕφος τῆς ψαλτικῆς νὰ ἀνταποκρίνεται στὸ ἤθος τῆς Παραδόσεως

Τέχνη – Παράδοσις

Ἡ ἀρχαία ἑλληνικὴ μουσικὴ ἔμπνευση δὲν ἔπαυσε νὰ ἀνθίζει, συνεχίζει νὰ ζῇ στὴν θεωρία καὶ στὴν σημειογραφία τῆς σημερινῆς «βυζαντινῆς μουσικῆς», ποὺ κακῶς παραβλέπεται καὶ ὀνομάζεται «βυζαντινή», εἶναι παγκόσμια, ἐπειδὴ δὲν τυγχάνει μία ἁπλῆ ἐθνικὴ θεώρηση τῆς ἀνθρώπινης πολιτιστικῆς κληρονομίας, ἀλλὰ εἶναι μοναδικὴ ἔκφραση οὐρανίου, ἀγγελικοῦ ἄσματος, μία θεία μουσικὴ γλῶσσα, ποὺ μόνο αὐτὴ μιλᾷ τόσα βαθιὰ μὲ την ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὸν ὁδηγεῖ πρὸς πνευματικὴ τελειότητα.